παρουσία στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα 29/12 στις 6.00 μ.μ., στην ισραηλινή πρεσβεία, είναι ελάχιστη ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό.
Το ισραηλινό κράτος σκορπίζει ξανά το θάνατο
Το Ισραήλ βομβαρδίζει από το πρωί του Σαββάτου 27/12 την από καιρό αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας, σπέρνοντας τρόμο στους κατοίκους της και προκαλώντας εκατόμβες νεκρών. Είναι ένα ακόμα, βάρβαρο και απροκάλυπτο, επεισόδιο της 60χρονης κατοχής και καταπίεσης του παλαιστινιακού λαού που τιμωρείται επειδή αντιστέκεται.
Ο Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα» εκφράζει για μια ακόμα φορά την αλληλεγγύη του στον παλαιστινιακό λαό, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Καλούμε και εμείς στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στην ισραηλινή πρεσβεία (Κηφισίας και Κατεχάκη) τη Δευτέρα στις 6.00 μ.μ. Για την καταδίκη της σιωνιστικής επιθετικότητας, αλλά και των υποκριτικών δηλώσεων των δυτικών, κυρίως, κυβερνήσεων που για να μη δυσαρεστήσουν τον καλό τους σύμμαχο βγάζουν ανακοινώσεις που καλούν σε αυτοσυγκράτηση και παύση των «επιθετικών ενεργειών» από όλες τις πλευρές.
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ Η ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ
ΜΠΟΪΚΟΤΑΖ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ
Η παρουσία στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα 29/12 στις 6.00 μ.μ., στην ισραηλινή πρεσβεία, είναι ελάχιστη ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό.
Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα»
29 Δεκ 2008
Δελτίο Τύπου της ΚΟΕ για τη σφαγή στη Γάζα, 28/12/2008
Το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ κορύφωσε τη δολοφονική, γενοκτονική πολιτική του με την αιματηρότερη και την πιο βάρβαρη σφαγή εκατοντάδων Παλαιστίνιων, παιδιών και αμάχων. Τα εξηντάχρονα της Νάκμπα (1948-2008) για το μαρτυρικό και ηρωικό λαό της Παλαιστίνης κλείνουν με τον πιο αιματηρό τρόπο. Με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο για τη φύση του κράτους που ΗΠΑ και ΕΕ έχουν ορίσει χωροφύλακα στη Μέση Ανατολή. Η παρατεταμένη εξόντωση με τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας αντικαταστάθηκε από τη μαζική δολοφονία εκατοντάδων Παλαιστινίων.
Οι κυβερνήσεις της ΕΕ εξακολουθούν να κοιτούν σιωπηλές και συνενόχες, συμψηφίζοντας την αντίσταση του κατεχόμενου λαού με την αιματηρή κατοχή του Ισραήλ, κρατώντας ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον επιτιθέμενο και τον αμυνόμενο.
Η ελληνική κυβέρνηση να σταματήσει να μιλά για "φαύλο κύκλο βίας" και να καταδικάσει άμεσα και απερίφραστα τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.
Αλληλεγγύη και συμπαράσταση στον παλαιστινιακό λαό που τιμωρείται επειδή εξακολουθεί να αντιστέκεται σε έναν πάνοπλο αντίπαλο.
Αλληλεγγύη και συμπαράσταση χωρίς όρους και προϋποθέσεις στην ηρωική Παλαιστίνη.
Όλοι στη συγκέντρωση καταγγελίας του εγκληματικού σιωνιστικού κράτους τη Δευτέρα 29/12/2008 στις 18:00 έξω από την πρεσβεία του Ισραήλ.
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
Οι κυβερνήσεις της ΕΕ εξακολουθούν να κοιτούν σιωπηλές και συνενόχες, συμψηφίζοντας την αντίσταση του κατεχόμενου λαού με την αιματηρή κατοχή του Ισραήλ, κρατώντας ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον επιτιθέμενο και τον αμυνόμενο.
Η ελληνική κυβέρνηση να σταματήσει να μιλά για "φαύλο κύκλο βίας" και να καταδικάσει άμεσα και απερίφραστα τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.
Αλληλεγγύη και συμπαράσταση στον παλαιστινιακό λαό που τιμωρείται επειδή εξακολουθεί να αντιστέκεται σε έναν πάνοπλο αντίπαλο.
Αλληλεγγύη και συμπαράσταση χωρίς όρους και προϋποθέσεις στην ηρωική Παλαιστίνη.
Όλοι στη συγκέντρωση καταγγελίας του εγκληματικού σιωνιστικού κράτους τη Δευτέρα 29/12/2008 στις 18:00 έξω από την πρεσβεία του Ισραήλ.
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
18 Δεκ 2008
Δελτίο Τύπου της ΚΟΕ για την υπόθεση της ζαρντινιέρας, 17/12/2008
Οι ποινές που επιβλήθηκαν στους 8 αστυνομικούς, πρώτα από την υπηρεσία τους και χθες από τα ελληνικά δικαστήρια αποδεικνύουν για ποιο λόγο ξεσηκώνεται η νεολαία από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα. Ένα κράτος εχθρικό, κατασταλτικό όργανο ενάντια στους νέους, που χαϊδεύει, συγχωρεί, ρίχνει στα μαλακά, έως και επιβραβεύει την αστυνομική βαρβαρότητα, δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζει τη συσσωρευμένη οργή της νέας γενιάς.
Την ίδια μέρα που οι αστυνομικοί εξαγόραζαν με 5 € τη μέρα τον άγριο ξυλοδαρμό του φοιτητή 26 νέοι (εκ των οποίων 22 ανήλικοι) στη Λάρισα παραπέμπονται με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Την ίδια ο πρωθυπουργός χαρακτήριζε για πολλοστή φορά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ως «ατυχές συμβάν θανάσιμου τραυματισμού».
Για ποιο λόγο απορούν και χάσκουν οι χρυσοπληρωμένοι αναλυτές για την οργή των 15χρονων; Η κυβερνητική προπαγάνδα, η αναπαραγωγή της φαντασμαγορίας της σπασμένης βιτρίνας, οι αποφάσεις της ανεξάρτητης δικαιοσύνης, η διαιωνιζόμενη αστυνομική βαρβαρότητα, αποδεικνύουν δέκα μέρες μετά τη δολοφονία, ότι «είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι»!
Την ίδια μέρα που οι αστυνομικοί εξαγόραζαν με 5 € τη μέρα τον άγριο ξυλοδαρμό του φοιτητή 26 νέοι (εκ των οποίων 22 ανήλικοι) στη Λάρισα παραπέμπονται με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Την ίδια ο πρωθυπουργός χαρακτήριζε για πολλοστή φορά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ως «ατυχές συμβάν θανάσιμου τραυματισμού».
Για ποιο λόγο απορούν και χάσκουν οι χρυσοπληρωμένοι αναλυτές για την οργή των 15χρονων; Η κυβερνητική προπαγάνδα, η αναπαραγωγή της φαντασμαγορίας της σπασμένης βιτρίνας, οι αποφάσεις της ανεξάρτητης δικαιοσύνης, η διαιωνιζόμενη αστυνομική βαρβαρότητα, αποδεικνύουν δέκα μέρες μετά τη δολοφονία, ότι «είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι»!
Ανακοίνωση της Γραμματείας του ΚΟ της ΚΟΕ, 15/12/2008
ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΖΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ
ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ,
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ
«Βρισκόμαστε μπροστά σε κοινωνικές διεργασίες που μπορούν να καταλήξουν σε κοινωνικές εξεγέρσεις με απρόβλεπτες πολιτικές συνέπειες. Ας φανταστούμε τι μπορεί να συμβεί σήμερα αν έχουμε μια επανάληψη Τεμπονέρα ή ΕΑΣ. Η κατάσταση θα ξεφύγει...» Αυτός ήταν ο βασικός προβληματισμός του ΚΟ της ΚΟΕ που δημοσιεύτηκε στην Αριστερά! στις 19/9/08 τ. 250-251.
1. Σήμερα ζούμε ακριβώς αυτά που γράφονταν τρεις μήνες πριν.
Σ’ αυτή την έκρηξη συμμετέχουν χιλιάδες αγωνιστών της αριστεράς. Συμμετέχουν προοδευτικοί και δημοκράτες γονιοί που καταλαβαίνουν τα αδιέξοδα των παιδιών.
Αυτή την έκρηξη την αντιμετωπίζουν ευνοϊκά όσοι αντιλαμβάνονται πως οι χειρότερες μέρες είναι εδώ και πως το μέλλον θα είναι καταστροφικό.
Σ’ αυτή την έκρηξη είναι ανεκτικοί οι μικρομεσαίοι έμποροι-βιοτέχνες κ.λπ. που καταλαβαίνουν την επερχόμενη σύνθλιψή τους από την οικονομική κρίση.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επενεργούν: α) η οικονομική συμπίεση και με όρους πλέον παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, β) οι πολλαπλοί καθημερινοί κοινωνικοί αποκλεισμοί σε υγεία, παιδεία, σε κοινωνικά αγαθά, ελεύθερους και δημόσιους χώρους, σχέσεις, γ) η πολιτική κρίση με τη μορφή του τέλους της λαϊκής συναίνεσης και ενσωμάτωσης στο πολιτικό καρτέλ του δικομματισμού, τη στιγμή που ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΜΜΕ εξαντλούν το οπλοστάσιο του χειρισμού των λαϊκών μαζών.
Ο κόσμος που συμπιέζεται θέλει ένα άλλο τοπίο. Αλλά δεν έχει προσδιορίσει ποιο. Θέλει να τιμωρήσει, απορρίπτει, αλλά δεν διεκδικεί «θετικά». Εδώ θα πρέπει να αναζητηθεί ο ρόλος και η πρακτική μιας αριστεράς που θέλει να αλλάξουν τα πράγματα. Η ΚΟΕ επιμένει ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ, ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, για να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα και την κοινωνία.
2. Η νεολαία είναι η δύναμη κρούσης, η πρωταγωνίστρια δύναμη σ’ αυτό το κίνημα. Η νεολαία βρίσκεται ανάμεσα στους τοίχους της απόρριψης, του αποκλεισμού, της αστυνόμευσης. Βρίσκεται ανάμεσα στους τοίχους μιας ζωής που τους υπόσχεται ολοένα και λιγότερα ολοένα και χειρότερα πράγματα. Μια ζωή που οι νεολαίοι εκτελούν, πειθαρχούν, ακούνε, βλέπουν, αλλά ούτε μαθαίνουν, ούτε δημιουργούν, ούτε ζουν.
Παιδεία – εργασία – ελεύθεροι χώροι – δημιουργία – νέες αξίες και ηθική είναι ζητήματα μιας ατζέντας που είναι ερμητικά κλειστή για τη νεολαία.
Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα. Γαλλία και Ιταλία είναι δίπλα μας και τόσο πολύ κοντά μας. Σήμερα και ειδικά αυτές τις μέρες έχει αυξηθεί η κοινωνική διαφοροποίηση –ειδικά της νεολαίας- απέναντι στο πολιτικό σύστημα και απέναντι στο σύστημα γενικά. Αυτή η διαφοροποίηση χρειάζεται να «μπολιαστεί» με την κριτική ενάντια στο σύστημα που δημιουργεί και αναπαράγει τα αδιέξοδα. Με το συνειδητό στοιχείο της ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ.
3. Η στάση του ΠΑΣΟΚ είναι αποκαλυπτική. Ζητάει από την κυβέρνηση να κυβερνήσει, να «προστατεύσει» την κοινωνία (το σύστημα) και επιδιώκει να εισπράξει τη φθορά της ΝΔ χωρίς καμία αντιπολίτευση. Εμφανίζεται σαν το κόμμα της ηρεμίας, της ησυχίας, της τάξης, της ασφάλειας. Προσπαθεί να προσεταιριστεί τα μεσοστρώματα, τον λεγόμενο μεσαίο χώρο, το πολιτικό κέντρο, που βγάζει κυβερνήσεις.
Δεν πρέπει να ξεχαστεί ούτε το παρελθόν του (όμοιο με τη ΝΔ) ούτε και το παρόν του.
Το ΠΑΣΟΚ θέλει την αλλαγή κυβέρνησης, όχι την αλλαγή πολιτικής.
Αλλαγή κομμάτων και προσώπων. Φτάνει πια. Ούτε ξεχνάμε, ούτε εκβιαζόμαστε, ούτε ξεγελιόμαστε.
Σ’ ό,τι αφορά το ΚΚΕ, το κεντρικό στη στάση του δεν είναι η εχθρική αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ. Το κεντρικό και ενιαίο στη στάση του από το 1973 μέχρι σήμερα είναι ότι στις κρίσιμες στιγμές επιλέγει την «υπευθυνότητα», τη συμπόρευση με το σύστημα. Από τους «350 προβοκάτορες» της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το ’73, μέχρι την καταγγελία το 1985 -μετά τη δολοφονία του Μ. Καλτεζά- της «παραβίασης» του ασύλου από το κίνημα, και με πολλά ενδιάμεσα «επεισόδια», το κόμμα του Περισσού δείχνει την αποστροφή του προς κάθε μαζική κίνηση κόσμου που δεν ελέγχει το ίδιο, την καταγγέλλει, προσπαθεί να την καταστείλει. Ουσιαστικά το ΚΚΕ στηρίζει τη ΝΔ, υπακούει στο σύστημα.
Τις τελευταίες μέρες έκαναν την εμφάνισή τους οι γνωστοί και από τις περιόδους διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ «αγανακτισμένοι πολίτες». Πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για οργανωμένα ακροδεξιά στοιχεία, αλλά και για την προσπάθεια της κυβέρνησης «να κινητοποιήσει» τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας αλλά και τον κομματικό μηχανισμό της. Πρόκειται για ένα επικίνδυνο φαινόμενο παρόμοιο με αυτά που οδήγησαν στη δολοφονία Τεμπονέρα.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μοναδικός πολιτικός σχηματισμός που σ’ αυτές τις στιγμές στάθηκε κοντά στη νεολαία. Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ: ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ή ΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ. Αυτό το κεντρικό πολιτικό δίλημμα υπάρχει γενικά, αλλά πολύ περισσότερο και με πολύ πιο έντονο τρόπο στις μέρες μας.
Αυτό δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά το σύνολο της αριστεράς. Το γεγονός ότι σε ορισμένες καταστάσεις κάποιες ιδέες και πρακτικές «λάμπουν» περισσότερο, έχει να κάνει κυρίως με την αδυναμία της αριστεράς να συνδεθεί με τη νεολαία, να αποκτήσει ερείσματα, να μιλήσει, να δώσει διέξοδο. Και διέξοδος σημαίνει να προβάλει πολιτικά αιτήματα τα οποία να απαντάνε στα προβλήματα της νεολαίας, να της δείξει τη δύναμη που κρύβεται στην οργάνωση.
5. Οι τελευταίες δηλώσεις Καραμανλή από τις Βρυξέλες δείχνουν με καθαρό τρόπο τις κυβερνητικές αποφάσεις. Πρώτον, ο πρωθυπουργός ζητάει τη συναίνεση του πολιτικού κόσμου όχι στην καταγγελία «όσων σπάνε» αλλά στην καταστολή με κάθε τρόπο της νεολαιίστικης εξέγερσης. Δεύτερον, ξεκαθάρισε το ότι δεν πρόκειται να φύγει, και το σημαντικότερο, ότι δεν πρόκειται να αλλάξει πολιτική. Τρίτον, έγινε σαφές ότι θα αντιμετωπίσει την κατάσταση με «στιβαρό χέρι» (η στάση της αστυνομίας με τις εκατοντάδες συλλήψεις τις τελευταίες μέρες δείχνει το τι ακριβώς σημαίνει αυτό).
Αυτή ακριβώς η τοποθέτηση κάνει πιο επίκαιρο από ποτέ το σύνθημα «Φύγετε» σαν την αναγκαία διέξοδο από την σημερινή κατάσταση.
ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ,
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ
«Βρισκόμαστε μπροστά σε κοινωνικές διεργασίες που μπορούν να καταλήξουν σε κοινωνικές εξεγέρσεις με απρόβλεπτες πολιτικές συνέπειες. Ας φανταστούμε τι μπορεί να συμβεί σήμερα αν έχουμε μια επανάληψη Τεμπονέρα ή ΕΑΣ. Η κατάσταση θα ξεφύγει...» Αυτός ήταν ο βασικός προβληματισμός του ΚΟ της ΚΟΕ που δημοσιεύτηκε στην Αριστερά! στις 19/9/08 τ. 250-251.
1. Σήμερα ζούμε ακριβώς αυτά που γράφονταν τρεις μήνες πριν.
Σ’ αυτή την έκρηξη συμμετέχουν χιλιάδες αγωνιστών της αριστεράς. Συμμετέχουν προοδευτικοί και δημοκράτες γονιοί που καταλαβαίνουν τα αδιέξοδα των παιδιών.
Αυτή την έκρηξη την αντιμετωπίζουν ευνοϊκά όσοι αντιλαμβάνονται πως οι χειρότερες μέρες είναι εδώ και πως το μέλλον θα είναι καταστροφικό.
Σ’ αυτή την έκρηξη είναι ανεκτικοί οι μικρομεσαίοι έμποροι-βιοτέχνες κ.λπ. που καταλαβαίνουν την επερχόμενη σύνθλιψή τους από την οικονομική κρίση.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επενεργούν: α) η οικονομική συμπίεση και με όρους πλέον παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, β) οι πολλαπλοί καθημερινοί κοινωνικοί αποκλεισμοί σε υγεία, παιδεία, σε κοινωνικά αγαθά, ελεύθερους και δημόσιους χώρους, σχέσεις, γ) η πολιτική κρίση με τη μορφή του τέλους της λαϊκής συναίνεσης και ενσωμάτωσης στο πολιτικό καρτέλ του δικομματισμού, τη στιγμή που ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΜΜΕ εξαντλούν το οπλοστάσιο του χειρισμού των λαϊκών μαζών.
Ο κόσμος που συμπιέζεται θέλει ένα άλλο τοπίο. Αλλά δεν έχει προσδιορίσει ποιο. Θέλει να τιμωρήσει, απορρίπτει, αλλά δεν διεκδικεί «θετικά». Εδώ θα πρέπει να αναζητηθεί ο ρόλος και η πρακτική μιας αριστεράς που θέλει να αλλάξουν τα πράγματα. Η ΚΟΕ επιμένει ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ, ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, για να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα και την κοινωνία.
2. Η νεολαία είναι η δύναμη κρούσης, η πρωταγωνίστρια δύναμη σ’ αυτό το κίνημα. Η νεολαία βρίσκεται ανάμεσα στους τοίχους της απόρριψης, του αποκλεισμού, της αστυνόμευσης. Βρίσκεται ανάμεσα στους τοίχους μιας ζωής που τους υπόσχεται ολοένα και λιγότερα ολοένα και χειρότερα πράγματα. Μια ζωή που οι νεολαίοι εκτελούν, πειθαρχούν, ακούνε, βλέπουν, αλλά ούτε μαθαίνουν, ούτε δημιουργούν, ούτε ζουν.
Παιδεία – εργασία – ελεύθεροι χώροι – δημιουργία – νέες αξίες και ηθική είναι ζητήματα μιας ατζέντας που είναι ερμητικά κλειστή για τη νεολαία.
Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα. Γαλλία και Ιταλία είναι δίπλα μας και τόσο πολύ κοντά μας. Σήμερα και ειδικά αυτές τις μέρες έχει αυξηθεί η κοινωνική διαφοροποίηση –ειδικά της νεολαίας- απέναντι στο πολιτικό σύστημα και απέναντι στο σύστημα γενικά. Αυτή η διαφοροποίηση χρειάζεται να «μπολιαστεί» με την κριτική ενάντια στο σύστημα που δημιουργεί και αναπαράγει τα αδιέξοδα. Με το συνειδητό στοιχείο της ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ.
3. Η στάση του ΠΑΣΟΚ είναι αποκαλυπτική. Ζητάει από την κυβέρνηση να κυβερνήσει, να «προστατεύσει» την κοινωνία (το σύστημα) και επιδιώκει να εισπράξει τη φθορά της ΝΔ χωρίς καμία αντιπολίτευση. Εμφανίζεται σαν το κόμμα της ηρεμίας, της ησυχίας, της τάξης, της ασφάλειας. Προσπαθεί να προσεταιριστεί τα μεσοστρώματα, τον λεγόμενο μεσαίο χώρο, το πολιτικό κέντρο, που βγάζει κυβερνήσεις.
Δεν πρέπει να ξεχαστεί ούτε το παρελθόν του (όμοιο με τη ΝΔ) ούτε και το παρόν του.
Το ΠΑΣΟΚ θέλει την αλλαγή κυβέρνησης, όχι την αλλαγή πολιτικής.
Αλλαγή κομμάτων και προσώπων. Φτάνει πια. Ούτε ξεχνάμε, ούτε εκβιαζόμαστε, ούτε ξεγελιόμαστε.
Σ’ ό,τι αφορά το ΚΚΕ, το κεντρικό στη στάση του δεν είναι η εχθρική αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ. Το κεντρικό και ενιαίο στη στάση του από το 1973 μέχρι σήμερα είναι ότι στις κρίσιμες στιγμές επιλέγει την «υπευθυνότητα», τη συμπόρευση με το σύστημα. Από τους «350 προβοκάτορες» της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το ’73, μέχρι την καταγγελία το 1985 -μετά τη δολοφονία του Μ. Καλτεζά- της «παραβίασης» του ασύλου από το κίνημα, και με πολλά ενδιάμεσα «επεισόδια», το κόμμα του Περισσού δείχνει την αποστροφή του προς κάθε μαζική κίνηση κόσμου που δεν ελέγχει το ίδιο, την καταγγέλλει, προσπαθεί να την καταστείλει. Ουσιαστικά το ΚΚΕ στηρίζει τη ΝΔ, υπακούει στο σύστημα.
Τις τελευταίες μέρες έκαναν την εμφάνισή τους οι γνωστοί και από τις περιόδους διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ «αγανακτισμένοι πολίτες». Πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για οργανωμένα ακροδεξιά στοιχεία, αλλά και για την προσπάθεια της κυβέρνησης «να κινητοποιήσει» τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας αλλά και τον κομματικό μηχανισμό της. Πρόκειται για ένα επικίνδυνο φαινόμενο παρόμοιο με αυτά που οδήγησαν στη δολοφονία Τεμπονέρα.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μοναδικός πολιτικός σχηματισμός που σ’ αυτές τις στιγμές στάθηκε κοντά στη νεολαία. Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ: ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ή ΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ. Αυτό το κεντρικό πολιτικό δίλημμα υπάρχει γενικά, αλλά πολύ περισσότερο και με πολύ πιο έντονο τρόπο στις μέρες μας.
Αυτό δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά το σύνολο της αριστεράς. Το γεγονός ότι σε ορισμένες καταστάσεις κάποιες ιδέες και πρακτικές «λάμπουν» περισσότερο, έχει να κάνει κυρίως με την αδυναμία της αριστεράς να συνδεθεί με τη νεολαία, να αποκτήσει ερείσματα, να μιλήσει, να δώσει διέξοδο. Και διέξοδος σημαίνει να προβάλει πολιτικά αιτήματα τα οποία να απαντάνε στα προβλήματα της νεολαίας, να της δείξει τη δύναμη που κρύβεται στην οργάνωση.
5. Οι τελευταίες δηλώσεις Καραμανλή από τις Βρυξέλες δείχνουν με καθαρό τρόπο τις κυβερνητικές αποφάσεις. Πρώτον, ο πρωθυπουργός ζητάει τη συναίνεση του πολιτικού κόσμου όχι στην καταγγελία «όσων σπάνε» αλλά στην καταστολή με κάθε τρόπο της νεολαιίστικης εξέγερσης. Δεύτερον, ξεκαθάρισε το ότι δεν πρόκειται να φύγει, και το σημαντικότερο, ότι δεν πρόκειται να αλλάξει πολιτική. Τρίτον, έγινε σαφές ότι θα αντιμετωπίσει την κατάσταση με «στιβαρό χέρι» (η στάση της αστυνομίας με τις εκατοντάδες συλλήψεις τις τελευταίες μέρες δείχνει το τι ακριβώς σημαίνει αυτό).
Αυτή ακριβώς η τοποθέτηση κάνει πιο επίκαιρο από ποτέ το σύνθημα «Φύγετε» σαν την αναγκαία διέξοδο από την σημερινή κατάσταση.
Προκήρυξη της ΚΟΕ για τη στάση του ΚΚΕ, 15/12/2008
Οι κομμουνιστές πρέπει να έχουν ανοικτά τα μάτια και τα αυτιά τους
Κ.Καραμανλής κατά τις συναντήσεις του με τους πολιτικούς αρχηγούς:
«Ζήτησα από τους πολιτικούς αρχηγούς να καταδικάσουν απερίφραστα τις πράξεις αυτές. Είναι ευθύνη τόσο της κυβέρνησης όσο και του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων να υπάρξει άμεσα κοινωνική και πολιτική απομόνωση των στοιχείων της βίας, της παρανομίας, της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς».
Α.Παπαρήγα μετά τη συνάντησή της με τον Καραμανλή:
«Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να σταματήσει να χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων»
Γ.Καρατζαφέρης, μετά τη συνάντησή του με τον Καραμανλή:
«Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που δείχνουν σοβαρότητα και υπάρχουν και δυνάμεις που “χαϊδεύουν αυτιά”, όπως άκουσα κάποιον να λέει»
Λένιν:
«Πες μου ποιος σε παινεύει για να σου πω τι λάθη έκανες»
Γιατί τόση νομιμοφροσύνη;
Η ηγεσία του ΚΚΕ έσπευσε να δηλώσει νομιμοφροσύνη στην κυβέρνηση Καραμανλή και να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα των ηρωικών αγώνων και των θυσιών (άλλων όμως εποχών και ηγεσιών), έφτασε να παίρνει συγχαρητήρια από το μισό υπουργικό συμβούλιο για τη φρονιμάδα του…
Σε καιρούς κοινωνικής έντασης και πολιτικής αστάθειας, οι κομμουνιστές δεν επιχειρούν να σταθεροποιήσουν το σύστημα. Επιχειρούν να το τραυματίσουν, να το περιορίσουν, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να το γκρεμίσουν. Με αυτή την πρακτική η ηγεσία του ΚΚΕ έχει πάρει διαζύγιο. Για την ακρίβεια μετατράπηκε σε αναμεταδότη των κυβερνητικών θεωριών περί νέας «ασύμμετρης απειλής» εναντίον της Ελλάδας και της καθεστηκυίας τάξης. Στάθηκε στο πλευρό του Καραμανλή όταν αυτός απαίτησε από τα πολιτικά κόμματα συναίνεση για να βγούμε από τις δύσκολες ώρες.
Από πότε όμως οι δύσκολες ώρες για την κυβέρνηση είναι και δύσκολες ώρες για το λαό; Οι δύσκολες ώρες για την άρχουσα τάξη είναι και δύσκολες ώρες για το εργατικό κίνημα; Οι δύσκολες ώρες για την αστική διακυβέρνηση είναι και δύσκολες ώρες για την αριστερά; Εδώ οι βαριές ταξικές αναλύσεις πήγαν περίπατο.
Όταν η κυβέρνηση ζήτησε να μην γίνει συγκέντρωση στο Σύνταγμα, η ηγεσία του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ υπάκουσε και δεν πήγε στη Βουλή, αλλά στο (πρώην) Υπουργείο Απασχόλησης! Όταν την Παρασκευή 12/12 μαθητές και φοιτητές κατέκλυσαν το Σύνταγμα διαδηλώνοντας μπροστά στη Βουλή η ηγεσία του ΚΚΕ έστειλε την πορεία στα στενά της Αθήνας. Όταν την Πέμπτη 11/12 γίνεται «κατάληψη» από μέλη της ΚΝΕ (με απόφαση της Κεντρικής τους Επιτροπής, όπως διαλαλούσαν) για να μην μπει ο κόσμος στις σχολές και να μην γίνουν συνελεύσεις, κάποιο πρόβλημα υπάρχει.
Κόμμα της εργατικής τάξης ή της «τάξης, ησυχίας και ασφάλειας»;
Η ηγεσία του ΚΚΕ μιλάει πολύ για την εργατική τάξη, την ταξική συνείδηση και τους ταξικούς αγώνες. Με τη στάση της όμως δείχνει ότι είναι κόμμα υπεύθυνο, κόμμα των νοικοκυραίων. Κόμμα που επιθυμεί να γίνονται τα πάντα εντός πλαισίων.
Όταν οι άθλιοι εξεγείρονται στη Γαλλία, ο Ριζοσπάστης τους έκανε πρωτοσέλιδο λέγοντας πως «Προκαλεί η γαλλική κυβέρνηση και όσοι μιλούν για συμμορίες»… «υποβαθμίζοντας ή κρύβοντας τις αιτίες και το περιεχόμενό του, την απόγνωση που νιώθουν οι εξεγερμένοι»… «Το ΚΚΕ εκφράζει την ολόθερμη συμπαράστασή του στους σύγχρονους "Αθλίους" του Παρισιού και όλης της Γαλλίας». Αυτά γράφονταν τότε. Ανέξοδα λόγια γιατί η Γαλλία ήταν μακριά.
Όταν η έκρηξη της νεολαίας έρχεται στην Ελλάδα, καταγγέλλουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων»… Έφτασε σε σημείο, βουλευτής του ΚΚΕ, να μην αποκλείει τη σύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ με ανθρώπους του κοινού ποινικού δικαίου και σωματέμπορους!
Είναι η εμπάθεια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και η εμφυλιοπολεμική διάθεση που γεννά αυτή την επίθεση; Όχι. Το κεντρικό στη στάση του ΚΚΕ δεν είναι η εχθρική αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο ρόλος που έχει αναλάβει η ηγεσία του ΚΚΕ στη διαφύλαξη της κοινωνικής ειρήνης και ηρεμίας. Στη στήριξη της κυβέρνησης και των χειρισμών της.
Να πέσει η κυβέρνηση;
Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν δέχεται το αίτημα (και άρα και την αντίστοιχη πολιτική) να φύγει η κυβέρνηση. Η μόνιμη επωδός είναι ότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε διαχειριστή.
Όμως από πότε, σε ποια γραφτά, σε ποιους κλασσικούς, σε ποια επαναστατική θεωρία, το να πέσει μια αστική κυβέρνηση με όρους κοινωνικής αναταραχής, με όρους κινήματος, είναι κακό; Από πότε το κόμμα της εργατικής τάξης, ενώ μπορεί, δεν θέλει να ζητήσει την παραίτηση της κυβέρνησης της αστικής τάξης; Ειδικά μάλιστα όταν αυτό το αίτημα βρίσκεται στα χείλη όλου του προοδευτικού κόσμου;
Η ανυπακοή, η αντεπίθεση και τα άλλα μεγαλόστομα που αναγράφονται σε αφίσες γιατί δεν γίνονται πράξη; Ειδικά στο βαθμό που η αξιωματική αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ) όχι απλά δεν πίεζε την κυβέρνηση να παραιτηθεί, αλλά της ζητούσε επίμονα να αρθεί στο ύψος της και να κυβερνήσει…
Αν έπεφτε η κυβέρνηση υπό το βάρος της κοινωνικής αναταραχής και της νεανικής έκρηξης που μετατρεπόταν σε μαζικό πολιτικό κίνημα σε χώρους σπουδών και χώρους δουλειάς, αυτό –ανεξάρτητα με το ποιος θα είχε λιγότερα ή περισσότερα εκλογικά οφέλη- θα ήταν μια σπουδαία κατάκτηση για το λαϊκό κίνημα ή όχι; Θα ήταν μια επιβεβαίωση της δύναμης του λαού να γκρεμίζει σχεδιασμούς και κυβερνήσεις;
Η ηγεσία του ΚΚΕ δυσφημεί ξανά τον κομμουνισμό. Τον δυσφήμισε με την υποστήριξη του (αν) υπαρκτού σοσιαλισμού και τις συγκυβερνήσεις με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τον δυσφημεί και σήμερα με την κατασυκοφάντηση της νεολαιίστικης έκρηξης, σπρώχνοντας τους νέους μακριά από την κομμουνιστική αριστερά.
Για να αλλάξουν τα πράγματα χρειάζεται μια αριστερά και ένα κομμουνιστικό κίνημα αποφασισμένο να ανατρέψει την σημερινή κατάσταση. Όχι να φλυαρεί με γενικολογίες, να συναινεί στους αστικούς εκβιασμούς, να δηλώνει νομιμοφροσύνη, να μην μπαίνει στον κόπο και στην πρόκληση να γίνει δύναμη ανατροπής.
KOMMOYΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
Κ.Καραμανλής κατά τις συναντήσεις του με τους πολιτικούς αρχηγούς:
«Ζήτησα από τους πολιτικούς αρχηγούς να καταδικάσουν απερίφραστα τις πράξεις αυτές. Είναι ευθύνη τόσο της κυβέρνησης όσο και του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων να υπάρξει άμεσα κοινωνική και πολιτική απομόνωση των στοιχείων της βίας, της παρανομίας, της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς».
Α.Παπαρήγα μετά τη συνάντησή της με τον Καραμανλή:
«Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να σταματήσει να χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων»
Γ.Καρατζαφέρης, μετά τη συνάντησή του με τον Καραμανλή:
«Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που δείχνουν σοβαρότητα και υπάρχουν και δυνάμεις που “χαϊδεύουν αυτιά”, όπως άκουσα κάποιον να λέει»
Λένιν:
«Πες μου ποιος σε παινεύει για να σου πω τι λάθη έκανες»
Γιατί τόση νομιμοφροσύνη;
Η ηγεσία του ΚΚΕ έσπευσε να δηλώσει νομιμοφροσύνη στην κυβέρνηση Καραμανλή και να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα των ηρωικών αγώνων και των θυσιών (άλλων όμως εποχών και ηγεσιών), έφτασε να παίρνει συγχαρητήρια από το μισό υπουργικό συμβούλιο για τη φρονιμάδα του…
Σε καιρούς κοινωνικής έντασης και πολιτικής αστάθειας, οι κομμουνιστές δεν επιχειρούν να σταθεροποιήσουν το σύστημα. Επιχειρούν να το τραυματίσουν, να το περιορίσουν, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να το γκρεμίσουν. Με αυτή την πρακτική η ηγεσία του ΚΚΕ έχει πάρει διαζύγιο. Για την ακρίβεια μετατράπηκε σε αναμεταδότη των κυβερνητικών θεωριών περί νέας «ασύμμετρης απειλής» εναντίον της Ελλάδας και της καθεστηκυίας τάξης. Στάθηκε στο πλευρό του Καραμανλή όταν αυτός απαίτησε από τα πολιτικά κόμματα συναίνεση για να βγούμε από τις δύσκολες ώρες.
Από πότε όμως οι δύσκολες ώρες για την κυβέρνηση είναι και δύσκολες ώρες για το λαό; Οι δύσκολες ώρες για την άρχουσα τάξη είναι και δύσκολες ώρες για το εργατικό κίνημα; Οι δύσκολες ώρες για την αστική διακυβέρνηση είναι και δύσκολες ώρες για την αριστερά; Εδώ οι βαριές ταξικές αναλύσεις πήγαν περίπατο.
Όταν η κυβέρνηση ζήτησε να μην γίνει συγκέντρωση στο Σύνταγμα, η ηγεσία του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ υπάκουσε και δεν πήγε στη Βουλή, αλλά στο (πρώην) Υπουργείο Απασχόλησης! Όταν την Παρασκευή 12/12 μαθητές και φοιτητές κατέκλυσαν το Σύνταγμα διαδηλώνοντας μπροστά στη Βουλή η ηγεσία του ΚΚΕ έστειλε την πορεία στα στενά της Αθήνας. Όταν την Πέμπτη 11/12 γίνεται «κατάληψη» από μέλη της ΚΝΕ (με απόφαση της Κεντρικής τους Επιτροπής, όπως διαλαλούσαν) για να μην μπει ο κόσμος στις σχολές και να μην γίνουν συνελεύσεις, κάποιο πρόβλημα υπάρχει.
Κόμμα της εργατικής τάξης ή της «τάξης, ησυχίας και ασφάλειας»;
Η ηγεσία του ΚΚΕ μιλάει πολύ για την εργατική τάξη, την ταξική συνείδηση και τους ταξικούς αγώνες. Με τη στάση της όμως δείχνει ότι είναι κόμμα υπεύθυνο, κόμμα των νοικοκυραίων. Κόμμα που επιθυμεί να γίνονται τα πάντα εντός πλαισίων.
Όταν οι άθλιοι εξεγείρονται στη Γαλλία, ο Ριζοσπάστης τους έκανε πρωτοσέλιδο λέγοντας πως «Προκαλεί η γαλλική κυβέρνηση και όσοι μιλούν για συμμορίες»… «υποβαθμίζοντας ή κρύβοντας τις αιτίες και το περιεχόμενό του, την απόγνωση που νιώθουν οι εξεγερμένοι»… «Το ΚΚΕ εκφράζει την ολόθερμη συμπαράστασή του στους σύγχρονους "Αθλίους" του Παρισιού και όλης της Γαλλίας». Αυτά γράφονταν τότε. Ανέξοδα λόγια γιατί η Γαλλία ήταν μακριά.
Όταν η έκρηξη της νεολαίας έρχεται στην Ελλάδα, καταγγέλλουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων»… Έφτασε σε σημείο, βουλευτής του ΚΚΕ, να μην αποκλείει τη σύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ με ανθρώπους του κοινού ποινικού δικαίου και σωματέμπορους!
Είναι η εμπάθεια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και η εμφυλιοπολεμική διάθεση που γεννά αυτή την επίθεση; Όχι. Το κεντρικό στη στάση του ΚΚΕ δεν είναι η εχθρική αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο ρόλος που έχει αναλάβει η ηγεσία του ΚΚΕ στη διαφύλαξη της κοινωνικής ειρήνης και ηρεμίας. Στη στήριξη της κυβέρνησης και των χειρισμών της.
Να πέσει η κυβέρνηση;
Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν δέχεται το αίτημα (και άρα και την αντίστοιχη πολιτική) να φύγει η κυβέρνηση. Η μόνιμη επωδός είναι ότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε διαχειριστή.
Όμως από πότε, σε ποια γραφτά, σε ποιους κλασσικούς, σε ποια επαναστατική θεωρία, το να πέσει μια αστική κυβέρνηση με όρους κοινωνικής αναταραχής, με όρους κινήματος, είναι κακό; Από πότε το κόμμα της εργατικής τάξης, ενώ μπορεί, δεν θέλει να ζητήσει την παραίτηση της κυβέρνησης της αστικής τάξης; Ειδικά μάλιστα όταν αυτό το αίτημα βρίσκεται στα χείλη όλου του προοδευτικού κόσμου;
Η ανυπακοή, η αντεπίθεση και τα άλλα μεγαλόστομα που αναγράφονται σε αφίσες γιατί δεν γίνονται πράξη; Ειδικά στο βαθμό που η αξιωματική αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ) όχι απλά δεν πίεζε την κυβέρνηση να παραιτηθεί, αλλά της ζητούσε επίμονα να αρθεί στο ύψος της και να κυβερνήσει…
Αν έπεφτε η κυβέρνηση υπό το βάρος της κοινωνικής αναταραχής και της νεανικής έκρηξης που μετατρεπόταν σε μαζικό πολιτικό κίνημα σε χώρους σπουδών και χώρους δουλειάς, αυτό –ανεξάρτητα με το ποιος θα είχε λιγότερα ή περισσότερα εκλογικά οφέλη- θα ήταν μια σπουδαία κατάκτηση για το λαϊκό κίνημα ή όχι; Θα ήταν μια επιβεβαίωση της δύναμης του λαού να γκρεμίζει σχεδιασμούς και κυβερνήσεις;
Η ηγεσία του ΚΚΕ δυσφημεί ξανά τον κομμουνισμό. Τον δυσφήμισε με την υποστήριξη του (αν) υπαρκτού σοσιαλισμού και τις συγκυβερνήσεις με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τον δυσφημεί και σήμερα με την κατασυκοφάντηση της νεολαιίστικης έκρηξης, σπρώχνοντας τους νέους μακριά από την κομμουνιστική αριστερά.
Για να αλλάξουν τα πράγματα χρειάζεται μια αριστερά και ένα κομμουνιστικό κίνημα αποφασισμένο να ανατρέψει την σημερινή κατάσταση. Όχι να φλυαρεί με γενικολογίες, να συναινεί στους αστικούς εκβιασμούς, να δηλώνει νομιμοφροσύνη, να μην μπαίνει στον κόπο και στην πρόκληση να γίνει δύναμη ανατροπής.
KOMMOYΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
11 Δεκ 2008
Δελτίο Τύπου για τη σημερινή αντι-κατάληψη των σχολών από το ΚΚΕ, 11/12/2008
Τις μέρες που όλη η Ελλάδα είναι στο πόδι και μαθητές, φοιτητές, νέοι άνθρωποι εξεγείρονται απέναντι στο σύστημα της καταστολής, της αμορφωσιάς, της ανασφάλειας, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ για πολλοστή φορά τις τελευταίες μέρες διεκδικούν ρόλο υπερασπιστή της κυβερνητικής πολιτικής.
Μπροστά στο φόβο Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών και αγωνιστικών αποφάσεων μέσα στο μαζικό κίνημα, οι δυνάμεις του Περισσού αναλαμβάνουν διατεταγμένο χρέος αστυφύλακα: Με στρατιωτικού τύπου επιχείρηση «κατέλαβαν» νωρίς το πρωί, -δίχως ίχνος νομιμοποίησης από το μαζικό κίνημα που τόσο πολύ πονάνε- τις σχολές και απαγορεύουν στους φοιτητές να μπουν στα Πανεπιστήμια. Σε Πάντειο, Φιλοσοφική, ΤΕΙ Αθήνας, ΤΕΙ Πειραιά, οι φοιτητές απαγορεύεται να μπουν! Το μόνο που έκαναν οι δυνάμεις του ΚΚΕ ήταν να κλίνουν τη λέξη "περιφρούρηση" σε όλους τους τόνους. Μόνο που τώρα πια περιφρουρούν με τη στάση τους την κυβέρνηση Καραμανλή.
Η υποστήριξη του ΚΚΕ στη ΝΔ δεν έχει πια όρια. Η συκοφαντία ενάντια στη νεανική εξέγερση δεν έχει ίχνος αριστερής ή πολύ περισσότερο κομμουνιστικής στάσης. Οι τσάμπα μαγκιές περί «λεβεντιάς που κρίνεται στους χώρους δουλειάς» της κας Παπαρήγα δεν είναι τυχαίο ότι συνοδεύτηκαν από τα συγχαρητήρια του μισού υπουργικού συμβουλίου προς το ΚΚΕ και την πλήρη ταύτιση με το ΛΑΟΣ και την ακροδεξιά.
Αυτές τις μέρες κρίνεται αν η κυβέρνηση θα ξεμπλέξει με την νεανική αναταραχή. Αν θα ξεφύγει από τη δύσκολη θέση που βρίσκεται - στα όρια της κατάρρευσης. Μιας κατάρρευσης που οφείλεται στο κινηματικό κοκτέιλ δυσαρέσκειας, αγανάκτησης, μηδενικής συναίνεσης και ανοχής που εκφράζεται με μια φωνή: ΦΥΓΕΤΕ.
Οι δυνάμεις του ΚΚΕ προσφέρουν τεράστιες υπηρεσίες. Δίπλα στη φραστική επίθεση που έφτασε στο σημείο να "μην αποκλείει την κάλυψη εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ ανθρώπων του κοινού ποινικού δικαίου και σωματεμπόρων" (δήλωση Γ.Γκιόκα, βουλευτή του ΚΚΕ), έχουμε πλέον την πολιτική επίθεση στο φοιτητικό κίνημα και στις διαδικασίες του. Η "ησυχία, τάξις και ασφάλειαν" που τόσο επιθυμεί το ΚΚΕ, δεν θα περάσει. Όλοι στον αγώνα.
Μπροστά στο φόβο Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών και αγωνιστικών αποφάσεων μέσα στο μαζικό κίνημα, οι δυνάμεις του Περισσού αναλαμβάνουν διατεταγμένο χρέος αστυφύλακα: Με στρατιωτικού τύπου επιχείρηση «κατέλαβαν» νωρίς το πρωί, -δίχως ίχνος νομιμοποίησης από το μαζικό κίνημα που τόσο πολύ πονάνε- τις σχολές και απαγορεύουν στους φοιτητές να μπουν στα Πανεπιστήμια. Σε Πάντειο, Φιλοσοφική, ΤΕΙ Αθήνας, ΤΕΙ Πειραιά, οι φοιτητές απαγορεύεται να μπουν! Το μόνο που έκαναν οι δυνάμεις του ΚΚΕ ήταν να κλίνουν τη λέξη "περιφρούρηση" σε όλους τους τόνους. Μόνο που τώρα πια περιφρουρούν με τη στάση τους την κυβέρνηση Καραμανλή.
Η υποστήριξη του ΚΚΕ στη ΝΔ δεν έχει πια όρια. Η συκοφαντία ενάντια στη νεανική εξέγερση δεν έχει ίχνος αριστερής ή πολύ περισσότερο κομμουνιστικής στάσης. Οι τσάμπα μαγκιές περί «λεβεντιάς που κρίνεται στους χώρους δουλειάς» της κας Παπαρήγα δεν είναι τυχαίο ότι συνοδεύτηκαν από τα συγχαρητήρια του μισού υπουργικού συμβουλίου προς το ΚΚΕ και την πλήρη ταύτιση με το ΛΑΟΣ και την ακροδεξιά.
Αυτές τις μέρες κρίνεται αν η κυβέρνηση θα ξεμπλέξει με την νεανική αναταραχή. Αν θα ξεφύγει από τη δύσκολη θέση που βρίσκεται - στα όρια της κατάρρευσης. Μιας κατάρρευσης που οφείλεται στο κινηματικό κοκτέιλ δυσαρέσκειας, αγανάκτησης, μηδενικής συναίνεσης και ανοχής που εκφράζεται με μια φωνή: ΦΥΓΕΤΕ.
Οι δυνάμεις του ΚΚΕ προσφέρουν τεράστιες υπηρεσίες. Δίπλα στη φραστική επίθεση που έφτασε στο σημείο να "μην αποκλείει την κάλυψη εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ ανθρώπων του κοινού ποινικού δικαίου και σωματεμπόρων" (δήλωση Γ.Γκιόκα, βουλευτή του ΚΚΕ), έχουμε πλέον την πολιτική επίθεση στο φοιτητικό κίνημα και στις διαδικασίες του. Η "ησυχία, τάξις και ασφάλειαν" που τόσο επιθυμεί το ΚΚΕ, δεν θα περάσει. Όλοι στον αγώνα.
Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας για την επίθεση παρακρατικών, 10/12/2008
Χθες μετά τις μεγαλειώδεις εκδηλώσεις και πορείες της νεολαίας και του λαού της Πάτρας η αστυνομική βία συναντήθηκε με την βία παρακρατικών και ακροδεξιών στοιχείων και βύθισε την Πάτρα στην βία και τον τρόμο θυμίζοντας τις ημέρες της δολοφονίας Τεμπονέρα.
Με αφορμή επεισόδια κοντά στο κτίριο της Αστυνομίας επιτέθηκε αναίτια σε φοιτητές και πολίτες που βρίσκονταν μπροστά στο Παράρτημα του Πανεπιστήμιου Πατρών σε αγαστή συνεργασία με παρακρατικούς και ακροδεξιούς. Στην συνέχεια η δράση τους συνεχίστηκε σε μεγάλο μέρος της πόλης όπου κυνηγούσαν διαδηλωτές και άσχετους πολίτες και κυρίως νέους που δεν ενέκριναν την αμφίεση τους, χτυπούσαν τις πόρτες των σπιτιών φοιτητών και τους απειλούσαν και εισέβαλαν σε καφέ προπηλακίζοντας τους θαμώνες ενώ σήμερα προκλητικές προκηρύξεις της Χρυσής Αυγής ρίχθηκαν στην πόλη μας. Αυτή η κατάσταση επιβεβαιώνεται πλήρως από τις μαρτυρίες πλήθους πολιτών, δημοσιεύματα του Τύπου και τις καταγγελίες του δημάρχου Ανδρέα Φούρα.
Η Πάτρα επιλέχτηκε για να εφαρμοστεί οργανωμένο σχέδιο με στόχο να χτυπηθεί και να συκοφαντηθεί το κίνημα της νεολαίας και να ενεργοποιήσει συντηρητικά αντανακλαστικά στα οποία μάταια ποντάρει η Κυβέρνηση για να αναστρέψει το κλίμα πάνδημης αντίδρασης που έχει δημιουργηθεί. Στην προσπάθεια της αυτή καλλιέργησε, εκμεταλλεύτηκε και αξιοποίησε την δικαιολογημένη αγωνία μερίδας εμπόρων και πολιτών αναβιώνοντας τα σκιάχτρα των αντί - συγκεντρώσεων των αγανακτισμένων πολιτών αδιαφορώντας για τις πολλές και ποικίλες συνέπειες και κινδύνους.
Η κυβέρνηση φέρει την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη για όσα συνέβησαν χθες στην πόλη μας. Οι νέες και οι νέοι, η Δημοκρατική Αχαΐα δεν τρομάζει από την συνδυασμένη επίθεση κρατικών δυνάμεων καταστολής και παρακράτους στην πόλη μας. Το απέδειξε σήμερα με την μεγάλη συγκέντρωση και πορεία. Θα αποδείξει και αύριο με την συμμετοχή της στην μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς με ομιλητή τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στο Κινηματοθέατρο Πάνθεον στις 8.00μμ ότι Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Πάτρα 10/12/2008
Με αφορμή επεισόδια κοντά στο κτίριο της Αστυνομίας επιτέθηκε αναίτια σε φοιτητές και πολίτες που βρίσκονταν μπροστά στο Παράρτημα του Πανεπιστήμιου Πατρών σε αγαστή συνεργασία με παρακρατικούς και ακροδεξιούς. Στην συνέχεια η δράση τους συνεχίστηκε σε μεγάλο μέρος της πόλης όπου κυνηγούσαν διαδηλωτές και άσχετους πολίτες και κυρίως νέους που δεν ενέκριναν την αμφίεση τους, χτυπούσαν τις πόρτες των σπιτιών φοιτητών και τους απειλούσαν και εισέβαλαν σε καφέ προπηλακίζοντας τους θαμώνες ενώ σήμερα προκλητικές προκηρύξεις της Χρυσής Αυγής ρίχθηκαν στην πόλη μας. Αυτή η κατάσταση επιβεβαιώνεται πλήρως από τις μαρτυρίες πλήθους πολιτών, δημοσιεύματα του Τύπου και τις καταγγελίες του δημάρχου Ανδρέα Φούρα.
Η Πάτρα επιλέχτηκε για να εφαρμοστεί οργανωμένο σχέδιο με στόχο να χτυπηθεί και να συκοφαντηθεί το κίνημα της νεολαίας και να ενεργοποιήσει συντηρητικά αντανακλαστικά στα οποία μάταια ποντάρει η Κυβέρνηση για να αναστρέψει το κλίμα πάνδημης αντίδρασης που έχει δημιουργηθεί. Στην προσπάθεια της αυτή καλλιέργησε, εκμεταλλεύτηκε και αξιοποίησε την δικαιολογημένη αγωνία μερίδας εμπόρων και πολιτών αναβιώνοντας τα σκιάχτρα των αντί - συγκεντρώσεων των αγανακτισμένων πολιτών αδιαφορώντας για τις πολλές και ποικίλες συνέπειες και κινδύνους.
Η κυβέρνηση φέρει την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη για όσα συνέβησαν χθες στην πόλη μας. Οι νέες και οι νέοι, η Δημοκρατική Αχαΐα δεν τρομάζει από την συνδυασμένη επίθεση κρατικών δυνάμεων καταστολής και παρακράτους στην πόλη μας. Το απέδειξε σήμερα με την μεγάλη συγκέντρωση και πορεία. Θα αποδείξει και αύριο με την συμμετοχή της στην μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς με ομιλητή τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στο Κινηματοθέατρο Πάνθεον στις 8.00μμ ότι Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Πάτρα 10/12/2008
Δελτίο Τύπου της ΚΟΕ για τις χθεσινές συγκεντρώσεις και τη νεολαιίστικη έκρηξη, 11/12/2008
Η χθεσινή Γενική Απεργία χρωματίστηκε από τον παλμό και την οργή των διαδηλωτών, νέων αλλά και μεγαλύτερων που έσπασαν το μεθοδευόμενο κλίμα τρομο-υστερίας στο δρόμο. Η πρόσκληση συναίνεσης (σε τι;) και πρόκληση καταστολής (απέναντι σε ποιους;) του κ. Καραμανλή, δεν πέρασε.
Το πακέτο προτάσεων του πρωθυπουργού κρύβει τις κυβερνητικές ευθύνες πίσω από τις σπασμένες βιτρίνες. Επιχειρεί πίσω από μια ακόμη «ασύμμετρη απειλή» να κουκουλώσει την αληθινή απειλή που υπάρχει σήμερα για το λαό και την κοινωνία: Την ίδια την ύπαρξη της κυβέρνησής του.
Η επόμενη μέρα δεν θα είναι καλύτερη αν δεν δοθεί διέξοδος. Αν η αφορμή για την έκρηξη είναι ο θάνατος του 15χρονου, η πραγματική αιτία είναι ο ρατσισμός ενάντια στη νεολαία από το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα. Αυτή την απλή αλήθεια η κυβέρνηση, ο δικομματισμός, η φαντασμαγορία των τηλεοπτικών δεκτών δεν θέλει και δεν μπορεί να αποδεχτεί.
Η επόμενη μέρα πρέπει να βρει τους νέους, αλλά και τους εργαζόμενους σε μαζικές πολιτικές διεκδικήσεις. Στα σχολεία, στις σχολές, στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές. Για να ενωθούν όλα τα ρυάκια της κοινωνικής αμφισβήτησης σε πολιτικό ρεύμα ανατροπής.
Η επόμενη μέρα πρέπει να βρει την αριστερά σε γραμμή επίθεσης. Διεκδικώντας να μπει τέρμα στην πολιτική απαξίωσης, περιθωριοποίησης, αποκλεισμού, ανασφάλειας. Διεκδικώντας τον αφοπλισμό της αστυνομίας. Την ακύρωση εδώ και τώρα της πολιτικής ιδιωτικοποίησης της ανώτατης παιδείας. Την κατοχύρωση σήμερα του καθολικού κοινωνικού δικαιώματος στην εργασία, με αξιοπρέπεια και σταθερότητα. Ο αγώνας για να δικαιωθεί πρέπει να συνεχιστεί.
KOMMOYNIΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
Το πακέτο προτάσεων του πρωθυπουργού κρύβει τις κυβερνητικές ευθύνες πίσω από τις σπασμένες βιτρίνες. Επιχειρεί πίσω από μια ακόμη «ασύμμετρη απειλή» να κουκουλώσει την αληθινή απειλή που υπάρχει σήμερα για το λαό και την κοινωνία: Την ίδια την ύπαρξη της κυβέρνησής του.
Η επόμενη μέρα δεν θα είναι καλύτερη αν δεν δοθεί διέξοδος. Αν η αφορμή για την έκρηξη είναι ο θάνατος του 15χρονου, η πραγματική αιτία είναι ο ρατσισμός ενάντια στη νεολαία από το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα. Αυτή την απλή αλήθεια η κυβέρνηση, ο δικομματισμός, η φαντασμαγορία των τηλεοπτικών δεκτών δεν θέλει και δεν μπορεί να αποδεχτεί.
Η επόμενη μέρα πρέπει να βρει τους νέους, αλλά και τους εργαζόμενους σε μαζικές πολιτικές διεκδικήσεις. Στα σχολεία, στις σχολές, στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές. Για να ενωθούν όλα τα ρυάκια της κοινωνικής αμφισβήτησης σε πολιτικό ρεύμα ανατροπής.
Η επόμενη μέρα πρέπει να βρει την αριστερά σε γραμμή επίθεσης. Διεκδικώντας να μπει τέρμα στην πολιτική απαξίωσης, περιθωριοποίησης, αποκλεισμού, ανασφάλειας. Διεκδικώντας τον αφοπλισμό της αστυνομίας. Την ακύρωση εδώ και τώρα της πολιτικής ιδιωτικοποίησης της ανώτατης παιδείας. Την κατοχύρωση σήμερα του καθολικού κοινωνικού δικαιώματος στην εργασία, με αξιοπρέπεια και σταθερότητα. Ο αγώνας για να δικαιωθεί πρέπει να συνεχιστεί.
KOMMOYNIΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
5 Δεκ 2008
Ο ΔΟΥΡΟΣ ΑΠΟΛΥΕΙ, Η WIND ΚΛΕΙΝΕΙ, ΟΙ ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Η κρίση δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις πια. Οι εργαζόμενοι της πόλης μας έρχονται ήδη αντιμέτωποι με την επιλογή των εταιρειών και των μεγαλοεπιχειρηματιών να τους φορτώσουν τα προβλήματα τους. Απολύσεις. Αυτή είναι η μέθοδος, το πιο φιλόδοξο σχέδιο τους, αυτό που τους επιτρέπει η κυβέρνηση του Καραμανλή να μας επιβάλουν σαν μόνη λύση. Επτά εργαζόμενοι απολύονται από την επιχείρηση DUR, και φυσικά ο πολυστηριγμένος και πολυαγαπημένος από την πολιτική ελιτ της πόλης επιχειρηματίας, επιβάλει απροειδοποίητα το νόμο της φτώχειας σε ακόμα περισσότερες οικογένειες.
Η WIND , με τα τεράστια κέρδη στο χώρο των τηλεπικοινωνιών, με την μέθοδο του φρανσάιζιν, προχωρά στο κλείσιμο του ιδιόκτητου καταστήματος της στην Αγ.Ανδρέου κ Κολοκοτρώνη. Εννιά εργαζόμενοι στο δρόμο. Οι κινητοποιήσεις και ο αποκλεισμός του καταστήματος την Παρασκευή 5 Δεκέμβρη πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Από τον Βοσινάκη και μετά ο χορός των απολύσεων όλο και δυναμώνει στην Πάτρα. Η πολιτική και συνδικαλιστική κινητοποίηση όλου του Πατρινού λαού είναι πιά μονόδρομος. Όλοι μαζί πρέπει να φτιάξουμε την άμυνα μας.
Να μην κλείσει το κατάστημα της WIND στην Πάτρα!
Να παρθούν πίσω οι απολύσεις από τον Δούρο!
Να οργανωθεί άμεση απάντηση από το συνδικαλιστικό κίνημα, τα κόμματα της Αριστεράς και κάθε συμπολίτη!
Μόνο οι αγώνες μας και η ενότητα εργαζόμενων, λαού και Αριστεράς θα υπερασπιστεί την επιβίωση μας!
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η WIND , με τα τεράστια κέρδη στο χώρο των τηλεπικοινωνιών, με την μέθοδο του φρανσάιζιν, προχωρά στο κλείσιμο του ιδιόκτητου καταστήματος της στην Αγ.Ανδρέου κ Κολοκοτρώνη. Εννιά εργαζόμενοι στο δρόμο. Οι κινητοποιήσεις και ο αποκλεισμός του καταστήματος την Παρασκευή 5 Δεκέμβρη πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Από τον Βοσινάκη και μετά ο χορός των απολύσεων όλο και δυναμώνει στην Πάτρα. Η πολιτική και συνδικαλιστική κινητοποίηση όλου του Πατρινού λαού είναι πιά μονόδρομος. Όλοι μαζί πρέπει να φτιάξουμε την άμυνα μας.
Να μην κλείσει το κατάστημα της WIND στην Πάτρα!
Να παρθούν πίσω οι απολύσεις από τον Δούρο!
Να οργανωθεί άμεση απάντηση από το συνδικαλιστικό κίνημα, τα κόμματα της Αριστεράς και κάθε συμπολίτη!
Μόνο οι αγώνες μας και η ενότητα εργαζόμενων, λαού και Αριστεράς θα υπερασπιστεί την επιβίωση μας!
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
29 Νοε 2008
Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Α/συνέχεια :Παγκόσμια Οικονομία και μεγάλες δυνάμεις
Ρέιμοντ Λόττα: "Κρίση και ανατροπές συσχετισμών - Παγκόσμια οικονομία και μεγάλες δυνάμεις"
Μπροστά στο νέο οξύ επεισόδιο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που χτυπά πλέον την καρδιά του συστήματος, αυξάνεται η ανάγκη και το ενδιαφέρον για τη μελέτη των ποικιλότροπων μεταβολών που βιώνει ο σύγχρονος κόσμος.
Το νέο βιβλίο των εκδόσεών Α/συνέχεια στοχεύει στο να συμβάλλει στην προσπάθεια να κατανοηθούν και να ερμηνευθούν οι σημαντικές εξελίξεις των οποίων γινόμαστε μάρτυρες, σε μια στιγμή που οι ίδιοι οι γκουρού του νεοφιλελευθερισμού παραδέχονται ότι βιώνουμε τη «μεγαλύτερη οικονομική κρίση στην ιστορία του καπιταλισμού».
Είναι η όξυνση της κρίσης αποτέλεσμα των «ακροτήτων ορισμένων παικτών που λειτούργησαν ανεύθυνα»; Οφείλονται τα πολλαπλασιαζόμενα ανά την υφήλιο θερμά πολεμικά επεισόδια στο θυμικό και τα καπρίτσια κάποιων «νεοψυχροπολεμικών ηγετών»; Όταν τέτοιες απόψεις ανερυθρίαστα παρουσιάζονται διεθνώς ως τάχα έγκυρες ερμηνείες των όσων ζούμε, έχουμε περισσότερο από ποτέ ανάγκη το οξυγόνο που προσφέρει ένας μαρξιστής διανοούμενος εκτός των επίσημων ακαδημαϊκών και μιντιακών κυκλωμάτων – ιδίως όταν, όπως στην περίπτωση του Ρέιμοντ Λότα, μελετά την πραγματικότητα με διεισδυτικό βλέμμα και ανιχνεύει τις μελλοντικές τάσεις χωρίς να «κλείνει» τη συζήτηση.
28 Νοε 2008
Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο ντεμπουτάρει στο θέατρο
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ
Στο «χείλος» ενός διεθνούς οικονομικού κραχ, που έκανε τον Μαρξ μπεστ-σελερίστα ακόμα και στη «μητέρα» του καπιταλισμού, την Αμερική, η Ελενα Πατρικίου θεατροποίησε το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» του. Δύσκολο, οριακό, παρακινδυνευμένο το εγχείρημα; Ο,τι και να πείτε, δίκιο θα έχετε. Ομως, η παράσταση με τίτλο «Μανιφέστο», που ανέβηκε στο «Θέατρο της Ανοιξης» από την ομάδα «Υποβολέας» σε δική της μετάφραση, δραματουργία και σκηνοθεσία, είναι μια υπόθεση βιωματική που ξεκινά απ' τα ευαίσθητα χρόνια της εφηβείας της.
Τον θεατρικό μοντερνισμό του Μπρεχτ και του Πισκάτορ υιοθέτησε η Πατρικίου στη θεατρική μεταφορά του «Μανιφέστου»
Το «Μανιφέστο» η Πατρικίου το πρωτοδιάβασε 14 ετών, ενώ ετοιμαζόταν, όπως λέει, να δώσει «εισαγωγικές εξετάσεις» στην οργάνωση «Ρήγας Φεραίος».
«Υποθέτω πως κάθε κομμουνιστής κρατά σε ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο της προσωπικής του ιστορίας τη στιγμή που πρωτοδιάβασε το "Μανιφέστο". Εκτοτε όμως δεν το ξανάγγιξα», αποκαλύπτει. «Και μπορεί εδώ και 160 χρόνια να σημαδευόμαστε ανεξίτηλα από το "Μανιφέστο", αλλά δεν το ομολογούμε. Είναι το "εύκολο" κείμενο της μαρξιστικής φιλολογίας, και οι κομμουνιστές, ως γνωστόν, δεν παρασύρονται απ' τις ευκολίες ούτε ενδίδουν στις απολαύσεις! Το "Μανιφέστο", όμως, όπως το αντιλαμβάνομαι τώρα, είναι, κατ' αρχάς, μία πολύ μεγάλη απόλαυση».
Πώς πήρατε όμως την απόφαση να το ανεβάσετε στη σκηνή; Δεν είναι ένα μεγάλο ρίσκο;
«Την πήρα όταν πριν από τρία χρόνια έπεσα τυχαία πάνω στη γαλλική μετάφραση της Λόρας Μαρξ Λαφάργκ και ανακάλυψα ένα κείμενο τελείως διαφορετικό από το στεγνό και άνυδρο που γνώριζα. Κι όταν άρχισα να το μεταφράζω -γιατί καμιά ελληνική μετάφραση δεν αποδίδει ούτε τους ρυθμούς ούτε την ποίησή του- σιγουρεύτηκα πως έχει μία εντελώς ιδιαίτερη θεατρικότητα, που άξιζε τον κόπο να αναδειχθεί. Βεβαίως, είναι ένα ρίσκο τεράστιο -θεατρικό και προσωπικό. Αλλά δεν μπόρεσα να του αντισταθώ».
Πού ακριβώς εντοπίζεται η θεατρικότητα του κειμένου;
«Στο γεγονός πως το ίδιο το κείμενο υποδύεται έναν ρόλο».
Δηλαδή;
«Μέχρι τη στιγμή που ο Ενγκελς προτείνει στον Μαρξ το κείμενο να τιτλοφορηθεί "Κομμουνιστικό Μανιφέστο", η λέξη "Μανιφέστο" σήμαινε: εξαγγελίες των ηγεμόνων προς τους υπηκόους. Αρα, το "Μανιφέστο" υποδύεται μία εξουσία την οποία δεν έχει, προκειμένου να διακηρύξει μία θέληση που ακόμα δεν έχει συγκροτηθεί. Το "Μανιφέστο" μιλάει απ' τη σκοπιά του προλεταριάτου -αλλά και πάλι προλεταριάτο με την έννοια της συγκροτημένης τάξης δεν υπάρχει το 1848. Θέλοντας να δημιουργήσει αυτήν την ενσυνείδητη τάξη, το "Μανιφέστο" υποδύεται τον ρόλο της, σαν να υπάρχει ήδη».
«Δεν είμαι μαρξίστρια. Είμαι απλώς ένας άνθρωπος σημαδεμένος από τη μαρξιστική σκέψη», λέει η Ελενα Πατρικίου
Με άλλα λόγια, δεν χρειάστηκε να διασκευάσετε τίποτα;
«Το κείμενο δεν το "πειράξαμε". Και είναι αυτονόητο ότι δεν διανοήθηκα να το διασκευάσω. Ο Μπρεχτ που το επιχείρησε έσπασε τα μούτρα του. Σκεφτείτε τι θα πάθαινα εγώ!»
Αφού το «Μανιφέστο» υποδύεται τον ρόλο των προλεταρίων, να συμπεράνω ότι αυτοί είναι και οι σκηνικοί σας χαρακτήρες;
«Για να παιχτεί το "Μανιφέστο" δεν χρειάζεται να υποδυθούμε ούτε τους κομμουνιστές ούτε τους προλετάριους ούτε τους μαρξιστές. Οι "σκηνικοί ήρωες" είναι οι ηθοποιοί που παίζουν το "Μανιφέστο με τους τρόπους και τις δυνατότητες της θεατρικής τέχνης -δεν κρύβουν πως είναι ηθοποιοί».
Η σκηνοθετική προσέγγισή σας είναι, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου, «μπουρλέσκ, κλοουνέσκ, τσιρκολάνικη και καμπαρετζίδικη». Δεν φοβηθήκατε ότι εγκυμονεί τον κίνδυνο της γελοιοποίησης ενός ιστορικού κειμένου;
«Το "Μανιφέστο" προαναγγέλλει μια επανάσταση και, στο επίπεδο της λογοτεχνίας, πραγματοποιεί μια επανάσταση. Σκηνοθετικά χρησιμοποιήσαμε τους τρόπους μέσα απ' τους οποίους το θέατρο κάνει τη δική του επανάσταση στην εικοσαετία 1910-1930. Ο Μπρεχτ, ο Μέγιερχολντ, ο Πισκάτορ, ο Βαχτάνγκοφ στρέφονται στο λαϊκό θέαμα του δρόμου, στο καμπαρέ, στο τσίρκο, στους κλόουν, στο μπουρλέσκ για να επανακαλύψουν την ουσία της θεατρικής τέχνης. Βρίσκω ότι αυτός ο θεατρικός μοντερνισμός ταιριάζει, αισθητικά και ιδεολογικά, στο "Μανιφέστο". Επιπλέον, μας επιτρέπει να το δούμε μέσα από μία απόσταση, με την μπρεχτική έννοια του όρου. Αν τώρα κάποιοι θεωρήσουν πως έτσι υπονομεύω το κείμενο, ή πως επειδή αγαπάω και εκμεταλλεύομαι θεατρικά το καυστικό χιούμορ του Μαρξ τον "αποδομώ", τι να κάνουμε».
Η παράστασή σας απευθύνεται στους κομμουνιστές, στους προλετάριους ή στοχεύετε και στους δεξιούς;
«Το εργατικό κοινό παραμένει ένα ζητούμενο. Θα ήθελα πολύ να έρθουν εργάτες στο θέατρο. Αλλά στην Ελλάδα ζω κι εγώ το δράμα της ανανεωτικής Αριστεράς. Υποθέτω πως και οι δεξιοί πρέπει να δουν την παράσταση, γιατί είναι ωραία. Θα χάσουν αν δεν τη δουν».
Αποφασίσατε να ανεβάσετε το «Μανιφέστο» σε μια συγκυρία, που ο Μαρξ είναι της μόδας και τον ξαναδιαβάζουν ακόμη και δεξιοί αναλυτές-θεωρητικοί.
«Η συγκυρία αυτή είναι άδικη για μένα. Οταν ξεκίνησα να δουλεύω πέρσι το "Μανιφέστο", οι περισσότεροι με κοίταγαν σαν να είχα πέσει από τον Αρη. Τώρα όλοι εκστασιάζονται. Λένε: "Τι επίκαιρο!". Η συγκυρία είναι όμως άδικη και για το "Μανιφέστο", που είναι δραματικά επίκαιρο εδώ και 20 χρόνια· απ' τη στιγμή που ξανάρχισαν στην Ευρώπη οι μαζικές απολύσεις, οι μεταφορές εργοστασίων στον Τρίτο Κόσμο και η σιωπή της Αριστεράς άφησε ελεύθερο το ιδεολογικό πεδίο στον φιλελευθερισμό και τη φετιχοποίηση της αγοράς. Αργά τον ξαναθυμήθηκαν τον Μαρξ όσοι στρέφονται σήμερα σ' αυτόν. Αλλά μη με βάζετε να κάνω αστείες δηλώσεις. Δεν είμαι μαρξίστρια. Είμαι απλώς ένας άνθρωπος σημαδεμένος απ' τη μαρξιστική σκέψη».
* Στο «Μανιφέστο» παίζουν οι Χαρά Γαλενιανού, Ασαντούρ Γουντικιάν, Μυρτώ Καμηλάκη, Γ. Κουφαλέξης, Πατρίσια Λάζου, Λ. Παπαβασιλάκης, Βιβή Πηνιώτη και Τ. Σωτηράκης. *
ΠΗΓΗ : ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 13/11/08
Παροιμίες για σκεπτόμενους ανθρώπους
Όπως κάθε χρόνο οι εκδόσεις Α/συνέχεια κυκλοφόρησαν το θεματικό τους ημερολόγιο για το 2009, που φέτος είναι αφιερωμένο στις παροιμίες.
Έχουν στ’ αλήθεια να μας πουν πράγματα οι παροιμίες σήμερα ή αποτελούν στοιχείο ενός τρόπου ζωής και επικοινωνίας πολύ μακρινού από τον δικό μας; Υπάρχουν παροιμίες χρήσιμες για τους προοδευτικούς ανθρώπους, για τη σημερινή Αριστερά; Το ημερολόγιο υποστηρίζει πως ναι και με αυτήν την πεποίθηση σας παραθέτει γνωστές και λιγότερο γνωστές παροιμίες που αξίζουν να μας κάνουν να σκεφτούμε, να προβληματιστούμε αν μας λένε κάτι στις σημερινές συνθήκες ζωής και δράσης, ατομικές και συλλογικές.
Το ημερολόγιο -εικονογραφημένο από το Ζαχαρία Ψαράκη, περιέχει παροιμίες που είτε απ’ την καλή είτε απ’ την ανάποδη, μπορούν να χρησιμεύσουν ως οδηγοί για προβληματισμό και πράξη. Μαζί τους και μικρά σχόλια που αναδυκνείουν κάποιες πλευρές και συνδέουν τις παροιμίες με τη σημερινή πραγματικότητα.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το πολύ ενδιαφέρον κείμενο του Βασίλη Δαλκαβούκη, λέκτορα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας, σχετικά με τις παροιμίες, ως τμήμα του λαϊκού πολιτισμού.
Τέλος, παρατίθεται μια θεματική λίστα με παροιμίες προς τέρψη και… συμπλήρωση ενώ όπως πάντα περιλαμβάνονται χρήσιμες καθημερινές πληροφορίες και βοηθήματα όπως πλήρες εορτολόγιο και ατζέντα.
Ανακοίνωση της ΚΟΕ για τον ΣΥΡΙΖΑ και τα κεντροαριστερά σενάρια
Ας αφήσουμε το φόβο του κόκκινου στα ζώα με κέρατα
Γίνεται μάλλον κουραστικό: Κάθε φορά που αρχίζει μια θετική διεργασία στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζονται πρώην ηγετικά στελέχη του ΣΥΝ και εκπρόσωποι της «ανανεωτικής πτέρυγας» να αμφισβητούν το εγχείρημα και να προσκαλούν σε μια κεντροαριστερή σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ. Έτσι και πρόσφατα, είχαμε δύο κορυφαίες (έως και συντονισμένες) παρεμβάσεις των Λ. Κύρκου και Ν. Κωνσταντόπουλου. Ο μεν Λ. Κύρκος δήλωνε ότι «η μεγάλη αριστερά δεν γίνεται χωρίς το ΠΑΣΟΚ», ο δε τέως πρόεδρος πως η προοπτική προεκλογικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ «θα έπρεπε να αρχίσει να προετοιμάζεται από τις εκλογές του 2004 ή έστω του 2007, με δεδομένο τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, γιατί σήμερα θα φανεί ευκαιριακή».
Όταν μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας δημόσια και με όση ευγένεια έπρεπε ζήτησε να αφεθεί η νέα ηγεσία του ΣΥΝ να δοκιμάσει τις επιλογές της πλειοψηφίας τότε: «κύκλοι» προσκείμενοι στον Ν. Κωνσταντόπουλο χαρακτήριζαν τις δηλώσεις σαν «αμετροέπεια και απρέπεια», ενώ ο Μ. Παπαγιαννάκης συνιστούσε: «όταν μιλάει ο Λ. Κύρκος, κάποιοι πρέπει να ανοίγουν δύο και τρεις φορές τα αυτιά τους» (ποιοι άραγε;) Την ίδια στιγμή η ανανεωτική πτέρυγα κυκλοφορούσε με δελτίο τύπου! κείμενο-παρέμβαση όπου διαπίστωνε «έλλειμμα ουσιαστικής και εύρυθμης λειτουργίας» και «δημοκρατικής εσωκομματικής λειτουργίας» στο κόμμα.
Τις ίδιες μέρες και στα ίδια έντυπα που φιλοξένησαν την «Aνανεωτική Παρέμβαση, ο Κ. Λαλιώτης θέτει από την πλευρά του «νέου ΠΑΣΟΚ» το ζήτημα: «Η κυβερνώσα ριζοσπαστική και πολυκομματική κεντροαριστερά μπορεί ν’ ανατρέψει το ετοιμόρροπο status quo του νεοσυντηρητισμού και της δεξιάς»… «Το ΠΑΣΟΚ να ξεφύγει από το σύνδρομο του κυβερνητισμού, της αλαζονείας και της διολίσθησης σε νεοφιλελεύθερες επιλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και το ΚΚΕ, από το σύνδρομο της καθαρότητας, της άρνησης και της απομόνωσης, από το σύνδρομο της μεγάλης αριστεράς χωρίς το ΠΑΣΟΚ και της ταύτισής του με τη δεξιά».
Το νέο μεγάλο όραμα: «κυβερνώσα πολυκομματική κεντροαριστερά»
Αν λοιπόν βρισκόμαστε μπροστά σε μια επιχείρηση άλωσης της Αριστεράς, και ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ –αφού η νίκη (αυτοδυναμία) του ΠΑΣΟΚ προϋποθέτει το ψαλίδισμά του και δεδομένου ότι προεκλογική συμφωνία με το ΠΑΣΟΚ σημαίνει αποδοχή βασικών νεοφιλελεύθερων δογμάτων από τον ΣΥΡΙΖΑ και ακύρωση του ρόλου και των λόγων δημιουργίας του, έναντι κυβερνητικού πινακίου φακής, θα πρέπει να αναρωτηθούμε: Γιατί δεν κόβεται «με το μαχαίρι» αυτή η πλάκα; Γιατί πρέπει να σέρνεται έστω και σαν πιθανότητα ένα τέτοιο σενάριο;
Μια κατηγορηματική δήλωση πως όλες αυτές οι «προτάσεις» βρίσκονται εκτός πλαισίου αποφάσεων που έχουν πάρει όλα τα όργανα, συνέδρια και συσκέψεις του ΣΥΝ, και ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ, ότι προγραμματικά η ίδια η ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται και στηρίζεται στην άρνηση μιας κεντροαριστερής διαχείρισης, θα έθετε ένα τέλος στον κλεφτοπόλεμο που διεξάγει η «ανανεωτική πτέρυγα». Αυτή μάλιστα η κατηγορηματική δήλωση-τοποθέτηση θα πρέπει να συνοδεύεται με ένα ανοιχτό κάλεσμα στον κόσμο να απομονώσει πολιτικά τέτοιες απόψεις διότι απλά, είναι εκτός πολιτικού πλαισίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Ας γίνει επιτέλους σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν πολιτικό εγχείρημα της ριζοσπαστικής αριστεράς: α) δεν θα γίνει όχημα για κεντροαριστερές κυβερνήσεις νεοφιλελεύθερης κοπής, δεν θα συμβάλλει σε κάποιο λίφτινγκ του δικομματικού-διπολικού αστικού παιχνιδιού, β) δεν θα επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί σαν εκλογικός βατήρας κεντροαριστερών απόψεων. Κάτι τέτοιο βέβαια προϋποθέτει: 1. την ανάδειξη κριτηρίων και συμφωνιών για την κατάρτιση των εκλογικών λιστών, ώστε η νέα κοινοβουλευτική ομάδα να συμφωνεί με τους προγραμματικούς στόχους του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και σαφείς όρους λειτουργίας αυτής της κοινοβουλευτικής ομάδας, και 2. επιτροπή Τύπου που καθορίζει τη λίστα των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ (έντυπα και ηλεκτρονικά).
Η αυτοϋπονόμευση της Αριστεράς δεν αποτελεί συζητήσιμη «πρόταση»
Είναι προφανές πως μια «κεντροαριστερή απάντηση» ακυρώνει τις βασικές επιλογές και επιδιώξεις της Αριστεράς – όπως έκανε και στο παρελθόν, με τραγικές συνέπειες όπου εφαρμόστηκε (Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία κ.λπ.). Στην ουσία, καταργεί το αυθύπαρκτο της Αριστεράς, ακυρώνει κάθε βήμα πραγματικής ανεξαρτησίας της από τον αστικό κόσμο και το δικομματισμό, υπονομεύει την προοπτική ανάπτυξής της, και βεβαίως σήμερα περισσότερο από ποτέ αντιστρατεύεται την αναγκαία διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ προς τα αριστερά (ΚΚΕ, ανένταχτοι αριστεροί, εξωκοινοβουλευτικός χώρος), δυσκολεύει αφάνταστα την κοινή δράση της Αριστεράς, την αφοπλίζει ιδεολογικά και πολιτικά.
Ακόμα περισσότερο, δεν δημιουργεί τους αναγκαίους όρους απεγκλωβισμού δυνάμεων από το δικομματισμό και ιδιαίτερα από το ΠΑΣΟΚ, αφού κάθε αναφορά σε αυτό πρέπει να γίνεται μέσα σε «συναγωνιστικούς» και μάλλον υποτελείς όρους. Έτσι όχι μόνο δεν θα ασκείται καμιά κριτική στο ΠΑΣΟΚ, αλά αντίθετα θα επαναληφθούν οι γνωστές αποκαρδιωτικές παραστάσεις για τη «νέα μεγάλη αριστερά»…
Αυτή η πρόταση αρνείται να βγάλει συμπεράσματα από την πρόσφατη ιστορία:
•Αρνείται να δει το ρόλο και τη λειτουργία του ΠΑΣΟΚ σαν ενός από τους δύο βασικούς πυλώνες προώθησης και στήριξης του νεοφιλελευθερισμού.
•Αρνείται να δει πόσο στοίχισε στην Αριστερά η μετατροπή της σε ουρά του ΠΑΣΟΚ για μια μεγάλη περίοδο.
•Αρνείται να δει τι χρειάζεται, τι έχει ανάγκη η Αριστερά σήμερα, που ο σύγχρονος κόσμος πλήττεται από μια τεράστια καπιταλιστική κρίση.
•Αδιαφορεί για τους αναγκαίους αγώνες και κινητοποιήσεις που επιβάλλονται για να αλλάξουν οι συσχετισμοί σε κάθε χώρο.
•Περιθωριοποιεί για μια ακόμη φορά την Αριστερά, σπρώχνει τον κόσμο στην απογοήτευση και στον καναπέ, ευνουχίζει τη νεολαία.
•Αρνείται τον ίδιο τον εαυτό της σαν μαρξιστική αριστερά εάν στις σημερινές συνθήκες δεν προβάλλει τη μοναδική πραγματική εναλλακτική λύση, το σοσιαλισμό.
Για να δυναμώσει το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ
Η Αριστερά του 21ου αιώνα πρέπει να αφήσει στην άκρη τους εκφραστές αυτής της ηττοπαθούς, ιδιοτελούς, διαλυτικής και αντιαριστερής γραμμής.
Οι φορείς δεξιών πλατφορμών, όπως ήταν η περίφημη ΕΑΔΕ (Εθνική Αντιδικτατορική Δημοκρατική Ενότητα) που πρόβαλλε το ΚΚΕ εσωτερικού αφού έπεσε η χούντα και επεδίωκε τη συσπείρωση όλων των δυνάμεων –και της δεξιάς– οι οποίες «αγωνίστηκαν ενάντια στη δικτατορία, για τη διεύρυνση της αστικής δημοκρατίας», το οδήγησε στη «Συμμαχία» του 2,7%. Ο ανοικτός φιλοΠΑΣΟΚισμός των ετών 1977-1985 μετέτρεψε την Αριστερά σε νεροκουβαλητή του Α. Παπανδρέου, κι έδωσε άπειρα συγχωροχάρτια στα «δουλέματα» του λαού και στον άκρατο λαϊκισμό. Η συνεργασία με τη ΝΔ το δίχρονο 1989-1990 και η συμμετοχή σε κυβερνήσεις μαζί με τη ΝΔ πρώτα, και μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια, έδωσαν στον ΣΥΝ όχι το χαρακτήρα μιας παναριστερής στράτευσης, αλλά ακριβώς το αντίθετο.
Στη συνέχεια οι ίδιες ηγεσίες έδωσαν λαμπρά δείγματα με την υπερψήφιση του Μάαστριχτ –στο οποίο στηρίχτηκε η διαρκής πανευρωπαϊκή λιτότητα– καθώς και με χειρισμούς και φιλοδοξίες που έφταναν έως την προεδρία της δημοκρατίας. Όλη την περίοδο του εκσυγχρονισμού το φλερτ δεν κρυβόταν. Κάποιοι πιο «τίμιοι» το μετέτρεψαν μάλιστα σε γάμο (Μαρία, Μίμης). Επρόκειτο για μια ηγεσία που είδε τον ΣΥΡΙΖΑ απλά σαν ένα σωσίβιο μέσο το 2004, και αμέσως μετά την είσοδο στη Βουλή κυνικά το τίναξε στον αέρα – ενώ ο Λ. Κύρκος ήταν και είναι πάντα ενάντιος στο εγχείρημα αυτό.
Κόντρα και παρά τις προσπάθειες αυτών των ηγεσιών και πτερύγων, το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ παρ’ όλα αυτά προχώρησε. Έγιναν επιλογές που δημιούργησαν ελπίδες και συσπείρωσαν χιλιάδες αριστερούς σε ολόκληρη τη χώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ σαν ενωτικό αριστερό αντινεοφιλελεύθερο εγχείρημα, ο προσανατολισμός του στα κινήματα και τους αγώνες, ο καθαρός αντιπολιτευτικός του λόγος και οι πρωτοβουλίες τις οποίες πήρε ή στήριξε, κατέγραψαν ένα θετικό εκλογικό αποτέλεσμα στις εκλογές της 16/9/2007 και συνεχίζει να ενισχύεται από τη φθορά και την κρίση του δικομματισμού, αποτελώντας την έκπληξη στο πολιτικό τοπίο.
Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ εξηγείται από έναν συνδυασμό λόγων: α) την κίνηση του κόσμου τα τελευταία χρόνια, β) τις αντιστάσεις και τους αγώνες που γνωρίσαμε, γ) την τεράστια οικονομική συμπίεση των εργαζομένων, δ) τη φθορά του δικομματισμού. Σε όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να ανταποκριθεί δείχνοντας ότι είναι αριστερή αντιπολίτευση των (ομοίων) κομμάτων του δικομματισμού. Αυτό μεταφράστηκε τόσο, κυρίως, στην απόκτηση εμπιστοσύνης και στήριξης από τον κόσμο της αριστεράς και στο χώρο της νεολαίας, όσο και δευτερευόντως (για πρώτη φορά) σε επιρροή στο χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Το κεντρικό ζήτημα αυτή τη στιγμή δεν είναι «να βλογάμε τα γένια μας», αλλά να αναρωτηθούμε και να πράξουμε ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να συμβάλει στην ανασυγκρότηση της Αριστεράς, στην ανάπτυξη κινημάτων και αντιστάσεων, στην οικοδόμηση ενός πολιτικού και κοινωνικού μετώπου ανατροπής του νεοφιλελευθερισμού, για να αλλάξουν παντού οι συσχετισμοί και να διαμορφωθούν οι συνθήκες μιας μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής.
Το Μάη του ’68, στη Γαλλία, κυκλοφόρησε μια αφίσα όπου υπήρχαν πολλοί ταύροι και το σύνθημα έγραφε: «Ας αφήσουμε το φόβο του κόκκινου στα ζώα με κέρατα».
Παραφράζοντας, θα λέγαμε στις αποτυχημένες και ιστορικά χρεοκοπημένες ηγεσίες: «μην αγαπάτε τόσο πολύ το πράσινο χρώμα»…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Εποχή» στις 23/11/2008
Γίνεται μάλλον κουραστικό: Κάθε φορά που αρχίζει μια θετική διεργασία στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζονται πρώην ηγετικά στελέχη του ΣΥΝ και εκπρόσωποι της «ανανεωτικής πτέρυγας» να αμφισβητούν το εγχείρημα και να προσκαλούν σε μια κεντροαριστερή σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ. Έτσι και πρόσφατα, είχαμε δύο κορυφαίες (έως και συντονισμένες) παρεμβάσεις των Λ. Κύρκου και Ν. Κωνσταντόπουλου. Ο μεν Λ. Κύρκος δήλωνε ότι «η μεγάλη αριστερά δεν γίνεται χωρίς το ΠΑΣΟΚ», ο δε τέως πρόεδρος πως η προοπτική προεκλογικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ «θα έπρεπε να αρχίσει να προετοιμάζεται από τις εκλογές του 2004 ή έστω του 2007, με δεδομένο τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, γιατί σήμερα θα φανεί ευκαιριακή».
Όταν μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας δημόσια και με όση ευγένεια έπρεπε ζήτησε να αφεθεί η νέα ηγεσία του ΣΥΝ να δοκιμάσει τις επιλογές της πλειοψηφίας τότε: «κύκλοι» προσκείμενοι στον Ν. Κωνσταντόπουλο χαρακτήριζαν τις δηλώσεις σαν «αμετροέπεια και απρέπεια», ενώ ο Μ. Παπαγιαννάκης συνιστούσε: «όταν μιλάει ο Λ. Κύρκος, κάποιοι πρέπει να ανοίγουν δύο και τρεις φορές τα αυτιά τους» (ποιοι άραγε;) Την ίδια στιγμή η ανανεωτική πτέρυγα κυκλοφορούσε με δελτίο τύπου! κείμενο-παρέμβαση όπου διαπίστωνε «έλλειμμα ουσιαστικής και εύρυθμης λειτουργίας» και «δημοκρατικής εσωκομματικής λειτουργίας» στο κόμμα.
Τις ίδιες μέρες και στα ίδια έντυπα που φιλοξένησαν την «Aνανεωτική Παρέμβαση, ο Κ. Λαλιώτης θέτει από την πλευρά του «νέου ΠΑΣΟΚ» το ζήτημα: «Η κυβερνώσα ριζοσπαστική και πολυκομματική κεντροαριστερά μπορεί ν’ ανατρέψει το ετοιμόρροπο status quo του νεοσυντηρητισμού και της δεξιάς»… «Το ΠΑΣΟΚ να ξεφύγει από το σύνδρομο του κυβερνητισμού, της αλαζονείας και της διολίσθησης σε νεοφιλελεύθερες επιλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και το ΚΚΕ, από το σύνδρομο της καθαρότητας, της άρνησης και της απομόνωσης, από το σύνδρομο της μεγάλης αριστεράς χωρίς το ΠΑΣΟΚ και της ταύτισής του με τη δεξιά».
Το νέο μεγάλο όραμα: «κυβερνώσα πολυκομματική κεντροαριστερά»
Αν λοιπόν βρισκόμαστε μπροστά σε μια επιχείρηση άλωσης της Αριστεράς, και ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ –αφού η νίκη (αυτοδυναμία) του ΠΑΣΟΚ προϋποθέτει το ψαλίδισμά του και δεδομένου ότι προεκλογική συμφωνία με το ΠΑΣΟΚ σημαίνει αποδοχή βασικών νεοφιλελεύθερων δογμάτων από τον ΣΥΡΙΖΑ και ακύρωση του ρόλου και των λόγων δημιουργίας του, έναντι κυβερνητικού πινακίου φακής, θα πρέπει να αναρωτηθούμε: Γιατί δεν κόβεται «με το μαχαίρι» αυτή η πλάκα; Γιατί πρέπει να σέρνεται έστω και σαν πιθανότητα ένα τέτοιο σενάριο;
Μια κατηγορηματική δήλωση πως όλες αυτές οι «προτάσεις» βρίσκονται εκτός πλαισίου αποφάσεων που έχουν πάρει όλα τα όργανα, συνέδρια και συσκέψεις του ΣΥΝ, και ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ, ότι προγραμματικά η ίδια η ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται και στηρίζεται στην άρνηση μιας κεντροαριστερής διαχείρισης, θα έθετε ένα τέλος στον κλεφτοπόλεμο που διεξάγει η «ανανεωτική πτέρυγα». Αυτή μάλιστα η κατηγορηματική δήλωση-τοποθέτηση θα πρέπει να συνοδεύεται με ένα ανοιχτό κάλεσμα στον κόσμο να απομονώσει πολιτικά τέτοιες απόψεις διότι απλά, είναι εκτός πολιτικού πλαισίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Ας γίνει επιτέλους σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν πολιτικό εγχείρημα της ριζοσπαστικής αριστεράς: α) δεν θα γίνει όχημα για κεντροαριστερές κυβερνήσεις νεοφιλελεύθερης κοπής, δεν θα συμβάλλει σε κάποιο λίφτινγκ του δικομματικού-διπολικού αστικού παιχνιδιού, β) δεν θα επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί σαν εκλογικός βατήρας κεντροαριστερών απόψεων. Κάτι τέτοιο βέβαια προϋποθέτει: 1. την ανάδειξη κριτηρίων και συμφωνιών για την κατάρτιση των εκλογικών λιστών, ώστε η νέα κοινοβουλευτική ομάδα να συμφωνεί με τους προγραμματικούς στόχους του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και σαφείς όρους λειτουργίας αυτής της κοινοβουλευτικής ομάδας, και 2. επιτροπή Τύπου που καθορίζει τη λίστα των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ (έντυπα και ηλεκτρονικά).
Η αυτοϋπονόμευση της Αριστεράς δεν αποτελεί συζητήσιμη «πρόταση»
Είναι προφανές πως μια «κεντροαριστερή απάντηση» ακυρώνει τις βασικές επιλογές και επιδιώξεις της Αριστεράς – όπως έκανε και στο παρελθόν, με τραγικές συνέπειες όπου εφαρμόστηκε (Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία κ.λπ.). Στην ουσία, καταργεί το αυθύπαρκτο της Αριστεράς, ακυρώνει κάθε βήμα πραγματικής ανεξαρτησίας της από τον αστικό κόσμο και το δικομματισμό, υπονομεύει την προοπτική ανάπτυξής της, και βεβαίως σήμερα περισσότερο από ποτέ αντιστρατεύεται την αναγκαία διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ προς τα αριστερά (ΚΚΕ, ανένταχτοι αριστεροί, εξωκοινοβουλευτικός χώρος), δυσκολεύει αφάνταστα την κοινή δράση της Αριστεράς, την αφοπλίζει ιδεολογικά και πολιτικά.
Ακόμα περισσότερο, δεν δημιουργεί τους αναγκαίους όρους απεγκλωβισμού δυνάμεων από το δικομματισμό και ιδιαίτερα από το ΠΑΣΟΚ, αφού κάθε αναφορά σε αυτό πρέπει να γίνεται μέσα σε «συναγωνιστικούς» και μάλλον υποτελείς όρους. Έτσι όχι μόνο δεν θα ασκείται καμιά κριτική στο ΠΑΣΟΚ, αλά αντίθετα θα επαναληφθούν οι γνωστές αποκαρδιωτικές παραστάσεις για τη «νέα μεγάλη αριστερά»…
Αυτή η πρόταση αρνείται να βγάλει συμπεράσματα από την πρόσφατη ιστορία:
•Αρνείται να δει το ρόλο και τη λειτουργία του ΠΑΣΟΚ σαν ενός από τους δύο βασικούς πυλώνες προώθησης και στήριξης του νεοφιλελευθερισμού.
•Αρνείται να δει πόσο στοίχισε στην Αριστερά η μετατροπή της σε ουρά του ΠΑΣΟΚ για μια μεγάλη περίοδο.
•Αρνείται να δει τι χρειάζεται, τι έχει ανάγκη η Αριστερά σήμερα, που ο σύγχρονος κόσμος πλήττεται από μια τεράστια καπιταλιστική κρίση.
•Αδιαφορεί για τους αναγκαίους αγώνες και κινητοποιήσεις που επιβάλλονται για να αλλάξουν οι συσχετισμοί σε κάθε χώρο.
•Περιθωριοποιεί για μια ακόμη φορά την Αριστερά, σπρώχνει τον κόσμο στην απογοήτευση και στον καναπέ, ευνουχίζει τη νεολαία.
•Αρνείται τον ίδιο τον εαυτό της σαν μαρξιστική αριστερά εάν στις σημερινές συνθήκες δεν προβάλλει τη μοναδική πραγματική εναλλακτική λύση, το σοσιαλισμό.
Για να δυναμώσει το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ
Η Αριστερά του 21ου αιώνα πρέπει να αφήσει στην άκρη τους εκφραστές αυτής της ηττοπαθούς, ιδιοτελούς, διαλυτικής και αντιαριστερής γραμμής.
Οι φορείς δεξιών πλατφορμών, όπως ήταν η περίφημη ΕΑΔΕ (Εθνική Αντιδικτατορική Δημοκρατική Ενότητα) που πρόβαλλε το ΚΚΕ εσωτερικού αφού έπεσε η χούντα και επεδίωκε τη συσπείρωση όλων των δυνάμεων –και της δεξιάς– οι οποίες «αγωνίστηκαν ενάντια στη δικτατορία, για τη διεύρυνση της αστικής δημοκρατίας», το οδήγησε στη «Συμμαχία» του 2,7%. Ο ανοικτός φιλοΠΑΣΟΚισμός των ετών 1977-1985 μετέτρεψε την Αριστερά σε νεροκουβαλητή του Α. Παπανδρέου, κι έδωσε άπειρα συγχωροχάρτια στα «δουλέματα» του λαού και στον άκρατο λαϊκισμό. Η συνεργασία με τη ΝΔ το δίχρονο 1989-1990 και η συμμετοχή σε κυβερνήσεις μαζί με τη ΝΔ πρώτα, και μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια, έδωσαν στον ΣΥΝ όχι το χαρακτήρα μιας παναριστερής στράτευσης, αλλά ακριβώς το αντίθετο.
Στη συνέχεια οι ίδιες ηγεσίες έδωσαν λαμπρά δείγματα με την υπερψήφιση του Μάαστριχτ –στο οποίο στηρίχτηκε η διαρκής πανευρωπαϊκή λιτότητα– καθώς και με χειρισμούς και φιλοδοξίες που έφταναν έως την προεδρία της δημοκρατίας. Όλη την περίοδο του εκσυγχρονισμού το φλερτ δεν κρυβόταν. Κάποιοι πιο «τίμιοι» το μετέτρεψαν μάλιστα σε γάμο (Μαρία, Μίμης). Επρόκειτο για μια ηγεσία που είδε τον ΣΥΡΙΖΑ απλά σαν ένα σωσίβιο μέσο το 2004, και αμέσως μετά την είσοδο στη Βουλή κυνικά το τίναξε στον αέρα – ενώ ο Λ. Κύρκος ήταν και είναι πάντα ενάντιος στο εγχείρημα αυτό.
Κόντρα και παρά τις προσπάθειες αυτών των ηγεσιών και πτερύγων, το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ παρ’ όλα αυτά προχώρησε. Έγιναν επιλογές που δημιούργησαν ελπίδες και συσπείρωσαν χιλιάδες αριστερούς σε ολόκληρη τη χώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ σαν ενωτικό αριστερό αντινεοφιλελεύθερο εγχείρημα, ο προσανατολισμός του στα κινήματα και τους αγώνες, ο καθαρός αντιπολιτευτικός του λόγος και οι πρωτοβουλίες τις οποίες πήρε ή στήριξε, κατέγραψαν ένα θετικό εκλογικό αποτέλεσμα στις εκλογές της 16/9/2007 και συνεχίζει να ενισχύεται από τη φθορά και την κρίση του δικομματισμού, αποτελώντας την έκπληξη στο πολιτικό τοπίο.
Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ εξηγείται από έναν συνδυασμό λόγων: α) την κίνηση του κόσμου τα τελευταία χρόνια, β) τις αντιστάσεις και τους αγώνες που γνωρίσαμε, γ) την τεράστια οικονομική συμπίεση των εργαζομένων, δ) τη φθορά του δικομματισμού. Σε όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να ανταποκριθεί δείχνοντας ότι είναι αριστερή αντιπολίτευση των (ομοίων) κομμάτων του δικομματισμού. Αυτό μεταφράστηκε τόσο, κυρίως, στην απόκτηση εμπιστοσύνης και στήριξης από τον κόσμο της αριστεράς και στο χώρο της νεολαίας, όσο και δευτερευόντως (για πρώτη φορά) σε επιρροή στο χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Το κεντρικό ζήτημα αυτή τη στιγμή δεν είναι «να βλογάμε τα γένια μας», αλλά να αναρωτηθούμε και να πράξουμε ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να συμβάλει στην ανασυγκρότηση της Αριστεράς, στην ανάπτυξη κινημάτων και αντιστάσεων, στην οικοδόμηση ενός πολιτικού και κοινωνικού μετώπου ανατροπής του νεοφιλελευθερισμού, για να αλλάξουν παντού οι συσχετισμοί και να διαμορφωθούν οι συνθήκες μιας μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής.
Το Μάη του ’68, στη Γαλλία, κυκλοφόρησε μια αφίσα όπου υπήρχαν πολλοί ταύροι και το σύνθημα έγραφε: «Ας αφήσουμε το φόβο του κόκκινου στα ζώα με κέρατα».
Παραφράζοντας, θα λέγαμε στις αποτυχημένες και ιστορικά χρεοκοπημένες ηγεσίες: «μην αγαπάτε τόσο πολύ το πράσινο χρώμα»…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Εποχή» στις 23/11/2008
Χάθηκαν 8.500 θέσεις εργασίας
Απολύσεις και περικοπές προσωπικού συνθέτουν την κατάσταση στο 10μηνο του 2008. Στα 165 εκατ. ευρώ οι ακάλυπτες επιταγές
Το «μαύρο» πρόσωπο της κρίσης για εργαζόμενους και επιχειρήσεις βρίσκεται «προ των πυλών» στη δοκιμαζόμενη από μακροχρόνια ύφεση ευρύτερη περιοχή του Πειραιά.
Αποκαλυπτικά στοιχεία από μεγάλη έρευνα, που παρουσιάστηκε χθες στη Νομαρχία Πειραιά, δείχνουν ότι μόνο στο πρώτο 10μηνο του έτους χάθηκαν εξαιτίας του κλεισίματος μιας σειράς μικρομεσαίων επιχειρήσεων περίπου 8.500 θέσεις εργασίας.
Εκρηξη ανεργίας, βουτιά ανάπτυξης
Σ αυτές θα πρέπει να προστεθούν και μια σειρά θέσεων εργασίας που χάνονται, αφού μία στις τρεις επιχειρήσεις της περιοχής προχωρεί λόγω της οικονομικής δυσπραγίας σε περικοπές προσωπικού.
Ετσι, η ανεργία στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά ξεπερνάει το 15%, υπερβαίνοντας κατά πολύ τον πανελλαδικό μέσο όρο.
Η εικόνα «ασφυξίας» της αγοράς του Πειραιά αποτυπώνεται και στο ότι οι ακάλυπτες επιταγές εκτιμάται ότι φθάνουν το 2008 σε 165 εκατομμύρια ευρώ.
«Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια παρατεταμένη ύφεση, με συνέπειες στο εισόδημα των καταναλωτών, στην απασχόληση και στις εταιρείες. Φοβόμαστε ότι ο οικονομικός μαρασμός θα συνεχιστεί τώρα λόγω και της παγκόσμιας κρίσης», τόνισε ο νομάρχης Γιάννης Μίχας, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας, που έγινε σε συνεργασία με το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά, το Επαγγελματικό, το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο, τον Εμπορικό Σύλλογο και το Εργατικό Κέντρο.
Για το «αύριο» όλοι οι φορείς εξέφρασαν φόβο ότι αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα υποστήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων:
Μία στις τρεις επιχειρήσεις δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της και μια στις δύο θα καθυστερήσει στις πληρωμές της.
Ο πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου, Ευάγγελος Τσιτούρας, τόνισε ότι ήδη γίνεται προσπάθεια από μια σειρά επιχειρήσεων που κινούνται γύρω από τη ναυπηγοεπισκευή να μην κάνουν απολύσεις.
Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Πέτρος Κυριακού, έκανε λόγο για «μαύρα Χριστούγεννα που έρχονται για τους εργαζόμενους» και τόνισε ότι η ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη από το 15%, ενώ πρέπει να ληφθεί υπόψη η ανασφάλιστη εργασία και η μερική απασχόληση.
Ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου, Βασίλης Κορκίδης, προειδοποίησε ότι δεν πρέπει να υπάρξει περαιτέρω αύξηση της ανεργίας «γιατί αυτό θα είναι πηγή πολλών δεινών», ενώ ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου, Γιώργος Μπενέτος, τόνισε ότι η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη.
Κλείνοντας ο νομάρχης Πειραιά παρουσίασε τις προτάσεις όλων των φορέων προς την κυβέρνηση και ανακοίνωσε πρωτοβουλίες από τη Νομαρχία για την ενίσχυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την υποβοήθησή τους για την υποβολή προτάσεων χρηματοδότησης από ευρωπαϊκά προγράμματα.
Ο ίδιος τόνισε την ανάγκη να δοθεί η δυνατότητα στην Αυτοδιοίκηση για τη διενέργεια ελέγχων για την καταπολέμηση της ανασφάλιστης εργασίας.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΛΑΓΚΟΝΙΑΡΗΣ, ΕΘΝΟΣ, 28/11/08
25 Νοε 2008
Εξι στους 10 Ελληνες βιώνουν την κρίση
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα της Palmos Analysis σε δείγμα 1.000 ατόμων άνω των 18 ετών, για το περιοδικό «Καινοτομία και Επιχειρηματικότητα»: έξι στους δέκα Ελληνες (59%) έχουν βιώσει ήδη την οικονομική κρίση, 90.000 νοικοκυριά ματαίωσαν τη λήψη στεγαστικού δανείου πρώτης κατοικίας και άλλα 55.000 μετέφεραν τα στεγαστικά τους δάνεια, με ευνοϊκότερους όρους, ενώ 130.000 καταθέτες προχώρησαν σε ανάληψη των χρημάτων τους από τραπεζικούς λογαριασμούς.
Εν τω μεταξύ ο πρόεδρος του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου (ΕΒΕΘ) εκτιμά ότι το πραγματικό μέγεθος των επιπτώσεων της κρίσης στην αγορά θα φανεί μετά τις εορτές και ανησυχεί ότι έρχονται απολύσεις και αύξηση ανεργίας. Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων ο Δημ. Μπακατσέλος είπε ότι η προσδοκία για αύξηση πωλήσεων στην εορταστική περίοδο και στις χειμερινές εκπτώσεις απέτρεψε προς το παρόν μειώσεις προσωπικού ή εφαρμογή της «μερικής απασχόλησης».
Ο πρόεδρος του ΕΒΕΘ ζήτησε τα όποια μέτρα να περνούν άμεσα στο επιχειρείν, εξαιρώντας μόνο την περίπτωση του ΤΕΠΜΕ και χαρακτήρισε την υπολειτουργία του λιμανιού, λόγω των αντιδράσεων των εργαζομένων στην ιδιωτικοποίησή του, σοβαρό πρόβλημα που προστίθεται στην κρίση.
ΜΠ. ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/11/2008
Σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα της Palmos Analysis σε δείγμα 1.000 ατόμων άνω των 18 ετών, για το περιοδικό «Καινοτομία και Επιχειρηματικότητα»: έξι στους δέκα Ελληνες (59%) έχουν βιώσει ήδη την οικονομική κρίση, 90.000 νοικοκυριά ματαίωσαν τη λήψη στεγαστικού δανείου πρώτης κατοικίας και άλλα 55.000 μετέφεραν τα στεγαστικά τους δάνεια, με ευνοϊκότερους όρους, ενώ 130.000 καταθέτες προχώρησαν σε ανάληψη των χρημάτων τους από τραπεζικούς λογαριασμούς.
Εν τω μεταξύ ο πρόεδρος του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου (ΕΒΕΘ) εκτιμά ότι το πραγματικό μέγεθος των επιπτώσεων της κρίσης στην αγορά θα φανεί μετά τις εορτές και ανησυχεί ότι έρχονται απολύσεις και αύξηση ανεργίας. Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων ο Δημ. Μπακατσέλος είπε ότι η προσδοκία για αύξηση πωλήσεων στην εορταστική περίοδο και στις χειμερινές εκπτώσεις απέτρεψε προς το παρόν μειώσεις προσωπικού ή εφαρμογή της «μερικής απασχόλησης».
Ο πρόεδρος του ΕΒΕΘ ζήτησε τα όποια μέτρα να περνούν άμεσα στο επιχειρείν, εξαιρώντας μόνο την περίπτωση του ΤΕΠΜΕ και χαρακτήρισε την υπολειτουργία του λιμανιού, λόγω των αντιδράσεων των εργαζομένων στην ιδιωτικοποίησή του, σοβαρό πρόβλημα που προστίθεται στην κρίση.
ΜΠ. ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/11/2008
23 Νοε 2008
20€ για μισθούς 7 δισ. φοροκαταιγίδα
Εωλος και γεμάτος λογιστικές αλχημείες αλλά φορτωμένος φόρους και κενός σε κοινωνικές παροχές είναι ο προϋπολογισμός του 2009, που όχι μόνο δεν στήνει κανένα ανάχωμα στη διεθνή κρίση αλλά επιδεινώνει την οικονομική ασφυξία των νοικοκυριών. Με τις ανεδαφικές προβλέψεις και με σοβούσα τη διεθνή οικονομική κρίση η πιθανότερη κατάληξή του είναι το ναυάγιο.
Οι κυβερνητικές υποσχέσεις για στήριξη των ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων απέναντι στη λαίλαπα της διεθνούς κρίσης μετατρέπονται σε συμπίεση των κοινωνικών κονδυλίων και σε αυξήσεις-ψίχουλα για τους φτωχούς, τους αδυνάτους και τους χαμηλόμισθους και συνταξιούχους.
Οι άμεσες εισοδηματικές ενισχύσεις δεν ξεπερνούν τα 15 με 20 ευρώ τον μήνα.
Αντίθετα τα φορολογικά βάρη διογκώνονται σε επίπεδα- ρεκόρ των τελευταίων δεκαετιών καθώς οι πρόσθετοι φόροι αγγίζουν τα 7,1 δισ. ευρώ με βασικά υποζύγια τους εργαζόμενους και τους ιδιοκτήτες ακινήτων.
Από το τελικό σχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή προκύπτει περαιτέρω αναδιανομή του εθνικού πλούτου σε βάρος των εργαζομένων και του κράτους πρόνοιας δεδομένου ότι τα μισθολογικά και κοινωνικά κονδύλια είτε παγώνουν είτε μειώνονται ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δαπάνες για την υγεία και την παιδεία καθηλώνονται στο 2,4% -2,8% του ΑΕΠ, οι μισθολογικές δαπάνες στο 9,3% ενώ καταγράφεται κρατική υποχρηματοδότηση στους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης ύψους 3,8 δισ. ευρώ.
Επιπρόσθετα συρρικνώνεται το βασικό αναπτυξιακό εργαλείο που είναι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του οποίου το ύψος πέφτει σε ιστορικά χαμηλά διαμορφούμενο στο 3,4% του ΑΕΠ από 3,9% φέτος.
Στην αντίπερα όχθη το φορολογικό βάρος στην οικονομία λόγω της εισπρακτικής καταιγίδας που εξαπέλυσε η κυβέρνηση αυξάνεται στο 25,2% του ΑΕΠ έναντι 23,3% φέτος.
Κι όμως, παρά τη φοροεπιδρομή και τις περικοπές στις κοινωνικές και αναπτυξιακές δαπάνες, για να καλυφθεί η μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού, το Δημόσιο θα δανεισθεί επιπλέον 41 δισ. ευρώ το 2009 μετά το ρεκόρ των 43,5 δισ. ευρώ το 2008.
Επιπρόσθετα το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης θα αυξηθεί κατά 13,925 δισ. ευρώ και θα φθάσει συνολικά στα 273,556 δισ. ευρώ έναντι 259,631 δισ. ευρώ ή στο 105,1% του ΑΕΠ.
Φορολογικό φορτίο
Τα περισσότερα από τα πρόσθετα έσοδα θα προέλθουν από τους άμεσους φόρους (4,080 δισ. ευρώ) που αφορούν κυρίως στη φορολογία εισοδήματος μισθωτών, συνταξιούχων και μικρομεσαίων καθώς και τους μικροϊδιοκτήτες ακινήτων λόγω ΕΤΑΚ, ενώ επιπλέον ποσό της τάξης των 3,015 δισ. ευρώ θα πληρώσουν οι καταναλωτές για αγορές αγαθών και υπηρεσιών μέσω του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα υγρά καύσιμα, τα ποτά, τα τσιγάρα, τα τέλη κυκλοφορίας οχημάτων κ.α.
Αυτοί που θα φορτωθούν τα νέα φορολογικά βάρη είναι κυρίως:
Οι μισθωτοί, συνταξιούχοι και μικρομεσαίοι επαγγελματίες οι οποίοι θα υποχρεωθούν να πληρώσουν επιπλέον φόρο εισοδήματος ύψους 1,105 δισ. ευρώ. Κι αυτό γιατί για τους μισθωτούς και συνταξιούχους δεν τιμαριθμοποιείται η φορολογική κλίμακα και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες καταργείται το αφορολόγητο όριο των 10.500 ευρώ και επιβάλλεται φόρος 10% από το πρώτο ευρώ του εισοδήματος.
Επισημαίνεται ότι για τους μισθωτούς που λαμβάνουν σήμερα από 850 έως 1.500 ευρώ το μήνα η ποσοστιαία αύξηση της μηνιαίας παρακράτησης φόρου εισοδήματος θα είναι μεγαλύτερη από την ποσοστιαία αύξηση των αποδοχών τους.
Οσοι έχουν και άλλα ακίνητα πέραν πρώτης κατοικίας, καθώς θα κληθούν να πληρώσουν το 2009 επιπλέον 650 εκ. ευρώ και η συνολική επιβάρυνση από το ΕΤΑΚ θα φθάσει το 1,770 δισ. ευρώ από 1,120 δισ. ευρώ που είναι η πρόβλεψη για φέτος (58%).
Ο μέσος κατά κεφαλήν φόρος για τους κατόχους ακίνητης περιουσίας θα ανέλθει σε 590 ευρώ από 374 ευρώ φέτος.
Με υπερρεαλιστικές προβλέψεις και αλχημείες το έλλειμμα κρατιέται μακριά από την κόκκινη ζώνη του 3%. Ετσι:
Αν και ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας φρενάρει στο 2,7% το 2009 τα φορολογικά έσοδα εκτοξεύονται στα ύψη. Η αντιστοιχία μεταβολής εσόδων σε σχέση με το ΑΕΠ (συντελεστής ελαστικότητας) ανεβαίνει στο πρωτοφανές επίπεδο του 2,25. Φέτος που ήταν χαμηλότερος (1,45) καταγράφεται υστέρηση εσόδων 2,6 δισ. ευρώ.
Εχουν εγγράφει το 2009 έσοδα 972 εκ. ευρώ από την ένταξη των ειδικών λογαριασμών που θα έπρεπε να εγγραφούν στον φετινό.
Με την άσπρη τρύπα και τις εθνικολογιστικές προσαρμογές μειώνει το έλλειμμα κατά 3,54 δισ. ευρώ.
«ΦΟΥΣΚΑ» ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
Στην πρέσα μισθοί και συντάξεις
Νέο ισχυρό πλήγμα για 880.000 δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους επιφέρει ο προϋπολογισμός προκαλώντας περαιτέρω απώλειες, που σύμφωνα με τους συνδικαλιστές θα είναι της τάξης του 2% στα πραγματικά εισοδήματα.
Με βάση τις προβλέψεις για το μισθολογικό κονδύλι οι ονομαστικές αυξήσεις θα κυμαίνονται στο 3% και έτσι αν συνυπολογισθούν η αυξημένη παρακράτηση φόρου και ασφαλιστικών εισφορών καθώς και το γεγονός ότι η αναπροσαρμογή αφορά στο βασικό μισθό και όχι στις συνολικές αποδοχές, το καθαρό ποσοστό της αύξησης πέφτει κάτω από 2%.
Αυτό σημαίνει ότι για ένα μέσο μισθό 1.000 ευρώ το καθαρό ποσό της αύξησης θα είναι 20 ευρώ το μήνα.
Πρέσινγκ
Το εισοδηματικό πρέσινγκ σηματοδοτεί το γεγονός ότι ο ρυθμός αύξησης στο κονδύλι για τις αποδοχές του προσωπικού στο δημόσιο τομέα πέφτει στο 6,8% το 2009 έναντι 10,6% φέτος ενώ για τις συντάξεις στο 12,7% από 13,5%.
Στο ίδιο ασφυκτικό πλαίσιο θα κινηθούν και οι αυξήσεις στις αποδοχές των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ καθώς στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού αναφέρεται ότι «η αύξηση της δαπάνης μισθοδοσίας προβλέπεται στο 3%».
Αυξήσεις-ψίχουλα προβλέπονται για τις αγροτικές συντάξεις και το ΕΚΑΣ καθώς τα καθαρά επιπλέον ποσά που θα λάβουν οι δικαιούχοι θα είναι 15-20 ευρώ όπως προκύπτει από τα σχετικά κονδύλια του προϋπολογισμού.
Το επιπλέον ποσό για την επιχορήγηση του ΟΓΑ ανέρχεται στα 250 εκ. ευρώ και για το ΕΚΑΣ στα 72 εκ. ευρώ.
Το περιβόητο πακέτο από το Ταμείο κατά της φτώχειας αποδεικνύεται «φούσκα» καθώς από 1 δισ. ευρώ που είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση οι πόροι που θα διατεθούν το 2009 φθάνουν μόλις τα 350 εκ. ευρώ δηλαδή είναι αυξημένοι κατά 150 εκ. ευρώ σε σχέση με το προσχέδιο του προϋπολογισμού. Με βάση την πρόβλεψη για προίκα 350 εκ. ευρώ στο Ταμείο κατά της φτώχειας στο καθένα από τα 2 εκατομμύρια φτωχούς αναλογεί ποσό 175 ευρώ το χρόνο δηλαδή 14,6 ευρώ το μήνα.
Ακόμη κι αν με διάφορα κυβερνητικά τερτίπια ο αριθμός των δικαιούχων μειωθεί στο 1 εκατομμύριο, τότε σε αυτή την περίπτωση το ετήσιο επίδομα θα διαμορφωθεί στα 350 ευρώ και το μηνιαίο στα 29,1 ευρώ.
Ψαλίδι
Μαχαίρι μπαίνει και στο κράτος πρόνοιας καθώς περιορίζονται δραστικά τα κονδύλια για ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία.
Συμπιέζονται τα κρατικά κονδύλια για την ασφάλιση και περίθαλψη και κοινωνική προστασία καθώς ο ρυθμός αύξησής τους πέφτει το 2009 στο 12,9% έναντι 17,8% φέτος. Το ψαλίδισμα αφορά κυρίως στις επιχορηγήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία και δημιουργεί «μαύρη τρύπα» 3,8 δισ. ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ΙΚΑ θα δοθούν 2,6 δισ. ευρώ, αλλά κανονικά η χρηματοδότηση -μαζί με τον κλάδο υγείας - έπρεπε να φτάσει τα 3,5 δισ. ευρώ, στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) «λείπουν» 600 εκατομμύρια ευρώ και στον ΟΠΑΔ 500 εκ. ευρώ.
Αποκλίσεις με «κρυφά» ποσά
Γεμάτος αποκλίσεις στα βασικά οικονομικά μεγέθη (έσοδα και έξοδα), ανακρίβειες, αλχημείες αλλά και συνταγματικές παραβάσεις είναι ο κυβερνητικός οικονομικός απολογισμός για την προηγούμενη χρονιά.
Ειδική έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΣ) εντοπίζει σειρά σοβαρών αποκλίσεων στα οικονομικά μεγέθη, διαπιστώνοντας ότι έτσι παραβιάζονται οι διατάξεις του Συντάγματος και οι βασικές αρχές για την ακρίβεια και ειλικρίνεια του προϋπολογισμού.
Στις πολυσέλιδες παρατηρήσεις του ΕΣ αναφέρεται επίσης η ύπαρξη ενός λογαριασμού του Δημοσίου που λειτουργεί εκτός προϋπολογισμού για την τακτοποίηση πληρωμών των Ενόπλων Δυνάμεων, για τον οποίο, όμως, διαπιστώνεται ότι «δεν συνάδει με τη συνταγματική και δημοσιολογιστική ευταξία».
26,7 δισ. ευρώ
Παραβάσεις του Συντάγματος και της νομοθεσίας εντοπίζονται επίσης στο ότι δεν έχουν τακτοποιηθεί ακόμα κάποια «αντίτιμα» και δεν έχουν βεβαιωθεί υποχρεώσεις που απορρέουν από την κατάπτωση εγγυήσεων που παρέχει το Δημόσιο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι μεγάλες αποκλίσεις στις δαπάνες καθώς έφθασαν τα 26,7 δισ. ευρώ (ποσοστό σχεδόν 30%).
Σύμφωνα με τη «διαδήλωση» της Ολομέλειας ΕΣ υπό τον πρόεδρό του Γ. Σκούρτη, η αύξηση των δαπανών και η απόκλιση από τις προβλέψεις οφείλονται κυρίως σε πληρωμές χρεολυσίων από την έκδοση βραχυπρόθεσμων τίτλων στην ευρωαγορά ύψους 23 δισ. ευρώ για την κάλυψη έκτακτων ταμειακών ανοιγμάτων προϋπολογισμού.
Οφείλεται επίσης στην έκτακτη απόδοση στην ΕΕ, λόγω της αναθεώρησης του ΑΕΠ καθώς και σε δαπάνες εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων ύψους 867 εκατ. ευρώ (για αναδρομικά των δικαστών), σε επιχορηγήσεις προς διάφορα ΝΠΙΔ (Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου) ύψους 254 εκατ. ευρώ.
Οι αποκλίσεις στις πληρωμές εμφανίζουν απόκλιση 1.213% στις δαπάνες για εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων, 324,87% στις απόρρητες δαπάνες, 26,81% στις αποζημιώσεις για υπερωριακή εργασία και 9,04% στις δαπάνες μετακίνησης προσωπικού.
Διαπιστώνει υστέρηση στα έσοδα, μεγαλύτερη του 20% που οφείλεται στην αύξηση του εσωτερικού και εξωτερικού δανεισμού, σε ποσοστό 30,55% και 162,93% αντίστοιχα. Αλλη παράβαση της συνταγματικής και δημοσιολογιστικής ευταξίας αποτελεί λογαριασμός που δημιουργήθηκε εκτός προϋπολογισμού και εντός δημόσιας ληψοδοσίας για την «τακτοποίηση πληρωμών Ενόπλων Δυνάμεων από σχήματα χρηματοοικονομικής διαχείρισης συμβολαίων εξοπλιστικών προγραμμάτων».
Κ. ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ , ΕΘΝΟΣ, 23/11/08
Η κρίση έχει βάλει στον... πάγο όλη τη χώρα
Με μεγάλες προσφορές οι έμποροι προσπαθούν να σώσουν τη χρονιά και να αποφύγουν το λουκέτο
Εντυπωσιακές προσφορές και εκπτώσεις, που κατά περίπτωση ξεπερνούν σε ποσοστό και το 50%, συνθέτει την εικόνα της αγοράς, ένα μήνα πριν από τις γιορτές. Μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σε κεντρικά σημεία αλλά και συνοικίες σε όλη τη χώρα, καθώς και πολυκαταστήματα μπαίνουν δυναμικά στο παιχνίδι της προσέλκυσης πελατών μέσω των ελκυστικών τιμών στα προϊόντα τους.
Την ίδια ώρα, τα τεφτέρια επανέρχονται δυναμικά, οι επιχειρηματίες της αγοράς συναλλάσσονται απευθείας με τον πελάτη σε άτοκες δόσεις, χωρίς τη χρήση των πιστωτικών καρτών, έχουν σταματήσει οι προσλήψεις προσωπικού, σε αρκετές περιπτώσεις έχουμε και απολύσεις, ενώ τα λουκέτα λόγω πτώχευσης, ακόμη και παραμονές γιορτών και χειμερινών εκπτώσεων, αυξάνονται ανησυχητικά.
Η κρίση έχει φοβίσει τους καταναλωτές. Ακόμη και όσοι μπορούν αποφεύγουν τις αγορές, λέει ο Κ. ΧαντζαρίδηςΠολλοί καταναλωτές στρέφονται στα κατά τόπους παζάρια και τις λαϊκές αγορές για τα ψώνια τους, όπου και εκεί όμως οι πωλήσεις και ο τζίρος των πλανόδιων εμπόρων έχουν μειωθεί. Το σφίξιμο στο ζωνάρι που έχουν κάνει την τελευταία τριετία, και κυρίως φέτος από τις αρχές της χρονιάς οι καταναλωτές, σε συνδυασμό με την αρνητική ψυχολογία που τους δημιουργεί η γενικευμένη οικονομική κρίση των δύο τελευταίων μηνών έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο τον εμπορικό κόσμο της χώρας.
Ιδιοκτήτες μαγαζιών πελαγοδρομούν βλέποντας τις πωλήσεις και τον τζίρο τους να μειώνονται δραματικά, σε αντίθεση με τα λειτουργικά έξοδα και τις οικονομικές τους υποχρεώσεις, που διαρκώς αυξάνονται. Μοναδική τους ελπίδα, όπως οι ίδιοι υποστηρίζουν, η ταχύτερη εκποίηση των εμπορευμάτων τους έστω και σε χαμηλότερες τιμές, ώστε να καταφέρουν να μαζέψουν χρήματα για να εξοφλήσουν τις επιταγές που έχουν υπογράψει μέχρι το τέλος του χρόνου. Εσχατη λύση η περικοπή των λειτουργικών εξόδων, ακόμη και με απολύσεις υπαλλήλων, που ειδικά στην επαρχία τυχαίνει να είναι και συγγενικά πρόσωπα.
Υπέκυψαν
Δεν είναι λίγες οι επιχειρήσεις που τελικά υπέκυψαν στις οικονομικές δυσκολίες και έχουν προβεί σε μειώσεις προσωπικού ή ακόμη και σε λουκέτο.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ, Δημήτρη Ασημακόπουλο «οι μεγάλες επιπτώσεις θα φανούν τέλη Φεβρουαρίου, τελειώνει μια καλή περίοδος για τον εμπορικό κόσμο -γιορτές και χειμερινές εκπτώσεις- και θα έχει φανεί η πορεία που χαράσσει η τουριστική μας βιομηχανία». Ο Δ. Ασημακόπουλος επισημαίνει ότι «ενώ σε άλλες χώρες προσπαθούν να ενισχύσουν την αγορά μειώνοντας τους φόρους και προσφέροντας περισσότερες παροχές, στην Ελλάδα, η κυβέρνηση δεν διαθέτει τα όπλα για να δώσει μια ανάσα σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις».
ΤΑ ΕΠΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΟ ΛΙΑΝΕΜΠΟΡΙΟ
1. Στο ναδίρ ο τζίρος
Οι ιδιοκτήτες βλέποντας τις πωλήσεις και τον τζίρο τους να μειώνονται δραματικά προχωρούν σε μεγάλες προσφορές, σιωπηρές, μέσα στα καταστήματα ή μπροστά στο ταμείο, αλλά και διαφημιζόμενες. Ξεπερνούν σε ποσοστό ακόμη και το 50% της αρχικής τιμής του προϊόντος και αφορούν σε φετινά είδη, κυρίως εποχής -φθινοπώρου- που δεν πουλήθηκαν ή σε κομμάτια κλασικά που είναι μονίμως στη μόδα.
Ειδικά σε είδη περσινής κολεξιόν, τα οποία όμως λόγω του ότι παραμένουν στη μόδα βγαίνουν σε προσφορά, η τιμή για ένα μάλλινο πουλόβερ είναι 20 ευρώ και για ένα ζευγάρι μπότες 40 ευρώ.
2. Επιστρέφουν τα τεφτέρια
Τα τεφτέρια κοντεύουν να γίνουν ο άμεσος «συνεργάτης» των εμπόρων. Τακτικοί πελάτες των καταστημάτων ζητούν από τους εμπόρους να τους «κρατήσουν» τα προϊόντα που θέλουν, αφήνοντας μια μικρή προκαταβολή και υποσχόμενοι ότι θα τα ξεχρεώσουν στις 15 ή τις 30 τους μηνός όταν πληρώνονται.
3. Οι καταναλωτές αποφεύγουν τις κάρτες
Οι καταστηματάρχες τονίζουν ότι πλέον πελάτες τους αποφεύγουν τις πιστωτικές κάρτες, είτε επειδή είναι «φορτωμένες» είτε επειδή λόγω αυξημένων υποχρεώσεων γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να πληρώνουν τις δόσεις.
4. Οι έμποροι δανείζουν άτοκα τους πελάτες τους
Οι καταναλωτές κανονίζουν άτυπα με τον έμπορο τις άτοκες δόσεις που μπορεί να τους εξασφαλίσει προκειμένου να ψωνίσουν. Για παράδειγμα οι πελάτες δίνουν μόλις 20 ευρώ τον μήνα για αγορές πάνω από 100 ευρώ.
5. Νέα μόδα το παζάρι
Καταναλωτές κάθε ηλικίας και ανεξαρτήτως βαλαντίων επισκέπτονται τις υπαίθριες αγορές, όπου οι τιμές είναι χαμηλότερες ενώ υπάρχουν μεγαλύτερα περιθώρια για «παζάρεμα». Για παράδειγμα ένα μεγάλο χαλί για σαλόνι κοστίζει 70 ευρώ. ενώ σετ τριών χαλιών για κρεβατοκάμαρα 40 ευρώ.
6. Οι πρώτες απολύσεις
Εχουν αρχίσει δειλά δειλά και σύμφωνα με εκτιμήσεις, μετά τις γιορτές θα ενταθούν. Οι μειωμένες πωλήσεις οδηγούν τους ιδιοκτήτες σε «περικοπές» του κόστους λειτουργίας, ενώ δεν προσλαμβάνουν, όπως γινόταν παλιότερα, εποχικούς υπαλλήλους για τις γιορτές.
7. Και νέα λουκέτα μετά τις γιορτές
Για πολλούς εμπόρους ο τζίρος των γιορτών είναι η τελευταία ευκαιρία να σώσουν την επιχείρησή τους. Οι εκτιμήσεις μιλούν για 100.000 επιχειρήσεις στο «κόκκινο», από τις οποίες το 2009 θα κλείσουν οι 60.000.
ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Σε 11 μήνες έκλεισαν 443 επιχειρήσεις
Στο Ηράκλειο της Κρήτης, σύμφωνα με τον τοπικό Εμπορικό Σύλλογο, από τις αρχές του 2008 μέχρι τις 6 Νοεμβρίου έκλεισαν 443 επιχειρήσεις. Μέχρι το τέλος της χρονιάς οι Ηρακλειώτες έμποροι φοβούνται ότι ο αριθμός των επιχειρήσεων που θα οδηγηθούν τελικά στο λουκέτο θα σκαρφαλώσει στις 500.
«Δεν πάμε καθόλου καλά», υπογραμμίζει ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ηρακλείου, Γιάννης Σιλίκος. «Η κίνηση στα μαγαζιά της πόλης είναι μηδενική. Εχουν δουλειά μόνο οι 200 από τις 5.500 επιχειρήσεις που λειτουργούν στην περιοχή μας. 443 επιχειρήσεις έκλεισαν από την αρχή του 2008, εμποροϋπάλληλοι απολύονται συνεχώς και τα οικονομικά αποθέματά μας στερεύουν».
Εάν ήθελε το κράτος να βοηθήσει τον εμπορικό κόσμο, δεν θα διέθετε τα 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες, αλλά στους μικρούς επιχειρηματίες που πραγματικά έχουν ανάγκη», τονίζει ο κ. Σιλίκος.
ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΝΤΖΑΡΙΔΗΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΜΠΟΡΩΝ ΘΕΣΑΛΛΟΝΙΚΗΣ
«Ο Νοέμβρης ήταν απογοήτευση»
Ο Νοέμβριος ήταν ανέκαθεν ένας «κακός» μήνας για το εμπόριο μιας και οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί έχουν επιβαρυνθεί με τα έξοδα του Σεπτέμβρη (π.χ. σχολικός εξοπλισμός, μετακομίσεις). Ειδικά όμως φέτος τα πράγματα έχουν χειροτερέψει είτε επειδή οι καταναλωτές δεν έχουν χρήματα να διαθέσουν για ψώνια είτε επειδή δεν ξοδέψουν λόγω ανασφάλειας για το τι μέλλει γενέσθαι.
Είναι λογικό οι έμποροι να αξιοποιήσουν τη δυνατότητα που τους παρέχει ο νόμος να κάνουν προσφορές μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου, έναν μήνα δηλαδή πριν την επίσημη περίοδο των χειμερινών εκπτώσεων. Οι προσφορές γίνονται σιωπηρά μέσα στο κατάστημα εκτός και αν οι έμποροι έχουν πάρει τη σχετική έγκριση από τον τοπικό σύλλογο.
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Περιμένουν χειρότερες μέρες
Η λαϊκή ρήση «έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου» φαίνεται να αποτυπώνει πλήρως την κατάσταση που επικρατεί και στην Πελοπόννησο.
«Ο τζίρος έχει μειωθεί σε όλα τα καταστήματα, σε όλα τα είδη, τα προϊόντα, ακόμη και για είδη διατροφής», αναφέρει χαρακτηριστικά ο διευθυντής της Ομοσπονδίας Εμπορικών Συλλόγων Πελοποννήσου και Νότιας Ελλάδας, Νίκος Λούτσης. «Ο κόσμος έχει περιορίσει κατά πολύ τις αγορές του και όπως είναι δύσκολη χρονιά η φετινή, θα είναι ακόμη δυσκολότερη η επόμενη, το 2009. Οσο για τον 13ο μισθό, πολύ φοβάμαι ότι θα εξαντληθεί στη κάλυψη υποχρεώσων. Και ένα μικρό μέρος του θα φυλαχτεί για αγορές κατά τη διάρκεια των εκπτώσεων εκτιμώ ότι θα το καρπωθούν τα πολυκαταστήματα».
Ιδια εικόνα
Ιδια είναι η εικόνα στη Στερεά, τη Δυτική Ελλάδα και τα νησιά. Ιδιαίτερα στα νησιά οι έμποροι κατέγραψαν μειωμένους τζίρους ακόμη και το καλοκαίρι. Οι περισσότεροι ξένοι τουρίστες παρέμεναν μέσα στα ξενοδοχεία και δεν διάθεταν χρήματα σε μαγαζιά της περιοχής.
Η κρίση έχει φοβίσει τους καταναλωτές. Ακόμη και όσοι μπορούν αποφεύγουν τις αγορές, λέει ο Κ. Χαντζαρίδης.
«Ελπίζουμε ότι δεν θα επαληθευτούν οι προβλέψεις για ισχυρό, καταστροφικό τσουνάμι στην οικονομία», λέει ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Δημήτρης Ασημακόπουλος.
Ν. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ , ΕΘΝΟΣ, 23/11/08
21 Νοε 2008
«Γνώριζε ο υπουργόs»
Ο πρόεδρος της ΔΕΗ αποκάλυψε ότι ο υπουργός Ανάπτυξης ήξερε από πριν το επιχειρησιακό σχέδιο της ΔΕΗ και επέμεινε ότι υπάρχει υπουργική απόφαση του 2006 για πρόσθετη ανατίμηση του ρεύματος 1%, πέραν του 5,6%
Σε... ηλεκτροφόρα σέντρα -όσον αφορά την κυβερνητική αξιοπιστία- έβγαλε χθες τον επί της Ανάπτυξης υπουργό ο πρόεδρος της ΔΕΗ αποκαλύπτοντας πως ο Χρήστος Φώλιας γνώριζε εκ των προτέρων το επιχειρησιακό σχέδιο με τα δύο σενάρια ανατίμησης 23% και 35% πριν ανακοινωθεί στους επενδυτές.
Ακόμη ο Παναγιώτης Αθανασόπουλος υπαινίχθηκε πως οι «διαβεβαιώσεις» του υπουργού ότι δεν θα υπάρξει το 2009 άλλη ανατίμηση στο ρεύμα πέραν της οφειλόμενης στη ρήτρα καυσίμων (5,6%) δεν ευσταθούν.
Ο πρόεδρος της ΔΕΗ επέμεινε και κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνέντευξης Τύπου πως η πρόσθετη ανατίμηση των τιμολογίων ρεύματος κατά 1% προβλέπεται με υπουργική απόφαση του 2006 που εφαρμόστηκε πιστά έως και φέτος και αφορά τις υποχρεώσεις Κοινής Ωφέλειας που επιβαρύνουν τη ΔΕΗ.
Απομένει να δούμε την αξιοπιστία του υπ. Ανάπτυξης όταν φτάσει το σχετικό αίτημα της ΔΕΗ μέσω ΡΑΕ. Πάντως, στο σημείο αυτό ο κ. Αθανασόπουλος απάντησε σιβυλλικά λέγοντας «έχω εμπιστοσύνη στην κρίση του υπουργού».
Το σίριαλ της κατά το ΠΑΣΟΚ φαρσοκωμωδίας που εκτυλίσσεται στη ΔΕΗ είχε και χθες νέα ενδιαφέροντα επεισόδια που ξεσήκωσαν και πάλι το συνδικάτο ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, ο πρόεδρος της οποίας Νίκος Φωτόπουλος εκτιμά πως «μπαίνει ταφόπλακα στη ΔΕΗ με το νέο επιχειρησιακό σχέδιο 2009-2014».
Αυξήσεις 23%
Ο πρόεδρος της ΔΕΗ Παναγιώτης Αθανασόπουλος επέμεινε και χθες για την ορθότητα του νέου επιχειρηματικού του σχεδίου, με την προϋπόθεση να το... χρηματοδοτήσουν γενναία οι καταναλωτές με αυξήσεις σωρευτικά κατά 23% ή 35% κατά την προσεχή εξαετία.
Διαφορετικά ο κ. Αθανασόπουλος, όπως έγραψε το «Εθνος» στις 19 του μηνός, είπε ότι θα πρέπει να υπάρξει «μάζεμα» των οικονομικών με πώληση μονάδων κ.λπ. καθώς και με απομάκρυνση εργαζομένων (συνταξιοδότηση, εθελουσία).
Αίσθηση πάντως προκάλεσε η αναφορά του προέδρου της ΔΕΗ, ο οποίος με αφορμή ερώτηση δημοσιογράφου έδωσε την αίσθηση πως ετοιμάζονται να φέρουν τα πυρηνικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής από την... πίσω πόρτα. Θα είναι μια λύση οι πυρηνικοί σταθμοί είπε ο κ. Αθανασόπουλος αν δεν εγκριθεί για περιβαλλοντικούς λόγους η εγκατάσταση μονάδων λιθάνθρακα.
Δεδομένο επίσης είναι και το γεγονός πως οι καταναλωτές θα συνεχίσουν να πληρώνουν έως το 2013 το «καπέλο» στο ρεύμα, που φτάνει το 1 δισ. ευρώ ετησίως και καρπούνται εισαγωγείς ρεύματος και εγχώριες μονάδες (Αλουμίνιον της Ελλάδος, ΕΛΠΕ).
Το 2013 αναμένεται να λειτουργήσει και η κοινή μονάδα Χαλυβουργικής - ΔΕΗ, η οποία θα πωλεί ρεύμα στην Επιχείρηση. Αλλά ο κ. Αθανασόπουλος είπε πως η Χαλυβουργική, σε αντίθεση με την Αλουμίνιον, συμφώνησε στην καταβολή αύξησης κατά 10% της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας που αγοράζει.
Ο κ. Αθανασόπουλος περιμένοντας, όπως φάνηκε, την ερώτηση αν παραιτείται και πότε, αντέδρασε ήρεμα και με... γαλαντόμο διάθεση, αποκλείοντας οικειοθελή αποχώρησή του: «Δεν παραιτούμαι, δεν είναι στην κουλτούρα μου κάτι τέτοιο, ούτε και όταν απορρίπτονται προτάσεις μου από το Δ.Σ. ή το υπουργείο Ανάπτυξης».
Ο κ. Αθανασόπουλος προσέθεσε ότι αν, παρ όλη τη διάθεσή του να συνεχίσει να προσφέρει στη ΔΕΗ, οι προϊστάμενοι υπουργοί Επί της Οικονομίας και της Ανάπτυξης Γιώργος Αλογοσκούφης και Χρήστος Φώλιας θεωρούν πως «δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για τη ΔΕΗ και εφόσον δεν θα έχω τη στήριξή τους, θα συνεργαστώ μαζί τους για ομαλή διαδοχή χωρίς αποζημίωση»...
Χάρης Αναγνωστόπουλος - Χρήστος Κολώνας
ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ
«Οχι στο έγκλημα που συντελείται σε βάρος της ΔΕΗ»
Οχι στο νέο επιχειρησιακό σχέδιο της ΔΕΗ λέει η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, που προβλέπει: Πώληση μονάδων της ΔΕΗ, κοινοπρακτικά σχήματα για τις αντικαταστάσεις των μονάδων, αυξήσεις των τιμών, νέα μετοχοποίηση, ακύρωση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα, εξαγγελία μονάδων χωρίς εξασφάλιση χρηματοδότησης, απογύμνωση της ΔΕΗ από προσωπικό. Η ΓΕΝΟΠ ζητεί ένα επιχειρησιακό σχέδιο το οποίο θα ενισχύει τη ΔΕΗ και θα εξασφαλίζει επάρκεια και αυτάρκεια για τη χώρα μας με χαμηλές τιμές για τους Ελληνες καταναλωτές.
Καλεί το υπουργείο Ανάπτυξης εδώ και τώρα να αλλάξει πολιτική, να απεγκλωβίσει τη ΔΕΗ, να την απαλλάξει από τη διοίκηση Αθανασόπουλου ώστε να οδηγηθεί σε πορεία πραγματικής ανάπτυξης και κερδοφορίας.
Η ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ θα ενημερώσει με όλα τα μέσα το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας για το έγκλημα που συντελείται σε βάρος της ΔΕΗ. Και καλεί σ' αυτή την προσπάθεια να συμπράξουν οι πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς και οι Ελληνες καταναλωτές για να προστατέψουμε τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών.
ΕΘΝΟΣ, 21/11/08
Οι 4 στις 10 εταιρείες σχεδιάζουν απολύσεις
Οι μισοί επιχειρηματίες πιστεύουν ότι η κρίση είναι ίσως μεγαλύτερη απ ό,τι στο εξωτερικό, ενώ οι περισσότεροι θεωρούν ότι τα 28 δισ. ευρώ δεν θα πέσουν στην αγορά
Απολύσεις εργαζομένων σχεδιάζουν τέσσερις στις δέκα εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις λόγω της οικονομικής κρίσης, την οποία σχεδόν ένας στους δύο εργοδότες θεωρεί το ίδιο έντονη ίσως και μεγαλύτερη σε σχέση με το εξωτερικό.
Αμφισβητούν το κατά πόσο τα κυβερνητικά μέτρα θα βοηθήσουν την αγορά, βλέπουν «χαλαρή» τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στις τράπεζες και γι αυτό η πλειονότητα των επιχειρηματιών θεωρεί ότι το πακέτο των 28 δισ. ευρώ θα μείνει στα γκισέ και δεν θα πέσει στην αγορά.
Τους κραδασμούς της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αρχίζουν και νιώθουν και οι ελληνικές εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις, όπως προκύπτει από έρευνα του ΕΒΕΑ, που έκανε για λογαριασμό του η εταιρεία «Κάπα Research».
Τα βασικά συμπεράσματα της έρευνας, που ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας, Κ. Μίχαλος, συνοψίζονται στα εξής σημεία:
Δύο στις τρεις επιχειρήσεις έχουν επηρεαστεί από την κρίση. Το 49,4% πιστεύει ότι είναι το ίδιο έντονη με αυτή στο εξωτερικό, ίσως και εντονότερη, ενώ το 56,4% εκτιμά ότι θα διαρκέσει δύο με τρία χρόνια.
Εξι στις δέκα (61,9%) «γονατίζουν» λόγω έλλειψης ρευστότητας και μείωσης των πωλήσεων. Μάλιστα έστω και μικρή μείωση στη ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών αναφέρει σχεδόν το 85% των επιχειρήσεων.
Σύννεφα ανησυχίας προκαλεί το γεγονός ότι τέσσερις στις δέκα (38,4%) επιχειρήσεις προβληματίζονται και προσανατολίζονται στο να μειώσουν το προσωπικό τους.
Το 47,4% γενικά κρίνει αρνητικά τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τη στήριξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Το 43,3% τα κρίνει θετικά. Επιμέρους το 50,1% χαρακτηρίζει θετικό το πακέτο των 28 δισ. ευρώ, ενώ οκτώ στους δέκα (82,9%) επικροτούν την εγγύηση για τις καταθέσεις.
Μόνο ένας στους τρεις επιχειρηματίες (35,1%) θεωρεί πως το πρόγραμμα αυτό θα ενισχύσει τη ρευστότητα και τη ζήτηση στην αγορά.
Οι οκτώ στους δέκα (80,5%) αποδίδουν στις τράπεζες προσπάθεια απλά να επωφεληθούν από το πρόγραμμα, χωρίς διάθεση να στηρίξουν τη πραγματική οικονομία, δηλαδή να ρίξουν το χρήμα στην αγορά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΛΩΝΑΣ, ΕΘΝΟΣ, 21/11/08
19 Νοε 2008
Δελτίο Τύπου για το νομοσχέδιο στήριξης των τραπεζών, 18/11/2008
Την ώρα που γενικεύεται η κοινωνία των 700 ευρώ και η κρίση χτυπάει τα ελληνικά νοικοκυριά προαναγγέλλοντας λουκέτα και εκτίναξη της ανεργίας, η κυβέρνηση φέρνει στη Βουλή το νομοσχέδιο στήριξης των τραπεζών.
Η κοινή θέση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για στήριξη του τραπεζικού κεφαλαίου (με διαφωνία στη διαδικασία και όχι στην ουσία) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κοινωνία που απαιτεί να μην πληρώσει ο λαός την κρίση που δημιούργησε το ίδιο το σύστημα.
Ο σκυλοκαβγάς μεταξύ των τραπεζιτών για το ποιος θα εξαγοράσει ποιον, ποιος θα δυσφημίσει ποιον και ποιος θα κατακτήσει μεγαλύτερα μερίδια αγοράς δεν σημαίνει καμιά πραγματική αντιπαράθεση με το κυβερνητικό σχέδιο.
Το χάρισμα 28 δις στο ασύδοτο τραπεζικό κεφάλαιο πρέπει να κοστίσει ανυπολόγιστα στην κυβέρνηση Καραμανλή. Ιδιαίτερα όταν αυτό γίνεται την ώρα που για πολλοστή φορά βγαίνουν στην επιφάνεια τα τελεσίγραφα των τραπεζών, οι παράνομες πρακτικές, η ληστρική άνοδος των επιτοκίων, οι κατασχέσεις σπιτιών.
Η κατάθεση του σημερινού σχεδίου νόμου, αποδεικνύει πως η χαρακτηρισμένη ως πιο επικίνδυνη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης μαζί με την πιο συναινετική αντιπολίτευση είναι επικίνδυνοι για το λαό και την εργαζόμενη κοινωνία. Η ανάγκη για λαϊκή ενεργοποίηση, για να ακουστεί το ηχηρό «φτάνει πια
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
18 Νοε 2008
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΠΑΣΟΚ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Γραμματεια και η τοπική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ στην Αχαία, καταδικάζει την τραμπούκικη επίθεση που δέχτηκαν από μέλη της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΠ, μέλη φοιτητικών συλλόγων που ανήκουν στην ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, μέλη του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ και της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του, έξω από το Παράρτημα, στο χώρο εορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Λίγο πριν τις 12 τα μεσάνυχτα, την Κυριακή 16 Νοεμβρίου, ομάδα νέων του ΠΑΣΟΚ , κατέλαβε προκλητικά τους χώρους της Αριστερής Ενότητας, και κατέστρεψαν υλικά, αφίσες και πανό. Όταν βρέθηκαν στο χώρο νέοι της Αριστερής Ενότητας και του ΣΥΡΙΖΑ , δέχτηκαν χτυπήματα και υπήρξε ρίψη σιδερένιας καρέκλας στο ύψος του κεφαλιού από μέλος της ΠΑΣΠ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό στο κεφάλι φοιτητή μέλους της Αριστερής Ενότητας και της Κ.Ο.Ε(Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας)-συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ.
Καλούμε την τοπική Νομαρχιακή Οργάνωση του ΠΑΣΟΚ να δώσει δημόσια εξηγήσεις για τον τραμπουκισμό των νέων της , παραμονές της μεγάλης πορείας του Πολυτεχνείου.
Να καταδικάσει όχι μόνο στα λόγια αλλά στην πράξη , δίνοντας στη δημοσιότητα το όνομα του αρχιτραμπούκου που σημάδεψε το κεφάλι του αριστερού φοιτητή. Η διαγραφή του από την Πανεπιστημιακή Κοινότητα πρέπει να είναι άμεση.
Να αποσαφηνιστεί το κατά πόσο αυτές οι ενέργειες βρίσκουν την έγκριση των τοπικών οργάνων του ΠΑΣΟΚ, ενέργειες πρόκλησης απέναντι στην Αριστερά , και ειδικότερα σε νέους ανθρώπους που αγωνίζονται καθημερινά.
Όσο και να το επιδιώκουν η επικαιρότητα του Πολυτεχνείου σήμερα βρίσκεται στην ανάγκη οργάνωσης του λαού απέναντι στην οικονομική έρημο που έφεραν στη χώρα οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας.
Η Πάτρα έχει πικρές μνήμες από τις πρακτικές δεξιών τραμπουκισμών. Κύριοι του ΠΑΣΟΚ αυτούς προτείνετε σαν παράδειγμα στους νέους του κόμματος σας; Τους λοστοφόρους; Κάθε προοδευτικός συμπολίτης μας οφείλει να ξέρει για να προετοιμάζεται.
ΠΑΤΡΑ,17/11/08 ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΡΙΖΑ ΑΧΑΙΑΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Γραμματεια και η τοπική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ στην Αχαία, καταδικάζει την τραμπούκικη επίθεση που δέχτηκαν από μέλη της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΠ, μέλη φοιτητικών συλλόγων που ανήκουν στην ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, μέλη του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ και της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του, έξω από το Παράρτημα, στο χώρο εορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Λίγο πριν τις 12 τα μεσάνυχτα, την Κυριακή 16 Νοεμβρίου, ομάδα νέων του ΠΑΣΟΚ , κατέλαβε προκλητικά τους χώρους της Αριστερής Ενότητας, και κατέστρεψαν υλικά, αφίσες και πανό. Όταν βρέθηκαν στο χώρο νέοι της Αριστερής Ενότητας και του ΣΥΡΙΖΑ , δέχτηκαν χτυπήματα και υπήρξε ρίψη σιδερένιας καρέκλας στο ύψος του κεφαλιού από μέλος της ΠΑΣΠ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό στο κεφάλι φοιτητή μέλους της Αριστερής Ενότητας και της Κ.Ο.Ε(Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας)-συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ.
Καλούμε την τοπική Νομαρχιακή Οργάνωση του ΠΑΣΟΚ να δώσει δημόσια εξηγήσεις για τον τραμπουκισμό των νέων της , παραμονές της μεγάλης πορείας του Πολυτεχνείου.
Να καταδικάσει όχι μόνο στα λόγια αλλά στην πράξη , δίνοντας στη δημοσιότητα το όνομα του αρχιτραμπούκου που σημάδεψε το κεφάλι του αριστερού φοιτητή. Η διαγραφή του από την Πανεπιστημιακή Κοινότητα πρέπει να είναι άμεση.
Να αποσαφηνιστεί το κατά πόσο αυτές οι ενέργειες βρίσκουν την έγκριση των τοπικών οργάνων του ΠΑΣΟΚ, ενέργειες πρόκλησης απέναντι στην Αριστερά , και ειδικότερα σε νέους ανθρώπους που αγωνίζονται καθημερινά.
Όσο και να το επιδιώκουν η επικαιρότητα του Πολυτεχνείου σήμερα βρίσκεται στην ανάγκη οργάνωσης του λαού απέναντι στην οικονομική έρημο που έφεραν στη χώρα οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας.
Η Πάτρα έχει πικρές μνήμες από τις πρακτικές δεξιών τραμπουκισμών. Κύριοι του ΠΑΣΟΚ αυτούς προτείνετε σαν παράδειγμα στους νέους του κόμματος σας; Τους λοστοφόρους; Κάθε προοδευτικός συμπολίτης μας οφείλει να ξέρει για να προετοιμάζεται.
ΠΑΤΡΑ,17/11/08 ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΡΙΖΑ ΑΧΑΙΑΣ
16 Νοε 2008
Ετοιμάζουν λίστες με... 100.000 απολύσεις
Κύμα απολύσεων αλλά και πρωτοφανή αύξηση της μαύρης εργασίας «φέρνει» η οικονομική κρίση, με τη ΓΣΕΕ να εκφράζει φόβους για απώλεια έως και 100.000 θέσεων απασχόλησης μέσα στο 2009.
Τα πρώτα μηνύματα από την αγορά εργασίας είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά και ήδη υπάρχουν κρούσματα επιχειρήσεων που με πρόσχημα τη διεθνή κρίση προχωρούν σε απολύσεις, διαθεσιμότητες και υποχρεωτικές άδειες του προσωπικού.
Οι συνδικαλιστές φοβούνται πως το επόμενο διάστημα θα υπάρξει «κύμα» απολύσεων σε μεγάλους κλάδους -π.χ. στον χρηματοπιστωτικό τομέα, στις κατασκευές και στον τουρισμό- οι οποίοι πλήττονται κυρίως από την κρίση. Ωστόσο, οι απολύσεις αυτές με τη μέθοδο του... ντόμινο θα συμπαρασύρουν και άλλους κλάδους, και είναι χαρακτηριστικό πως στο εξωτερικό για καθεμία απόλυση στον χρηματοπιστωτικό τομέα χάνονται τρεις θέσεις εργασίας σε άλλους χώρους.
Πάντως, αυτό που φοβάται περισσότερο το συνδικαλιστικό κίνημα είναι πως ορισμένοι εργοδότες θα «χρησιμοποιήσουν» επικοινωνιακά την κρίση είτε για να προχωρήσουν σε μείωση του προσωπικού είτε για να περιορίσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων τους. Είναι χαρακτηριστικό πως στον τουρισμό έχουν ξεκινήσει οι «προληπτικές απολύσεις» χωρίς να έχουν γίνει τα συμβόλαια της νέας τουριστικής σεζόν.
26 στους 70 Για παράδειγμα, στην Ομοσπονδία των εργαζομένων στον τουρισμό και στον επισιτισμό έφτασε καταγγελία για ξενοδοχείο στην Ιεράπετρα -εποχικής λειτουργίας- που κάλεσε 26 από τους συνολικά 70 απασχολούμενους και τους κατήγγειλε τη σύμβαση. Τα συγκεκριμένα άτομα είχαν ήδη πάει στο ταμείο ανεργίας, καθώς το ξενοδοχείο έκλεισε για τον χειμώνα.
Ωστόσο, η κίνηση αυτή έγινε για να μην υποχρεωθεί η επιχείρηση να τους προσλάβει τη νέα τουριστική περίοδο, με αποτέλεσμα η Ομοσπονδία να ζητήσει την παρέμβαση του υπουργείου Απασχόλησης. Στόχος είναι να ληφθούν άμεσα μέτρα ώστε οι εργοδότες να μην απολύουν με πρόσχημα την κρίση προσωπικό για να προσλάβουν «φτηνό» εργατικό δυναμικό.
«Πρέπει να υπάρξει απαγόρευση όλων των απολύσεων τουλάχιστον μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2009», σημειώνει ο γραμματέας Τύπου και δημοσίων σχέσεων της ΓΣΕΕ Στάθης Ανέστης και ζητά «επίδομα ανεργίας στο 80% του μισθού απόλυσης του εργαζόμενου και επιμήκυνση (τουλάχιστον για μία διετία) της χορήγησής του».
Καταλήγει σημειώνοντας «φτάνει πια ο ρόλος του Πόντιου Πιλάτου και του παρατηρητή της κατάστασης από την κυβέρνηση και την υπουργό Απασχόλησης. Φτάνει πια η κοροϊδία με τα δήθεν προγράμματα του ΟΑΕΔ και τα χιλιοδιακηρυγμένα ταμεία αλληλεγγύης!».
Αυτοί που απειλούνται περισσότερο από τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις είναι όσοι έχουν υποκύψει τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης.
Είναι χαρακτηριστικό πως με βάση έρευνα της VPRC που έγινε για λογαριασμό της ΓΣΕΕ -πριν καν ξεσπάσει η οικονομική κρίση- σχεδόν ένας στους δέκα εργαζομένους έχει δελτίο παροχής υπηρεσιών, παρότι δουλεύει σε σταθερή βάση στην επιχείρηση (δηλαδή με σταθερό ωράριο σε καθημερινή εργασία).
Κάτω από τη σύμβαση Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και το ότι το 13% των ερωτηθέντων δηλώνει πως παίρνει λιγότερα χρήματα απ ό,τι ορίζει η συλλογική σύμβαση εργασίας.
Στον αντίποδα, μόλις το 8% παίρνει μεγαλύτερο μισθό από αυτόν που προβλέπει η σύμβαση.
Τέλος πρέπει να σημειωθεί πως τις εξελίξεις παρακολουθούν ανήσυχοι οι νέοι άνεργοι, οι οποίοι ζητούν εργασία για πρώτη φορά.
Το 65% αυτών των ανέργων δεν είναι καν γραμμένο στον ΟΑΕΔ, ενώ ο μέσος χρόνος αναζήτησης εργασίας αγγίζει τους 18 μήνες.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΚΚΑΛΙΑΡΗ
kokkaliari@pegasus.gr
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
Μαζική έξοδος υπαλλήλων
Οι πρώτες αναταράξεις, που αναμένεται να μετατραπούν σε ισχυρούς κλυδωνισμούς το 2009, έχουν αρχίσει στην αγορά αυτοκινήτου. Απολύσεις υπαλλήλων, αναστολή επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, «στέγνωμα» της αγοράς, κάθετη πτώση στις πωλήσεις και τα πρώτα «κανόνια» εμπόρων σκιαγραφούν το τοπίο της αγοράς.
Οσο για το 2009 οι εκτιμήσεις θέλουν επιβράδυνση 30% στις πωλήσεις των καινούργιων και 50% στα μεταχειρισμένα ΙΧ, δραστικές περικοπές των εξόδων λειτουργίας, των μπόνους και των παροχών των στελεχών, όπως και μείωση της διαφημιστικής δαπάνης. Εγκυρες πληροφορίες μιλούν για όμιλο με μεγάλο δίκτυο λιανικής εμπορίας να έχει προχωρήσει σε απολύσεις 25 διοικητικών υπαλλήλων και πωλητών.
Επίσης, άλλη εταιρεία, εκτός από απολύσεις, έχει βάλει λουκέτο σε παρεμφερείς επιχειρηματικές δραστηριότητες. Σύμφωνα με υπολογισμούς των ανθρώπων της αγοράς, η πτώση στις πωλήσεις των μεταχειρισμένων έχει μειωθεί έως και 60% στα ΙΧ με κινητήρα άνω των 2.000 κ.εκ. και 40% σε αυτά από 2.000 κ.εκ. και κάτω.
ΝΕΛΛΗ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΝΑΥΤΙΛΙΑ
Κάθε δύο μέρες «δένει» ένα πλοίο και χάνονται 22 θέσεις εργασίας...
Μέρα παρά μέρα χάνονται κατά μέσο όρο 22 θέσεις εργασίας ναυτεργατών από πλοία, που οδηγούνται σε παροπλισμό.
Αυτή η εικόνα διαμορφώνεται, αυτή την εβδομάδα, αφού στον κόλπο της Ελευσίνας έφτασαν σε πέντε τα πλοία που παροπλίστηκαν το τελευταίο διάστημα και με τέσσερα παλαιότερα ανήλθαν συνολικά σε 9, ενώ στις λιμενικές αρχές εκκρεμούν άλλες 10 αιτήσεις για παροπλισμό.
Ετσι, όπως έλεγαν έγκυρες πηγές, φαίνεται ότι «μέρα παρά μέρα παροπλίζεται και ένα πλοίο», στο οποίο απασχολούνται κατά μέσο όρο 22 ναυτεργάτες, με αποτέλεσμα τις επόμενες ημέρες να μπορεί να γίνει λόγος για ένα σύνολο απώλειας άνω των 300 θέσεων εργασίας (15 πλοία Χ 22).
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφερθεί ότι, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του ναυτεργατικού δυναμικού, τον Σεπτέμβριο του 2006, σε 787 ελληνικά και ελληνόκτητα, συμβεβλημένα με το ΝΑΤ, φορτηγά και δεξαμενόπλοια, χωρητικότητας άνω των 100 κόρων, απασχολούνταν 15.247 ναυτεργάτες, από τους οποίους οι 8.078 ήταν Ελληνες και 7.169 αλλοδαποί.
ηΚινδυνεύουν Εάν υπολογιστούν και τα ελληνόκτητα πλοία, με ξένη σημαία, μη συμβεβλημένα με το ΝΑΤ, είναι σαφές ότι οι θέσεις εργασίας, που βρίσκονται αυτή την περίοδο σε κίνδυνο, είναι πολύ περισσότερες.
Ωστόσο, από πολλές πλευρές εκφράζεται, βάσιμα, η εκτίμηση πως η εικόνα για το εάν θα υπάρξει τελικά «κύμα» παροπλισμών ή θα ξεπεραστεί πιο «ανώδυνα» η κρίση θα έχει διαμορφωθεί μέχρι τα Χριστούγεννα.
«Είμαστε σε κατάσταση αναμονής. Παρακολουθούμε τις εξελίξεις και είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε τους συναδέλφους, όπου και όποτε μας χρειαστούν», δηλώνει στο «Εθνος της Κυριακής» ο πρόεδρος της ένωσης πλοιάρχων (ΠΕΠΕΝ), Γιώργος Βλάχος, προσθέτοντας ότι «μέχρι τέλος του έτους αναμένουμε τις εξελίξεις, που ευελπιστούμε να είναι προς το καλύτερο».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΛΑΓΚΟΝΙΑΡΗΣ
ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ 15% ΤΩΝ ΜΑΓΑΖΙΩΝ
Γέμισε λουκέτα το λιανεμπόριο
Κύμα «λουκέτων» στον χώρο του εμπορίου με απρόβλεπτες συνέπειες για την αγορά επαγγελματικών ακινήτων αναμένεται μετά τις φετινές γιορτές των Χριστουγέννων.
Οι πιέσεις που δέχθηκαν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις από τα εμπορικά κέντρα και τα υποκαταστήματα εντείνονται από τη χρηματοπιστωτική κρίση, με αποτέλεσμα να αναμένονται εκατοντάδες πτωχεύσεις και κλείσιμο καταστημάτων μόλις περάσουν τα Χριστούγεννα.
Μπορεί οι παραδοσιακές εμπορικές «πιάτσες» στο κέντρο της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων να αντέχουν, ωστόσο, οι περιφερειακές αγορές στενάζουν.
Εχει να πληρώσει 6 μήνες «Επιχειρηματίας που χρόνια ενοικιάζει κατάστημα σε καλή γειτονιά της Αθήνας έχει να πληρώσει έξι μήνες το ενοίκιο. Μου ζητά πίστωση χρόνου μέχρι τις αρχές του 2009, όταν θα έχουν περάσει οι γιορτές, οπότε ελπίζει σε καλούς τζίρους προκειμένου να με εξοφλήσει. Δεν μπορώ να κάνω τίποτε, παρά μόνο υπομονή».
Αυτά τα λόγια του προέδρου της Ομοσπονδίας Κατασκευαστών - Οικοδομικών Επιχειρήσεων (ΟΜΚΟΕΕ), κ. Δημ. Καψιμάλη, περιγράφουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο τη δραματική κατάσταση στην οποία βρίσκονται χιλιάδες έμποροι σε όλη την Ελλάδα. Τα στοιχεία από τον Εμπορικό Σύλλογο Αθήνας είναι ενδεικτικά της κατάστασης.
Στο ιστορικό κέντρο (Ερμού, Σταδίου, Πανεπιστημίου, Αιόλου, Αθηνάς και άλλοι μικρότεροι δρόμοι) περισσότερα από το 15% των ισόγειων καταστημάτων (δηλαδή 1 στα 6) παραμένει ξενοίκιαστο για πολύ καιρό. Μάλιστα, το ποσοστό αυτό μπορεί να υπερδιπλασιαστεί αν προστεθούν τα καταστήματα σε στοές και ορόφους, όπου εκεί δεν υπάρχει επιχειρηματίας για χρόνια.
Β. Σ. ΚΑΝΕΛΛΗΣ
ΕΛΕΓΧΟΙ ΙΚΑ
50% αυξήθηκαν σε ένα χρόνο οι ανασφάλιστοι
Η κρίση δεν «φέρνει» μόνο απολύσεις, αλλά επηρεάζει δραματικά και τις συνθήκες εργασίας, καθώς οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να κάνουν συμβιβασμούς για να μη βρεθούν στο ταμείο ανεργίας.
Δεν είναι τυχαίο πως τον Οκτώβριο -σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα πέρσι- παρατηρείται πρωτοφανής αύξηση των ποσοστών της μαύρης εργασίας.
Συγκεκριμένα, από τους ελέγχους της ειδικής υπηρεσίας του ΙΚΑ προέκυψε πως οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι τον Οκτώβριο του 2007 ήταν 18%.
Τον αντίστοιχο μήνα φέτος το ποσοστό αυτό εκτοξεύτηκε στο 34%, δηλαδή αυτή τη στιγμή ο ένας στους τρεις εργαζόμενους δουλεύει χωρίς να έχει ασφα-λιστική κάλυψη!
Μιλώντας στην «Οικονομία», ο προϊστάμενος της ειδικής υπηρεσίας ελέγχου του ΙΚΑ και αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Κώστας Σμυρλής, σημειώνει χαρακτηριστικά πως «παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εργαζομένων και της διοίκησης του ΙΚΑ η εισφοροδιαφυγή καλπάζει.
Με βάση τα τελευταία στοιχεία παρατηρείται σημαντι-κότατη αύξηση, κάτι που σημαίνει πως η κρίση και η ύφεση στην πραγματική οικονομία δεν έρχονται, αλλά είναι ήδη εδώ, και επηρεάζουν την ανεργία και την εισφοροδιαφυγή».
ΠΗΓΗ: EΘΝΟΣ, 16/11/08
Έχασα τη δουλειά μου έπειτα από 22 χρόνια. Χρωστάμε ακόμα το δάνειο για το σπίτι.
Ο χρόνος σταμάτησε όταν έκλεισε το εργοστάσιο
Τον Αύγουστο απολύθηκε η γυναίκα μου και τον Σεπτέμβριο εγώ
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ , ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΣΙΟΣ
Τις προάλλες ο γιος μου είχε χορό στο λύκειο, αλλά δεν πήγε. Δεν μου ζήτησε χρήματα για το εισιτήριο επειδή βλέπει αυτά που περνάμε και δεν ήθελε να με στεναχωρήσει περισσότερο. Το έμαθα και μου ήρθε να βάλω τα κλάματα.
Με λένε Γιώργο Οικονόμου. Είμαι 48 χρόνων και εδώ και ενάμιση μήνα είμαι άνεργος. Απολύθηκα από το εργοστάσιο της ΒΙΑΜΥΛ έπειτα από 22 χρόνια δουλειάς. Η ζωή μου άλλαξε μέσα σε δύο μήνες: και η δική μου και της γυναίκας μου και των τριών παιδιών μου. Κάποιες στιγμές σκέφτομαι ότι μπορεί να είναι εφιάλτης και όταν ξυπνήσω θα περάσουν όλα. Κάποιες άλλες στιγμές νιώθω ότι δεν υπάρχω. Φεύγω από το σπίτι και παίρνω τους δρόμους επειδή δεν θέλω να σκέφτομαι.
Γεννήθηκα στη Σκοτίνα Πιερίας και σε ηλικία 14 ετών εγκαταστάθηκα στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασα ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων και τον Ιανουάριο του 1987 άρχισα να απασχολούμαι στο εργοστάσιο άλεσης δημητριακών ΒΙΑΜΥΛ. Πολύ καλός μισθός και έξτρα χρήματα από υπερωρίες. Παρά το γεγονός ότι απασχολήθηκα στον τομέα παραγωγής και όχι στο τεχνικό- ηλεκτρολογικό τμήμα που ήταν το αντικείμενό μου, επέλεξα αυτή τη δουλειά που μου έδωσε πολλές χαρές, αλλά και μεγάλη θλίψη από τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Τα πιο δημιουργικά και καλύτερα χρόνια της ζωής μου, η γνωριμία με τη σύζυγό μου, ο γάμος, οι γεννήσεις των τριών παιδιών μου, έχουν συνδεθεί με αυτό το εργοστάσιο.
Η δουλειά μου ήταν πολύ καλή. Γεννήθηκαν και τα παιδιά και αποφασίσαμε να φύγουμε από τα ενοίκια και να αγοράσουμε ένα σπίτι στην Περαία με δάνειο. Η δόση στην τράπεζα κάθε μήνα είναι 600 ευρώ και απομένουν άλλα τέσσερα χρόνια για να το ξεπληρώσουμε. Δεν ξέρω όμως αν θα τα καταφέρουμε.
Μαζί μας ζει και η πεθερά μου και τώρα είμαστε κάπως στριμωγμένοι στο διαμέρισμα, αλλά λέμε ότι τουλάχιστον έχουμε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας.
Μαζί με τη δουλειά χάνω και τους πιο καλούς μου φίλους. Βλέπεις, το εργοστάσιο ήταν το σπίτι μου. Εκεί μέσα πέρασα χαρές, λύπες, 22 χρόνια δεν μπορούν να σβήσουν έτσι ξαφνικά.
Ξυπνάω το πρωί και δεν ξέρω τι να κάνω. Ψάχνω για δουλειά παντού. Και όσο περνούν οι μέρες σφίγγεται περισσότερο η ψυχή μου.
Το ίδιο αισθάνονται και συνάδελφοί μου που απολύθηκαν μαζί μου. Για μας ο χρόνος σταμάτησε στις 30 Σεπτεμβρίου του 2008 όταν έκλεισε οριστικά η πύλη του εργοστασίου της ΒΙΑΜΥΛ. Σχεδόν κάθε μέρα πηγαίνω έξω από το εργοστάσιο. Στήσαμε ορισμένα αντίσκηνα έξω από τις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας και κρεμάσαμε στην περίφραξη μαύρες σημαίες και πανό. Πηγαίνω κι εγώ εκεί για να διαμαρτυρηθώ μαζί με τους συναδέλφους. Όμως, βρίσκω και την ευκαιρία για να τους συναντήσω. Να μιλήσω μαζί τους. Να μάθω νέα τους. Στην κατάσταση που βρίσκομαι τώρα, μόνον αυτοί μπορούν να με καταλάβουν.
Αποφεύγω να κοιτάξω μέσα από την περίφραξη, για να μη με πιάσουν τα κλάματα. Λένε ότι η πολυεθνική εταιρεία μόλις κατεδαφίσει
Σχεδόν κάθε μέρα πηγαίνω έξω από το εργοστάσιο για να διαμαρτυρηθώ μαζί με τους συναδέλφους. Όμως, βρίσκω και την ευκαιρία για να τους συναντήσω.
Στην κατάσταση που βρίσκομαι τώρα, μόνον αυτοί μπορούν να με καταλάβουν
τις εγκαταστάσεις, στο οικόπεδο θα γίνει ξενοδοχείο πολυτελείας. Τότε δεν πρόκειται να ξαναπεράσω ούτε από την περιοχή.
Τους εργαζομένους της ΒΙΑΜΥΛ μάς πρόδωσε η κυβέρνηση. Στις διαπραγματεύσεις που έγιναν στις Βρυξέλλες, ο κ. Μπασιάκος δεν μας προστάτεψε, δεν μας στήριξε. Η κυβέρνηση το 2006 αποποιήθηκε την ποσόστωση της ισογλυκόζης κι έτσι βρεθήκαμε ξαφνικά στον δρόμο. Δεν μπορώ να το πιστέψω όσο σκέφτομαι ότι έκλεισαν ένα εργοστάσιο με κέρδη, το μοναδικό που παρήγαγε προϊόντα αμύλου και γλυκαντικές ύλες, επειδή κάποιοι το αποφάσισαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακόμα και φέτος που κλείναμε, είχαμε υπερκέρδη. Στον δρόμο. Ο μισθός μου ήταν 1.500 ευρώ τον μήνα. Και έλεγα: τα 600 θα πάνε στο δάνειο για το σπίτι, τα άλλα στα παιδιά, στο ρεύμα,
Ακόμα και φέτος που κλείναμε, είχαμε υπερκέρδη.
Μάς πρόδωσε η κυβέρνηση. Στις διαπραγματεύσεις που έγιναν στις Βρυξέλλες, ο κ. Μπασιάκος δεν μας προστάτεψε, δεν μας στήριξε
στο νερό κοκ. Δεν περίσσευε ούτε ευρώ. Τώρα, ακόμα και αν ξαναπιάσω δουλειά, θα πληρώνομαι το πολύ 700 ευρώ. Δεν φτάνουν. Θα συμπληρώνω από τα χρήματα του εφάπαξ και όταν τελειώσουν, δεν ξέρω τι θα κάνω. Τουλάχιστον να ξεπληρώσω το σπίτι, γιατί αν το κατασχέσει η τράπεζα, θα βρεθούμε όλοι στον δρόμο.
Βέβαια, δεν ξέρουμε τι θα γίνουν τα παιδιά. Θα τελειώσουν το λύκειο. Πώς θα συνεχίσουν στο πανεπιστήμιο, ειδικά αν περάσουν σε κάποια άλλη πόλη;
Η κόρη μου έκανε μαθήματα πιάνου. Της αρέσει πολύ η μουσική. Όμως θα σταματήσει τα μαθήματα. Δεν υπάρχουν χρήματα για τα δίδακτρα. Της το είπα και έβαλε τα κλάματα. Και ήταν σαν να μου έδωσε μια μαχαιριά στην καρδιά. Είπα μέσα μου «τι πατέρας είσαι εσύ που δεν μπορείς να εξασφαλίσεις στα παιδιά σου το πιο απαραίτητο στη ζωή; Τη μόρφωση;».
Ψέματα. Μας είχαν ενημερώσει εδώ και ένα χρόνο ότι το εργοστάσιο της ΒΙΑΜΥΛ θα κλείσει τον Σεπτέμβριο του 2008, αλλά μας διαβεβαίωναν ότι μέσω των ειδικών προγραμμάτων ανεργίας θα τακτοποιηθούμε σε δουλειές. Ασύστολα ψεύδη που συνεχίζονται. Χθες, για παράδειγμα, βγήκε στην κρατική τηλεόραση η κ. Πετραλιά και δήλωσε ότι οι 83 απολυμένοι της ΒΙΑΜΥΛ τακτοποιήθηκαν σε δουλειές. Έναν πρώην συνάδελφο τον έστειλαν σε πλυντήριο αυτοκινήτων, ενώ κάποια βιομηχανία χαλιών ζήτησε 2 άτομα και οι εκπρόσωποι του ΟΑΕΔ έστειλαν 13 απολυμένους για να πιάσουν εκεί δουλειά. Και ο εργοδότης μάς είπε: «Από τα 900 ευρώ που είναι η πριμοδότησή σας, εγώ θα σας πληρώνω 700. Και αν θέλετε». Ντροπή. Είναι ζήτημα αν από τους 83 ξαναέπιασαν δουλειά 2 έως 3 το πολύ.
Ελπίδες... Πίστευα ότι μέσω των ειδικών προγραμμάτων στα οποία εντάχθηκαν οι απολυμένοι του Λαναρά θα έβρισκα κάποια δουλειά. Είχα τη σιγουριά ότι δουλεύει και η γυναίκα μου. Με τον μισθό της, με το βοήθημα του ΟΑΕΔ και με την αποζημίωση της απόλυσης που θα μου έδιναν (γύρω στις 25.000 ευρώ) θα τα βγάζαμε πέρα μέχρι να τακτοποιηθώ κάπου.
Όμως, τον περασμένο Αύγουστο δέχθηκα το πρώτο χαστούκι. Η εξαγωγική επιχείρηση στην οποία δούλευε η γυναίκα μου αντιμετώπιζε προβλήματα κι έτσι την απέλυσαν. Ήταν το τελευταίο πράγμα που μπορούσα να φανταστώ. Έτσι, ήρθε και η δική μου- αναμενόμενη- απόλυση και ξαφνικά βρεθήκαμε και οι δύο άνεργοι.
Σκέφτομαι να επιστρέψω στο χωριό μου, στη Σκοτίνα Πιερίας, γιατί τα έξοδα της πόλης είναι πολύ περισσότερα. Αλλά δυστυχώς δεν έχω χωράφια να τα καλλιεργήσω, ούτε μπορώ να σκεφτώ κάτι να ασχοληθώ.
Ο Γιώργος Οικονόμου είναι άνεργος,απολυμένος από τη ΒΙΑΜΥΛ
Μας διαβεβαίωναν ότι μέσω των ειδικών προγραμμάτων ανεργίας θα τακτοποιηθούμε σε δουλειές.
Ασύστολα ψεύδη
Μετέφεραν το εργοστάσιο στη Βουλγαρία
Η βιομηχανία άλεσης αραβοσίτου και παραγωγής προϊόντων γλυκόζης, στην οδό Γεωργικής Σχολής στη Θεσσαλονίκη, ήταν γνωστή ως «εργοστάσιο των πουλιών», καθώς σμήνη περιστεριών και άλλων πτηνών συγκεντρώνονταν στους σωρούς καλαμποκιού που χρησιμοποιούνταν ως πρώτη ύλη.
Η ΒΙΑΜΥΛ εξαγοράσθηκε τη δεκαετία του ΄80 από τον βελγικό όμιλο Αmylum και μετονομάσθηκε σε Αmylum Ηellas. Απασχολούσε τότε 151 εργαζομένους, ενώ το 1989 η βρετανική Τate & Lyle, μέτοχος του βελγικού ομίλου, απέκτησε στη συνέχεια τον έλεγχο. Η ιδιοκτήτρια εταιρεία διατροφικών συστατικών Τate & Lyle στις αρχές του 2006 αποφάσισε να κλείσει τη μονάδα της Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο του 2008, ύστερα από 56 χρόνια λειτουργίας, στο πλαίσιο της αναθεώρησης της Κοινής Οργάνωσης της Αγοράς Ζάχαρης που ρυθμίζει την παραγωγή και τις τιμές της ζάχαρης και της ισογλυκόζης. Η μονάδα της Θεσσαλονίκης έδωσε τη θέση της σε ένα νέο εργοστάσιο της πολυεθνικής εταιρείας στη Βουλγαρία, από όπου εξυπηρετούνται ήδη οι Έλληνες πελάτες, παρά τις έντονες αντιδράσεις των 83 εργαζομένων που απολύθηκαν.
ΠΗΓΗ: TA NEA, 15/11/08
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)