Κλεπτοκρατικό σκάνδαλο - Εθνικό έγκλημα

Η τρικομματική συγκυβέρνηση Σαμαρά προχωρά με αδιαφανείς και αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις στο ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας. Πρόκειται για ένα ακόμη ζήτημα στο οποίο ο λαός εξαπατήθηκε προεκλογικά. Έλεγε ο Αντώνης Σαμαράς στις 14 Ιουνίου στο Βελλίδειο: «Για εμάς η Αγροτική Τράπεζα είναι ένας δημόσιος τραπεζικός πυλώνας, που δεν πρέπει να κλείσει, γιατί μέσα της έχει εγγυήσεις αγροτικής γης και δεν πρέπει να μείνει χωρίς χρηματοδότηση». Σήμερα ο Α. Σαμαράς, με την συνέργεια Βενιζέλου, Κουβέλη, διαγράφει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, ευθυγραμμίζεται με τις εντολές της Τρόικα, κόβει τη χρηματοδότηση στην ΑΤΕ και την παραχωρεί στην Τράπεζα Πειραιώς.

Πρόκειται για σκάνδαλο πρώτου μεγέθους. Γιατί, ενώ μια ιδιωτική τράπεζα, η Τράπεζα Πειραιώς, στηρίζεται κεφαλαιακά με κονδύλια, που σε τελική ανάλυση βαρύνουν τον ελληνικό λαό, αυτό δεν γίνεται για μία δημόσια Τράπεζα, την ΑΤΕ. Δηλαδή η δημόσια στήριξη, αν και δημόσια, εφαρμόζεται μόνο για τις ιδιωτικές τράπεζες, όχι για την ΑΤΕ ούτε για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, καταστρέφοντας κάθε δυνατότητα για δημόσιο τραπεζικό πυλώνα. Την ίδια στιγμή ανακοινώνεται ότι η Τράπεζα Πειραιώς αναλαμβάνει μόνο το «υγιές» κομμάτι της ΑΤΕ, την «καλή» ΑΤΕ, ενώ το ζημιογόνο κομμάτι θα το φορτωθεί ο ελληνικός λαός. Ιδιωτικοποίηση των κερδών, κοινωνικοποίηση των ζημιών.

Και σαν μην φτάνουν όλα αυτά, αναφέρεται σε διεθνή πρακτορεία, ότι ο διοικητής της Τράπεζας Πειραιώς κ. Σάλλας για να διασώσει τη θέση του στην Τράπεζα Πειραιώς, παίρνει δάνεια άνω των 100 εκατομμυρίων ευρώ μέσω off shore στην Κύπρο και μάλιστα από τράπεζα (Marfin), η οποία επίσης ανακεφαλαιοποιείται με δημόσια κονδύλια. Δηλαδή, η επί της ουσίας «πτωχευμένη τραπεζοκρατία», με την αμέριστη στήριξη της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, συνεχίζει το πάρτι στις πλάτες του ελληνικού λαού.

Επιπλέον, το ξεπούλημα της ΑΤΕ σχετίζεται άμεσα με τα υπέρογκα σκανδαλώδη χρέη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που έχουν σωρρεύσει σε βάρος της ΑΤΕ τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Επιχειρούν, λοιπόν, σε συναλλαγή με την τραπεζοκρατία, να λειτουργήσει το ξεπούλημα της ΑΤΕ σαν πλυντήριο, που θα ξεπλύνει ένα μέρος της αθλιότητας του πολιτικού συστήματος της διαφθοράς και της διαπλοκής.

Όμως, ακόμη και αυτό το πολύπλευρο σκάνδαλο σε βάρος του Δημοσίου Ταμείου ωχριά μπροστά στο εθνικό έγκλημα που διαπράττει η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ με την πώληση της ΑΤΕ. Γιατί στην ΑΤΕ είναι υποθηκευμένο το 70% της αγροτικής γης της χώρας. Αυτός στον οποίο τελικά θα καταλήξει η ΑΤΕ –καθώς το μέλλον της Τράπεζα Πειραιώς είναι κι αυτό άδηλο- θα ελέγχει μια από τις πιο σημαντικές παραγωγικές δυνατότητες της χώρας αλλά και το μεγαλύτερο μέρος του ίδιου του εδάφους της χώρας. Κυριολεκτικά μέσα από την πώληση της ΑΤΕ, «πωλείται η Ελλάς», ξεπουλιέται αντί πινακίου φακής ένα μεγάλο κομμάτι της Ελλάδας. Για να καταλήξει στους τοκογλύφους δανειστές. Γι’ αυτό άλλωστε απαίτησε η Τρόικα να ιδιωτικοποιηθεί η ΑΤΕ.

Αυτό το έγκλημα δεν πρόκειται να το επιτρέψει ο ελληνικός λαός.

Ας το ξέρουν καλά, συγκυβερνήτες και τραπεζίτες, ότι είναι υπόλογοι απέναντι στον ελληνικό λαό.

Δεν θ’ αργήσει η στιγμή που θα λογοδοτήσουν.

Ο εθνικός πλούτος δεν εκχωρείται. Το ξεπούλημα δεν πρόκειται να αναγνωρισθεί από τον ελληνικό λαό.

Όλοι με τους Χαλυβουργούς!

Η αντεργατική, αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική ενέργεια της τρικομματικής συγκυβέρνησης, να στείλει τα ΜΑΤ στη Χαλυβουργία, αποτελεί πρόκληση απέναντι συνολικά στην εργατική τάξη και τους εργαζόμενους. 

Οι Μνημονιοφύλακες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ πίστεψαν ότι μετά από 265 μέρες απεργίας θα μπορούσαν να κάμψουν την αντίσταση των απεργών Χαλυβουργών και να οδηγήσουν σε μια εκδικητική και φρονηματική νίκη της εργοδοσίας. Θέλουν να κάμψουν το φρόνημα των απεργών, το φρόνημα των εργαζομένων που αγωνίζονται, το φρόνημα όλου του Ελληνικού λαού που αντιστέκεται στο Μαύρο Μνημονιακό Μέτωπο. 

Όμως και αυτή τη φορά κάνουν λάθος. Το κλίμα ολόθερμης συμπαράστασης στους απεργούς Χαλυβουργούς καλύπτει ολόκληρη την Ελλάδα. Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, ολόκληρος ο ελληνικός λαός παίρνει θέση στο πλάι των Χαλυβουργών, όπως έχει κάνει εδώ και 9 μήνες τώρα. 

Η καρδιά και το μυαλό όλων μας βρίσκεται στον Ασπρόπυργο. Είναι ο δικός μας αγώνας. Χθες ήταν η Μαδρίτη και οι Ανθρακωρύχοι της Ισπανίας. Σήμερα εμείς.

Ομιλία Β. Χατζηλάμπρου στη Βουλή

Δείτε την ομιλία του Βασίλη Χατζηλάμπρου, βουλευτή Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, στη Βουλή κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων, στις 7 Ιουλίου 2012.

Να κάνουμε το ΣΥΡΙΖΑ μια σύγχρονη, πλατιά, λαϊκή, δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς!

Εμπρός για το νέο ΣΥΡΙΖΑ, για το ΣΥΡΙΖΑ του λαού!

Μετά την τελευταία Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και τις αποφάσεις της, έχει έτσι κι αλλιώς ανοίξει μια νέα περίοδος για το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, που βρίσκεται μπροστά σε εντελώς νέα καθήκοντα, πολύ μεγαλύτερα από αυτά που είχε πριν τις 6 Μάη. Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο άνοιγμα των εργασιών της ΠΣΕ ορίζει ένα πολύ διαφορετικό πλαίσιο ύπαρξης, λειτουργίας και δράσης του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στην κοινωνία και το λαό, ορίζει ένα μεγάλο ποιοτικό μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ και όχι απλώς μια αύξηση των μελών του.

Σχετικά με τα νέα αυτά καθήκοντα θέλουμε να σημειώσουμε τα παρακάτω:

• Η ανατροπή του πολιτικού σκηνικού που γνωρίζαμε μέχρι τις 6 Μάη, η κατάρρευση του δικομματικού συστήματος, η δυνατότητα να γκρεμιστεί ολοκληρωτικά το παλιό πολιτικό σύστημα, η εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ από το 4,5% στο 27% και η ανάδειξή του σε αξιωματική αντιπολίτευση, όλα αυτά κάνουν εφικτό να γυρίσουμε σελίδα. Το αν θα γυρίσουμε τη σελίδα αυτή, αν θα προχωρήσουμε αποφασιστικά προς μια νέα μεταπολίτευση του λαού, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ. Εξαρτάται από το αν ο ΣΥΡΙΖΑ του 4,5% θα μετασχηματιστεί γρήγορα, μέσα στους επόμενους μήνες, χωρίς τη δυσκινησία των χθεσινών συνηθειών, σε μια πλατιά, σύγχρονη, λαϊκή, δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς.

• Ο ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκε με ένα μεγάλο λαϊκό ρεύμα που αναπτύχθηκε τα προηγούμενα δύο χρόνια, ένα μεγάλο ρεύμα αλλαγής, απαλλαγής από το μνημόνιο και την τρόικα, απόρριψης του παλιού πολιτικού συστήματος, ρεύμα δημοκρατίας και ανεξαρτησίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε εκλογικά αυτό το ρεύμα γιατί ξεχώριζε από τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και κυρίως γιατί, για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση, κόμμα της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας Αλέξη Τσίπρα, βγήκε μπροστά και ανέλαβε την ευθύνη της κυβερνητικής εναλλακτικής λύσης. Το ρήγμα που έχει ανοίξει στο παλιό πολιτικό σύστημα δεν πρόκειται να κλείσει. Όμως το μεγάλο λαϊκό ρεύμα που στήριξε το ΣΥΡΙΖΑ και στηρίζει τις ελπίδες του σε αυτόν, είναι ακόμη εξαιρετικά ρευστό και νέο, και δεν θα είναι δεδομένο για πάντα, αν δεν αποκτηθούν οργανικοί δεσμοί μαζί του, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξανοιχτεί σε αυτόν τον κόσμο, αν ο κόσμος αυτός δεν κάνει το ΣΥΡΙΖΑ δική του υπόθεση, αν δεν εισβάλει ο λαός με κινηματικούς όρους μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ.

• Αν οι δεσμοί του ΣΥΡΙΖΑ με το ρεύμα αυτό δεν σταθεροποιούνται, δεν αποκτούν στοιχεία οργανικής σύνδεσης, συμμετοχικότητας, αυτο-οργάνωσης, δημοκρατίας, έκφρασης, τότε, με τον ίδιο τρόπο που η πολιτική ρευστότητα έσπρωξε με ιλιγγιώδη ταχύτητα τον κόσμο προς το ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποκλείεται εξίσου γρήγορα να κάνουν την εμφάνισή τους άλλες «λύσεις» που θα είναι στα πλαίσια του συστήματος. Η τακτική του ώριμου φρούτου δεν έχει, έτσι κι αλλιώς, καμιά θέση απέναντι σε ένα λαό που υποφέρει, δεν έχει καμιά θέση στην πολιτική ενός ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκεται δίπλα στους αγώνες, την κοινωνική αλληλεγγύη, την οργάνωση του λαού. Αλλά δεν αρκεί αυτό. Η οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, η μαζικοποίησή του, το γενναίο άνοιγμά του στην κοινωνία που θέλει και μπορεί να γίνει ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, είναι και αυτό τμήμα της οργάνωσης του λαού, είναι εγγύηση για την αποτελεσματική οργάνωση και αντίσταση του λαού. Ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βασιστεί στην αυτοοργάνωση του λαϊκού παράγοντα.

• Αν ο ΣΥΡΙΖΑ συγκροτήσει κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να κυβερνήσει ούτε μια μέρα χωρίς τη συμμετοχή της κοινωνίας. Ο χθεσινός ΣΥΡΙΖΑ του 4,5% δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτή την ανάγκη. Ακόμη και ένα αστικό κόμμα που τυχόν έπαιρνε μέχρι χθες 4,5%, θα ήταν δύσκολο να κυβερνήσει. Πόσο μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να γκρεμίσει το πολιτικό σύστημα και έχει απέναντί του τόσους εχθρούς. Όπως είναι αδύνατο να φέρει σε πέρας κάτι τέτοιο χωρίς να μετασχηματιστεί σε μια μεγάλη παράταξη της Αριστεράς, έτσι είναι εξίσου δύσκολο, χωρίς αυτό το μετασχηματισμό, να ανταποκριθεί ακόμη και στις ανάγκες και τα καθήκοντα μιας αριστερής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κοινωνικό χώρο, θα πρέπει να οργανωθεί και να υπάρξει ΣΥΡΙΖΑ. Οι μερικές χιλιάδες μέλη, ανένταχτοι και μέλη συνιστωσών που συναποτελούσαμε το χθεσινό ΣΥΡΙΖΑ πρέπει σε λίγους μήνες να γίνουμε πολλές δεκάδες χιλιάδες μέλη του νέου ΣΥΡΙΖΑ, ένα δυναμικό πιο αντιπροσωπευτικό των 1.660.000 ανθρώπων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Στο ιδρυτικό συνέδριο του ενιαίου φορέα, να είμαστε ένα μικρό μέρος ανάμεσα στο λαό που πρέπει να κατακλύσει το νέο ΣΥΡΙΖΑ από αύριο. Συνεπώς δεν μιλάμε για μια «συνήθη» καμπάνια οργανωτικής ένταξης που οι δέκα θα γίνουν δεκαπέντε, αλλά για την εισβολή μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ του ίδιου του λαού που τον στήριξε, των συνελεύσεων, των συγκεντρώσεων στις πλατείες, των πρωτοβουλιών κοινωνικής αλληλεγγύης, των δραστήριων ανθρώπων που κινητοποιήθηκαν δυο χρόνια τώρα, που ελπίζουν στο ΣΥΡΙΖΑ και θα συμμετείχαν σε έναν ΣΥΡΙΖΑ - πλατιά παράταξη της Αριστεράς αλλά όχι στο ΣΥΡΙΖΑ του χθες.

• Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως μέλη, ως μηχανισμός είναι σήμερα ανέτοιμος να κάνει αυτό το μεγάλο, αυτό το τεράστιο βήμα. Έχουμε μπροστά μας μια κρίσιμη αναμέτρηση με τον εαυτό μας και με τις δικές μας αδράνειες και αγκυλώσεις. Για να ανταποκριθούμε στα καθήκοντα που έχουμε μπροστά μας πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, να αλλάξει η βάση του χθεσινού ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο οι ηγεσίες. Να αλλάξει ο τρόπος που ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται μέχρι σήμερα στον κόσμο, η έλλειψη πρακτικότητας στη λειτουργία, οι γραφειοκρατικές αντιλήψεις και η δυσκινησία, το είδος των πρωτοβουλιών, οι παλιές συνήθειες. Πρέπει να βρεθούν τρόποι ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να συναντηθεί με το λαό, πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι έτοιμος να δεχτεί τις μεγάλες αλλαγές που σημαίνει η εισβολή του λαού. Η εισβολή αυτή θα συνδέσει περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ με τα πραγματικά προβλήματα, τις πολιτικές ανάγκες και τους προβληματισμούς του λαού και ταυτόχρονα η εισβολή αυτή σημαίνει αντικειμενικά μια πιο δημοκρατική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Από αυτή την άποψη, απορρίπτουμε κάθε φοβία ότι δήθεν θα αλλοιωθεί η φυσιογνωμία, η ταυτότητα, τα «κεκτημένα» του ΣΥΡΙΖΑ. Απορρίπτουμε κάθε σκέψη να τηρηθούν παλιές ισορροπίες που δεν έχουν καμία σχέση με τις σημερινές ανάγκες.

• Όλα όσα συνέβησαν τους τελευταίους δυο μήνες άλλαξαν τα πάντα. Πρέπει να αλλάξουμε και εμείς. Ο «ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών» είναι αντικειμενικά η προϊστορία του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να περάσουμε όχι απλώς στο ΣΥΡΙΖΑ των μελών αλλά στο ΣΥΡΙΖΑ του λαού. Άρα το ζήτημα δεν εξαντλείται στην έκδοση μιας κάρτας μέλους ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να δοθεί ο λόγος όχι απλώς στο μέλος αλλά στην πιο πανίσχυρη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, το λαό που τον στήριξε και ελπίζει σε αυτόν. Δεν πρόκειται για κόσμο κερδισμένο σε μια ξεκάθαρη πλατφόρμα, αλλά με διαρκή πόθο και ανάγκη την αλλαγή και ανατροπή των μνημονίων, την κατάκτηση της δημοκρατίας και της ανεξαρτησίας, το άνοιγμα μιας διαδικασίας παραγωγικής ανασυγκρότησης. Η ταυτότητα του νέου ΣΥΡΙΖΑ δεν θα βρίσκεται στην προέλευση, ούτε στην διαφοροποίηση από άλλες ταυτότητες αλλά στην εναλλακτική προοπτική που συσπειρώνει όλο αυτό τον κόσμο.

• Ζούμε ιστορικές στιγμές. Στη Λατινική Αμερική, μια δεκαετία πριν, ξεκίνησαν να ξεπηδούν αντι-εξουσίες και αριστερές κυβερνήσεις που εξέφραζαν μεγάλα λαϊκά ρεύματα αλλαγής και σύγκρουσης με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και την κυριαρχία των ΗΠΑ. Στην Ευρώπη, σε μια πολύ διαφορετική ήπειρο, σε διαφορετικές συνθήκες, αναδύεται τώρα η δυνατότητα για κυβερνήσεις έξω από τις ράγες του νεοφιλελευθερισμού και των πολιτικών που επιβάλλουν δεκαετίες τώρα η ΕΕ της Γερμανίας και των αγορών και η Μέρκελ. Ο πιο αδύνατος κρίκος σήμερα είναι η Ελλάδα. Είναι αναγκαίο να σπάσει ο κρίκος, είναι αναγκαίο να μας διδάξει η δυνατότητα συγκρότησης μεγάλων λαϊκών κοινωνικών μπλοκ, ικανών να φτάσουν μέχρι τη διακυβέρνηση. Αυτό δεν είναι ευθύνη μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, έχει ευθύνη για αυτό το σύνολο της Αριστεράς και το σύνολο των προοδευτικών, πατριωτικών, δημοκρατικών, αντιμνημονιακών δυνάμεων. Αφορά όμως πρωτίστως το ΣΥΡΙΖΑ και τα καθήκοντα που του έχει βάλει η ιστορία.

Να ανταποκριθούμε στις ιστορικές στιγμές που ζούμε

Για μια Αριστερά του λαού, για το ΣΥΡΙΖΑ του λαού