Οι τοποθετήσεις της ΚΟΕ στην 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΤΣΟΥΛΑΣ



ΝΙΚΟΣ ΓΑΛΑΝΗΣ



ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ




ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ



ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΤΖΗΝΑΚΗΣ

Ιός χρεοκοπίας προ των πυλών

Δραματική προειδοποίηση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μαρία Νταλιάνη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009, "TA NEA"

Γ. Προβόπουλος: «Είχα ενημερώσει τον πρώην Πρωθυπουργό ότι το έλλειμμα, με τα δεδομένα εκείνης της περιόδου που ήξερα- το 8%-, έβαινε προς διψήφιο ποσοστό»
Για κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας, αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος και του χρέους, προειδοποίησε χθες- εμμέσως πλην σαφώς- ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλος μιλώντας στη Βουλή.

Το καμπανάκι του κ. Προβόπουλου ήχησε δυνατά μετά την ανάλογη προειδοποίηση του Πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου, ενώ και οι Βρυξέλλες αναμένεται να κλιμακώσουν τις πιέσεις τους για τη λήψη πρόσθετων μέτρων στο ΕCΟFΙΝ της ερχόμενης εβδομάδας.

Όπως εξήγησε ο κ. Προβόπουλος, αν συνεχιστεί η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από τους διεθνείς οργανισμούς θα βρεθούμε σε «ισορροπία τρόμου», γιατί ενδέχεται να μη γίνονται αποδεκτά τα κρατικά ομόλογα ούτε αυτά των τραπεζών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οπότε δεν θα μπορούν να αντλήσουν ρευστότητα οι ελληνικές τράπεζες. Ουσιαστικά ο κ. Προβόπουλος προειδοποίησε ότι τα επιτόκια δανεισμού του Ελληνικού Δημοσίου θα ανέβουν σε υπερβολικά υψηλά επίπεδα και στο τέλος το Δημόσιο δεν θα μπορεί να δανειστεί.

Προς το παρόν, είπε, είμαστε σε απόσταση ασφαλείας. Όταν όμως ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Π. Λαφαζάνης του είπε ότι με αυτά που λέει- πως κινδυνεύουμε με πτώχευση- τροφοδοτεί την άνοδο των επιτοκίων, ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας σχολίασε: «Με ακούσατε να μιλάω για πτώχευση; Είπα εγώ αυτή τη λέξη; Μήπως με μπερδεύετε με τον Πρωθυπουργό στο Υπουργικό Συμβούλιο, που ανέφερε τη λέξη πτώχευση;».

Όσον αφορά το δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος που έχουν φθάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα, ο κ. Προβόπουλος υπογράμμισε ότι η δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να έχει στόχο από το 2010 τη μείωση του «διαρθρωτικού» δημοσιονομικού ελλείμματος κατά 1,5%- 2% του ΑΕΠ ετησίως. Ανέφερε μάλιστα ότι αν επιτευχθεί εξάλειψη της σπατάλης και της φοροδιαφυγής σταδιακά εντός δέκα ετών, το δημοσιονομικό όφελος θα μπορούσε να είναι της τάξεως των 3 έως 5 δισ. ευρώ ή 1,2% έως 2,2% του ΑΕΠ ετησίως. Παράλληλα κάλεσε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος με τολμηρά βήματα, καθώς μακροπρόθεσμα οι δημοσιονομικές επιπτώσεις από τη γήρανση του πληθυσμού θα αποτελέσουν οξύτατο πρόβλημα.

«Καθώς η χώρα μας έχει το δεύτερο μεγαλύτερο χρέος και τις υψηλότερες αναμενόμενες αυξήσεις των δαπανών για συντάξεις μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει αντίστοιχα να έχει και τον πλέον φιλόδοξο μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό στόχο», τόνισε χαρακτηριστικά.

Καραμανλής- Παπανδρέου ήξεραν
Ένα βράδυ πριν προκηρυχθούν οι εθνικές εκλογές είχε ενημερώσει τον Πρωθυπουργό για το έλλειμμα ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Προβόπουλος, όπως αποκάλυψε χθες το βράδυ στη Βουλή, ενώ για το ίδιο θέμα ενημέρωσε στη συνέχεια και τον κ. Παπανδρέου. «Οφείλω να πω ότι είχα ενημερώσει τον πρώην Πρωθυπουργό πως το έλλειμμα, με τα δεδομένα εκείνης της περιόδου που ήξερα- το 8%-, έβαινε προς διψήφιο ποσοστό», παραδέχθηκε ο κ. Προβόπουλος. «Τον ίδιο προβληματισμό μετέφερα και στον κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος συνοδευόταν από τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και την κ. Λούκα Κατσέλη, σημερινή υπουργό Οικονομίας. Μπορούσε όμως κανείς να δει με μια μηχανιστική απλοϊκή ότι αν δεν πάρεις πολύ γενναία μέτρα, θα σου φύγει το πράγμα και θα πας στο 12% και παραπάνω».

ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ

η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από τους διεθνείς οργανισμούς, θα βρεθούμε σε «ισορροπία τρόμου»


Κίνδυνος να χαθούν ευρω-κονδύλια

«ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ» για τη χαμηλή απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ, αλλά και για τον κίνδυνο να μην προλάβουν να ολοκληρωθούν τα μεγάλα έργα που έχουν ενταχθεί σε αυτό, χτύπησε χθες ο κ. Ζ. Πονσέ, επικεφαλής για την Ελλάδα της Διεύθυνσης Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στο πλαίσιο της ετήσιας συνάντησης για την παρακολούθηση της πορείας υλοποίησης του ΕΣΠΑ.

«Είμαστε πάρα πολύ ανήσυχοι», είπε χαρακτηριστικά, «διότι όσο καθυστερείτε την υλοποίηση αυτών των έργων τόσο διακινδυνεύετε να φτάσετε στο 2015 με έργα που θα βρίσκονται στη μέση της διαδρομής. Και τι θα κάνετε με αυτά τα έργα; Θα πρέπει να τα ολοκληρώσετε με εθνικούς πόρους, γιατί είναι πολύ πιθανόν να μην μπορείτε να το κάνετε με κοινοτικούς».

Όπως ο ίδιος εξήγησε, είναι πιθανό κατά την επόμενη περίοδο, μετά τη λήξη του ΕΣΠΑ, η κοινοτική χρηματοδότηση να είναι πολύ μειωμένη.

Ο κ. Πονσέ είπε επίσης ότι τον ξαφνιάζει η πολύ χαμηλή απορροφητικότητα, αλλά και η έλλειψη ωριμότητας έργων τα οποία είναι έτοιμα να υλοποιηθούν. «Η κατάσταση», τόνισε, «δεν είναι ικανοποιητική. Θα πρέπει να διπλασιάσετε τις προσπάθειές σας».


Πιέσεις από Βρυξέλλες για πιο σκληρή λιτότητα
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ειρήνη Χρυσολωρά

ΝΕΟ ΓΥΡΟ πιέσεων αναμένεται να υποστεί την ερχόμενη εβδομάδα ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου στο Συμβούλιο Υπουργών (ΕCΟFΙΝ) στις Βρυξέλλες, προκειμένου να πάρει κι άλλα μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος, καθώς θεωρείται βέβαιο ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν «καλύφθηκε» από τα μέτρα του προϋπολογισμού.

Οι πιέσεις κλιμακώνονται, εξάλλου, σε όλα τα μέτωπα, όπως έδειξε και χθεσινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», το οποίο αναφέρεται στην πτώση του ελληνικού χρηματιστηρίου και των ομολόγων, την περασμένη εβδομάδα, λόγω των φόβων που προκάλεσε η επικείμενη διακοπή των έκτακτων μέτρων ενίσχυσης της ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Όπως είναι γνωστό, οι ελληνικές τράπεζες έχουν εκμεταλλευθεί τη δυνατότητα χαμηλότοκου δανεισμού, με 1%, από την ΕΚΤ, αλλά ταυτόχρονα έχουν εξυπηρετήσει με τον τρόπο αυτό και τις υψηλές δανειακές ανάγκες του Ελληνικού Δημοσίου, αγοράζοντας ομόλογα τα οποία προσκόμιζαν στην ΕΚΤ ως εγγυήσεις. Όταν η ΕΚΤ κλείσει τις στρόφιγγες, κάτι που αναμένεται να συμβεί από το 2010, τότε θα περιορισθούν και οι δυνατότητές τους να εξυπηρετούν τις δανειακές ανάγκες του Δημοσίου.


Η εφημερίδα επικαλείται τις παραινέσεις του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλου ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα πρέπει να αρχίσει να αποδεσμεύεται από την ενέσεις ρευστότητας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, για να προσθέσει ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι ευάλωτες, καθώς έχουν δανεισθεί 38 δισ. ευρώ ή 7,9% των κεφαλαίων τους από την ΕΚΤ, που είναι το υψηλότερο ποσοστό στην ευρωζώνη.

Οι δηλώσεις Προβόπουλου, σημειώνει, φούντωσαν τους φόβους της αγοράς για το υψηλό δημόσιο χρέος της χώρας. Σύμφωνα με αναλυτές, που επικαλείται, η διαφορά των επιτοκίων των ελληνικών με τα γερμανικά ομόλογα θα μπορούσε να μεγαλώσει, αν η ελληνική κυβέρνηση δεν πάρει άμεσα μέτρα για τον περιορισμό του δημοσίου χρέους.

Ωστόσο, προσθέτει ότι η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που έχει δανεισθεί πολύ από την ΕΚΤ και ότι το πλήγμα που δέχθηκαν οι ελληνικές αγορές είναι προειδοποίηση για προβλήματα που πιθανώς θα αντιμετωπίσουν και άλλες τράπεζες και οικονομίες στην ευρωζώνη.

Δήλωση Ν. Γαλάνη για το ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης μέρας, 21/11/2009

Μετά την κυβερνητική εναλλαγή ο ΣΥΡΙΖΑ της επομένης μέρας δεν μπορεί παρά να είναι ζωηρός, φιλόδοξος, εργατικός και δημοκρατικός.

Ζωηρός κάνοντας χρήσιμη αντιπολίτευση για όλους αυτούς -που είναι πλειοψηφία- που καλούνται να πληρώσουν τον λογαριασμό της κρίσης, που δημιούργησαν οι γνωστοί και καθόλου άγνωστοι υπερπλούσιοι (τραπεζίτες και σία)

Ζωηρός κάνοντας επικίνδυνη αντιπολίτευση στις πολιτικές - της τελευταίας δεκαετίας τουλάχιστον - που συνεχίζουν στην ίδια κατεύθυνση οικοδόμησης απέραντου φτωχοκομείου, ακολουθώντας πρόθυμα και περήφανα τις εντολές των ευρωπαϊκών νεοφιλελεύθερων συνθηκών και εντολών.

Φιλόδοξος, επιδιώκοντας να κτίσει την μεγάλη αριστερά του 21ου αιώνα ικανός να υποδέχεται και ενώνει όλες τις πολιτικές δυνάμεις που θα αναγκαστούν να αποδεσμευτούν από το ΠΑΣΟΚ, όλες τις αριστερές συνειδήσεις που αναζητούν την μέγιστη ενωτική δράση και αποτελεσματικότητα, όλους όσους πιστεύουν πως η υπόθεση του σοσιαλισμού, δεν τελείωσε όσα υπαρκτά τείχη ψευτοσοσιαλισμού κι αν έπεσαν.

Εργατικός, γιατί η πράξη, αποδεικνύει, ενώνει και δημιουργεί νίκες και εφικτές ελπίδες για την υπεράσπιση των συμφερόντων των δυνάμεων της εργασίας του χεριού και του μυαλού.

Εργατικός γιατί η μεγάλη διεύρυνση της αριστεράς πρέπει και μπορεί να γίνει από την κοινωνία, από εκείνο τον λαό, που σχηματίζεται και κτυπιέται από τις συνέπειες της κρίσης.

Δημοκρατικός, γιατί η διαβούλευση, ο πλουραλισμός, η ισότιμη ύπαρξη όλων των μελών του και των τμημάτων του, μπορεί να δημιουργήσει το συγκριτικό πλεονέκτημα μιας ενιαίας δύναμης πολύ μεγαλύτερης από το απλό άθροισμα, των επιμέρους κομματιών του.

Δημοκρατικός με ενεργά μέλη, σχέσεις και κανόνες λειτουργίας, που να οριοθετείται από τις μεταμοντέρνες απολίτικες και «επικοινωνιακές» λειτουργίες των αρχηγικών κομμάτων του δικομματισμού και να αναδεικνύει την πραγματική αξία της συλλογικότητας, χωρίς να πνίγει τις πρωτοπορίες μέσα στην μετριότητα της γραφειοκρατίας.

Νίκος Γαλάνης, εκπρόσωπος της ΚΟΕ στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΕ Αχαίας για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου στην Πάτρα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΦΙΛΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Τα αιτήματα του Νοέμβρη παραμένουν σήμερα πιό επίκαιρα από ποτέ!
ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ-ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-ΛΕΥΤΕΡΙΑ-ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ
Η παγκόσμια οικονομική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη φορτώνει ακόμα περισσότερα βάρη στις πλάτες του εργαζόμενου κόσμου και της νεολαίας. Η επιλογή της νέας κυβέρνησης μόλις μετά από ένα μήνα στην εξουσία ήταν να πετάξει στον δρόμο 25.000 εργαζόμενους στα stage και να τους προσθέσει στους 850.000 ανέργους. Σήμερα 1.000.000 εργαζόμενοι είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν χωρίς ασφάλιση ενώ 2.500.000 έλληνες είναι κάτω από το όριο της φτώχιας. Το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να πάρει κανένα μέτρο για να μην πληρώσουν την νύφη τα φτωχά λαϊκά στρώματα και οι μικρομεσαίοι. Είναι δεμένο στο άρμα του νεοφιλελευθερισμού και τις επιταγές της ΕΕ. Ήδη όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις του το ΠΑΣΟΚ τις έχει πετάξει στα σκουπίδια κάνοντας υποκλίσεις στις οικονομικές διαταγές των Βρυξελλών. Σαν άξιοι συνεχιστές της διακυβέρνησης Καραμανλή, θα επιτεθούν στο ασφαλιστικό, θα φορολογήσουν το λαό, θα δώσουν αυξήσεις πείνας. Σήμερα είναι αναγκαίο να οικοδομηθεί ένα μέτωπο νεολαίας-εργαζομένων-ανέργων ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και τον δικομματισμό για να πληρώσουν την κρίση αυτοί που την δημιούργησαν και όχι εμείς.

Το Πολυτεχνείο αντέχει στην λαϊκή μνήμη. Ο αγώνας ενάντια σε Αμερικάνους-ΝΑΤΟ και τους ντόπιους εντολοδόχους τους είναι πάντα επίκαιρος. Τα συγχαρητήρια τηλεφωνήματα του Ομπάμα στον Παπανδρέου για την εκλογή του και το ταξίδι του δεύτερου για ‘διαπραγματεύσεις’ με τον Ερντογάν δείχνουν ποιων τα συμφέροντα υπηρετούν. Την στιγμή που ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός διατηρεί στρατούς κατοχής στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και στήνει κυβερνήσεις μαριονέτες, όταν μακελεύεται ο λαός της Παλαιστίνης με τις ευλογίες ή την εκωφαντική σιωπή της ΕΕ τότε τα αντι-αμερικάνικα αισθήματα του ελληνικού λαού πρέπει να γίνουν ποτάμι που θα παρασύρει τα σχέδια τους.

Η ΚΟΕ καλεί όλο τον λαό της Πάτρας στην κατάληψη του Παραρτήματος και στην πορεία την Τρίτη 17 Νοέμβρη στις 18:00 από το παράρτημα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΨΉΦΙΣΜΑ Σωματείων και συνδικαλιστών της δύναμης του Εργατικού Κέντρου Πάτρας για τις εξελίξεις στην εφημερίδα “Ημέρα”.

Συνάδελφοι,

1. Η εκβιαστική ΄΄ αναστολή έκδοσης ΄΄ της εφημερίδας ΗΜΕΡΑ από τον τοπικό μεγαλοεπιχειρηματία Θ.Καμπέρο , σαν απάντηση στην επιτυχημένη , καθολική απεργία δημοσιογράφων και τεχνικών στις 21 Οκτωβρίου κ στις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζόμενων για σταμάτημα των παράνομων απολύσεων, την εφαρμογή των Σ.Σ .Εργασίας, την καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών τους και την απόδοση των εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία , αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση απέναντι στο δημόσιο αίσθημα και τον εργαζόμενο λαό.

2. Για 15 ολόκληρες ημέρες οι εργαζόμενοι της «ΗΜΕΡΑΣ» δεν είναι ούτε απολυμένοι ούτε εργαζόμενοι! Είναι θύματα κ όμηροι των εκβιασμών του μεγαλοεπιχειρηματία. Ο κος Καμπέρος από την μια δεν κοινοποιεί απολύσεις, γιατί θα είναι υποχρεωμένος να καταβάλει άμεσα , τώρα , τις αποζημιώσεις κ όχι δε …δόσεις όπως πρότεινε ! Διαφορετικά οι απολύσεις είναι άκυρες! Θα καταδικαστεί επίσης για ομαδικές απολύσεις και θα υποχρεωθεί να καταβάλει μισθούς υπερημερίας και τα χρεωστούμενα σε όλους τους εργαζόμενους. Από αυτά θέλει να γλιτώσει ο μεγαλοεπιχειρηματίας, για αυτό προκαλεί και εκβιάζει ασύστολα.

3. Η Πάτρα της ανεργίας και των μεσαιωνικών εργασιακών σχέσεων δεν μπορεί να ανεχτεί ούτε τους εκβιασμούς ούτε την ομηρία των εργαζόμενων από την ιδιοκτησία της « ΗΜΕΡΑΣ» .

Καλούμε το Εργατικό Κέντρο Πάτρας που έχει την γενική ευθύνη για όλους τους εργαζόμενους της περιοχής να ενεργήσει άμεσα και αποφασιστικά:

Α) Να πραγματοποιήσει άμεσα Παμπατραική συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στους εκβιασμούς του μεγαλοεπιχειρηματία της «ΗΜΕΡΑΣ»

Β) Το ίδιο όλα τα Σωματεία της δύναμης του Εργατικού Κέντρου να συνεισφέρουν και οικονομικά στους εργαζόμενους της εφημερίδας , οι οποίοι βρίσκονται στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης.

Γ) Να οργανώσει τον κοινό αγώνα όλων των εργαζόμενων για το δικαίωμα στην δουλειά, με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, εφαρμογή των Σ.Σ Εργασίας και της εργατικής νομοθεσίας και να κηρύξει Παμπατραική Απεργία με αιτήματα :

1. Άμεση επαναλειτουργία της εφημερίδας “ΗΜΕΡΑ” με όλους τους εργαζομένους, την καταβολή των δεδουλευμένων και των εισφορών στα Ασφαλιστικά ταμεία, με εφαρμογή των Σ.Σ. Εργασίας με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.

2. Πάγωμα των χρεών των εργαζομένων στις τράπεζες και των λογαριασμών στις ΔΕΚΟ.

3. Έκτακτο επίδομα οικονομικής ενίσχυσης σε όλους τους εργαζόμενους.

ΤΗ ΝΙΚΗ ΘΑ ΦΕΡΕΙ Ο ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

1. Ένωση Υπαλλήλων Τύπου και Γραφικών Τεχνών Ν. Αχαΐας

Ο πρόεδρος Η Γ. Γραμματέας

Κοζιάς Γιώργος Κων/να Κωστακοπούλου

2. Σωματείο προσωπικού ΜΙΣΚΟ “Η ΕΝΟΤΗΤΑ”

Η πρόεδρος Η Γ.Γραμματέας

Ντίνα Πεταλά Κατερίνα Αλεξοπούλου

3. Σωματείο Εργαζόμενων ΠΡΑΚΤΙΚΕΡ

πρόεδρος

Παπασημακόπουλος Βασίλης

4. Σωματείο Ι/Υ Αχαΐας “Η ΕΝΩΣΗ”

Μέλος Δ.Σ Σαββίδης Γιάννης

Μέλος Δ.Σ Θανάσης Ούρδας

5. Σύλλογος Γκρουπιέρηδων Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων

Η πρόεδρος

Γεωργογιάννη Μαρία

6. Σωματείο Εργαζόμενων Καζίνο Ρίο

Ο Πρόεδρος

Καραγεωργόπουλος Δημήτρης

7. Σύλλογος Έκτακτου Εκπαιδευτικού Προσωπικού ΤΕΙ Πάτρας “ΑΡΤΙΝ ΔΑΝΕΛΙΑΝ”

Ο Πρόεδρος

Π. Μιχαλόπουλος

8. Σύλλογος Εργαζόμενων στον Επισιτισμό Αχαΐας “Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ”

Ο Πρόεδρος

Σπύρος Βάρδας

9. Σωματείο εργαζομένων στις ταχυμεταφορικές εταιρείες Ν.Αχαίας "Η Ένωση"

Εκ μέρους όλου του Δ.Σ.

Η Πρόεδρος

Έφη Καββαδία

10. Κλαδικό Σωματείο Εργαζόμενων Προσωπικού Ασφαλείας νομού Αχαΐας

Ο Αντιπρόεδρος

Μάκης Διαμαντόπουλος

11. Σωματείο Εργαζόμενων ΔΕΥΑΠ

Ο πρόεδρος

Καρτέρης Χάρης

12. Περιφερειακό τμήμα Πάτρας του σωματείου Εργαζομένων στον Όμιλο Επιχειρήσεων INTRACOM

Ο Πρόεδρος

Βουλδής Χρίστος

13. Σωματείο Εργαζομένων ΑΒΕΞ « Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ »

Ο Πρόεδρος Ο Γ.Γραμματέας

Αβράμης Αλέξης Κοσμάτος Γιάννης

15 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΧΟΝΤΖΕΑ , ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΛΕΣΧΗ AVANTI

Ο Γιάννης Χοντζέας είναι μια σπάνια και ξεχωριστή περίπτωση στην ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα μας και ιδιαίτερα στην κίνηση που προσπάθησε να αντισταθεί στον εκφυλισμό του κομμουνιστικού κινήματος.

Όλη η ζωή του Γ.Χ. ήταν μια επίμονη και επίπονη προσπάθεια σύνδεσης με την πραγματικότητα και τα βασικά προβλήματα της εργατικής τάξης και του κομμουνιστικού κινήματος.

Ο Γιάννης Χοντζέας σαν άποψη και τοποθέτηση ξεπερνά τα σύνορα μιας σημαντικής εγχώριας προσωπικότητας του κομμουνιστικού κινήματος

ΣΑΒΒΑΤΟ 7/11 ΣΤΙΣ 20.00 ΜΜ ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΛΕΣΧΗ ΑΒΑΝΤΙ!(ΠΑΤΡΑ)

Τοποθέτηση του Νίκου Γαλάνη στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, της Παρασκευής 6/11

Η κόκκινη κάρτα του ΣΥΡΙΖΑ

Είναι αλήθεια πως στις μέρες μας η πραγματικότητα των παραστάσεων, έχει υποσκελίσει την πραγματικότητα των εννοιών. Ζούμε μία μεγάλη κρίση νοημάτων. Αυτός ο σύγχρονος καπιταλιστικός ιός έχει περάσει και στο σώμα της Αριστεράς. Στον ΣΥΡΙΖΑ ζούμε μια κρίση της έννοιας «κόκκινη κάρτα». Ορισμένοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν την κόκκινη κάρτα της αποβολής και ορισμένοι άλλοι την κόκκινη κάρτα μέλους. Ανεξαρτήτως προθέσεων, συνιστωσών και τάσεων, το πρόβλημα δεν είναι αυτό αλλά εκεί πλέον συμπυκνώνονται αρκετές αντιθέσεις, διαφορετικές αποχρώσεις και άλλα τέτοια διχαστικά. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια βαθιά κρίση του ΣΥΡΙΖΑ που θα οδηγήσει ή στο τέλος του ή σε έναν άλλο ΣΥΡΙΖΑ.
Το πολιτικό πρόβλημα όμως του ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά της Αριστεράς, μπορεί να συνοψιστεί στο ακόλουθο δίλημμα: Θέλουμε μια Αριστερά της επιβίωσης, της συντήρησης της ίδιας μορφής και κατάστασης, μια Αριστερά τελματωμένη και ικανοποιημένη με το ρόλο κομπάρσου στο πολιτικό σκηνικό, ή θέλουμε μια Αριστερά πρωταγωνίστρια, που θα μετασχηματίζεται συνεχώς, που θα υπερβαίνει τα όρια και τα μεγέθη της και που επιτέλους, όχι απλά θα βάζει γκολ, αλλά θα νικάει τους αντιπάλους της;
Θα αγωνιστούμε, θα δώσουμε ζωή σε μια σύγχρονη Αριστερά, απεγκλωβισμένη από τις κατεστημένες νοοτροπίες των δεκαετιών της ήττας και της υπερτίμησης του αντιπάλου, ανεξάρτητη από μικροκομματικά συμφέροντα και προσωπικά δράματα, μια Αριστερά με ισχυρή πεποίθηση για τη δυνατότητα κατάργησης του νεοφιλελεύθερου και δικομματικού κατεστημένου;

Στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, βιώνουμε σε λανθάνουσα κατάσταση δύο διαφορετικές οπτικές, δύο διαφορετικές στρατηγικές, δύο διαφορετικές πολιτικές γραμμές, που το θεμέλιο της διαφορετικότητάς του δεν είναι απλά η «κόκκινη κάρτα».
Υποστηρίζουμε ή θέλουμε, ή ακόμα νομίζουμε πως υποστηρίζουμε, μια Αριστερά που σχεδιάζει, δρα, οργανώνεται σε μια στρατηγική ηγεμονίας. Μια στρατηγική νικηφόρας σύγκρουσης με το δικομματισμό. Μια Αριστερά δύναμη ανατροπής των συσχετισμών, δύναμη ανατροπής του νεοφιλελευθερισμού. Αυτή σήμερα είναι η αντισυστημική Αριστερά. Γιατί το κρίσιμο ζήτημα στις αρχές του 21ου αιώνα είναι η ανατροπή των σχέσεων υποταγής και κυριαρχίας. Η επιτυχία για την οποιαδήποτε αριστερή πολιτική δεν είναι οι λαμπρές ιδέες και τα προγράμματα, αλλά η αλλαγή του συσχετισμού των κοινωνικών δυνάμεων.
Οι συνθήκες δημιουργούν πολλαπλές ευκαιρίες, είναι υπεργόνιμες για να καρπίσει μια Αριστερά ζωηρή, μάχιμη που θα τερματίζει τη νεοφιλελεύθερη επίθεση, θα αμφισβητεί την κυριαρχία του υπερτιμημένου αντιπάλου και θα βάλει τις βάσεις για τη δημιουργία ενός ζωντανού προοδευτικού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία. Βρισκόμαστε μπροστά σε δύο δύσκολα αλλά εξαιρετικά γεγονότα: α) Μια οικονομική κρίση που αυξάνει φτωχούς και φτώχεια, που στοιχίζει και ενώνει πληθυσμούς «από τα κάτω» ενώ συρρικνώνει τους «από τα πάνω», διευρύνοντας το μέγεθος του μεταξύ τους ρήγματος με εντυπωσιακούς ρυθμούς και β) Μια ευρεία κρίση πολιτικής αντιπροσώπευσης, κρίση πολιτικής, όπου στους συνηθισμένους ανθρώπους αυξάνεται το έλλειμμα συναίνεσης και αξιοπιστίας στο δικομματισμό, πολλαπλασιάζεται η επιφυλακτικότητα και η δυσαρέσκεια. Και είναι πλέον ορατό και ταυτόχρονα φόβος για τις δυνάμεις του κατεστημένου, ότι η κριτική και η απόρριψη σήμερα υπερβαίνουν την υπεράσπιση του υπάρχοντος συστήματος.

Ταυτόχρονα είναι υπαρκτή μία κοινωνική Αριστερά, πολύ ευρύτερη από την εκλογική και συνδικαλιστική επιρροή της οργανωμένης πολιτικής Αριστεράς, μια Αριστερά που διαπερνά τις παρυφές του ΠΑΣΟΚ, τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ, και του εξωκοινοβουλευτικού χώρου, τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.
Κι αν σήμερα δεν φαίνεται ικανή –ενώ είναι αναγκαία– η ενότητά της, αυτό που τουλάχιστον μπορεί να γίνει σαν ένα βήμα ή καλύτερα άλμα είναι η ενότητα στην κοινή δράση.
Μια ενότητα στην κοινή δράση που ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει συνεχώς να την υλοποιεί στοχεύοντας σε μια μεγάλη Αριστερά καθόλου ικανοποιημένη από τα σημερινά της εκλογικά ποσοστά, καθόλου εγκλωβισμένη στις παιδικές και γεροντικές ασθένειες που προκάλεσαν την αποσύνθεσή της.
Οι διαδικασίες ανασυγκρότησης της Αριστεράς απαιτούν υπερβάσεις, διαδικασίες και χώρους σύνδεσης, συγκρότησης, δράσης.
Το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ ούτε είπε, ούτε έδειξε, ούτε θα αποδείξει, ούτε μπορεί να συγκρουστεί με τις κοινωνικές δυνάμεις που το επέβαλαν και με την πολιτική της ΕΕ που συστήνει και επιτηρεί την άρνηση μιας μόνιμης και δίκαιης αναδιανομής του πλούτου. Γιατί η ρίζα του κοινωνικού ζητήματος είναι εκεί ακριβώς στις σχέσεις εργασίας και στη σχέση του παραγόμενου πλούτου με αυτούς που πραγματικά τον παράγουν και αυτών που τον καρπώνονται.

Η μια γραμμή για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να βρεθεί πρωταγωνιστής κάνοντας αντιπολίτευση με δηλωμένο στόχο το τέλος του δικομματισμού και την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού, να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ εκφραστής των συνηθισμένων ανθρώπων, του λαού της κρίσης, να πρωταγωνιστήσει στους κοινωνικούς αγώνες, να δημιουργήσει οργανωμένα το δημοκρατικό, πλουραλιστικό χώρο υποδοχής των άστεγων δυνάμεων της Αριστεράς, των δυσαρεστημένων οπαδών του ΠΑΣΟΚ, των ορφανών δυνάμεων της κοινωνικής Αριστεράς και των κινημάτων, των νέων που αμφισβητούν τις αξίες της αστικής κοινωνίας. Αυτό στο «οργανωτικό» σημαίνει απαίτηση για ΣΥΡΙΖΑ ενιαίο πολιτικό φορέα κι όχι τσίρκο των συνιστωσών, ομάδων, τάσεων κ.λπ.
Η άλλη γραμμή είναι η γραμμή που θεωρεί παντοδύναμο το ΠΑΣΟΚ για τα επόμενα τρία χρόνια, συν άλλα δύο ή τρία μετά τις δεύτερες εκλογές, που θεωρεί ότι σαν ώριμο φρούτο ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ θα προστρέξει στον όμορο προγραμματικό χώρο του «ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ», που υποτιμάει τις δυνάμεις της και ικανοποιείται στη μικρή Αριστερά των δυστυχισμένων συνειδήσεων.
Αυτή η πολιτική θέλει έναν ΣΥΡΙΖΑ σωσίβιο στα δύσκολα, με λειτουργία παιδικών παιχνιδιών παραλίας. Αυτή η πολιτική οπτική στην ουσία –πέρα από ειλικρινείς προθέσεις– δεν επιλέγει στρατηγικά τον ΣΥΡΙΖΑ, βγάζει κόκκινη κάρτα και στέλνει το αισιόδοξο και αναγκαίο εγχείρημα της ενότητας της Αριστεράς στην εξέδρα.
Δεν μπορείς να μιλάς για ενότητα κι οργάνωση του λαού και να μην οργανώνεσαι ο ίδιος, και να μην οργανώνεις όλους όσοι θέλουν να παλέψουν για μια μεγάλη Αριστερά.
Γιατί είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του 2008 είχε πολιτικά τη στόφα μιας μεγάλης Αριστεράς, αλλά έμεινε οργανωτικά γυμνός. Η ήττα δεν ήρθε τότε, αλλά σήμερα το κακό φαίνεται με δρασκελιές να έρχεται.
Να το σταματήσουμε, με τον ΣΥΡΙΖΑ για την Αριστερά πρωταγωνίστρια δύναμη, επικίνδυνη για το σύστημα. Με τον ΣΥΡΙΖΑ τολμηρά και κοινωνικά διευρυνόμενου, με τον ΣΥΡΙΖΑ απάγκιο των από τα κάτω, με τον ΣΥΡΙΖΑ των ενεργών μελών της Αριστεράς του 21ου αιώνα.

Πρόταση της ΚΟΕ για την πολιτική και οργανωτική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ

Η ΚΟΕ καταθέτει την πρότασή της προς την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, περιγράφοντας τις γενικές ιδέες που πρέπει να χαρακτηρίζουν τον πολιτικό και οργανωτικό μετασχηματισμό του εγχειρήματος. Είναι αυτονόητο ότι η έστω σύντομη πορεία προς την Π.Σ. πρέπει να περάσει μέσα από την ανάπτυξη όλου του προβληματισμού μπροστά στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτή τη διαδικασία η ΚΟΕ δηλώνει ανοικτή σε ιδέες, σκέψεις και προτάσεις για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΠΑΝΑΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ

Ο ΣΥΡΙΖΑ στο νέο τοπίο πρέπει να συγκροτήσει μια μεγάλη αριστερά αναχαίτισης, αντίστασης, πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής. Με σύγχρονες ιδέες και αξίες, με νέες μορφές οργάνωσης. Μια αριστερά που συμπεριλαμβάνει διαφορετικά ρεύματα και συνισταμένες, γειώνεται στην κοινωνία και στους χώρους και ορίζεται από την κεντρική κατεύθυνση μιας μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής αλλαγής. Το ζητούμενο της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, αλλά και των τριών χρόνων ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο πολιτικός και οργανωτικός μετασχηματισμός του εγχειρήματος, με ορίζοντα την αριστερά του 21ου αιώνα: Αριστερά πρωταγωνιστική, λαϊκή, μάχιμη, άφοβη, σύγχρονη, με μόνιμο στόχο την έκφραση του λαού της κρίσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στο νέο τοπίο δεν πρέπει να περιοριστεί μόνο σε δύναμη αντιπολίτευσης. Θα πρέπει να αποτελέσει και πάλι την πρωταγωνίστρια δύναμη της πολιτικής σκηνής, επιχειρώντας στα αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού να αποδεικνύει ότι η λύση είναι στην αριστερά. Το σημαντικό πολιτικό κενό που δημιουργεί η κρίση, (καθώς τα κοινωνικά στρώματα που συμπιέζονται σήμερα σε πρωτόγνωρο βαθμό αναζητούν μια νέα πολιτική έκφραση), μας επιτρέπει τη φιλοδοξία της αριστεράς - πρωταγωνιστικής δύναμης.

Στην νέα μετεκλογική κατάσταση, παρά τις φαντασμαγορίες των ΜΜΕ, το ΠΑΣΟΚ είναι ευάλωτο. Επειδή δεν θέλει, δεν μπορεί και δεν πρόκειται να ξεφύγει από τα πλαίσια της παγκοσμιοποιημένης αγοράς, το στενό κορσέ της ΟΝΕ και του Συμφώνου Σταθερότητας, το ΠΑΣΟΚ δεν θα υιοθετήσει μια διαφορετική φιλολαϊκή - κοινωνική πολιτική. Αργά ή γρήγορα ο λαός θα έρθει αντιμέτωπος με μια κυβέρνηση που θα σταθεί απέναντί του, προκλητική και ανάλγητη, όπως και η προηγούμενη. Ο κυνισμός της κατάργησης των εργαζόμενων στα stage, ήταν ενδεικτικός.

Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ούτε να προφητεύει την αντιλαϊκή πολιτική, ούτε όμως και να δημιουργεί εφησυχασμό μέχρι να δούμε «πού το πάει το ΠΑΣΟΚ». Ο ρόλος του είναι να προετοιμάζει το λαϊκό παράγοντα, το λαϊκό κίνημα, τον εργαζόμενο κόσμο, για τους κοινωνικούς αγώνες που δεν μπορεί παρά να ξεσπάσουν. Αυτό προϋποθέτει τον πολιτικό μας αυτοπροσδιορισμό. Στις συγκεκριμένες κυβερνητικές συνθήκες αυτή η κατεύθυνση παίρνει τη μορφή της «αριστερής αντιπολίτευσης στο ΠΑΣΟΚ». Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εμποδίσει το ΠΑΣΟΚ να εφαρμόσει τον νεοφιλελευθερισμό, και παράλληλα να μην αφήσει την ΝΔ να καρπωθεί την κυβερνητική φθορά. Μην επιτρέψουμε να λειτουργήσει ξανά το δικομματικό εκκρεμές.

Το κρίσιμο στοίχημα της επόμενης μέρας του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ανεξάρτητη πολιτική του ταυτότητα η κοινωνική του διεύρυνση, δηλαδή η δουλειά με τον κόσμο σε κάθε χώρο. Η οριοθέτηση από το πολιτικό σύστημα του δικομματισμού πρέπει να συνοδεύεται από το κάλεσμα για ενότητα δράσης στον κόσμο που ψήφισε άλλες δυνάμεις της αριστεράς, ΠΑΣΟΚ, Οικολόγους κλπ.

Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει η εφ' όλης της ύλης αντιπαράθεση στο δικομματισμό. Η ανάδειξη της αριστεράς στο αντίπαλο δέος του πολιτικού συστήματος και η φιλοδοξία μιας μεγάλης ανατροπής. Η δεύτερη ευκαιρία που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει πράξη, εμπνέοντας και πάλι τον κόσμο της αριστεράς, κάνοντας ξανά ρεαλιστικό σχέδιο τον διεμβολισμό των κομμάτων εξουσίας και την απόσπαση κοινωνικών τμημάτων από την δικομματική επιρροή.

Η ριζοσπαστική αντισυστημική φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που έδωσε ώθηση και υπόληψη στο εγχείρημα. Είναι το αδιαπραγμάτευτο συνεκτικό στοιχείο που οπλίζει τον αγώνα μας ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και τον δικομματισμό. Η μετεκλογική τοποθέτηση για την «προγραμματική αντιπολίτευση» μετατοπίζει τον λόγο και την πρακτική που κατοχύρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα και ορίζει μια διαφορετική στάση απέναντι στον δεύτερο εταίρο του δικομματισμού. Η αντισυστημική φυσιογνωμία δεν σημαίνει αντισυστημική αερολογία. Αφορά τη μόνιμη και διαρκή απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να ξεπεράσει το πολιτικό σύστημα του δικομματισμού που υπηρετεί τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΙΑΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Η πολιτική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί προϋπόθεση για την οργανωτική ανασυγκρότηση, αλλά και ατελές βήμα αν δεν προχωρήσουμε σε άμεσες ανατροπές στο οργανωτικό ζήτημα. Η οργανωτική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ στο επίπεδο των μελών, των τοπικών και κλαδικών επιτροπών, αλλά και του πολιτικού του κέντρου, έχει σαν άμεση προϋπόθεση τη συμφωνία και στην κεντρική πολιτική κατεύθυνση, αλλά και σε πρακτικές που αποτελούν μέχρι σήμερα εμπόδιο στην ενοποίηση σχημάτων, παρεμβάσεων, κινήσεων στο συνδικαλιστικό και στο αυτοδιοικητικό επίπεδο.

Η απαίτηση για οργανωτική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ ήδη από την πρώτη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ήταν ανταπόκριση στη ζήτηση για ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η ζήτηση σπαταλήθηκε προς χάριν άλλων προτεραιοτήτων και μια πρώτη ευκαιρία (οργανωτική και πολιτική) χάθηκε. Η δεύτερη ευκαιρία που σήμερα έχουμε μπροστά μας, δεν μπορεί να σπαταληθεί ούτε με νέες αναβλητικές και ασαφείς αποφάσεις για τη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε και με οργανωτικά σχήματα που απομακρύνουν τον πολιτικό από τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και πρέπει να αποτελέσει έναν ενιαίο πολιτικό οργανισμό. Να κάνει ένα μεγαλύτερο βήμα από την εκλογική συμμαχία με στόχο την εκλογική επιβίωση και να προχωρήσει σε έναν ενιαίο οργανισμό που δεν πρέπει να ταυτίζεται με κόμμα. Να ξεπεράσει το στάδιο του μαζικού κοινωνικού και πολιτικού χώρου από όπου οι συνιστώσες αντλούν δυνάμεις. Να σταματήσει να αποτελεί «εργαλείο». Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ξεπεράσει το άθροισμα των ανεξήγητα -στα μάτια της κοινωνίας- πολλών και ανταγωνιστικών συνιστωσών. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποτελέσει το άθροισμα πραγματικών συνισταμένων δυνάμεων και ρευμάτων. Αυτός είναι ο πλούτος του. Να διευρυνθεί κοινωνικά, να κάνει δουλειά στους χώρους, να επιμένει στην αριστερή πολιτική ταυτότητα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει άμεσα να συγκροτηθεί. Με εγγραφές μελών στη βάση, στις τοπικές και κλαδικές επιτροπές. Με ζωή και λειτουργία των τοπικών, κλαδικών και θεματικών επιτροπών. Με ενδιάμεσα όργανα και πανελλαδικές διαδικασίες, αξιόπιστες και μη αμφισβητήσιμες των οποίων οι αποφάσεις δεν ευτελίζονται. Με συγκρότηση ενός πραγματικού, αξιόπιστου, αρμόδιου και υπεύθυνου πολιτικού κέντρου. Με δομές και διαδικασίες δημοκρατικές που εκφράζουν τον πλουραλισμό του εγχειρήματος, αλλά πάνω από όλα εκφράζουν τη φωνή του κόσμου της αριστεράς και την αναγκαιότητα για μια μεγάλη, φιλόδοξη, σύγχρονη αριστερά.

Μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είναι όσοι συμφωνούν με το πρόγραμμα και τα βασικά ντοκουμέντα του ΣΥΡΙΖΑ και εγγράφονται αυτοπροσώπως στις τοπικές επιτροπές αποκτώντας κάρτα μέλους (είτε ανένταχτοι, είτε ενταγμένοι σε συνιστώσες). Ένταξη στην αριστερά σημαίνει συμμετοχή στα μέτρα και στις δυνατότητες του καθένα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ενεργά μέλη που συμμετέχουν στις τοπικές ή κλαδικές επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ και συνεισφέρουν οικονομικά. Δεν μπορεί να έχει μητρώα αυτοδικαίως χρισμένων μελών ΣΥΡΙΖΑ που συμμετέχουν αποκλειστικά και μόνο στα εσωτερικά δημοψηφίσματα.

Οι τοπικές και κλαδικές επιτροπές αποτελούν το κύτταρο της λειτουργίας και της διαμόρφωσης των κατευθύνσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Η συμμετοχή σε αυτές είναι κριτήριο για τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών του. Η λειτουργία των επιτροπών γίνεται σε τακτική βάση, όχι μόνο ή κυρίως προεκλογικά, με αντικείμενο τις πολιτικές πρωτοβουλίες που ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει σε επίπεδο πόλης, δουλειάς, νεολαίας. Οι γενικές συνελεύσεις των επιτροπών του ΣΥΡΙΖΑ είναι ζωντανό, αποφασιστικό και αρμόδιο κύτταρο.

Πολιτικό κέντρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι η γραμματεία σε σύνδεση με την Κ.Ο. και κοινή συναπόφαση στα κρίσιμα θέματα. Άμεσα χρειάζεται η αποσαφήνιση αρμοδιοτήτων ανάμεσα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, την εκπροσώπηση στα ΜΜΕ και τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ. Μια Γραμματεία αναρμόδια και αδύναμη, που δεν αποφασίζει το κεντρικό στίγμα, τους στόχους, την κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι εύκολο θύμα απαξίωσης. Εκ των πραγμάτων τότε η πολιτική αρμοδιότητα μεταφέρεται αλλού. Να συμφωνήσουμε ρητά και να αποδειχτεί πρακτικά ότι η σύνδεση της ΚΟ με τη Γραμματεία είναι ικανοποιητική, και ότι η Γραμματεία αποτελεί το κέντρο της πολιτικής ευθύνης του ΣΥΡΙΖΑ. Για την αποτελεσματικότερη λειτουργία είναι δυνατόν να δημιουργηθεί ένα συντονιστικό όργανο που θα μπορεί να βρίσκεται πολύ πιο συχνά.

Το οικονομικό ζήτημα πρέπει να λυθεί σε πρώτη φάση με την δημιουργία ισχυρού ταμείου που να χρηματοδοτεί τις δραστηριότητες του ΣΥΡΙΖΑ κεντρικά, αλλά και τις ανάγκες των τοπικών και νομαρχιακών επιτροπών. Στην προοπτική του ενιαίου πολιτικού οργανισμού, οι συνιστώσες δεν πρέπει να χρηματοδοτούνται και το σύνολο των αναγκών να τίθενται υπό κοινούς και συμφωνημένους καταμερισμούς.

Ο πληγωμένος πλουραλισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε επίπεδο εκπροσώπησης, πρέπει να ξεπεραστεί. Αφαιρεί από τη δυναμική του εγχειρήματος η επανειλημμένη καταπάτηση της απόφασης για γραφείο τύπου που να υλοποιεί την κατεύθυνση της πλουραλιστικής εκπροσώπησης. Η έλλειψη πλουραλισμού στην κοινοβουλευτική ομάδα είναι αποτέλεσμα χρόνιων μονοπωλιακών καταστάσεων στη δημόσια έκφραση. Και επειδή η πλουραλιστική εκπροσώπηση όσο δεν έχει κανόνες δεν υλοποιείται, ας βάλουμε κανόνες, όρους και ποσοστώσεις στη δημόσια παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφασίζει με επιδίωξη συναίνεσης και αν αυτή δεν είναι δυνατή με ενισχυμένη πλειοψηφία. Οι εκπρόσωποι στα Πανελλαδικά Σώματα εκλέγονται με ενιαίο μέτρο σε όλη την Ελλάδα, και με πρόνοια -σε πρώτη φάση- για εκπροσώπηση ανένταχτων και συνιστωσών.

Για την κατάσταση στον τοπικό και περιφερειακό Τύπο και την αναστολή λειτουργίας της εφημερίδας «ΗΜΕΡΑ», Aριστερά στην Αυτοδιοίκηση

Η επιτυχημένη απεργία των δημοσιογράφων και των τεχνικών στις 21/10 στις εφημερίδες «ΑΛΛΑΓΗ», «ΗΜΕΡΑ», «ΓΕΓΟΝΟΤΑ» και «ΣΗΜΕΡΙΝΗ» με αφορμή τις απολύσεις δύο δημοσιογράφων από την «ΑΛΛΑΓΗ» και την «ΗΜΕΡΑ» αντίστοιχα, έφερε στην επιφάνεια το μεσαιωνικό καθεστώς εργασίας των εργαζομένων στο σύνολο, σχεδόν, του τοπικού και περιφερειακού Τύπου. Επανειλημμένες και πολύμηνες καθυστερήσεις καταβολής δεδουλευμένων αποδοχών, ανασφάλιστοι ή με μπλοκάκι εργαζόμενοι, μη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών, συστηματική παραβίαση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, αυθαίρετες απολύσεις όταν οι εργαζόμενοι ζητούν τα νόμιμα, μέχρι και λειτουργία εφημερίδων χωρίς δημοσιογράφους.

Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση είναι ο κανόνας σήμερα στην πλειοψηφία του τοπικού και περιφερειακού Τύπου, η οποία εκτός από τους ίδιους τους εργαζόμενους απαξιώνει το ρόλο των εφημερίδων ως μέσα ενημέρωσης και τις μετατρέπει σε όργανα παραγοντίσκων-εκδοτών για τις μικροπολιτικές ή επιχειρηματικές τους επιδιώξεις.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η εκβιαστική αναστολή λειτουργίας της εφημερίδας «ΗΜΕΡΑ» με την πρόφαση της 24ωρης απεργίας της ΕΣΗΕΠΗΝ και της Ένωσης Υπαλλήλων Τύπου και Γραφικών Τεχνών ν. Αχαΐας. Για 15 ημέρες οι εργαζόμενοι της «ΗΜΕΡΑΣ» δεν είναι ούτε απολυμένοι, ούτε εργαζόμενοι! Είναι θύματα και όμηροι των εκβιασμών του κ. Καμπέρου, ο οποίος δεν κοινοποιεί απολύσεις, γιατί θα είναι υποχρεωμένος να καταβάλει άμεσα τις αποζημιώσεις! Θα καταδικαστεί επίσης για ομαδικές απολύσεις και θα υποχρεωθεί να καταβάλει μισθούς υπερημερίας και τα χρωστούμενα σε όλους τους εργαζόμενους. Από αυτά θέλει να γλιτώσει, γι’ αυτό προκαλεί και εκβιάζει ασύστολα, υποβοηθούμενος από τη σιωπή των πολιτικών του φίλων.

Η περίπτωση της «ΗΜΕΡΑΣ» δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Ο κ. Καμπέρος δεν είναι ο μόνος που έχει προκαλέσει κατ’ αυτόν τον τρόπο το δημόσιο αίσθημα. Αντίστοιχες πρακτικές εφαρμόζουν μια σειρά μεγαλοεπιχειρηματίες, αποθρασυνόμενοι από την κυβερνητική πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Η υπόθεση των εργαζομένων στην «ΗΜΕΡΑ», αλλά και γενικότερα στον τοπικό Τύπο, είναι υπόθεση όλου του λαού της περιοχής. Η Πάτρα της ανεργίας και των ανατιναγμένων εργασιακών σχέσεων δεν αντέχει άλλο ένα χτύπημα. Δε θ’ ανεχτεί ακόμη ένας επιχειρηματικός εκβιασμός να περάσει στο απυρόβλητο. Με εισήγηση του νομ. σύμβουλου της «Αριστεράς στη Αυτοδιοίκηση» Β. Χατζηλάμπρου θα τεθεί το θέμα της «ΗΜΕΡΑΣ» στο ερχόμενο Νομαρχιακό Συμβούλιο. Στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο θα συζητηθεί επίσης το κλείσιμο της εφημερίδας. Να πάρουν θέση με έμπρακτα μέτρα αλληλεγγύης και στήριξης των εργαζομένων, οι οποίοι βρίσκονται στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης, ο Νομάρχης, ο Δήμαρχος και το Εργατικό Κέντρο Πάτρας. Αυτή η εκκωφαντική σιωπή πρέπει επιτέλους να σπάσει! Να κηρύξει το Εργατικό Κέντρο άμεσα παμπατραϊκή απεργία και τα Σωματεία της Πάτρας –ειδικά των δημοσιογράφων και των τεχνικών στον Τύπο- να δράσουν αποφασιστικά στην κατεύθυνση αυτή. Ο κοινός αγώνας δημοσιογράφων και τεχνικών είναι δίκαιος. Να μην περάσει ο ωμός, δημόσιος εκβιασμός του κ. Καμπέρου που δείχνει την ανεργία σε περισσότερους από 50 εργαζόμενους. Η δύναμη των εργαζομένων βρίσκεται στην αλληλεγγύη και στον αγώνα τους για το δικαίωμα στη δουλειά με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.


ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ
Μαχόμενη Αχαΐα – Ανυπότακτη Πολιτεία

ΣΥΡΙΖΑ: «Έγκλημα» η παράδοση του λιμανιού στην Cosco

“H παράδοση του λιμανιού του Πειραιά στα κινέζικα συμφέροντα συνιστά ένα μεγάλο εθνικό, οικονομικό, κοινωνικό, εργασιακό και περιβαλλοντικό έγκλημα”, υποστήριξε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος μαζί με τον Θοδωρή Δρίτσα επισκέφτηκαν την υπουργό Οικονομίας, Λούκα Κατσέλη, ζητώντας να καταγγελθεί και να ακυρωθεί η συμφωνία με την Cosco.

Ο Π. Λαφαζάνης επανέλαβε τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για ένα “ανασυγκροτημένο λιμάνι του Πειραιά”, το οποίο “θα είναι υπό πλήρη δημόσιο έλεγχο και θα λειτουργεί με αποκλειστικά αναπτυξιακά, κοινωνικά και οικολογικά κριτήρια, προς το συμφέρον των εργαζομένων, του λαού του Πειραιά και της ελληνικής οικονομίας”.

Εξέφρασε την ανησυχία του κόμματός του για την πολιτική και την τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κάνοντας λόγο για μια πολιτική που “δίνει τη δυνατότητα από αύριο να εγκατασταθεί η Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, κινδυνεύει να καταστήσει το διάλογο τον οποίο επικαλείται η κυβέρνηση, απολύτως προσχηματικό, παρελκυστικό και τελικά ατελέσφορο”.

Συν τοις άλλοις ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ότι ακυρώνει τις προεκλογικές δεσμεύσεις του, χαρακτηρίζοντας “πολύ αρνητική και δυσμενής εξέλιξη” την αυριανή εγκατάσταση της Cosco στο λιμάνι.

Αύριο, ο Αλέξης Τσίπρας θα παραχωρήσει συνέντευξη τύπου προκειμένου να παρουσιάσει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το λιμάνι του Πειραιά.

πηγή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ , 3/11/09

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΗΜΕΡΑ»

Την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου έγινε απεργία σε τέσσερις εφημερίδες της Πάτρας («Αλλαγή», «Γεγονότα», «Ημέρα» και «Σημερινή») με αφορμή τις αυθαίρετες απολύσεις δύο δημοσιογράφων (η μία στις 21.9.2009 και η άλλη στις 14.10.2009). Η απεργία, που είχε απόλυτη επιτυχία, και η απεργιακή συγκέντρωση ανέδειξαν τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας που διαμορφώνονται όχι μόνο στα ΜΜΕ της Πάτρας αλλά στο σύνολο χώρο του Τύπου, με την μη τήρηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με την ανασφάλιστη εργασία, τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, την μη καταβολή δεδουλευμένων (στις εν λόγω εφημερίδες δεν καταβάλλονται μισθοί επί πολλούς μήνες), τις παράνομες απολύσεις κ.λπ. να κυριαρχούν και να αποτελούν πλέον τον κανόνα.
Η απεργία ανέδειξε τις σχέσεις διαπλοκής και συνεργασίας επιχειρηματιών που έχουν εισβάλει σαν κομήτες στο χώρο του Τύπου από τη μια και των παραγόντων του δικομματισμού από την άλλη, με τους πρώτους να αγοράζουν ή να ανοίγουν ΜΜΕ με τις ευλογίες των κυβερνώντων, προκειμένου να υποβοηθήσουν τις υπόλοιπες επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, παρέχοντας με τη σειρά τους επικοινωνιακή εκδούλευση στους πολιτικούς τους φίλους.
Χαρακτηριστική και άκρως αποκαλυπτική η περίπτωση του επιχειρηματία Θ. Καμπέρου, ο οποίος έχοντας αναπτύξει ένα πλέγμα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα logistics και τις κατασκευές, βρέθηκε τα τελευταία χρόνια να ελέγχει στην Αχαΐα 3 ραδιοφωνικούς σταθμούς, έναν τηλεοπτικό (που πρόσφατα πούλησε) και την καθημερινή εφημερίδα «Ημέρα», εφημερίδα με ιστορία 65 χρόνων.
Τελικά, μια μέρα μετά την πετυχημένη απεργία, ο Θ.Καμπέρος έκανε πράξη τον εκβιασμό του και ανέστειλε την έκδοση της εφημερίδας, βγάζοντας στην ανεργία πάνω από 50 εργαζόμενους.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

- Οι εργαζόμενοι στον Τύπο δεν είναι «αναλώσιμα προϊόντα» στα επιχειρηματικά παιχνίδια κανενός.
- Να μην περάσει ο ωμός, δημόσιος εκβιασμός για αναστολή έκδοσης της «Ημέρας», που «δείχνει» την ανεργία σε περισσότερους από 50 εργαζόμενους.
- Να σταματήσει η κρατική συνενοχή και συγκάλυψη στον τρόπο λειτουργίας του τοπικού και περιφερειακού Τύπου. Καμία κρατική διαφήμιση από υπουργεία, οργανισμούς, δήμους, νομαρχίες σε ιδιοκτήτες ΜΜΕ που δεν εφαρμόζουν την εργατική νομοθεσία. Να δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία της κρατικής διαφήμισης. - Ο ενωμένος αγώνας δημοσιογράφων και τεχνικών είναι δίκαιος! Κοινός αγώνας όλων των εργαζομένων για το δικαίωμα στη δουλειά, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας.

H EΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ Β.ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ Ν.ΤΣΟΥΚΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ''ΗΜΕΡΑ΄΄

Αθήνα, 27 Οκτ. 09
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλης Μουλόπουλος και Νίκος Τσούκαλης κατέθεσαν σήμερα ερώτηση σχετικά με την αναστολή έκδοσης εφημερίδας στην Πάτρα το κείμενο της οποίας έχει ως εξής:
ΕΡΩΤΗΣΗ και ΑΚΕ

Προς
Τους κ.κ. Υπουργούς:
• Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και
• Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
Θέμα: Αναστολή έκδοσης εφημερίδας στην Πάτρα συνέπεια των απαράδεκτων συνθηκών στον Τύπο της περιφέρειας

Την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου έγινε απεργία σε τέσσερις εφημερίδες της Πάτρας («Αλλαγή», «Γεγονότα», «Ημέρα» και «Σημερινή») με αφορμή τις αυθαίρετες απολύσεις δύο δημοσιογράφων (η μία στις 21.9.2009 και η άλλη στις 14.10.2009). Η απεργία, που είχε απόλυτη επιτυχία, και η απεργιακή συγκέντρωση ανέδειξαν τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας που διαμορφώνονται όχι μόνο στα ΜΜΕ της Πάτρας αλλά στο σύνολο χώρο του Τύπου, με την μη τήρηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με την ανασφάλιστη εργασία, τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, την μη καταβολή δεδουλευμένων (στις εν λόγω εφημερίδες δεν καταβάλλονται μισθοί επί πολλούς μήνες), τις παράνομες απολύσεις κ.λπ. να κυριαρχούν και να αποτελούν πλέον τον κανόνα.
Την ίδια ώρα, η απεργία ανέδειξε τις σχέσεις διαπλοκής και συνεργασίας επιχειρηματιών που έχουν εισβάλει σαν κομήτες στο χώρο του Τύπου από τη μια και των παραγόντων του δικομματισμού από την άλλη, με τους πρώτους να αγοράζουν ή να ανοίγουν ΜΜΕ με τις ευλογίες των κυβερνώντων, προκειμένου να υποβοηθήσουν τις υπόλοιπες επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, παρέχοντας με τη σειρά τους επικοινωνιακή εκδούλευση στους πολιτικούς τους φίλους.

Χαρακτηριστική και άκρως αποκαλυπτική η περίπτωση του επιχειρηματία Θ. Καμπέρου, ο οποίος έχοντας αναπτύξει ένα πλέγμα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα logistics και τις κατασκευές, βρέθηκε τα τελευταία χρόνια να ελέγχει στην Αχαΐα 3 ραδιοφωνικούς σταθμούς, έναν τηλεοπτικό (που πρόσφατα πούλησε) και την καθημερινή εφημερίδα «Ημέρα», εφημερίδα με ιστορία 65 χρόνων.
Ο εν λόγω επιχειρηματίας με την κήρυξη της απεργίας ξεκίνησε ένα όργιο εκβιασμού εργαζόμενων και σωματείων, και μέσα από τα ΜΜΕ που ελέγχει, απειλώντας ότι θα κλείσει την εφημερίδα του αν η απεργία πραγματοποιηθεί. Τελικά, μια μέρα μετά την πετυχημένη απεργία, έκανε πράξη τον εκβιασμό του και ανέστειλε την έκδοση της εφημερίδας, βγάζοντας στην ανεργία πάνω από 50 εργαζόμενους.
Αυτή η εξέλιξη έχει ιδιαίτερη σημασία, δεδομένου ότι η Αχαΐα είναι μία από τις περιοχές που πλήττονται ιδιαίτερα από την ανεργία.
Επειδή τέτοιου είδους απαράδεκτες μεθοδεύσεις και πρακτικές στο χώρο των ΜΜΕ λαμβάνουν ανησυχητικές διαστάσεις και τελικά προσβάλλουν την ίδια τη λειτουργία της δημοκρατίας

Ερωτώνται οι αρμόδιοι υπουργοί:
1. Τι προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση ώστε να συνεχιστεί η έκδοση της εφημερίδας «Ημέρα» και να προστατευθούν οι δεκάδες θέσεις εργασίας.
2. Τι μέτρα σκοπεύει να πάρει ώστε να πάψουν να ισχύουν οι απαράδεκτες εργασιακές σχέσεις εργασίας στον Τύπο, να εφαρμοστούν οι Συλλογικές Συμβάσεις, να καταβληθούν οι οφειλόμενες ασφαλιστικές εισφορές στα Ταμεία, να πάψουν οι παράνομες και καταχρηστικές απολύσεις και να αλλάξει το καθεστώς που απαξιώνει του εργαζόμενους και εν τέλει την ενημέρωση.
3. Τι μέτρα σκοπεύει να πάρει ώστε να εξασφαλιστεί η εφαρμογή των διατάξεων για τη διανομή της κρατικής διαφήμισης, η οποία σε πολλές περιπτώσεις, εκτός από την ενίσχυση «ημετέρων», «επιδοτεί» ιδιοκτήτες ΜΜΕ οι οποίοι εισπράττουν δημόσιο χρήμα χωρίς να έχουν στο μισθολόγιο ούτε έναν εργαζόμενο-δημοσιογράφο ή χωρίς να τηρούν ούτε τα στοιχειώδη της εργατικής νομοθεσίας.
4. Προτίθενται να δώσουν αμέσως στη δημοσιότητα τα αναλυτικά στοιχεία της κρατικής διαφήμισης (από υπουργεία, κρατικούς οργανισμούς, περιφέρειες, νομαρχίες και δήμους) σε πανελλαδικά και περιφερειακά-τοπικά ΜΜΕ;


Αθήνα 27 Οκτωβρίου 2009

Οι ερωτώντες βουλευτές

Βασίλης Μουλόπουλος Νίκος Τσούκαλης

KEIMENO ΓΙΑ ΤΑ STAGE ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ "ΔΙΚΑΙΩΜΑ", πηγή dikaioma.gr

δεν είμαστε 25.000
ΕΙΜΑΣΤΕ 2.000.000

Γιατί τόσοι είναι σήμερα συνολικά οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι, οι ευέλικτοι. Τόσοι είναι όλοι μαζί όσοι περιμένουν στις ουρές του ΟΑΕΔ, όσοι δουλεύουν μαύρα, χωρίς δικαιώματα, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου χωρίς να ξέρουν τι θα κάνουν και που θα βρίσκονται αύριο, σε εργολαβίες, ενοικιαζόμενοι, με μπλοκάκι, με stage.

Ποιος λέει «Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών»;
Ποιος λέει «Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας»;
Ποιος λέει «Το Κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως ο νόμος ορίζει»;

Όχι, δεν τα λέμε εμείς αυτά. Τα λέει το Σύνταγμα, στο άρθρο 22. Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που μιλάνε για το Σύνταγμα και τη νομιμότητα; Ποια κυβέρνηση υπεράσπισε το δικαίωμα στην εργασία και την ασφάλιση; Πότε και πως; Ας γίνουμε λοιπόν εμείς η γενιά του άρθρου 22, τα δύο εκατομμύρια των πολιτών - εργαζόμενων, άνεργων και απασχολήσιμων - που σπρώχνονται στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής.
Λέμε «φτάνει πια» στα κόμματα του δουλέματος, σε όσους τα 20 τελευταία χρόνια κυβερνούν μεγαλώνοντας τη στρατιά της ανασφάλειας και της εκμετάλλευσης, για όσους έκαναν νόμο τη μαύρη, ανασφάλιστη, χωρίς δικαιώματα εργασία και τη συγκαλυμμένη ανεργία.

Δεν είναι απέναντί μας οι εργαζόμενοι που έχουν μια σταθερή δουλειά, που διατήρησαν κάποια δικαιώματα, που έχουν έναν κανονικό μισθό, στον ιδιωτικό ή το δημόσιο τομέα. Είναι σύμμαχοί μας, πρέπει να τους κάνουμε συμμάχους μας. Η κατάργηση των δικών τους δικαιωμάτων σημαίνει ακόμα χειρότερες μέρες για μας. Η δικιά μας ανασφάλεια είναι απειλή και για τα δικά τους δικαιώματα. Λέμε όχι στη διάσπαση των εργαζόμενων. Λέμε ναι σε ένα μέτωπο της εργασίας. Αυτό θα έπρεπε να χτίζει η ηγεσία της ΓΣΕΕ αντί να γίνεται γραφείο τύπου των κυβερνήσεων, να διασπά τους εργαζόμενους, να επιτίθεται στη γενιά των 400 ευρώ.

Έρχονται σήμερα να μας πουν ότι καταργούν μια άδικη σχέση εργασίας. Γιατί τότε δεν καταργούν τα stage στον ιδιωτικό τομέα; Γιατί εξακολουθούν να χρηματοδοτούν χιλιάδες εργοδότες ώστε να εκμεταλλεύονται φτηνούς και ανασφάλιστους εργαζόμενους; Ζητάμε την κατάργηση των stage σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Αλλά απαιτούμε από το κράτος να εξασφαλίσει το δικαίωμα των νέων ανθρώπων και όλων των πολιτών στην εργασία και την κοινωνική ασφάλιση. Να μην παρουσιάζουν ως κοινωνικό έργο ότι πετάνε μερικές χιλιάδες εργαζόμενους ακόμα στο δρόμο χωρίς να λένε πως θα ζήσουν ούτε αυτοί ούτε οι εκατοντάδες χιλιάδες ακόμα άνεργοι.

Απαιτούμε από τη σημερινή κυβέρνηση να αφήσει το επικοινωνιακό παιχνίδι και να προχωρήσει άμεσα σε προσλήψεις και άνοιγμα μόνιμων θέσεων εργασίας για την κάλυψη των χιλιάδων κενών θέσεων στο δημόσιο τομέα. Εκτός και αν την προστασία του πολίτη την έχει αναλάβει αποκλειστικά η αστυνομία και δεν χρειαζόμαστε σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία, κοινωνικές υπηρεσίες.

Για κάθε μία θέση που σήμερα καλύπτεται με μπλοκάκια, συμβάσεις, stage, μία θέση σταθερής και μόνιμης εργασίας. Να αναγνωριστούν εργασιακά δικαιώματα σε όσους απασχολήθηκαν δήθεν για μαθητεία ή παροχή υπηρεσιών. Να πάρουν αναδρομικά τα ένσημα και τις αποδοχές που δικαιούνται και τους στέρησαν. Να αναγνωριστεί η προϋπηρεσία τους. Καμιά απόλυση. Εργασία με νόμιμες αποδοχές, δικαιώματα, κοινωνική ασφάλιση μέχρι να πληρωθεί η θέση ως θέση μόνιμης εργασίας.

Ο καθένας μόνος του δεν μπορεί να πετύχει πολλά. Το πολύ - πολύ να πλουτίσουν κάποιοι δικηγόροι. Τα 2.000.000 ή τα 4.000.000 μπορούν να πετύχουν πολύ περισσότερα από τις 25.000. Αυτός είναι ο δικός μας ρεαλισμός. Με οργάνωση των εργαζομένων και ανέργων, με επιτροπές αγώνα των εργαζόμενων στα stage, των ευέλικτων, των άνεργων, με συλλόγους και σωματεία. Για το δικαίωμα στη δουλειά, για εργασία με δικαιώματα και αξιοπρέπεια.

ΔΙΚΑΙΩΜΑ
www.dikaioma.gr