Αν οι επιδιώξεις της κυβέρνησης δεν συμβαδίζουν με το σύνταγμα, τόσο το χειρότερο για το Σύνταγμα. Η Κοινοτική Οδηγία 36/2005, απαιτεί την αναγνώριση των πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων που συνεργάζονται με ξένα ιδιωτικά Πανεπιστήμια.
Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση ανατρέπει το άρθρο 16 από την πίσω πόρτα, επικαλούμενη άνωθεν βία. Άλλωστε η «μάχη» για τα κολέγια ήταν προσχεδιασμένη και ηθελημένη ήττα. Η ίδια η κυβέρνηση πάσχισε με όλες της τις δυνάμεις να αναθεωρήσει το Σύνταγμα και να καταστήσει την ανώτατη εκπαίδευση έδαφος κερδοσκοπικής κερδοφορίας του ιδιωτικού κεφαλαίου.
Η δήλωση Ρουσόπουλου ότι «η Ελλάδα έχει την υποχρέωση να εναρμονίζει τη νομοθεσία της στις κοινοτικές οδηγίες», κάνει σαφές ότι το ελληνικό Σύνταγμα οφείλει –κατά την κυβέρνηση- να υποτάσσεται στις εντολές της ΕΕ. Ξεχάστηκαν οι κυβερνητικές συνταγματικές γνωματεύσεις πριν τρία χρόνια για το ζήτημα του βασικού μετόχου και της υπεροχής του Συντάγματος.
Η δήλωση Ρουσόπουλου και η δηλωμένη πρόθεση να τακτοποιηθεί το θέμα μέχρι το 2008, κάνει επίσης σαφές ότι ο αγώνας της νεολαίας και όλου του λαού για την υπεράσπιση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας, πρέπει να συνεχιστεί με αμείωτη ένταση:
Ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Οδηγίες της που με τη μορφή απαράβατων εντολών έρχονται να κατεδαφίσουν οποιοδήποτε κοινωνικό αγαθό. Η ντε φάκτο αναθεώρηση του ελληνικού Συντάγματος κατ’ απαίτηση των Βρυξελλών και των επιχειρήσεων εκπαίδευσης, γίνεται στο όνομα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Αυτής της ενοποίησης που με τη συνθήκη της Μπολόνια στέλνει την ανώτατη εκπαίδευση στον νεοφιλελεύθερο μεσαίωνα.
Ενάντια στην κυβέρνηση και την δικομματική πολιτική συναίνεση της αναθεώρησης του άρθρου 16, και της κατοχύρωσης, αναγνώρισης, ή ίδρυσης ιδιωτικών «Πανεπιστημίων».
Ο νεοφιλελευθερισμός στην παιδεία πρέπει να βρει νέες ισχυρές αντιστάσεις. Οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εκπαιδευτικοί και όλος ο λαός θα οργανώσουν νέους αγώνες.
