παρουσία στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα 29/12 στις 6.00 μ.μ., στην ισραηλινή πρεσβεία, είναι ελάχιστη ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό.
Το ισραηλινό κράτος σκορπίζει ξανά το θάνατο
Το Ισραήλ βομβαρδίζει από το πρωί του Σαββάτου 27/12 την από καιρό αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας, σπέρνοντας τρόμο στους κατοίκους της και προκαλώντας εκατόμβες νεκρών. Είναι ένα ακόμα, βάρβαρο και απροκάλυπτο, επεισόδιο της 60χρονης κατοχής και καταπίεσης του παλαιστινιακού λαού που τιμωρείται επειδή αντιστέκεται.
Ο Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα» εκφράζει για μια ακόμα φορά την αλληλεγγύη του στον παλαιστινιακό λαό, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Καλούμε και εμείς στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στην ισραηλινή πρεσβεία (Κηφισίας και Κατεχάκη) τη Δευτέρα στις 6.00 μ.μ. Για την καταδίκη της σιωνιστικής επιθετικότητας, αλλά και των υποκριτικών δηλώσεων των δυτικών, κυρίως, κυβερνήσεων που για να μη δυσαρεστήσουν τον καλό τους σύμμαχο βγάζουν ανακοινώσεις που καλούν σε αυτοσυγκράτηση και παύση των «επιθετικών ενεργειών» από όλες τις πλευρές.
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ Η ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ
ΜΠΟΪΚΟΤΑΖ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ
Η παρουσία στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα 29/12 στις 6.00 μ.μ., στην ισραηλινή πρεσβεία, είναι ελάχιστη ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό.
Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα»
29 Δεκ 2008
Δελτίο Τύπου της ΚΟΕ για τη σφαγή στη Γάζα, 28/12/2008
Το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ κορύφωσε τη δολοφονική, γενοκτονική πολιτική του με την αιματηρότερη και την πιο βάρβαρη σφαγή εκατοντάδων Παλαιστίνιων, παιδιών και αμάχων. Τα εξηντάχρονα της Νάκμπα (1948-2008) για το μαρτυρικό και ηρωικό λαό της Παλαιστίνης κλείνουν με τον πιο αιματηρό τρόπο. Με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο για τη φύση του κράτους που ΗΠΑ και ΕΕ έχουν ορίσει χωροφύλακα στη Μέση Ανατολή. Η παρατεταμένη εξόντωση με τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας αντικαταστάθηκε από τη μαζική δολοφονία εκατοντάδων Παλαιστινίων.
Οι κυβερνήσεις της ΕΕ εξακολουθούν να κοιτούν σιωπηλές και συνενόχες, συμψηφίζοντας την αντίσταση του κατεχόμενου λαού με την αιματηρή κατοχή του Ισραήλ, κρατώντας ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον επιτιθέμενο και τον αμυνόμενο.
Η ελληνική κυβέρνηση να σταματήσει να μιλά για "φαύλο κύκλο βίας" και να καταδικάσει άμεσα και απερίφραστα τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.
Αλληλεγγύη και συμπαράσταση στον παλαιστινιακό λαό που τιμωρείται επειδή εξακολουθεί να αντιστέκεται σε έναν πάνοπλο αντίπαλο.
Αλληλεγγύη και συμπαράσταση χωρίς όρους και προϋποθέσεις στην ηρωική Παλαιστίνη.
Όλοι στη συγκέντρωση καταγγελίας του εγκληματικού σιωνιστικού κράτους τη Δευτέρα 29/12/2008 στις 18:00 έξω από την πρεσβεία του Ισραήλ.
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
Οι κυβερνήσεις της ΕΕ εξακολουθούν να κοιτούν σιωπηλές και συνενόχες, συμψηφίζοντας την αντίσταση του κατεχόμενου λαού με την αιματηρή κατοχή του Ισραήλ, κρατώντας ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον επιτιθέμενο και τον αμυνόμενο.
Η ελληνική κυβέρνηση να σταματήσει να μιλά για "φαύλο κύκλο βίας" και να καταδικάσει άμεσα και απερίφραστα τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.
Αλληλεγγύη και συμπαράσταση στον παλαιστινιακό λαό που τιμωρείται επειδή εξακολουθεί να αντιστέκεται σε έναν πάνοπλο αντίπαλο.
Αλληλεγγύη και συμπαράσταση χωρίς όρους και προϋποθέσεις στην ηρωική Παλαιστίνη.
Όλοι στη συγκέντρωση καταγγελίας του εγκληματικού σιωνιστικού κράτους τη Δευτέρα 29/12/2008 στις 18:00 έξω από την πρεσβεία του Ισραήλ.
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
18 Δεκ 2008
Δελτίο Τύπου της ΚΟΕ για την υπόθεση της ζαρντινιέρας, 17/12/2008
Οι ποινές που επιβλήθηκαν στους 8 αστυνομικούς, πρώτα από την υπηρεσία τους και χθες από τα ελληνικά δικαστήρια αποδεικνύουν για ποιο λόγο ξεσηκώνεται η νεολαία από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα. Ένα κράτος εχθρικό, κατασταλτικό όργανο ενάντια στους νέους, που χαϊδεύει, συγχωρεί, ρίχνει στα μαλακά, έως και επιβραβεύει την αστυνομική βαρβαρότητα, δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζει τη συσσωρευμένη οργή της νέας γενιάς.
Την ίδια μέρα που οι αστυνομικοί εξαγόραζαν με 5 € τη μέρα τον άγριο ξυλοδαρμό του φοιτητή 26 νέοι (εκ των οποίων 22 ανήλικοι) στη Λάρισα παραπέμπονται με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Την ίδια ο πρωθυπουργός χαρακτήριζε για πολλοστή φορά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ως «ατυχές συμβάν θανάσιμου τραυματισμού».
Για ποιο λόγο απορούν και χάσκουν οι χρυσοπληρωμένοι αναλυτές για την οργή των 15χρονων; Η κυβερνητική προπαγάνδα, η αναπαραγωγή της φαντασμαγορίας της σπασμένης βιτρίνας, οι αποφάσεις της ανεξάρτητης δικαιοσύνης, η διαιωνιζόμενη αστυνομική βαρβαρότητα, αποδεικνύουν δέκα μέρες μετά τη δολοφονία, ότι «είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι»!
Την ίδια μέρα που οι αστυνομικοί εξαγόραζαν με 5 € τη μέρα τον άγριο ξυλοδαρμό του φοιτητή 26 νέοι (εκ των οποίων 22 ανήλικοι) στη Λάρισα παραπέμπονται με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Την ίδια ο πρωθυπουργός χαρακτήριζε για πολλοστή φορά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ως «ατυχές συμβάν θανάσιμου τραυματισμού».
Για ποιο λόγο απορούν και χάσκουν οι χρυσοπληρωμένοι αναλυτές για την οργή των 15χρονων; Η κυβερνητική προπαγάνδα, η αναπαραγωγή της φαντασμαγορίας της σπασμένης βιτρίνας, οι αποφάσεις της ανεξάρτητης δικαιοσύνης, η διαιωνιζόμενη αστυνομική βαρβαρότητα, αποδεικνύουν δέκα μέρες μετά τη δολοφονία, ότι «είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι»!
Ανακοίνωση της Γραμματείας του ΚΟ της ΚΟΕ, 15/12/2008
ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΖΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ
ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ,
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ
«Βρισκόμαστε μπροστά σε κοινωνικές διεργασίες που μπορούν να καταλήξουν σε κοινωνικές εξεγέρσεις με απρόβλεπτες πολιτικές συνέπειες. Ας φανταστούμε τι μπορεί να συμβεί σήμερα αν έχουμε μια επανάληψη Τεμπονέρα ή ΕΑΣ. Η κατάσταση θα ξεφύγει...» Αυτός ήταν ο βασικός προβληματισμός του ΚΟ της ΚΟΕ που δημοσιεύτηκε στην Αριστερά! στις 19/9/08 τ. 250-251.
1. Σήμερα ζούμε ακριβώς αυτά που γράφονταν τρεις μήνες πριν.
Σ’ αυτή την έκρηξη συμμετέχουν χιλιάδες αγωνιστών της αριστεράς. Συμμετέχουν προοδευτικοί και δημοκράτες γονιοί που καταλαβαίνουν τα αδιέξοδα των παιδιών.
Αυτή την έκρηξη την αντιμετωπίζουν ευνοϊκά όσοι αντιλαμβάνονται πως οι χειρότερες μέρες είναι εδώ και πως το μέλλον θα είναι καταστροφικό.
Σ’ αυτή την έκρηξη είναι ανεκτικοί οι μικρομεσαίοι έμποροι-βιοτέχνες κ.λπ. που καταλαβαίνουν την επερχόμενη σύνθλιψή τους από την οικονομική κρίση.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επενεργούν: α) η οικονομική συμπίεση και με όρους πλέον παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, β) οι πολλαπλοί καθημερινοί κοινωνικοί αποκλεισμοί σε υγεία, παιδεία, σε κοινωνικά αγαθά, ελεύθερους και δημόσιους χώρους, σχέσεις, γ) η πολιτική κρίση με τη μορφή του τέλους της λαϊκής συναίνεσης και ενσωμάτωσης στο πολιτικό καρτέλ του δικομματισμού, τη στιγμή που ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΜΜΕ εξαντλούν το οπλοστάσιο του χειρισμού των λαϊκών μαζών.
Ο κόσμος που συμπιέζεται θέλει ένα άλλο τοπίο. Αλλά δεν έχει προσδιορίσει ποιο. Θέλει να τιμωρήσει, απορρίπτει, αλλά δεν διεκδικεί «θετικά». Εδώ θα πρέπει να αναζητηθεί ο ρόλος και η πρακτική μιας αριστεράς που θέλει να αλλάξουν τα πράγματα. Η ΚΟΕ επιμένει ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ, ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, για να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα και την κοινωνία.
2. Η νεολαία είναι η δύναμη κρούσης, η πρωταγωνίστρια δύναμη σ’ αυτό το κίνημα. Η νεολαία βρίσκεται ανάμεσα στους τοίχους της απόρριψης, του αποκλεισμού, της αστυνόμευσης. Βρίσκεται ανάμεσα στους τοίχους μιας ζωής που τους υπόσχεται ολοένα και λιγότερα ολοένα και χειρότερα πράγματα. Μια ζωή που οι νεολαίοι εκτελούν, πειθαρχούν, ακούνε, βλέπουν, αλλά ούτε μαθαίνουν, ούτε δημιουργούν, ούτε ζουν.
Παιδεία – εργασία – ελεύθεροι χώροι – δημιουργία – νέες αξίες και ηθική είναι ζητήματα μιας ατζέντας που είναι ερμητικά κλειστή για τη νεολαία.
Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα. Γαλλία και Ιταλία είναι δίπλα μας και τόσο πολύ κοντά μας. Σήμερα και ειδικά αυτές τις μέρες έχει αυξηθεί η κοινωνική διαφοροποίηση –ειδικά της νεολαίας- απέναντι στο πολιτικό σύστημα και απέναντι στο σύστημα γενικά. Αυτή η διαφοροποίηση χρειάζεται να «μπολιαστεί» με την κριτική ενάντια στο σύστημα που δημιουργεί και αναπαράγει τα αδιέξοδα. Με το συνειδητό στοιχείο της ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ.
3. Η στάση του ΠΑΣΟΚ είναι αποκαλυπτική. Ζητάει από την κυβέρνηση να κυβερνήσει, να «προστατεύσει» την κοινωνία (το σύστημα) και επιδιώκει να εισπράξει τη φθορά της ΝΔ χωρίς καμία αντιπολίτευση. Εμφανίζεται σαν το κόμμα της ηρεμίας, της ησυχίας, της τάξης, της ασφάλειας. Προσπαθεί να προσεταιριστεί τα μεσοστρώματα, τον λεγόμενο μεσαίο χώρο, το πολιτικό κέντρο, που βγάζει κυβερνήσεις.
Δεν πρέπει να ξεχαστεί ούτε το παρελθόν του (όμοιο με τη ΝΔ) ούτε και το παρόν του.
Το ΠΑΣΟΚ θέλει την αλλαγή κυβέρνησης, όχι την αλλαγή πολιτικής.
Αλλαγή κομμάτων και προσώπων. Φτάνει πια. Ούτε ξεχνάμε, ούτε εκβιαζόμαστε, ούτε ξεγελιόμαστε.
Σ’ ό,τι αφορά το ΚΚΕ, το κεντρικό στη στάση του δεν είναι η εχθρική αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ. Το κεντρικό και ενιαίο στη στάση του από το 1973 μέχρι σήμερα είναι ότι στις κρίσιμες στιγμές επιλέγει την «υπευθυνότητα», τη συμπόρευση με το σύστημα. Από τους «350 προβοκάτορες» της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το ’73, μέχρι την καταγγελία το 1985 -μετά τη δολοφονία του Μ. Καλτεζά- της «παραβίασης» του ασύλου από το κίνημα, και με πολλά ενδιάμεσα «επεισόδια», το κόμμα του Περισσού δείχνει την αποστροφή του προς κάθε μαζική κίνηση κόσμου που δεν ελέγχει το ίδιο, την καταγγέλλει, προσπαθεί να την καταστείλει. Ουσιαστικά το ΚΚΕ στηρίζει τη ΝΔ, υπακούει στο σύστημα.
Τις τελευταίες μέρες έκαναν την εμφάνισή τους οι γνωστοί και από τις περιόδους διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ «αγανακτισμένοι πολίτες». Πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για οργανωμένα ακροδεξιά στοιχεία, αλλά και για την προσπάθεια της κυβέρνησης «να κινητοποιήσει» τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας αλλά και τον κομματικό μηχανισμό της. Πρόκειται για ένα επικίνδυνο φαινόμενο παρόμοιο με αυτά που οδήγησαν στη δολοφονία Τεμπονέρα.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μοναδικός πολιτικός σχηματισμός που σ’ αυτές τις στιγμές στάθηκε κοντά στη νεολαία. Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ: ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ή ΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ. Αυτό το κεντρικό πολιτικό δίλημμα υπάρχει γενικά, αλλά πολύ περισσότερο και με πολύ πιο έντονο τρόπο στις μέρες μας.
Αυτό δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά το σύνολο της αριστεράς. Το γεγονός ότι σε ορισμένες καταστάσεις κάποιες ιδέες και πρακτικές «λάμπουν» περισσότερο, έχει να κάνει κυρίως με την αδυναμία της αριστεράς να συνδεθεί με τη νεολαία, να αποκτήσει ερείσματα, να μιλήσει, να δώσει διέξοδο. Και διέξοδος σημαίνει να προβάλει πολιτικά αιτήματα τα οποία να απαντάνε στα προβλήματα της νεολαίας, να της δείξει τη δύναμη που κρύβεται στην οργάνωση.
5. Οι τελευταίες δηλώσεις Καραμανλή από τις Βρυξέλες δείχνουν με καθαρό τρόπο τις κυβερνητικές αποφάσεις. Πρώτον, ο πρωθυπουργός ζητάει τη συναίνεση του πολιτικού κόσμου όχι στην καταγγελία «όσων σπάνε» αλλά στην καταστολή με κάθε τρόπο της νεολαιίστικης εξέγερσης. Δεύτερον, ξεκαθάρισε το ότι δεν πρόκειται να φύγει, και το σημαντικότερο, ότι δεν πρόκειται να αλλάξει πολιτική. Τρίτον, έγινε σαφές ότι θα αντιμετωπίσει την κατάσταση με «στιβαρό χέρι» (η στάση της αστυνομίας με τις εκατοντάδες συλλήψεις τις τελευταίες μέρες δείχνει το τι ακριβώς σημαίνει αυτό).
Αυτή ακριβώς η τοποθέτηση κάνει πιο επίκαιρο από ποτέ το σύνθημα «Φύγετε» σαν την αναγκαία διέξοδο από την σημερινή κατάσταση.
ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ,
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ
«Βρισκόμαστε μπροστά σε κοινωνικές διεργασίες που μπορούν να καταλήξουν σε κοινωνικές εξεγέρσεις με απρόβλεπτες πολιτικές συνέπειες. Ας φανταστούμε τι μπορεί να συμβεί σήμερα αν έχουμε μια επανάληψη Τεμπονέρα ή ΕΑΣ. Η κατάσταση θα ξεφύγει...» Αυτός ήταν ο βασικός προβληματισμός του ΚΟ της ΚΟΕ που δημοσιεύτηκε στην Αριστερά! στις 19/9/08 τ. 250-251.
1. Σήμερα ζούμε ακριβώς αυτά που γράφονταν τρεις μήνες πριν.
Σ’ αυτή την έκρηξη συμμετέχουν χιλιάδες αγωνιστών της αριστεράς. Συμμετέχουν προοδευτικοί και δημοκράτες γονιοί που καταλαβαίνουν τα αδιέξοδα των παιδιών.
Αυτή την έκρηξη την αντιμετωπίζουν ευνοϊκά όσοι αντιλαμβάνονται πως οι χειρότερες μέρες είναι εδώ και πως το μέλλον θα είναι καταστροφικό.
Σ’ αυτή την έκρηξη είναι ανεκτικοί οι μικρομεσαίοι έμποροι-βιοτέχνες κ.λπ. που καταλαβαίνουν την επερχόμενη σύνθλιψή τους από την οικονομική κρίση.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επενεργούν: α) η οικονομική συμπίεση και με όρους πλέον παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, β) οι πολλαπλοί καθημερινοί κοινωνικοί αποκλεισμοί σε υγεία, παιδεία, σε κοινωνικά αγαθά, ελεύθερους και δημόσιους χώρους, σχέσεις, γ) η πολιτική κρίση με τη μορφή του τέλους της λαϊκής συναίνεσης και ενσωμάτωσης στο πολιτικό καρτέλ του δικομματισμού, τη στιγμή που ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΜΜΕ εξαντλούν το οπλοστάσιο του χειρισμού των λαϊκών μαζών.
Ο κόσμος που συμπιέζεται θέλει ένα άλλο τοπίο. Αλλά δεν έχει προσδιορίσει ποιο. Θέλει να τιμωρήσει, απορρίπτει, αλλά δεν διεκδικεί «θετικά». Εδώ θα πρέπει να αναζητηθεί ο ρόλος και η πρακτική μιας αριστεράς που θέλει να αλλάξουν τα πράγματα. Η ΚΟΕ επιμένει ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ, ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, για να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα και την κοινωνία.
2. Η νεολαία είναι η δύναμη κρούσης, η πρωταγωνίστρια δύναμη σ’ αυτό το κίνημα. Η νεολαία βρίσκεται ανάμεσα στους τοίχους της απόρριψης, του αποκλεισμού, της αστυνόμευσης. Βρίσκεται ανάμεσα στους τοίχους μιας ζωής που τους υπόσχεται ολοένα και λιγότερα ολοένα και χειρότερα πράγματα. Μια ζωή που οι νεολαίοι εκτελούν, πειθαρχούν, ακούνε, βλέπουν, αλλά ούτε μαθαίνουν, ούτε δημιουργούν, ούτε ζουν.
Παιδεία – εργασία – ελεύθεροι χώροι – δημιουργία – νέες αξίες και ηθική είναι ζητήματα μιας ατζέντας που είναι ερμητικά κλειστή για τη νεολαία.
Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα. Γαλλία και Ιταλία είναι δίπλα μας και τόσο πολύ κοντά μας. Σήμερα και ειδικά αυτές τις μέρες έχει αυξηθεί η κοινωνική διαφοροποίηση –ειδικά της νεολαίας- απέναντι στο πολιτικό σύστημα και απέναντι στο σύστημα γενικά. Αυτή η διαφοροποίηση χρειάζεται να «μπολιαστεί» με την κριτική ενάντια στο σύστημα που δημιουργεί και αναπαράγει τα αδιέξοδα. Με το συνειδητό στοιχείο της ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ.
3. Η στάση του ΠΑΣΟΚ είναι αποκαλυπτική. Ζητάει από την κυβέρνηση να κυβερνήσει, να «προστατεύσει» την κοινωνία (το σύστημα) και επιδιώκει να εισπράξει τη φθορά της ΝΔ χωρίς καμία αντιπολίτευση. Εμφανίζεται σαν το κόμμα της ηρεμίας, της ησυχίας, της τάξης, της ασφάλειας. Προσπαθεί να προσεταιριστεί τα μεσοστρώματα, τον λεγόμενο μεσαίο χώρο, το πολιτικό κέντρο, που βγάζει κυβερνήσεις.
Δεν πρέπει να ξεχαστεί ούτε το παρελθόν του (όμοιο με τη ΝΔ) ούτε και το παρόν του.
Το ΠΑΣΟΚ θέλει την αλλαγή κυβέρνησης, όχι την αλλαγή πολιτικής.
Αλλαγή κομμάτων και προσώπων. Φτάνει πια. Ούτε ξεχνάμε, ούτε εκβιαζόμαστε, ούτε ξεγελιόμαστε.
Σ’ ό,τι αφορά το ΚΚΕ, το κεντρικό στη στάση του δεν είναι η εχθρική αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ. Το κεντρικό και ενιαίο στη στάση του από το 1973 μέχρι σήμερα είναι ότι στις κρίσιμες στιγμές επιλέγει την «υπευθυνότητα», τη συμπόρευση με το σύστημα. Από τους «350 προβοκάτορες» της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το ’73, μέχρι την καταγγελία το 1985 -μετά τη δολοφονία του Μ. Καλτεζά- της «παραβίασης» του ασύλου από το κίνημα, και με πολλά ενδιάμεσα «επεισόδια», το κόμμα του Περισσού δείχνει την αποστροφή του προς κάθε μαζική κίνηση κόσμου που δεν ελέγχει το ίδιο, την καταγγέλλει, προσπαθεί να την καταστείλει. Ουσιαστικά το ΚΚΕ στηρίζει τη ΝΔ, υπακούει στο σύστημα.
Τις τελευταίες μέρες έκαναν την εμφάνισή τους οι γνωστοί και από τις περιόδους διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ «αγανακτισμένοι πολίτες». Πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για οργανωμένα ακροδεξιά στοιχεία, αλλά και για την προσπάθεια της κυβέρνησης «να κινητοποιήσει» τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας αλλά και τον κομματικό μηχανισμό της. Πρόκειται για ένα επικίνδυνο φαινόμενο παρόμοιο με αυτά που οδήγησαν στη δολοφονία Τεμπονέρα.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μοναδικός πολιτικός σχηματισμός που σ’ αυτές τις στιγμές στάθηκε κοντά στη νεολαία. Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ: ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ή ΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ. Αυτό το κεντρικό πολιτικό δίλημμα υπάρχει γενικά, αλλά πολύ περισσότερο και με πολύ πιο έντονο τρόπο στις μέρες μας.
Αυτό δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά το σύνολο της αριστεράς. Το γεγονός ότι σε ορισμένες καταστάσεις κάποιες ιδέες και πρακτικές «λάμπουν» περισσότερο, έχει να κάνει κυρίως με την αδυναμία της αριστεράς να συνδεθεί με τη νεολαία, να αποκτήσει ερείσματα, να μιλήσει, να δώσει διέξοδο. Και διέξοδος σημαίνει να προβάλει πολιτικά αιτήματα τα οποία να απαντάνε στα προβλήματα της νεολαίας, να της δείξει τη δύναμη που κρύβεται στην οργάνωση.
5. Οι τελευταίες δηλώσεις Καραμανλή από τις Βρυξέλες δείχνουν με καθαρό τρόπο τις κυβερνητικές αποφάσεις. Πρώτον, ο πρωθυπουργός ζητάει τη συναίνεση του πολιτικού κόσμου όχι στην καταγγελία «όσων σπάνε» αλλά στην καταστολή με κάθε τρόπο της νεολαιίστικης εξέγερσης. Δεύτερον, ξεκαθάρισε το ότι δεν πρόκειται να φύγει, και το σημαντικότερο, ότι δεν πρόκειται να αλλάξει πολιτική. Τρίτον, έγινε σαφές ότι θα αντιμετωπίσει την κατάσταση με «στιβαρό χέρι» (η στάση της αστυνομίας με τις εκατοντάδες συλλήψεις τις τελευταίες μέρες δείχνει το τι ακριβώς σημαίνει αυτό).
Αυτή ακριβώς η τοποθέτηση κάνει πιο επίκαιρο από ποτέ το σύνθημα «Φύγετε» σαν την αναγκαία διέξοδο από την σημερινή κατάσταση.
Προκήρυξη της ΚΟΕ για τη στάση του ΚΚΕ, 15/12/2008
Οι κομμουνιστές πρέπει να έχουν ανοικτά τα μάτια και τα αυτιά τους
Κ.Καραμανλής κατά τις συναντήσεις του με τους πολιτικούς αρχηγούς:
«Ζήτησα από τους πολιτικούς αρχηγούς να καταδικάσουν απερίφραστα τις πράξεις αυτές. Είναι ευθύνη τόσο της κυβέρνησης όσο και του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων να υπάρξει άμεσα κοινωνική και πολιτική απομόνωση των στοιχείων της βίας, της παρανομίας, της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς».
Α.Παπαρήγα μετά τη συνάντησή της με τον Καραμανλή:
«Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να σταματήσει να χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων»
Γ.Καρατζαφέρης, μετά τη συνάντησή του με τον Καραμανλή:
«Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που δείχνουν σοβαρότητα και υπάρχουν και δυνάμεις που “χαϊδεύουν αυτιά”, όπως άκουσα κάποιον να λέει»
Λένιν:
«Πες μου ποιος σε παινεύει για να σου πω τι λάθη έκανες»
Γιατί τόση νομιμοφροσύνη;
Η ηγεσία του ΚΚΕ έσπευσε να δηλώσει νομιμοφροσύνη στην κυβέρνηση Καραμανλή και να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα των ηρωικών αγώνων και των θυσιών (άλλων όμως εποχών και ηγεσιών), έφτασε να παίρνει συγχαρητήρια από το μισό υπουργικό συμβούλιο για τη φρονιμάδα του…
Σε καιρούς κοινωνικής έντασης και πολιτικής αστάθειας, οι κομμουνιστές δεν επιχειρούν να σταθεροποιήσουν το σύστημα. Επιχειρούν να το τραυματίσουν, να το περιορίσουν, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να το γκρεμίσουν. Με αυτή την πρακτική η ηγεσία του ΚΚΕ έχει πάρει διαζύγιο. Για την ακρίβεια μετατράπηκε σε αναμεταδότη των κυβερνητικών θεωριών περί νέας «ασύμμετρης απειλής» εναντίον της Ελλάδας και της καθεστηκυίας τάξης. Στάθηκε στο πλευρό του Καραμανλή όταν αυτός απαίτησε από τα πολιτικά κόμματα συναίνεση για να βγούμε από τις δύσκολες ώρες.
Από πότε όμως οι δύσκολες ώρες για την κυβέρνηση είναι και δύσκολες ώρες για το λαό; Οι δύσκολες ώρες για την άρχουσα τάξη είναι και δύσκολες ώρες για το εργατικό κίνημα; Οι δύσκολες ώρες για την αστική διακυβέρνηση είναι και δύσκολες ώρες για την αριστερά; Εδώ οι βαριές ταξικές αναλύσεις πήγαν περίπατο.
Όταν η κυβέρνηση ζήτησε να μην γίνει συγκέντρωση στο Σύνταγμα, η ηγεσία του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ υπάκουσε και δεν πήγε στη Βουλή, αλλά στο (πρώην) Υπουργείο Απασχόλησης! Όταν την Παρασκευή 12/12 μαθητές και φοιτητές κατέκλυσαν το Σύνταγμα διαδηλώνοντας μπροστά στη Βουλή η ηγεσία του ΚΚΕ έστειλε την πορεία στα στενά της Αθήνας. Όταν την Πέμπτη 11/12 γίνεται «κατάληψη» από μέλη της ΚΝΕ (με απόφαση της Κεντρικής τους Επιτροπής, όπως διαλαλούσαν) για να μην μπει ο κόσμος στις σχολές και να μην γίνουν συνελεύσεις, κάποιο πρόβλημα υπάρχει.
Κόμμα της εργατικής τάξης ή της «τάξης, ησυχίας και ασφάλειας»;
Η ηγεσία του ΚΚΕ μιλάει πολύ για την εργατική τάξη, την ταξική συνείδηση και τους ταξικούς αγώνες. Με τη στάση της όμως δείχνει ότι είναι κόμμα υπεύθυνο, κόμμα των νοικοκυραίων. Κόμμα που επιθυμεί να γίνονται τα πάντα εντός πλαισίων.
Όταν οι άθλιοι εξεγείρονται στη Γαλλία, ο Ριζοσπάστης τους έκανε πρωτοσέλιδο λέγοντας πως «Προκαλεί η γαλλική κυβέρνηση και όσοι μιλούν για συμμορίες»… «υποβαθμίζοντας ή κρύβοντας τις αιτίες και το περιεχόμενό του, την απόγνωση που νιώθουν οι εξεγερμένοι»… «Το ΚΚΕ εκφράζει την ολόθερμη συμπαράστασή του στους σύγχρονους "Αθλίους" του Παρισιού και όλης της Γαλλίας». Αυτά γράφονταν τότε. Ανέξοδα λόγια γιατί η Γαλλία ήταν μακριά.
Όταν η έκρηξη της νεολαίας έρχεται στην Ελλάδα, καταγγέλλουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων»… Έφτασε σε σημείο, βουλευτής του ΚΚΕ, να μην αποκλείει τη σύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ με ανθρώπους του κοινού ποινικού δικαίου και σωματέμπορους!
Είναι η εμπάθεια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και η εμφυλιοπολεμική διάθεση που γεννά αυτή την επίθεση; Όχι. Το κεντρικό στη στάση του ΚΚΕ δεν είναι η εχθρική αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο ρόλος που έχει αναλάβει η ηγεσία του ΚΚΕ στη διαφύλαξη της κοινωνικής ειρήνης και ηρεμίας. Στη στήριξη της κυβέρνησης και των χειρισμών της.
Να πέσει η κυβέρνηση;
Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν δέχεται το αίτημα (και άρα και την αντίστοιχη πολιτική) να φύγει η κυβέρνηση. Η μόνιμη επωδός είναι ότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε διαχειριστή.
Όμως από πότε, σε ποια γραφτά, σε ποιους κλασσικούς, σε ποια επαναστατική θεωρία, το να πέσει μια αστική κυβέρνηση με όρους κοινωνικής αναταραχής, με όρους κινήματος, είναι κακό; Από πότε το κόμμα της εργατικής τάξης, ενώ μπορεί, δεν θέλει να ζητήσει την παραίτηση της κυβέρνησης της αστικής τάξης; Ειδικά μάλιστα όταν αυτό το αίτημα βρίσκεται στα χείλη όλου του προοδευτικού κόσμου;
Η ανυπακοή, η αντεπίθεση και τα άλλα μεγαλόστομα που αναγράφονται σε αφίσες γιατί δεν γίνονται πράξη; Ειδικά στο βαθμό που η αξιωματική αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ) όχι απλά δεν πίεζε την κυβέρνηση να παραιτηθεί, αλλά της ζητούσε επίμονα να αρθεί στο ύψος της και να κυβερνήσει…
Αν έπεφτε η κυβέρνηση υπό το βάρος της κοινωνικής αναταραχής και της νεανικής έκρηξης που μετατρεπόταν σε μαζικό πολιτικό κίνημα σε χώρους σπουδών και χώρους δουλειάς, αυτό –ανεξάρτητα με το ποιος θα είχε λιγότερα ή περισσότερα εκλογικά οφέλη- θα ήταν μια σπουδαία κατάκτηση για το λαϊκό κίνημα ή όχι; Θα ήταν μια επιβεβαίωση της δύναμης του λαού να γκρεμίζει σχεδιασμούς και κυβερνήσεις;
Η ηγεσία του ΚΚΕ δυσφημεί ξανά τον κομμουνισμό. Τον δυσφήμισε με την υποστήριξη του (αν) υπαρκτού σοσιαλισμού και τις συγκυβερνήσεις με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τον δυσφημεί και σήμερα με την κατασυκοφάντηση της νεολαιίστικης έκρηξης, σπρώχνοντας τους νέους μακριά από την κομμουνιστική αριστερά.
Για να αλλάξουν τα πράγματα χρειάζεται μια αριστερά και ένα κομμουνιστικό κίνημα αποφασισμένο να ανατρέψει την σημερινή κατάσταση. Όχι να φλυαρεί με γενικολογίες, να συναινεί στους αστικούς εκβιασμούς, να δηλώνει νομιμοφροσύνη, να μην μπαίνει στον κόπο και στην πρόκληση να γίνει δύναμη ανατροπής.
KOMMOYΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
Κ.Καραμανλής κατά τις συναντήσεις του με τους πολιτικούς αρχηγούς:
«Ζήτησα από τους πολιτικούς αρχηγούς να καταδικάσουν απερίφραστα τις πράξεις αυτές. Είναι ευθύνη τόσο της κυβέρνησης όσο και του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων να υπάρξει άμεσα κοινωνική και πολιτική απομόνωση των στοιχείων της βίας, της παρανομίας, της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς».
Α.Παπαρήγα μετά τη συνάντησή της με τον Καραμανλή:
«Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να σταματήσει να χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων»
Γ.Καρατζαφέρης, μετά τη συνάντησή του με τον Καραμανλή:
«Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που δείχνουν σοβαρότητα και υπάρχουν και δυνάμεις που “χαϊδεύουν αυτιά”, όπως άκουσα κάποιον να λέει»
Λένιν:
«Πες μου ποιος σε παινεύει για να σου πω τι λάθη έκανες»
Γιατί τόση νομιμοφροσύνη;
Η ηγεσία του ΚΚΕ έσπευσε να δηλώσει νομιμοφροσύνη στην κυβέρνηση Καραμανλή και να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα των ηρωικών αγώνων και των θυσιών (άλλων όμως εποχών και ηγεσιών), έφτασε να παίρνει συγχαρητήρια από το μισό υπουργικό συμβούλιο για τη φρονιμάδα του…
Σε καιρούς κοινωνικής έντασης και πολιτικής αστάθειας, οι κομμουνιστές δεν επιχειρούν να σταθεροποιήσουν το σύστημα. Επιχειρούν να το τραυματίσουν, να το περιορίσουν, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να το γκρεμίσουν. Με αυτή την πρακτική η ηγεσία του ΚΚΕ έχει πάρει διαζύγιο. Για την ακρίβεια μετατράπηκε σε αναμεταδότη των κυβερνητικών θεωριών περί νέας «ασύμμετρης απειλής» εναντίον της Ελλάδας και της καθεστηκυίας τάξης. Στάθηκε στο πλευρό του Καραμανλή όταν αυτός απαίτησε από τα πολιτικά κόμματα συναίνεση για να βγούμε από τις δύσκολες ώρες.
Από πότε όμως οι δύσκολες ώρες για την κυβέρνηση είναι και δύσκολες ώρες για το λαό; Οι δύσκολες ώρες για την άρχουσα τάξη είναι και δύσκολες ώρες για το εργατικό κίνημα; Οι δύσκολες ώρες για την αστική διακυβέρνηση είναι και δύσκολες ώρες για την αριστερά; Εδώ οι βαριές ταξικές αναλύσεις πήγαν περίπατο.
Όταν η κυβέρνηση ζήτησε να μην γίνει συγκέντρωση στο Σύνταγμα, η ηγεσία του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ υπάκουσε και δεν πήγε στη Βουλή, αλλά στο (πρώην) Υπουργείο Απασχόλησης! Όταν την Παρασκευή 12/12 μαθητές και φοιτητές κατέκλυσαν το Σύνταγμα διαδηλώνοντας μπροστά στη Βουλή η ηγεσία του ΚΚΕ έστειλε την πορεία στα στενά της Αθήνας. Όταν την Πέμπτη 11/12 γίνεται «κατάληψη» από μέλη της ΚΝΕ (με απόφαση της Κεντρικής τους Επιτροπής, όπως διαλαλούσαν) για να μην μπει ο κόσμος στις σχολές και να μην γίνουν συνελεύσεις, κάποιο πρόβλημα υπάρχει.
Κόμμα της εργατικής τάξης ή της «τάξης, ησυχίας και ασφάλειας»;
Η ηγεσία του ΚΚΕ μιλάει πολύ για την εργατική τάξη, την ταξική συνείδηση και τους ταξικούς αγώνες. Με τη στάση της όμως δείχνει ότι είναι κόμμα υπεύθυνο, κόμμα των νοικοκυραίων. Κόμμα που επιθυμεί να γίνονται τα πάντα εντός πλαισίων.
Όταν οι άθλιοι εξεγείρονται στη Γαλλία, ο Ριζοσπάστης τους έκανε πρωτοσέλιδο λέγοντας πως «Προκαλεί η γαλλική κυβέρνηση και όσοι μιλούν για συμμορίες»… «υποβαθμίζοντας ή κρύβοντας τις αιτίες και το περιεχόμενό του, την απόγνωση που νιώθουν οι εξεγερμένοι»… «Το ΚΚΕ εκφράζει την ολόθερμη συμπαράστασή του στους σύγχρονους "Αθλίους" του Παρισιού και όλης της Γαλλίας». Αυτά γράφονταν τότε. Ανέξοδα λόγια γιατί η Γαλλία ήταν μακριά.
Όταν η έκρηξη της νεολαίας έρχεται στην Ελλάδα, καταγγέλλουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων»… Έφτασε σε σημείο, βουλευτής του ΚΚΕ, να μην αποκλείει τη σύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ με ανθρώπους του κοινού ποινικού δικαίου και σωματέμπορους!
Είναι η εμπάθεια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και η εμφυλιοπολεμική διάθεση που γεννά αυτή την επίθεση; Όχι. Το κεντρικό στη στάση του ΚΚΕ δεν είναι η εχθρική αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο ρόλος που έχει αναλάβει η ηγεσία του ΚΚΕ στη διαφύλαξη της κοινωνικής ειρήνης και ηρεμίας. Στη στήριξη της κυβέρνησης και των χειρισμών της.
Να πέσει η κυβέρνηση;
Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν δέχεται το αίτημα (και άρα και την αντίστοιχη πολιτική) να φύγει η κυβέρνηση. Η μόνιμη επωδός είναι ότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε διαχειριστή.
Όμως από πότε, σε ποια γραφτά, σε ποιους κλασσικούς, σε ποια επαναστατική θεωρία, το να πέσει μια αστική κυβέρνηση με όρους κοινωνικής αναταραχής, με όρους κινήματος, είναι κακό; Από πότε το κόμμα της εργατικής τάξης, ενώ μπορεί, δεν θέλει να ζητήσει την παραίτηση της κυβέρνησης της αστικής τάξης; Ειδικά μάλιστα όταν αυτό το αίτημα βρίσκεται στα χείλη όλου του προοδευτικού κόσμου;
Η ανυπακοή, η αντεπίθεση και τα άλλα μεγαλόστομα που αναγράφονται σε αφίσες γιατί δεν γίνονται πράξη; Ειδικά στο βαθμό που η αξιωματική αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ) όχι απλά δεν πίεζε την κυβέρνηση να παραιτηθεί, αλλά της ζητούσε επίμονα να αρθεί στο ύψος της και να κυβερνήσει…
Αν έπεφτε η κυβέρνηση υπό το βάρος της κοινωνικής αναταραχής και της νεανικής έκρηξης που μετατρεπόταν σε μαζικό πολιτικό κίνημα σε χώρους σπουδών και χώρους δουλειάς, αυτό –ανεξάρτητα με το ποιος θα είχε λιγότερα ή περισσότερα εκλογικά οφέλη- θα ήταν μια σπουδαία κατάκτηση για το λαϊκό κίνημα ή όχι; Θα ήταν μια επιβεβαίωση της δύναμης του λαού να γκρεμίζει σχεδιασμούς και κυβερνήσεις;
Η ηγεσία του ΚΚΕ δυσφημεί ξανά τον κομμουνισμό. Τον δυσφήμισε με την υποστήριξη του (αν) υπαρκτού σοσιαλισμού και τις συγκυβερνήσεις με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τον δυσφημεί και σήμερα με την κατασυκοφάντηση της νεολαιίστικης έκρηξης, σπρώχνοντας τους νέους μακριά από την κομμουνιστική αριστερά.
Για να αλλάξουν τα πράγματα χρειάζεται μια αριστερά και ένα κομμουνιστικό κίνημα αποφασισμένο να ανατρέψει την σημερινή κατάσταση. Όχι να φλυαρεί με γενικολογίες, να συναινεί στους αστικούς εκβιασμούς, να δηλώνει νομιμοφροσύνη, να μην μπαίνει στον κόπο και στην πρόκληση να γίνει δύναμη ανατροπής.
KOMMOYΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
11 Δεκ 2008
Δελτίο Τύπου για τη σημερινή αντι-κατάληψη των σχολών από το ΚΚΕ, 11/12/2008
Τις μέρες που όλη η Ελλάδα είναι στο πόδι και μαθητές, φοιτητές, νέοι άνθρωποι εξεγείρονται απέναντι στο σύστημα της καταστολής, της αμορφωσιάς, της ανασφάλειας, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ για πολλοστή φορά τις τελευταίες μέρες διεκδικούν ρόλο υπερασπιστή της κυβερνητικής πολιτικής.
Μπροστά στο φόβο Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών και αγωνιστικών αποφάσεων μέσα στο μαζικό κίνημα, οι δυνάμεις του Περισσού αναλαμβάνουν διατεταγμένο χρέος αστυφύλακα: Με στρατιωτικού τύπου επιχείρηση «κατέλαβαν» νωρίς το πρωί, -δίχως ίχνος νομιμοποίησης από το μαζικό κίνημα που τόσο πολύ πονάνε- τις σχολές και απαγορεύουν στους φοιτητές να μπουν στα Πανεπιστήμια. Σε Πάντειο, Φιλοσοφική, ΤΕΙ Αθήνας, ΤΕΙ Πειραιά, οι φοιτητές απαγορεύεται να μπουν! Το μόνο που έκαναν οι δυνάμεις του ΚΚΕ ήταν να κλίνουν τη λέξη "περιφρούρηση" σε όλους τους τόνους. Μόνο που τώρα πια περιφρουρούν με τη στάση τους την κυβέρνηση Καραμανλή.
Η υποστήριξη του ΚΚΕ στη ΝΔ δεν έχει πια όρια. Η συκοφαντία ενάντια στη νεανική εξέγερση δεν έχει ίχνος αριστερής ή πολύ περισσότερο κομμουνιστικής στάσης. Οι τσάμπα μαγκιές περί «λεβεντιάς που κρίνεται στους χώρους δουλειάς» της κας Παπαρήγα δεν είναι τυχαίο ότι συνοδεύτηκαν από τα συγχαρητήρια του μισού υπουργικού συμβουλίου προς το ΚΚΕ και την πλήρη ταύτιση με το ΛΑΟΣ και την ακροδεξιά.
Αυτές τις μέρες κρίνεται αν η κυβέρνηση θα ξεμπλέξει με την νεανική αναταραχή. Αν θα ξεφύγει από τη δύσκολη θέση που βρίσκεται - στα όρια της κατάρρευσης. Μιας κατάρρευσης που οφείλεται στο κινηματικό κοκτέιλ δυσαρέσκειας, αγανάκτησης, μηδενικής συναίνεσης και ανοχής που εκφράζεται με μια φωνή: ΦΥΓΕΤΕ.
Οι δυνάμεις του ΚΚΕ προσφέρουν τεράστιες υπηρεσίες. Δίπλα στη φραστική επίθεση που έφτασε στο σημείο να "μην αποκλείει την κάλυψη εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ ανθρώπων του κοινού ποινικού δικαίου και σωματεμπόρων" (δήλωση Γ.Γκιόκα, βουλευτή του ΚΚΕ), έχουμε πλέον την πολιτική επίθεση στο φοιτητικό κίνημα και στις διαδικασίες του. Η "ησυχία, τάξις και ασφάλειαν" που τόσο επιθυμεί το ΚΚΕ, δεν θα περάσει. Όλοι στον αγώνα.
Μπροστά στο φόβο Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών και αγωνιστικών αποφάσεων μέσα στο μαζικό κίνημα, οι δυνάμεις του Περισσού αναλαμβάνουν διατεταγμένο χρέος αστυφύλακα: Με στρατιωτικού τύπου επιχείρηση «κατέλαβαν» νωρίς το πρωί, -δίχως ίχνος νομιμοποίησης από το μαζικό κίνημα που τόσο πολύ πονάνε- τις σχολές και απαγορεύουν στους φοιτητές να μπουν στα Πανεπιστήμια. Σε Πάντειο, Φιλοσοφική, ΤΕΙ Αθήνας, ΤΕΙ Πειραιά, οι φοιτητές απαγορεύεται να μπουν! Το μόνο που έκαναν οι δυνάμεις του ΚΚΕ ήταν να κλίνουν τη λέξη "περιφρούρηση" σε όλους τους τόνους. Μόνο που τώρα πια περιφρουρούν με τη στάση τους την κυβέρνηση Καραμανλή.
Η υποστήριξη του ΚΚΕ στη ΝΔ δεν έχει πια όρια. Η συκοφαντία ενάντια στη νεανική εξέγερση δεν έχει ίχνος αριστερής ή πολύ περισσότερο κομμουνιστικής στάσης. Οι τσάμπα μαγκιές περί «λεβεντιάς που κρίνεται στους χώρους δουλειάς» της κας Παπαρήγα δεν είναι τυχαίο ότι συνοδεύτηκαν από τα συγχαρητήρια του μισού υπουργικού συμβουλίου προς το ΚΚΕ και την πλήρη ταύτιση με το ΛΑΟΣ και την ακροδεξιά.
Αυτές τις μέρες κρίνεται αν η κυβέρνηση θα ξεμπλέξει με την νεανική αναταραχή. Αν θα ξεφύγει από τη δύσκολη θέση που βρίσκεται - στα όρια της κατάρρευσης. Μιας κατάρρευσης που οφείλεται στο κινηματικό κοκτέιλ δυσαρέσκειας, αγανάκτησης, μηδενικής συναίνεσης και ανοχής που εκφράζεται με μια φωνή: ΦΥΓΕΤΕ.
Οι δυνάμεις του ΚΚΕ προσφέρουν τεράστιες υπηρεσίες. Δίπλα στη φραστική επίθεση που έφτασε στο σημείο να "μην αποκλείει την κάλυψη εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ ανθρώπων του κοινού ποινικού δικαίου και σωματεμπόρων" (δήλωση Γ.Γκιόκα, βουλευτή του ΚΚΕ), έχουμε πλέον την πολιτική επίθεση στο φοιτητικό κίνημα και στις διαδικασίες του. Η "ησυχία, τάξις και ασφάλειαν" που τόσο επιθυμεί το ΚΚΕ, δεν θα περάσει. Όλοι στον αγώνα.
Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας για την επίθεση παρακρατικών, 10/12/2008
Χθες μετά τις μεγαλειώδεις εκδηλώσεις και πορείες της νεολαίας και του λαού της Πάτρας η αστυνομική βία συναντήθηκε με την βία παρακρατικών και ακροδεξιών στοιχείων και βύθισε την Πάτρα στην βία και τον τρόμο θυμίζοντας τις ημέρες της δολοφονίας Τεμπονέρα.
Με αφορμή επεισόδια κοντά στο κτίριο της Αστυνομίας επιτέθηκε αναίτια σε φοιτητές και πολίτες που βρίσκονταν μπροστά στο Παράρτημα του Πανεπιστήμιου Πατρών σε αγαστή συνεργασία με παρακρατικούς και ακροδεξιούς. Στην συνέχεια η δράση τους συνεχίστηκε σε μεγάλο μέρος της πόλης όπου κυνηγούσαν διαδηλωτές και άσχετους πολίτες και κυρίως νέους που δεν ενέκριναν την αμφίεση τους, χτυπούσαν τις πόρτες των σπιτιών φοιτητών και τους απειλούσαν και εισέβαλαν σε καφέ προπηλακίζοντας τους θαμώνες ενώ σήμερα προκλητικές προκηρύξεις της Χρυσής Αυγής ρίχθηκαν στην πόλη μας. Αυτή η κατάσταση επιβεβαιώνεται πλήρως από τις μαρτυρίες πλήθους πολιτών, δημοσιεύματα του Τύπου και τις καταγγελίες του δημάρχου Ανδρέα Φούρα.
Η Πάτρα επιλέχτηκε για να εφαρμοστεί οργανωμένο σχέδιο με στόχο να χτυπηθεί και να συκοφαντηθεί το κίνημα της νεολαίας και να ενεργοποιήσει συντηρητικά αντανακλαστικά στα οποία μάταια ποντάρει η Κυβέρνηση για να αναστρέψει το κλίμα πάνδημης αντίδρασης που έχει δημιουργηθεί. Στην προσπάθεια της αυτή καλλιέργησε, εκμεταλλεύτηκε και αξιοποίησε την δικαιολογημένη αγωνία μερίδας εμπόρων και πολιτών αναβιώνοντας τα σκιάχτρα των αντί - συγκεντρώσεων των αγανακτισμένων πολιτών αδιαφορώντας για τις πολλές και ποικίλες συνέπειες και κινδύνους.
Η κυβέρνηση φέρει την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη για όσα συνέβησαν χθες στην πόλη μας. Οι νέες και οι νέοι, η Δημοκρατική Αχαΐα δεν τρομάζει από την συνδυασμένη επίθεση κρατικών δυνάμεων καταστολής και παρακράτους στην πόλη μας. Το απέδειξε σήμερα με την μεγάλη συγκέντρωση και πορεία. Θα αποδείξει και αύριο με την συμμετοχή της στην μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς με ομιλητή τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στο Κινηματοθέατρο Πάνθεον στις 8.00μμ ότι Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Πάτρα 10/12/2008
Με αφορμή επεισόδια κοντά στο κτίριο της Αστυνομίας επιτέθηκε αναίτια σε φοιτητές και πολίτες που βρίσκονταν μπροστά στο Παράρτημα του Πανεπιστήμιου Πατρών σε αγαστή συνεργασία με παρακρατικούς και ακροδεξιούς. Στην συνέχεια η δράση τους συνεχίστηκε σε μεγάλο μέρος της πόλης όπου κυνηγούσαν διαδηλωτές και άσχετους πολίτες και κυρίως νέους που δεν ενέκριναν την αμφίεση τους, χτυπούσαν τις πόρτες των σπιτιών φοιτητών και τους απειλούσαν και εισέβαλαν σε καφέ προπηλακίζοντας τους θαμώνες ενώ σήμερα προκλητικές προκηρύξεις της Χρυσής Αυγής ρίχθηκαν στην πόλη μας. Αυτή η κατάσταση επιβεβαιώνεται πλήρως από τις μαρτυρίες πλήθους πολιτών, δημοσιεύματα του Τύπου και τις καταγγελίες του δημάρχου Ανδρέα Φούρα.
Η Πάτρα επιλέχτηκε για να εφαρμοστεί οργανωμένο σχέδιο με στόχο να χτυπηθεί και να συκοφαντηθεί το κίνημα της νεολαίας και να ενεργοποιήσει συντηρητικά αντανακλαστικά στα οποία μάταια ποντάρει η Κυβέρνηση για να αναστρέψει το κλίμα πάνδημης αντίδρασης που έχει δημιουργηθεί. Στην προσπάθεια της αυτή καλλιέργησε, εκμεταλλεύτηκε και αξιοποίησε την δικαιολογημένη αγωνία μερίδας εμπόρων και πολιτών αναβιώνοντας τα σκιάχτρα των αντί - συγκεντρώσεων των αγανακτισμένων πολιτών αδιαφορώντας για τις πολλές και ποικίλες συνέπειες και κινδύνους.
Η κυβέρνηση φέρει την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη για όσα συνέβησαν χθες στην πόλη μας. Οι νέες και οι νέοι, η Δημοκρατική Αχαΐα δεν τρομάζει από την συνδυασμένη επίθεση κρατικών δυνάμεων καταστολής και παρακράτους στην πόλη μας. Το απέδειξε σήμερα με την μεγάλη συγκέντρωση και πορεία. Θα αποδείξει και αύριο με την συμμετοχή της στην μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς με ομιλητή τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στο Κινηματοθέατρο Πάνθεον στις 8.00μμ ότι Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Πάτρα 10/12/2008
Δελτίο Τύπου της ΚΟΕ για τις χθεσινές συγκεντρώσεις και τη νεολαιίστικη έκρηξη, 11/12/2008
Η χθεσινή Γενική Απεργία χρωματίστηκε από τον παλμό και την οργή των διαδηλωτών, νέων αλλά και μεγαλύτερων που έσπασαν το μεθοδευόμενο κλίμα τρομο-υστερίας στο δρόμο. Η πρόσκληση συναίνεσης (σε τι;) και πρόκληση καταστολής (απέναντι σε ποιους;) του κ. Καραμανλή, δεν πέρασε.
Το πακέτο προτάσεων του πρωθυπουργού κρύβει τις κυβερνητικές ευθύνες πίσω από τις σπασμένες βιτρίνες. Επιχειρεί πίσω από μια ακόμη «ασύμμετρη απειλή» να κουκουλώσει την αληθινή απειλή που υπάρχει σήμερα για το λαό και την κοινωνία: Την ίδια την ύπαρξη της κυβέρνησής του.
Η επόμενη μέρα δεν θα είναι καλύτερη αν δεν δοθεί διέξοδος. Αν η αφορμή για την έκρηξη είναι ο θάνατος του 15χρονου, η πραγματική αιτία είναι ο ρατσισμός ενάντια στη νεολαία από το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα. Αυτή την απλή αλήθεια η κυβέρνηση, ο δικομματισμός, η φαντασμαγορία των τηλεοπτικών δεκτών δεν θέλει και δεν μπορεί να αποδεχτεί.
Η επόμενη μέρα πρέπει να βρει τους νέους, αλλά και τους εργαζόμενους σε μαζικές πολιτικές διεκδικήσεις. Στα σχολεία, στις σχολές, στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές. Για να ενωθούν όλα τα ρυάκια της κοινωνικής αμφισβήτησης σε πολιτικό ρεύμα ανατροπής.
Η επόμενη μέρα πρέπει να βρει την αριστερά σε γραμμή επίθεσης. Διεκδικώντας να μπει τέρμα στην πολιτική απαξίωσης, περιθωριοποίησης, αποκλεισμού, ανασφάλειας. Διεκδικώντας τον αφοπλισμό της αστυνομίας. Την ακύρωση εδώ και τώρα της πολιτικής ιδιωτικοποίησης της ανώτατης παιδείας. Την κατοχύρωση σήμερα του καθολικού κοινωνικού δικαιώματος στην εργασία, με αξιοπρέπεια και σταθερότητα. Ο αγώνας για να δικαιωθεί πρέπει να συνεχιστεί.
KOMMOYNIΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
Το πακέτο προτάσεων του πρωθυπουργού κρύβει τις κυβερνητικές ευθύνες πίσω από τις σπασμένες βιτρίνες. Επιχειρεί πίσω από μια ακόμη «ασύμμετρη απειλή» να κουκουλώσει την αληθινή απειλή που υπάρχει σήμερα για το λαό και την κοινωνία: Την ίδια την ύπαρξη της κυβέρνησής του.
Η επόμενη μέρα δεν θα είναι καλύτερη αν δεν δοθεί διέξοδος. Αν η αφορμή για την έκρηξη είναι ο θάνατος του 15χρονου, η πραγματική αιτία είναι ο ρατσισμός ενάντια στη νεολαία από το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα. Αυτή την απλή αλήθεια η κυβέρνηση, ο δικομματισμός, η φαντασμαγορία των τηλεοπτικών δεκτών δεν θέλει και δεν μπορεί να αποδεχτεί.
Η επόμενη μέρα πρέπει να βρει τους νέους, αλλά και τους εργαζόμενους σε μαζικές πολιτικές διεκδικήσεις. Στα σχολεία, στις σχολές, στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές. Για να ενωθούν όλα τα ρυάκια της κοινωνικής αμφισβήτησης σε πολιτικό ρεύμα ανατροπής.
Η επόμενη μέρα πρέπει να βρει την αριστερά σε γραμμή επίθεσης. Διεκδικώντας να μπει τέρμα στην πολιτική απαξίωσης, περιθωριοποίησης, αποκλεισμού, ανασφάλειας. Διεκδικώντας τον αφοπλισμό της αστυνομίας. Την ακύρωση εδώ και τώρα της πολιτικής ιδιωτικοποίησης της ανώτατης παιδείας. Την κατοχύρωση σήμερα του καθολικού κοινωνικού δικαιώματος στην εργασία, με αξιοπρέπεια και σταθερότητα. Ο αγώνας για να δικαιωθεί πρέπει να συνεχιστεί.
KOMMOYNIΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
5 Δεκ 2008
Ο ΔΟΥΡΟΣ ΑΠΟΛΥΕΙ, Η WIND ΚΛΕΙΝΕΙ, ΟΙ ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Η κρίση δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις πια. Οι εργαζόμενοι της πόλης μας έρχονται ήδη αντιμέτωποι με την επιλογή των εταιρειών και των μεγαλοεπιχειρηματιών να τους φορτώσουν τα προβλήματα τους. Απολύσεις. Αυτή είναι η μέθοδος, το πιο φιλόδοξο σχέδιο τους, αυτό που τους επιτρέπει η κυβέρνηση του Καραμανλή να μας επιβάλουν σαν μόνη λύση. Επτά εργαζόμενοι απολύονται από την επιχείρηση DUR, και φυσικά ο πολυστηριγμένος και πολυαγαπημένος από την πολιτική ελιτ της πόλης επιχειρηματίας, επιβάλει απροειδοποίητα το νόμο της φτώχειας σε ακόμα περισσότερες οικογένειες.
Η WIND , με τα τεράστια κέρδη στο χώρο των τηλεπικοινωνιών, με την μέθοδο του φρανσάιζιν, προχωρά στο κλείσιμο του ιδιόκτητου καταστήματος της στην Αγ.Ανδρέου κ Κολοκοτρώνη. Εννιά εργαζόμενοι στο δρόμο. Οι κινητοποιήσεις και ο αποκλεισμός του καταστήματος την Παρασκευή 5 Δεκέμβρη πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Από τον Βοσινάκη και μετά ο χορός των απολύσεων όλο και δυναμώνει στην Πάτρα. Η πολιτική και συνδικαλιστική κινητοποίηση όλου του Πατρινού λαού είναι πιά μονόδρομος. Όλοι μαζί πρέπει να φτιάξουμε την άμυνα μας.
Να μην κλείσει το κατάστημα της WIND στην Πάτρα!
Να παρθούν πίσω οι απολύσεις από τον Δούρο!
Να οργανωθεί άμεση απάντηση από το συνδικαλιστικό κίνημα, τα κόμματα της Αριστεράς και κάθε συμπολίτη!
Μόνο οι αγώνες μας και η ενότητα εργαζόμενων, λαού και Αριστεράς θα υπερασπιστεί την επιβίωση μας!
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η WIND , με τα τεράστια κέρδη στο χώρο των τηλεπικοινωνιών, με την μέθοδο του φρανσάιζιν, προχωρά στο κλείσιμο του ιδιόκτητου καταστήματος της στην Αγ.Ανδρέου κ Κολοκοτρώνη. Εννιά εργαζόμενοι στο δρόμο. Οι κινητοποιήσεις και ο αποκλεισμός του καταστήματος την Παρασκευή 5 Δεκέμβρη πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Από τον Βοσινάκη και μετά ο χορός των απολύσεων όλο και δυναμώνει στην Πάτρα. Η πολιτική και συνδικαλιστική κινητοποίηση όλου του Πατρινού λαού είναι πιά μονόδρομος. Όλοι μαζί πρέπει να φτιάξουμε την άμυνα μας.
Να μην κλείσει το κατάστημα της WIND στην Πάτρα!
Να παρθούν πίσω οι απολύσεις από τον Δούρο!
Να οργανωθεί άμεση απάντηση από το συνδικαλιστικό κίνημα, τα κόμματα της Αριστεράς και κάθε συμπολίτη!
Μόνο οι αγώνες μας και η ενότητα εργαζόμενων, λαού και Αριστεράς θα υπερασπιστεί την επιβίωση μας!
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)