Resistance Festival 2012: Το μέλλον είναι τώρα!

Γεωπονική Σχολή, Ιερά Οδός, Παρασκευή 29, Σάββατο 30 Ιουνίου και Κυριακή 1 Ιουλίου

Μέσα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή για τον ελληνικό λαό, αλλά και των λαών της Ευρώπης και του κόσμου, και μόλις λίγες μέρες μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, θα διεξαχθεί και φέτος η 5η Διεθνής Συνάντηση Κινημάτων, Resistance Festival 2012. Θα λάβει χώρα στη Γεωπονική σχολή της Αθήνας την Παρασκευή 29, Σάββατο 30 Ιουνίου και την Κυριακή 1 Ιουλίου.

Στα 5 χρόνια που μετράει μέχρι σήμερα, το Resistance έχει γίνει τόπος συνεύρεσης, δικτύωσης και ανταλλαγής εμπειριών κινημάτων και οργανώσεων από δεκάδες χώρες του κόσμου. Φέτος το φεστιβάλ θα διεξαχθεί μέσα σε ιδιαίτερες συνθήκες για την Ελλάδα και τον λαό της. Η αριστερά, το λαϊκό κίνημα, η κοινωνία βρίσκονται σε μια πορεία μετάβασης που σημαδεύεται από την ανάδειξη ενός μεγάλου πολιτικού ρεύματος αντίστασης και ανατροπής. Παράλληλα η Ελλάδα έχει γίνει σημείο αναφοράς για όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους του κόσμου. Οι διεργασίες αυτές, εγχώριες και διεθνής, θα αποτελούν το περιεχόμενο των συναντήσεων τις τρείς μέρες του φεστιβάλ.

Από την Ελλάδα στις εκδηλώσεις του φεστιβάλ συμμετέχουν οι: Αλέξης Τσίπρας, πρόεδρος Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Ευτύχης Μπιτσάκης, φιλόσοφος, Ρούντι Ρινάλντι, εκδότης της εφημερίδας Δρόμος της Αριστεράς, Λουκάς Αξελός, εκδότης, Δημήτρης Κοδέλας, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Θεωνάς, Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ, Βασίλης Χατζηλάμπρου, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Βασιλική Κατριβάνου, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Σία Αναγνωστοπούλου, ιστορικός, Σταύρος Κωνσταντακόπουλος, κοινωνιολόγος, Κωσταντίνος Μίχος, χορογράφος, Νίκος Ξυδάκης, δημοσιογράφος-κριτικός τέχνης, Έλενα Πατρικίου, ιστορικός-σκηνοθέτις, Γιάννης Φούντας, αναλυτής-προγραμματιστής, Μπάμπης Κουγεμήτρος, φωτογράφος, Χάρης Σμυρνιώτης, πρόεδρος Συνδικάτου Εργαζομένων ΙΓΜΕ, Βασίλης Τσιμπίδης, μέλος Δ.Σ. Συνδικάτου Μεταλλεργατών Πειραιά και Νήσων (Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη), Μιχάλης Τζίμας, πρόεδρος Πανηπειρωτικού Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού.

Επίσης συμμετέχουν εκπρόσωποι των κινήσεων: Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας, Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος «Βοτανικός Κήπος»-Πετρούπολη, Κίνηση Αλληλεγγύης Κατοίκων και Εργαζομένων Φυλής, Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Πολιτών Δήμου Φυλής.

Από το εξωτερικό συμμετέχουν εκπρόσωποι των: Occupy Wall Street, ΗΠΑ / Front de Gauche, ΓΑΛΛΙΑ / Die Linke, ΓΕΡΜΑΝΙΑ / Βloco de Esquerda, ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ / Λαϊκή Σοσιαλιστική Συμμαχία, ΑΙΓΥΠΤΟΣ / Κ.Κ. Εργατών, ΤΥΝΗΣΙΑ / Δημοκρατικός Δρόμος, ΜΑΡΟΚΟ / Επαναστατικό Κ.Κ., ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ / Νέο Κ.Κ., ΑΪΤΗ / Ρεπουμπλικανική Αριστερά, ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ / Σοσιαλιστική Πλατφόρμα των Καταπιεσμένων, ΤΟΥΡΚΙΑ / Κίνημα Αφρικανών Εργαζομένων, ΣΕΝΕΓΑΛΗ / Ένωση Νέων Μεταναστών, ΡΕΪΝΙΟΝ / Κόκκινο Κόμμα, ΝΟΡΒΗΓΙΑ / Νεολαία Rebell, ΓΕΡΜΑΝΙΑ / Νέο Σοσιαλιστικό Κίνημα, ΓΕΩΡΓΙΑ / Κίνημα M-15, ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ.

Στους χώρους του φεστιβάλ και τις τρεις μέρες θα φιλοξενηθεί η φωτογραφική έκθεση του Μπάμπη Κουγεμήτρου για το Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου με τίτλο: «Επόμενη Στάση: Λαύριο».

Επίσης και τις τρείς μέρες του φεστιβάλ θα λειτουργεί παιδότοπος για τους μικρούς φίλους του Resistance Festival. Την Παρασκευή 29/6, στις 19:00, θα έχει αφήγηση παραμυθιού και θεατρικό παιχνίδι με την Ηλέκτρα Μήτσουρα. Το Σάββατο 30/6, στις 19:00, θα έχει θεατρικό παιχνίδι και στις 20:00 κατασκευές με γυψόγαζες με την Ηλέκτρα Μήτσουρα. Την Κυριακή 1/7, στις 19:30 θα έχει την παράσταση κουκλοθέατρου «Ο Μορμόλης» από την θεατρική ομάδα Ουτοπία. (Πληροφορίες για την παράσταση στο http://outopia2.blogspot.gr) και στις 20:30 κατασκευή γαντό(καλτσο)κουκλας με την Ηλέκτρα Μήτσουρα.

Επίσης στους χώρους του φεστιβάλ θα λειτουργεί μπαρ, ταβέρνα, βιβλιοπωλεία και διεθνής κουζίνα.

Είσοδος 5 ευρώ, το τριήμερο 10 ευρώ

Πιο αναλυτικές πληροφορίες στο www.resistancefestival.gr

Για το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου και τη νέα πολιτική κατάσταση

Όπως έχουμε επισημάνει ξανά, βασική παράμετρος όλων των τελευταίων πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα είναι ο ριζοσπαστισμός και το μαζικό κίνημα που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια στους κόλπους του λαού. Στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις διαμορφώθηκε ένα μεγάλο λαϊκό πολιτικό ρεύμα ανατροπής, που κατάφερε να τρομοκρατήσει τους χτεσινούς κυρίαρχους και να επιβάλλει αλλαγές, αναδιπλώσεις και ανακατατάξεις. Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου εξελίχτηκαν σε μια σκληρή αναμέτρηση μέσα σε συνθήκες μεγάλης πόλωσης. Από τη μια μεριά, αυτό το λαϊκό ρεύμα που εκφράστηκε κύρια μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη, κύρια η ΝΔ με τη διαμόρφωση γύρω της ενός δεξιού μνημονιακού πόλου με έντονα αντι-αριστερά και ακροδεξιά χαρακτηριστικά.

Το διακύβευμα των εκλογών για τις παλιές κυρίαρχες δυνάμεις ήταν να χτυπηθεί αυτό το ισχυρό ρεύμα ανατροπής, και μαζί ο ΣΥΡΙΖΑ. Και κάτι ακόμα: Να καμφθεί συνολικά το φρόνημα του ελληνικού λαού και η προσπάθειά του να σταθεί όρθιος. Γύρω από αυτό το στόχο συσπειρώθηκαν όλες οι βασικές διεθνείς και ευρωπαϊκές δυνάμεις του κεφαλαίου, μαζί με τις εγχώριες δυνάμεις των μνημονίων, της λιτότητας και της διαπλοκής.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ο ΣΥΡΙΖΑ του 4,6% και των 315.000 ψήφων το 2009, εκτοξεύτηκε από το 17% και 1.060.000 ψήφους το Μάιο, στο 27% και 1.655.000 ψήφους τον Ιούνιο. Το αποτέλεσμα αυτό θα ήταν ασύλληπτο μερικούς μήνες πριν. Αποδεικνύει την τεράστια μετατόπιση συνειδήσεων στην ελληνική κοινωνία, αντικατοπτρίζει τα βήματα που έκανε το λαϊκό κίνημα μέσα στα δύο αυτά μνημονιακά χρόνια, δείχνει μια συνάντηση αυτού του λαϊκού ρεύματος με την Αριστερά. Η συνάντηση αυτή δεν σημαίνει ταύτιση με το ΣΥΡΙΖΑ. Σημαίνει όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε μια προοπτική στην έντονη αναζήτηση για τη διέξοδο της χώρας από το μνημονιακό καθεστώς και την απαλλαγή από το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα.

Τα αποτελέσματα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων, με τη συνολική καταβαράθρωση της δύναμης αθροιστικά των κομμάτων που ψήφισαν τα μνημόνια (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Μπακογιάννη, Καρατζαφέρης) σε σχέση με τις εκλογές του 2009, με την ενίσχυση αθροιστικά των δυνάμεων που, λεκτικά ή πραγματικά, τοποθετήθηκαν ενάντια στα μνημόνια, αλλά ακόμα και με τη συγκέντρωση ψήφων από τις μνημονιακές δυνάμεις που επιτεύχθηκε μόνο επειδή καμουφλάρισαν το πρόγραμμά τους, οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: Η πολιτική των μνημονίων και το καθεστώς της τρόικας είναι απονομιμοποιημένα στη συνείδηση του λαού. Αυτός είναι ο πονοκέφαλος των μέχρι χτες κυρίαρχων δυνάμεων. Κανείς δεν μπορεί να κυβερνήσει αγνοώντας αυτή την πραγματικότητα.

Η ΝΔ πήρε, παρ' όλα αυτά, με μικρή διαφορά την πρώτη θέση. Συσπειρώνοντας σε έναν πόλο βασικές δυνάμεις της δεξιάς και του μνημονιακού κόσμου. Διαμορφώνοντας ένα στρατόπεδο του φόβου. Εξαπολύοντας μια μεγάλη επιχείρηση ψέματος και τρομοκρατίας. Κρύβοντας όσο μπορούσε το πρόγραμμά της, που είναι το ίδιο το μνημόνιο, και μιλώντας για κάποια «αναδιαπραγμάτευση» που την ξέχασε ο αρχηγός της από το πρώτο κιόλας διάγγελμα το βράδυ των εκλογών. Η κυβέρνηση που διαμορφώνεται θα είναι μια κυβέρνηση νέας ευρω-δουλείας και μνημονιακής καταστροφής. Όσο θα μένει στη θέση της μια τέτοια κυβέρνηση, το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι φτώχεια, δυστυχία και καταστολή, με τη βοήθεια και της φασιστικής Χρυσής Αυγής που διατήρησε τις δυνάμεις της για να παίξει το ρόλο για τον οποίο την προορίζουν.

Ολόκληρος ο πολιτικός χάρτης έχει τροποποιηθεί. Δεν υπάρχει πλέον ο δικομματισμός, το ΠΑΣΟΚ πνέει τα λοίσθια, το μνημονιακό μπλοκ είναι αδύναμο παρά τη διεθνή στήριξη, και δεν μπορεί ένα κόμμα να πάρει στις πλάτες του όλη την υπόθεση της διαχείρισης. Αναπτύσσεται ένας διπολισμός που έχει βάση στην κοινωνική πόλωση που δημιουργεί η μνημονιακή πολιτική (δηλαδή η σύγχρονη αστική, ιμπεριαλιστική πολιτική). Γίνονται τεράστιες ανακατατάξεις μέσα στην Αριστερά: Γκρεμίστηκαν όσοι δεν είδαν τη σημασία της σύγκρουσης και κρύφτηκαν πίσω από «καθαρές αλήθειες» (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ.). Μόνο αν αντιληφθούν τη νέα κατάσταση και ανταποκριθούν στις σημερινές ανάγκες για ένα πραγματικό μέτωπο, θα μπορέσουν να βρουν ένα ρόλο συμβολής στην προσπάθεια του λαού να απαλλαγεί από τα δεσμά του. Εκτινάχθηκαν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, που μπήκαν στη μάχη και εξέφρασαν σε μεγάλο βαθμό τον ένα πόλο της σύγκρουσης, ενώ ένα μικρότερο τμήμα εκφράστηκε από το ψηφοδέλτιο «Ανεξάρτητοι Έλληνες». Το πιο καθυστερημένο τμήμα της «αμφισβήτησης» κερδήθηκε από τη φασιστική δεξιά (Χρυσή Αυγή) πάνω στη βάση μιας γενικής αμφισβήτησης της πολιτικής, της διαφθοράς, του ξεπουλήματος της χώρας, της εγκατάλειψης του «εθνικού στοιχείου» και βεβαίως εκμεταλλευόμενη πλήρως το μεταναστευτικό. Όλα αυτά, βέβαια, από ένα σχηματισμό που αποτελεί το μακρύ τρομοκρατικό χέρι του εγχώριου συστήματος και των διεθνών εκβιαστών της χώρας.

Ο πολιτικός χάρτης έχει αλλάξει, και μαζί του έχουν γίνει αλλαγές σε κάθε περιοχή του. Τα αποτελέσματα παραμένουν αντιφατικά. Σε επίπεδο πολιτικής επιρροής, μεγάλος νικητής είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό είναι το θετικό των εκλογών. Ωστόσο υπάρχουν και άλλες πολιτικές διαστάσεις, που είναι προβληματικές. Μέσα από την πόλωση προωθείται η επανασταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος ειδικότερα προς τη Δεξιά. Ο λαός ζήτησε να αλλάξει η Αριστερά, να αποτελέσει δύναμη ανατροπής του πολιτικού συστήματος. Η Αριστερά άλλαξε μεν, αλλά όχι τόσο όσο θα ήταν αναγκαίο για μια ακόμα μεγαλύτερη αλλαγή, για μια ανατροπή. Αυτή θα απαιτούσε ακόμα μεγαλύτερη ένταση των μετωπικών χαρακτηριστικών και του διαχωρισμού από το παλιό πολιτικό σύστημα.

Ο λαϊκός ριζοσπαστισμός βρέθηκε σε ένα από τα πιο κορυφωμένα σημεία του, ζητά επίμονα προσανατολισμό και, επειδή δεν τον βρίσκει εύκολα, διασπάται, εκτονώνεται και εκτρέπεται προς διάφορες κατευθύνσεις. Έχει τρομερή οργή, τα γκρεμίζει όλα, φεύγει από το ένα κόμμα, δοκιμάζει το άλλο. Πεισμώνει, όμως, και δείχνει μια διαθεσιμότητα γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ. Έχει κορυφωθεί και πρέπει να προσανατολιστεί. Αυτήν την ώρα δεν προσανατολίζεται, δεν βρίσκει εύκολα απάντηση. Γι' αυτό και δεν εξαφανίζονται τα αρνητικά στοιχεία, όπως η άνοδος της Δεξιάς συνολικά αλλά και της φασιστικής πτέρυγας και το κλίμα εκφοβισμού, που δεν εξαντλείται πλήρως η επιρροή του.

Το παλιό πολιτικό σύστημα οριακά επιβίωσε πολιτικά και προχωράει στο σχηματισμό μιας κυβέρνησης. Με τη συμμετοχή και του χρεοκοπημένου ΠΑΣΟΚ που μεγαλοεργολάβοι, κρατικοί προμηθευτές και τροϊκανοί επιθυμούσαν. Με τη συμμετοχή ακόμα και μιας δύναμης όπως η ΔΗΜΑΡ, που λίγο καιρό πριν δήλωνε ότι σε τέτοια κυβέρνηση δεν συμμετέχει, που ανακάλυψε την «απαγκίστρωση» από το μνημόνιο προεκλογικά, για να μπει μετεκλογικά σε μια καθαρόαιμη μνημονιακή κυβέρνηση με αυτούς που έχουν υπογράψει ότι θα συνεχίσουν στην ίδια ακριβώς πορεία. Αλήθεια, γιατί δεν σχηματίστηκε μια τέτοια κυβέρνηση από τις πρώτες εκλογές; Γιατί αυτά τα τρία κόμματα που σχημάτιζαν πλειοψηφία και στις 6 Μάη οδήγησαν σε νέες εκλογές, την ίδια ώρα που αναθεμάτιζαν την ακυβερνησία και τις δεύτερες εκλογές σαν καταστροφή για την οικονομία και την κοινωνία; Ήθελαν να δείξουν ότι προσπαθούν να βάλουν και το ΣΥΡΙΖΑ σε ένα μνημονιακό κυβερνητικό σχήμα, παρόλο που ήξεραν ότι κάτι τέτοιο είναι όνειρο θερινής νυκτός.

Αυτοί που δήθεν ενδιαφέρονται για τη σωτηρία της χώρας, πήγαν σε δεύτερες εκλογές μόνο για να αλλάξουν τους συσχετισμούς των κομμάτων, να συμπιέσουν το λαϊκό ρεύμα και το ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τα κατάφεραν, και σήμερα συγκροτούν μια κυβέρνηση παραχάραξης της λαϊκής αντιμνημονιακής πλειοψηφίας. Η δύναμή της βασίζεται στον ξένο παράγοντα και τη διαπλοκή, και όχι στο λαό – για αυτό και είναι εύθραυστη, αφού προσπαθεί να σώσει ένα πολιτικό σύστημα ανεπιθύμητο για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Ειδικά τα αποτελέσματα στις πιο λαϊκές συνοικίες, στους εργαζόμενους και τους άνεργους, στις νεότερες και παραγωγικές ηλικίες, το εμφανίζουν καταποντισμένο. Αυτό το γνωρίζουν καλά και οι ίδιοι.

Η επόμενη μέρα βρίσκει το λαό πιο δυνατό. Μαζί με τους αγώνες της τελευταίας διετίας, μαζί με την εμπειρία που έχει αποκομίσει από αυτούς, το μαζικό λαϊκό κίνημα έχει δώσει πλέον και δύο σημαντικές πολιτικές αναμετρήσεις. Και δίπλα του θα έχει και μια πολιτική δύναμη, το ΣΥΡΙΖΑ, που έδειξε δυνατότητες να ακούει τις αγωνίες του και μπορεί να συμβάλλει σε μια διαφορετική προοπτική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτός που ήταν. Ο μετασχηματισμός του σε μια μαζική λαϊκή δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς είναι πλέον απαραίτητος. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να παραμείνει ένα σχήμα συσχετισμών, ισορροπιών ανάμεσα σε συνιστώσες και χωρίς οργανωμένη βάση. Οι οργανώσεις και τα κόμματα που στηρίζουν το ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να μπορούν να διατηρήσουν την ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική τους αυτονομία, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί πια να είναι το άθροισμα των υπαρκτών δυνάμεων που μέχρι σήμερα τον συναποτελούσαν. Το ζωντανό ριζοσπαστικό λαϊκό ρεύμα της κοινωνίας θα πρέπει να εισβάλλει στο ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό δεν μπορεί να γίνει με παλιούς τρόπους, ούτε με τη διατήρηση παλιών συνηθειών και ισορροπιών σε όλα τα επίπεδα. Με πνεύμα πρωτοβουλίας, με ένα μεγάλο άνοιγμα στην κοινωνία, με την αυτοοργάνωση και την πιο πλατιά συσπείρωση λαϊκών μαζών, μπορεί να οικοδομηθεί ο νέος ΣΥΡΙΖΑ. Η ΚΟΕ θα προσπαθήσει να συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση.Βασικό καθήκον του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, είναι να δώσει διέξοδο και προσανατολισμό στο λαϊκό ριζοσπαστισμό. Τον εξέφρασε σε μεγάλο βαθμό, αλλά είναι ένα νέο και ανώτερο επίπεδο αυτό για το οποίο κάνουμε λόγο. Εκατοντάδες χιλιάδες ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ για να απαλλαγούν από τα μνημόνια και το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα. Για να κερδηθούν ουσιαστικά, χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει τις ευθύνες του. Από αυτή την άποψη, είναι αναγκαία μια μεγαλύτερη «υπευθυνοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή δεν σημαίνει να στρογγυλέψει τις απόψεις του, να κρύψει αιχμές, να μεταμφιεστεί σε κάτι που δεν είναι. Σημαίνει να πάρει υπόψη του τις ανάγκες, τα προβλήματα, τις αγωνίες μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, της κοινωνικής πλειοψηφίας. Να προσπαθήσει να ανταποκριθεί, να απαντήσει, να δώσει διέξοδο, πέρα από τη γενική συνθηματολογία και καταγγελία. Αυτή είναι η πραγματική πρόκληση. Για να αναβαθμιστεί η αντίθεση στα μνημόνια, την τρόικα και το πολιτικό σύστημα σε μια πιο σύνθετη και συνειδητή αντισυστημική κατεύθυνση, που είναι όρος για την ανατροπή.

Οι Financial Times της Γερμανίας έκαναν ένα μικρό λάθος…

Οι υπεύθυνοι της γερμανικής εφημερίδας ξέχασαν, μάλλον, σε ποια χρονολογία βρισκόμαστε. Η εποχή που το γερμανικό Ράιχ έβγαζε διατάγματα προς το λαό της Ελλάδας τέλειωσε πριν 68 χρόνια. Η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο. Αν αυτό δεν το έχουν καταλάβει οι Financial Times, η κα Μέρκελ και οι τραπεζίτες, να προετοιμάζονται γιατί την Κυριακή θα πρέπει να το χωνέψουν μια και καλή. Ο ελληνικός λαός θα ολοκληρώσει το βήμα που έκανε για Δημοκρατία και Ανεξαρτησία και θα ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με το εξαρτημένο μνημονιακό πολιτικό σύστημα. Αν θέλουν οπωσδήποτε ο κ. Σαμαράς να κυβερνήσει, μπορούν από Δευτέρα να τον καλέσουν να πολιτευτεί σε κάποιο γερμανικό κρατίδιο.

Να απομονώσουμε τη φασιστική και συστημική συμμορία

Η τραμπούκικη επίθεση του χρυσαυγίτη Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλη και τη Ρένα Δούρου δεν είναι κεραυνός εν αιθρία για όσους γνωρίζουν την, εδώ και δεκαετίες, δράση της φασιστικής αυτής συμμορίας. Αυτή τη φορά, όμως, έδειξαν δημόσια, μπροστά σε όλους, το πραγματικό τους πρόσωπο. Ας σκεφτεί καθένας πώς ενεργούν όταν δεν υπάρχουν κάμερες, όταν επιτίθενται στο σκοτάδι, θρασύδειλα, οπλισμένοι και σε αγέλες απέναντι σε λιγότερους και πολλές φορές αδύναμους ανθρώπους.

Η δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής έχει καταγγελθεί πολλές φορές στο παρελθόν αλλά κάποιοι έκαναν ότι δεν ακούν. Όχι μόνο αγνοήθηκε το αίτημα να διαλυθεί αυτή η συμμορία αλλά πριμοδότησαν και εξέθρεψαν αυτό τον παρακρατικό μηχανισμό που είναι γνωστό σε όλους ότι πολλές φορές έδρασε με τις πλάτες των ΜΑΤ.

Υποκριτικά σήμερα το μνημονιακό πολιτικό σύστημα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, κυρίαρχα ΜΜΕ, διαπλεκόμενος κόσμος) «ανακαλύπτει» και «καταγγέλλει» τη Χρυσή Αυγή. Ποιος όμως εξέθρεψε τη Χρυσή Αυγή; Ποιος άλλος από όσους συνειδητά χτίζουν την Ελλάδα της φτώχειας, της ανεργίας, της υλικής και πνευματικής εξαθλίωσης, της αμορφωσιάς, του εγκλήματος, της διαφθοράς, της διάλυσης και της χρεοκοπίας.

Αυτό ακριβώς το σύστημα είναι που χρειάζεται τη Χρυσή Αυγή. Δεν είναι άλλοι από τους υποτακτικούς της Μέρκελ αυτοί που χρησιμοποιούν και θα χρησιμοποιήσουν τους οπαδούς του Χίτλερ. Είναι το δικό τους οπλισμένο χέρι, μια δική τους τρομοκρατική βίαιη εφεδρεία. Απέναντι σε αριστερούς και κομμουνιστές. Απέναντι σε όποιον άνθρωπο, ανεξάρτητα από ιδεολογία, σηκώνει το ανάστημά του και αγωνίζεται. Απέναντι στους εργάτες κάθε χρώματος και εθνικότητας.

Όσοι νόμισαν ότι ψηφίζοντας τη Χρυσή Αυγή, ψηφίζουν μια ακραία «αντισυστημική» δύναμη, θα πρέπει σήμερα να δουν ότι στην πραγματικότητα ψήφισαν μια ακραία συστημική συμμορία που θα τη βρίσκουν και οι ίδιοι απέναντί τους όποτε σηκώνουν το κεφάλι και διεκδικούν μια καλύτερη ζωή. Ο λαός θα πρέπει να απομονώσει και να περιθωριοποιήσει πλήρως τους ναζιστές τραμπούκους που είναι μια ακόμα απειλή, μια επικίνδυνη απειλή για την Ελευθερία του. Η ΚΟΕ εκφράζει την αλληλεγγύη της στις δύο γυναίκες, υποψήφιες βουλευτές της Αριστεράς, που δέχτηκαν την επίθεση του τραμπούκου εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής. Εκφράζει, επίσης, τη συμπάθειά της στους εργαζόμενους του τηλεοπτικού σταθμού που κινήθηκαν για να εγκλωβίσουν το θρασύδειλο δράστη. Οι απειλές και η τρομοκρατία δεν θα φοβίσουν το λαό στην πορεία που αυτός έχει ήδη ξεκινήσει για να κατακτήσει τη Δημοκρατία, την Ανεξαρτησία, τη δική του Ελευθερία και Χειραφέτηση.

Διακήρυξη της ΚΟΕ για τις εκλογές της 17ης Ιουνίου

Ούτε βήμα πίσω: Μνημόνια-τρόικα ΤΕΛΟΣ!

Ο λαός μπορεί τα πάντα!

Ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ

Ένα ακόμα «ΟΥΣΤ», ένα ακόμα βήμα!

Στις 6 Μαΐου ο ελληνικός λαός μίλησε δυνατά και ξεκάθαρα: Γκρέμισε τον δικομματισμό, έτσι ώστε η εναλλαγή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν λειτουργεί πια. Τιμώρησε τα μνημονιακά κόμματα: η ΝΔ από το στόχο της αυτοδυναμίας έπεσε στο 18%, το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε στα ποσοστά του 1974, το ΛΑΟΣ έμεινε εκτός Βουλής μαζί με την υπερμνημονιακή Ντόρα. Άφησε το πολιτικό σύστημα σε πλήρη αμηχανία και χωρίς εύκολες εφεδρείες και διεξόδους. Ανέδειξε ένα πολιτικό ρεύμα που προσδοκά λύσεις εδώ και τώρα σε λαϊκή κατεύθυνση, και απαιτεί ρήξεις με τα μνημόνια και την τρόικα. Δημιούργησε μια τεράστια αναταραχή στα κέντρα ισχύος εντός της Ε.Ε. και της ευρωζώνης, στερώντας τους τον απόλυτο πολιτικό έλεγχο. Τα πράγματα, λοιπόν, άλλαξαν. Επιβλήθηκε ένας πιο ευνοϊκός συσχετισμός δύναμης ανάμεσα στο λαό και τις δυνάμεις της αστικής τάξης και των ευρωκρατών, αλλά και άνοιξε η δυνατότητα για αλλαγές σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Βρισκόμαστε επομένως σε μια εντελώς καινούρια κατάσταση, όπου έχουν τροποποιηθεί συσχετισμοί και νέα καθήκοντα ξεπροβάλλουν.

Οι αγώνες των τελευταίων δύο χρόνων και το λαϊκό πολιτικό ρεύμα

Το χτύπημα που έδωσε ο ελληνικός λαός ήταν σφοδρότατο, σε συνέχεια των σημαντικών αγώνων που έγιναν τα δύο τελευταία χρόνια μνημονιακού και τροϊκανού ειδικού καθεστώτος. Οι γενικές απεργίες, οι μαζικές διαδηλώσεις, το κίνημα των πλατειών, το ηχηρό ΟΧΙ στις παρελάσεις, οι κινητοποιήσεις σε πόλεις και εργοστάσια: Όλα αυτά άλλαξαν τις συνειδήσεις, τον τρόπο που εκατομμύρια άνθρωποι σε αυτή τη χώρα ζούμε, σκεφτόμαστε, ενεργοποιούμαστε, αναζητούμε διέξοδο. Τρεισήμισι εκατομμύρια ψηφοφόροι εγκατέλειψαν τα μνημονιακά κόμματα ως αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής. Το σάπιο πολιτικό σύστημα που οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή, τα σκάνδαλα, τις μίζες και τελευταία στο Μνημόνιο και την τρόικα, είναι σήμερα ετοιμόρροπο, απονομιμοποιημένο, ένοχο και καταδικασμένο να εξαφανιστεί. Το λαϊκό πολιτικό ρεύμα που έχει αναδειχθεί και δυναμώνει σε ολόκληρη την χώρα είναι ο νέος καθοριστικός παράγοντας που μπορεί να φέρει αλλαγές και ρήξεις. Είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής. Αυτόν φοβούνται, με αυτόν πρέπει να αναμετρηθούν όλες οι αντιδραστικές δυνάμεις. Αυτόν πρέπει να ενισχύσει η Αριστερά, με αυτόν πρέπει να συνδεθούν όλες οι προοδευτικές δυνάμεις, ώστε να δώσουν αστείρευτη δύναμη στον αγωνιζόμενο λαό που αλλάζει τα πράγματα.

Το πολιτικό σύστημα καταρρέει – Η νέα κατάσταση και η ασταθής ισορροπία

Η στιγμή που ζούμε είναι ιστορική. Είναι μια στιγμή μετάβασης και ανατροπής. Η ανατροπή του μέχρι σήμερα κυρίαρχου πολιτικού συστήματος είναι προ των πυλών, και πρέπει να ολοκληρωθεί. Η μετάβαση σε μια νέα ισορροπία, με κανόνες που θα εκφράζουν τους νέους συσχετισμούς, έχει ήδη αρχίσει. Είτε προς μια κατεύθυνση αποτίναξης του διεθνούς ελέγχου, της επιτροπείας και του μνημονιακού ζυγού, ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων, προχωρήματος της πραγματικής δημοκρατίας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Είτε, από την άλλη μεριά, με μια σφοδρή αντεπίθεση της αστικής τάξης και των διεθνών προστατών της, για να συντριβεί το λαϊκό πολιτικό ρεύμα που έχει αναπτυχθεί στην Ελλάδα. Μια πολύ πυκνή και ιδιαίτερα οξυμένη «στιγμή», που δεν θα διαρκέσει για πολύ, αλλά που από την έκβασή και τα επεισόδιά της θα κριθούν πολλά για την αυριανή Ελλάδα και για την αυριανή Ευρώπη. Η χώρα μας παραμένει στο επίκεντρο των εξελίξεων και η διαπάλη για τον πολιτικό έλεγχο είναι το κρίσιμο στοιχείο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο βασικός εκφραστής ενός λαϊκού πολιτικού ρεύματος που ζητά πραγματική δημοκρατία, οικονομική ανακούφιση, ανεξαρτησία, άλλη θέση της χώρας στο διεθνές περιβάλλον. Γι’ αυτό και αντιμετωπίζεται από τις δυνάμεις του κατεστημένου ως ο βασικός εχθρός αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος. Αυτή την ιδιαίτερη στιγμή, η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς εκλογές αποκτά τεράστια σημασία.

Η πόλωση και τα ανταγωνιστικά μπλοκ

Στην ελληνική κοινωνία διαμορφώνονται όσο περνά ο καιρός δύο ανταγωνιστικά μπλοκ. Από τη μια το μπλοκ του αστισμού, που συντάσσεται με την εφαρμογή των μνημονίων και την πολιτική της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, κι από την άλλη το μπλοκ του αγωνιζόμενου λαού, των τάξεων και των στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας που βίωσαν το πιο σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που επιβλήθηκε ποτέ σε καιρό ειρήνης σε μια χώρα.

Από τη σύγκρουση αυτών των δύο μπλοκ τα τελευταία δύο χρόνια, το συστημικό μπλοκ έχει χάσει τεράστιες δυνάμεις και τη στήριξη που είχε, είναι απομονωμένο, νιώθει τον κίνδυνο από την ανάδειξη ενός βαθιού λαϊκού ριζοσπαστισμού. Από τη σύγκρουση αυτών των δύο μπλοκ έχει αναδειχθεί μια αριστερή δύναμη που, χάρη στην ορμή και την πίεση του λαϊκού ρεύματος, προβάλλει ως βασικός διεκδικητής της πολιτικής εξουσίας και επιβάλλει νέους όρους άσκησης της πολιτικής, σε ρήξη με τη σαπίλα του πολιτικού συστήματος μέχρι σήμερα. Είναι πολύ σημαντικό, είναι αυτό που σήμερα διακυβεύεται, το ζήτημα της πολιτικής διακυβέρνησης της χώρας. Την ίδια στιγμή, επειδή η ρήξη είναι πιο βαθιά, ή σπρώχνεται να γίνει πιο βαθιά, δεν κρίνεται μόνο αυτό αλλά θα τεθεί και το συνολικότερο ζήτημα της πολιτικής εξουσίας, του «ποιος και πώς κάνει κουμάντο» σε αυτή τη χώρα.

Χτυπούν τον ΣΥΡΙΖΑ, θέλουν να τσακίσουν το λαϊκό πολιτικό ρεύμα αλλαγής και ανατροπής

Η λύσσα με την οποία αντιμετωπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, οι συκοφαντίες, οι επιθέσεις, οι νουθεσίες, η ανακάλυψη αντιθέσεων και προβλημάτων στο εσωτερικό του, οι προσπάθειες να δημιουργηθούν ρήγματα κάθε είδους, δεν γίνονται απλώς για να ανακοπεί η δυναμική του. Θέλουν πάση θυσία να τσακίσουν το λαϊκό ρεύμα που έχει εμφανιστεί, αυτό που εκτινάσσει το ΣΥΡΙΖΑ και αποτελεί την πραγματική του δύναμη. Το αστικό μπλοκ και τα διεθνή του στηρίγματα, οι δανειστές και οι εσωτερικοί τους υπάλληλοι, το γνωρίζουν καλά: Η αποκατάσταση του παλιού καθεστώτος και των «πάρτι» που έστηνε, περνά απαραίτητα μέσα από το χτύπημα του λαϊκού ριζοσπαστισμού. Γι’ αυτό και θέλουν να «τελειώσουν» την Αριστερά συνολικά, και πιο ειδικά τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού αυτός εκφράζει καλύτερα το λαϊκό ριζοσπαστισμό. Η αντιαριστερή σταυροφορία της Δεξιάς αντανακλά μια βαθύτερη ανάγκη για το σύστημα, και δεν είναι τυχαία. Επιδίωξή τους είναι να τσακιστεί το πολιτικό ρεύμα που έχει αναπτυχθεί στην ελληνική κοινωνία, και η Αριστερά σαν εκφραστής του. Σε μια στιγμή όξυνσης όλων των γεωπολιτικών ζητημάτων, είναι για τους αστούς και ξένους δανειστές άμεση η ανάγκη αποκατάστασης του πολιτικού ελέγχου της χώρας από αυτούς. Στην Ελλάδα δεν οδεύουμε απλά σε μια «κεντροαριστερή-σοσιαλδημοκρατική διαχείριση» –βραχύβια ή πιο μακρόχρονης διάρκειας– αλλά σε μια μεγάλη κοινωνική και πολιτική σύγκρουση.

Για την Πραγματική Δημοκρατία!

Για να ανοίξει σε αυτές τις συνθήκες ο δρόμος για μια άλλη πορεία, για τη νίκη και επικράτηση του λαϊκού ριζοσπαστικού ρεύματος, πρέπει να ξηλωθεί το πολιτικό σύστημα που στήθηκε χρόνια τώρα επί δικομματισμού, και πήρε εφιαλτικές διαστάσεις στη μνημονιακή και τροϊκανή περίοδο. Έτσι θα ανοίξει ο δρόμος προς μια μεταπολίτευση του λαού. Γι’ αυτό το λόγο, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτιστο καθήκον και θα συμβάλλει στο προχώρημα του λαϊκού πολιτικού ρεύματος που συσπειρώνεται γύρω του. Θα είναι ένα σημαντικό βήμα για την Πραγματική Δημοκρατία στη χώρα μας. Γι’ αυτό και στις συνθήκες αυτές είναι μεγάλες οι ευθύνες των δυνάμεων εκείνων (ιδιαίτερα της ΔΗΜΑΡ και του ΚΚΕ) που επιτίθενται στο ΣΥΡΙΖΑ, αθροιζόμενες δίπλα στις επιθέσεις του μνημονιακό μπλοκ. Στην πραγματικότητα δεν επιτίθενται μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά διαχωρίζουν τη θέση τους από το μεγάλο λαϊκό πολιτικό ρεύμα που θέλει την ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων και του πολιτικού συστήματος που τα στηρίζει.

Αναπόφευκτη η σύγκρουση – Ο λαός μπορεί να νικήσει!

Ανεξαρτησία και παραγωγική ανασυγκρότηση

Η νέα Ιερά Συμμαχία που δημιουργείται –παρά τους ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της– έχει κηρύξει πόλεμο στην ιδέα αλλά τη ρεαλιστική πια δυνατότητα ένας λαός και μια χώρα να μπορούν να καθορίσουν οι ίδιοι την τύχη τους. Ο πραγματικός εχθρός είναι οι τοκογλύφοι και οι ξένες δυνάμεις, οι οποίες επιχειρούν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε προτεκτοράτο – αλλά, προκειμένου να τους αντιμετωπίσουμε, θα πρέπει πρώτα να τελειώνουμε με το ντόπιο προσωπικό τους. Γι’ αυτό η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς εκλογές πρέπει να είναι μεγάλη, βαθιά, αποφασιστική και πολλαπλασιαστική, πυροδοτώντας διεργασίες και εξελίξεις σε ολόκληρη την Ευρώπη υπέρ των λαών που αγωνίζονται ενάντια στο ζουρλομανδύα των Βρυξελών, της γερμανοκρατούμενης Ευρώπης και του νεοφιλελευθερισμού. Για την ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία, για νέους συσχετισμούς στην Ευρώπη και για ένα νέο διεθνισμό ανάμεσα στους λαούς. Να προετοιμαζόμαστε για έναν παρατεταμένο, δύσκολο και αντιφατικό αγώνα. Πλάι στις γνωστές και νέες μορφές έκφρασης και δράσης, ξεπηδά μια ακόμα δυνατότητα αλλά και καθήκον: Η στήριξη και ο έλεγχος μιας αριστερής, δημοκρατικής κυβέρνησης. Επειδή η σωτηρία και η διέξοδος της χώρας, ο μετασχηματισμός της κοινωνίας και οι βαθιές αλλαγές, η αναγκαία και επιτακτική παραγωγική ανασυγκρότηση, θα είναι έργο όχι μόνο μιας διαφορετικής κυβέρνησης, αλλά του ίδιου του λαϊκού κινήματος. Θα είναι έργο όλων μας. Για να βγει η κοινωνία όρθια μέσα από την κρίση πρέπει να υπερβεί το σύστημα που τη γεννά και οδηγεί σε καταστροφές. Η πολιτική, οικονομική και κοινωνική διέξοδος της χώρας είναι μια στιγμή αυτής της θετικής μετάβασης, είναι μια ρήξη προς αυτήν την κατεύθυνση!

Όλοι και όλες μαζί!

Να στηρίξουμε ενεργά την αλλαγή που έρχεται, να δώσουμε το ενεργητικό παρόν αγωνιζόμενοι για ν’ ανοίξει ένας δρόμος ελπίδας για το λαό και τη χώρα. Μέσα από τη μάχη των εκλογών της 17ης Ιουνίου αγωνιζόμαστε για την πολιτική, οικονομική και κοινωνική διέξοδο της χώρας.

Πρωταγωνιστής είναι ο λαός, είμαστε όλοι εμείς.

Ψήφο στο ΣΥΡΙΖΑ – Για μια μεγάλη νίκη στις εκλογές της 17ης Ιουνίου!

Ούτε βήμα πίσω: Μνημόνια-τρόικα ΤΕΛΟΣ!

Ο λαός μπορεί τα πάντα!

Για μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη

Για τη διεθνή κοινότητα των λαών

Για να βάλουμε φρένο στο γενοκτονικό οικονομικό και πολιτικό σύστημα

Για έναν κόσμο αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και χειραφέτησης

Για μια μεγάλη στροφή στην ανθρώπινη ιστορία

Για την Αριστερά και το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα!