ΕΛΑΤΕ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

Γραφεία Πάτρας: Κορίνθου 245-249, τηλ-fax: 2610 275 795, email: koe.achaias@gmail.com

17 Δεκ 2010

Δελτίο τύπου της ΚΟΕ για την απελευθέρωση των συλληφθέντων της διαδήλωσης, 17/12/2010

Ελεύθεροι και οι τελευταίοι 6 συλληφθέντες διαδηλωτές

Σήμερα Παρασκευή 17/12 το μεσημέρι, με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα, αφέθηκαν ελεύθεροι και οι τελευταίοι 6 συλληφθέντες της προχτεσινής μεγαλειώδους απεργιακής διαδήλωσης, την οποία επιχείρησε να διαλύσει η «κυβέρνηση» της τρόικας με όργανο την αστυνομία του Παπουτσή.

Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του Γιώργου Μ., που συνελήφθη όταν ομάδες «Δίας» και «Δέλτα» έπεσαν με τις μηχανές τους, απρόκλητα και δολοφονικά, πάνω στο μπλοκ της κίνησης εργαζομένων Δικαίωμα: Στη διάρκεια του πρώτου σταδίου της ανάκρισης αποδείχτηκε με αναμφισβήτητα ντοκουμέντα ότι αυτοί που επιτέθηκαν δεν ήταν οι διαδηλωτές, όπως ισχυρίζονται οι ψευδορκούντες αστυνομικοί, αλλά οι μηχανόβιοι ένστολοι υπάλληλοι του Παπουτσή. Επιπλέον κατέρρευσαν οι ψευδολογίες των αστυνομικών ότι ο συλληφθείς φορούσε μάσκα ή κουκούλα.

Οι αστυνομικοί της ομάδας «Δέλτα» που επιτέθηκε στο Δικαίωμα θα δώσουν λόγο τόσο για τις στημένες κατηγορίες που προσπάθησαν να προσάψουν στον Γιώργο Μ., όσο και για την απρόκλητη και δολοφονική επίθεσή τους ενάντια σε εργαζόμενους και νεολαίους που ασκούσαν και θα ασκούν το δικαίωμά τους να διαδηλώνουν – μέχρι να φύγει αυτή η κατοχική συμμορία. Η απελευθέρωση και των τελευταίων 6 συλληφθέντων αποτελεί μια μικρή μεν, αλλά πρώτη επιτυχία απέναντι στους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς της «κυβέρνησης» των υπαλλήλων της τρόικας, οι οποίοι επιχείρησαν με ένα όργιο απίστευτης τρομοκρατίας να φοβίσουν το λαό ώστε να μην ξαναβγεί στους δρόμους.

Να παραιτηθεί άμεσα ο πρώην πρόεδρος της ΕΦΕΕ και νυν πρόεδρος των ΜΑΤ Παπουτσής που στήνει σκευωρίες και, με την εντολή του στην αστυνομία να βαράει στο ψαχνό, αναζητά νεκρό. Παρά τα ψέματα και την τρομοκρατία, η λαϊκή οργή δεν λυγίζει, και κάνει πιο επιτακτική παρά ποτέ την ενοποίηση όλων των αγώνων σε ένα κεντρικό πολιτικό στόχο: Να φύγει η καταστροφική και επικίνδυνη για το λαό και τη χώρα «κυβέρνηση» των υπαλλήλων της τρόικας!

17/12/2010
Γραφείο Τύπου ΚΟΕ

Δελτίο τύπου της ΚΟΕ για τις διαδηλώσεις της 15ης Δεκεμβρίου


Ποτάμι φουσκωμένο η οργή του λαού και η κυβέρνηση των μεταφραστών δεν μπορεί να το σταματήσει. Ξεχείλισε ο θυμός και η αγανάκτηση για την πιο άγρια πολιτική που έζησε ποτέ ο τόπος. Το υπηρετικό προσωπικό της Τρόικας υπερψήφισε με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα το νομοσχέδιο του εργασιακού μεσαίωνα.

Την επόμενη ημέρα, η κυβέρνηση των υπαλλήλων του ΔΝΤ έβγαλε στο δρόμο χιλιάδες νταήδες κρατικούς και παρακρατικούς, χτύπησε ανελέητα τη διαδήλωση, έκανε συλλήψεις με στημένες κατηγορίες, επιχείρησε να τρομοκρατήσει το λαό με γκλομπ, μηχανοκίνητες εφορμήσεις και χημικό πόλεμο, για να μην κατέβει ξανά στο δρόμο.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει χάσει κάθε κοινωνική νομιμοποίηση. Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι μιλούν για χούντα έξω από κάθε όριο εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και κοινοβουλευτικής λειτουργίας.

Η ΚΟΕ καταγγέλλει τους ανελέητους ξυλοδαρμούς διαδηλωτών από άνδρες των ΜΑΤ, από μηχανόβιους αλήτες της ομάδας ΔΙΑΣ και από παρακρατικούς ασφαλίτες. Είναι ξυλοδαρμοί που ποτέ δεν θα γίνουν θέμα στα ΜΜΕ. Ο πρώην πρόεδρος της ΕΦΕΕ και νυν πρόεδρος των ΜΑΤ, με την εμπρηστική συμπεριφορά του και με την εντολή του προς τις δυνάμεις καταστολής να βαράνε στο ψαχνό, αναζητά νεκρό. Είναι προτιμότερο να παραιτηθεί άμεσα.

Η ΚΟΕ χαιρετίζει τις μεγάλες διαδηλώσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας. Η λαϊκή οργή είναι τόσο μεγάλη που δεν λυγίζει και δεν υποχωρεί. Είναι επιτακτική ανάγκη οι αγώνες, οι απεργίες, οι επιμέρους κινητοποιήσεις να συναντηθούν σε έναν κεντρικό πολιτικό στόχο: Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πρέπει να φύγει.

16 Δεκ 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Κ.Ο.Ε ΑΧΑΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 15ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ


Οι χιλιάδες λαού που διαδήλωσαν χθές στην πόλη μας όπως σε όλη την χώρα, την οργή και την αγανάκτηση τους για τη Χούντα του Μνημονίου, έδωσαν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τον παρατεταμένο αγώνα ενάντια στην συμμορία Τρόικας και Κυβέρνησης. Μία πορεία που όταν η κεφαλή της έφτανε στην Πλατεία Όλγας το τέλος της ήταν ακόμα στην Πλατεία Γεωργίου, μία πορεία που έδωσε απαντήσεις σε πολλούς και ελπίζουμε να προκαλέσει ερωτήματα σε όσους νοιάζονται το λαικό κίνημα της περιοχής μας.
Ο όγκος και ο παλμός χιλιάδων εργαζόμενων και νέων, αποδεικνύουν ότι ένας νέος γύρος αγώνων και έντασης της λαικής πάλης μπορεί να ξεκινήσει, μπορεί να ξεδιπλωθεί μαζικά, μαχητικά για να διώξουμε απο τη χώρα τα αρπαχτικά του ΄ΔΝΤ και της Ε.Ε, για να χτυπηθεί μια και καλή το πολιτικό σύστημα της υποδούλωσης.

Το μήνυμα που δόθηκε χθες στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας ήταν ξεκάθαρο. Και χωρίς την ηγεσία του Δ.Σ , ηγεσία που δεν τόλμησε να κάνει ούτε μια κριτική στον Παναγόπουλο και στην ξεδιάντροπη στάση του, οι εργαζόμενοι, τα σωματεία, οι νέοι της πόλης διοργάνωσαν και περιφρούρησαν μόνοι τους μια τεράστια διαδήλωση. Οι αποδοκιμασίες στο πρόσωπο του Προέδρου του Ε.Κ.Π ήταν τέτοιες που δεν άφησαν να ακουστεί καμία ομιλία ΄΄θεάτρου και θεάματος΄΄. Ο κόσμος δεν σηκώνει πια τα ψεύτικα λόγια, τώρα οι πράξεις θα κερδίζουνε τις συνειδήσεις.
Η στιγμή που η μεγάλη πορεία έφτασε στην Πλ.Γεωργίου, όπου και ήταν συγκεντρωμένος ο εργαζόμενος κόσμος που κινητοποιήθηκε με το ΠΑΜΕ, θα μπορούσε να ήταν ιστορική. Ας αναλογιστούμε τη λαοθάλασσα που θα γέμιζε την Πάτρα, την δύναμη του απλού κόσμου ενωμένη πέρα και πάνω απο κάθε μηχανισμό. Τελικά πόσο ακόμα θα κάνουμε πως δεν βλέπουμε την πολλαπλασιαστική δύναμη που πάει χαμένη;

Όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς έχουμε ευθύνη να στηρίξουμε , να συντονίσουμε, να οργανώσουμε και να ενώσουμε το μεγάλο οργισμένο ποτάμι, για να αποδείξουμε ότι η ανάγκη της κοινωνίας να βρει μέσα απο την οργή της προοπτική, θα γίνει οργάνωση του λαού και μέτωπο πραγματικό στους κοινωνικούς και στους πολιτικούς αγώνες.

15 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2010 - ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ ΜΗΝ ΣΚΥΒΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!

14 Δεκ 2010

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ-ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΤΡΟΙΚΑΣ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!


OΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Μπορούμε να τους διώξουμε.
Να φύγει η χούντα! Φτάνει πια.
Να διώξουμε τη συμμορία!

ΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ!


ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ 10 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ!

11 Δεκ 2010

Προκήρυξη Κ.Ο.Ε για την Απεργία της 15ης Δεκέμβρη, 10/12/2010


ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΜΑΣ!

ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟ


Γεμίσαμε παντού ανασφάλεια, απολύσεις, ανεργία. Γεμίσαμε προβλήματα αλλά γεμίσαμε και οργή. Αυτοί δεν πρόκειται να σταματήσουν μέχρι να πετύχουν την πλήρη εξαθλίωση της κοινωνίας. Το σύνταγμα της χώρας και οποιαδήποτε έννοια δημοκρατίας έχουν καταπατηθεί. Ο Στρος Καν, ο Όλι Ρεν, οι τροϊκανοί επιτηρητές έχουν κάνει τη βουλή καφενείο τους. Ο Στρος Καν αντέγραψε το δικτάτορα Παπαδόπουλο λέγοντας ότι είναι ο γιατρός που θέλει να σώσει εμάς τους άρρωστους και δίπλα του η τραγική φιγούρα του (υποτιθέμενου) πρωθυπουργού να χαμογελάει δουλικά και να κάνει κομπλιμέντα στον «φίλο και σοσιαλιστή Ντομινίκ».

Καθημερινά, όμως, αναπτύσσονται μικροί και μεγαλύτεροι αγώνες. Σε εταιρίες που κλείνουν, που απολύουν, που δεν πληρώνουν και όπου εργαζόμενοι απαντάνε με επισχέσεις εργασίας και απεργίες. Στις δημόσιες συγκοινωνίες, τους Δήμους, τα νοσοκομεία και τις κοινωνικές υπηρεσίες που διαλύονται αλλά και που οργανώνονται και απεργούν. Στο χώρο του τύπου όπου οι εργαζόμενοι απαντάνε με συντονισμό και καθημερινές μάχες. Στα λιμάνια και τα καράβια. Σε γειτονιές όπου δραστηριοποιούνται κινήσεις και πρωτοβουλίες αγώνα. Στα διόδια και αλλού που μεγαλώνει το κίνημα «δεν πληρώνω». Σε σχολεία και πανεπιστήμια που μπαίνουν στο στόχαστρο της αγοράς και της κυβέρνησης. Ενώ πρόσφατα οι νέοι έδωσαν σε όλη την Ελλάδα το δικό τους τόνο με κινητοποιήσεις αγανάκτησης που χτυπήθηκαν άγρια από τα ΜΑΤ.

Θα τους ανατρέψουμε; Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα; Λέμε ξεκάθαρα: Ναι. Πρέπει όμως να πολλαπλασιαστούν οι μικροί και μεγάλοι αγώνες. Αλλά και να συντονιστούν, να ενωθούν για να γεννηθεί μια νέα ελπίδα. Τα ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος πέρα από τη θανατηφόρα θηλιά του χρέους και του μνημονίου, πέρα από την υποταγή στις «αγορές», το ΔΝΤ και την Ευρωζώνη. Λένε ψέματα. Υπάρχει άλλος δρόμος για τη χώρα και είναι αυτός της αμφισβήτησης κάθε πολιτικής που πνίγει και εξαθλιώνει το λαό. Είναι ο δρόμος της οικονομικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης. Πρέπει να αρνηθούμε να πληρώσουμε το χρέος τους γιατί δεν το δημιουργήσαμε εμείς αλλά οι κυβερνήσεις, οι πολυεθνικές, οι πολιτικές τους. Να αρνηθούμε να πεθάνουμε για τη σωτηρία της ευρωζώνης. Για να σταθούμε στα πόδια μας, για να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας οι εργαζόμενοι, ο λαός, η χώρα, πρέπει να διώξουμε την τρόικα και την αντιπροσωπεία της που λέγεται κυβέρνηση. Αυτό μπορεί να γίνει με τον παρατεταμένο πολιτικό και κοινωνικό αγώνα, με τη συνάντηση όλων των αντιστάσεων, με την ευρύτερη δυνατή οργάνωση και ενότητα του λαού. Με ένα μεγάλο ξεσηκωμό που θα σαρώσει το καθεστώς της χρεοκοπίας.

Σήμερα που θα είχαμε ανάγκη μια ΓΣΕΕ να οργανώνει τον αγώνα των εργαζομένων, να στηρίζει τα σωματεία και τις καθημερινές μάχες, να είναι το στρατηγείο της αντίστασης, αντιμετωπίζουμε την τραγική και προκλητική εικόνα του Παναγόπουλου και ενός συνδικαλισμού κομμένου και ραμμένου στα μέτρα του ΔΝΤ και του ΣΕΒ. Δεν πάει άλλο με αυτόν το συνδικαλισμό και αυτές τις φιγούρες που δυσφημούν κάθε έννοια συνδικαλισμού και εργατικού κινήματος. Θέλουμε ΓΣΕΕ εργατών και όχι των τροϊκανών και των εργοδοτών. Ο Παναγόπουλος έχει κάνει κατάληψη στη ΓΣΕΕ και πρέπει να εκδιωχτεί μαζί με το μοντέλο κυβερνητικού «συνδικαλισμού» που εκφράζει. Δεν αναγνωρίζουμε ούτε αυτόν ούτε τις υπογραφές του. Να τις πάρει τώρα πίσω και να φύγει, ας γίνει υπουργός μια ώρα αρχύτερα. Σε αυτό πρέπει να συμμαχήσουν όλοι οι εργαζόμενοι και όλοι οι τίμιοι και υγιείς συνδικαλιστές. Για μια ενωτική και αγωνιστική οργάνωση των εργαζομένων, μακριά από τις λογικές της υποταγής αλλά και από τις πρακτικές της διάσπασης των εργαζομένων και των κινητοποιήσεων που ακολουθεί το ΠΑΜΕ.

Δεν είμαστε μόνοι μας. Βλέπουμε τι γίνεται σε όλη την Ευρώπη. Στην Αγγλία οι νέοι εξεγέρθηκαν. Στην Ιταλία το ίδιο. Στη Γαλλία το ασφαλιστικό ίσα που τα κατάφεραν να το περάσουν αλλά καταδικάστηκαν από την κοινωνία. Στην Ιρλανδία η κυβέρνηση είναι σε κρίση επειδή ακολουθεί το δρόμο του Παπανδρέου. Σε Ισπανία και Πορτογαλία οι πιο μεγάλες απεργίες των τελευταίων δεκαετιών. Τι έχουν να πουν μπροστά στην κατάρρευση της Ιρλανδίας με τον ελάχιστο δημόσιο τομέα, όλοι αυτοί που λέγανε ότι φταίει για την κρίση το «μεγάλο δημόσιο»; Κι εκεί μαζί τα φάγαμε, Πάγκαλε; Τι έχουν να πουν μπροστά στον κλειστό πύργο του Άιφελ και τον κατειλημμένο πύργο της Πίζας αυτοί που κατηγορούσαν τους εργαζόμενους της Ελλάδας ότι δυσφημούν τη χώρα με την κινητοποίηση στην Ακρόπολη; Τι λένε αυτοί που μάλωναν τους «ταραξίες» νέους της Ελλάδας, τώρα που η «ήσυχη» αγγλική νεολαία εισβάλει στα υπουργεία;

Στις 15 Δεκέμβρη απεργούμε και διαδηλώνουμε. Όλοι μαζί! Εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι, μαθητές, φοιτητές. Δηλώνουμε δυναμικό παρόν. Μας φοβούνται όταν είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι. Να βουλιάξουμε όλες τις πόλεις με μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις. Να σπάσουμε το φόβο και την υποταγή. Να αμφισβητήσουμε το μονόδρομο της χρεοκοπίας και της εξαθλίωσης. Για μια ζωή με δικαιώματα, επιλογές, αξιοπρέπεια και προοπτική. Για εμάς και τα παιδιά μας, για το μέλλον του λαού και της χώρας.

Δελτίο τύπου της ΚΟΕ για τις διαδηλώσεις της 6 Δεκέμβρη και την κρατική καταστολή, 8/12/2010

Η ΚΟΕ καταγγέλλει το όργιο καταστολής και τρομοκρατίας που εξαπέλυσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων με αφορμή τη συμπλήρωση 2 χρόνων από τη δολοφονία του 15χρονού Γρηγορόπουλου και την εξέγερση της νεολαίας το Δεκέμβρη του 2008. Φαίνεται πως σε καιρούς χούντας κυβέρνησης – τρόικας, δεν αναγνωρίζεται σε κανέναν το δικαίωμα να αντιστέκεται, να αγωνίζεται, να διαδηλώνει.

Μετά τη πρωτοφανή απαγόρευση της κυκλοφορίας στο κέντρο της Αθήνας, στις 6/12, ακολούθησαν οι δεκάδες προληπτικές προσαγωγές με αποκορύφωμα την προσπάθεια διάλυσης της διαδήλωσης στα προπύλαια πριν καν ξεκινήσει. Κατά τη διάρκεια της πορείας οι δυνάμεις καταστολής μετέτρεψαν την Αθήνα σε θάλαμο αερίων, ξυλοκόπησαν βάναυσα διαδηλωτές από τα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων της Νομικής και της Φιλοσοφικής και προχώρησαν σε δεκάδες συλλήψεις.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά την επόμενη ημέρα, σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες, στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων, τα ΜΑΤ επιτέθηκαν αναίτια στους συγκεντρωμένους με αποτέλεσμα να τραυματιστεί και να μεταφερθεί στο νοσοκομείο ο γραμματέας της νεολαίας Συνασπισμού, Ν. Ηλιόπουλος καθώς κι ένα ακόμα μέλος του Κ.Σ. της ν. ΣΥΝ.

Η κυβέρνηση σε συνεργασία με την τρόικα εφαρμόζουν τη πιο βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική των τελευταίων χρόνων. Πολιτική που διογκώνει την ανεργία, την φτώχεια, την εξαθλίωση και πετάει στο περιθώριο τη νεολαία, τους εργαζόμενους, το λαό ολόκληρο. Το δόγμα της μηδενικής ανοχής κι η σιδηρόφρακτη δημοκρατία είναι έννοιες απαραίτητες για να θωρακιστεί αυτή η πολιτική.

Καλούμε τους μαθητές, τους φοιτητές, τους εργαζόμενους, τους ανέργους να συνεχίσουν να αγωνίζονται για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Να δημιουργήσουμε ένα μέτωπο για την αντίσταση, για την αλληλεγγύη, για την αλλαγή. Για να διώξουμε τη χούντα κυβέρνησης – τρόικας. Με ενότητα – οργάνωση – αγώνα όλου του λαού, μπορεί να ανακοπεί η πορεία της χώρας προς την κοινωνική χρεοκοπία.

Όλοι στους δρόμους, όλοι στην απεργία της 15ης Δεκέμβρη.

3 Δεκ 2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΣΑΣ Κ.Ο.Ε ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008


Αν ο Δεκέμβρης ήταν ερώτηση,υπάρχει καμιά απάντηση;

Δύο κόσμοι αντίθετοι.
Δύο χρόνια πριν, τον Δεκέμβρη του 2008, η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από πυρά τουειδικού φρουρού Κορκονέα, στάθηκε η αφορμή για να πλημμυρίσουν οι δρόμοι και οι πλατείες όλης της χώρας από ένα χείμαρρο οργής και αγανάκτησης. Η εξέγερση της νεολαίας στην Ελλάδα έκανε το γύρο του κόσμου,αποτέλεσε για καιρό πρώτη είδηση στα διεθνή ΜΜΕ, απέσπασε την αλληλεγγύη κινημάτων από όλο τον κόσμο.
Μια γενιά πνιγμένη στην αβεβαιότητα και τα αδιέξοδα, εγκλωβισμένη σε ένα συνεχές τρέξιμο, μεγαλωμένη σεμια εποχή ηγεμονίας των αντιλήψεων της αγοράς, του καταναλωτισμού και της εμπορευματοποίησης των πάντων, ξέσπασε.
Στο πρόσωπο του Αλέξη, μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι των 500€, άνεργοι, βρήκαν
κομμάτια του εαυτού τους. Πολύ γρήγορα, το μίσος για τον ειδικό φρουρό μεταφράστηκε σε ένα κύμα απαξίωσης του πολιτικού κατεστημένου, αμφισβήτησης των μονόδρομων, άρνησης του μέλλοντος που ξεπρόβαλλε τότε, στην αυγή της παγκόσμιας κρίσης.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη, χάραξε μια φαρδιά κόκκινη γραμμή στην ελληνική κοινωνία και ανάγκασε τον καθένα να πάρει θέση. Βγήκαν τότε στο προσκήνιο δύο αντίθετοι κόσμοι που συγκρούονται, που ο ένας δεν χωράει τον
άλλον, που συνεχώς, όπως και σε ολόκληρη την ιστορία των λαών, θα μάχονται γιατί δεν μπορεί να συνυπάρξει η εκμετάλλευση με την ελευθερία. Από τη μία μεριά, ο γερασμένος κόσμος του κεφαλαίου, των τραπεζών, των ΜΜΕ, της Αστυνομίας, του καπιταλισμού και του πολιτικού του προσωπικού.
Από την άλλη, τα νιάτα του τόπου,οι μαθητές, οι φοιτητές, ο κόσμος της μαύρης, ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας, η πλειοψηφία της
κοινωνίας που είτε ενεργά είτε βουβά υποστήριξε τον αγώνα της νεολαίας. Όσοι από τους «από πάνω» παρίσταναν τους ξαφνιασμένους για όσα εξελίσσονταν για μέρες στους δρόμους όλης της χώρας, είναι ψεύτες
και υποκριτές. Γνώριζαν καλά, ότι με τις πολιτικές τους, με την περιστολή των δικαιωμάτων και των ελευθεριών,
με την περιθωριοποίηση της νεολαίας, με το ξερίζωμα της ελπίδας, επιταχύνουν τον ωρολογιακό μηχανισμό μιας βόμβας που είναι έτοιμη να εκραγεί.

Ο Δεκέμβρης μας έμαθε πολλά.
Η εξέγερση της νεολαίας τον Δεκέμβρη του 2008 ήταν προειδοποίηση, ήταν ένα ερώτημα πού αμφισβητούσε το παρόν γιατί δεν έβλεπε μέλλον. Δύο χρόνια μετά αυτά τα ερωτήματα απαντιούνται με τον πιο βάρβαρο τρόπο.
• Ναι, ο καπιταλισμός δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην ανθρωπότητα. Είναι ένα σύστημα καταστροφικό που στην προσπάθεια του να επιβιώσει (να διασφαλίσει δηλαδή τα κέρδη του κεφάλαιου) θα οδηγήσει ολόκληρα κοινωνικά στρώματα στην πείνα, τη φτώχεια, την εξαθλίωση.
• Ναι, η Ελλάδα είναι μια χώρα αφιλόξενη για κάθε νέο, εργαζόμενο, συνταξιούχο. Μια χώρα με διαλυμένη
παραγωγή, αποδεκατισμένη αγροτιά, τουριστικό θέρετρο για τους πλούσιους Αμερικάνους και επενδυτικός στόχος των κινέζικων εμπορικών μεγαθηρίων και των σεΐχηδων του Ντουμπάι και του Άμπου Ντάμπι.
• Ναι, η νεολαία δεν χωράει στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, δεν μπορεί να εργαστεί, να δημιουργήσει, να ζήσει. Διογκώνεται ένα κύμα σύγχρονης μετανάστευσης για σπουδές και δουλειά στο εξωτερικό. Έρχονται στη μνήμη εικόνες ξεριζωμού, όταν κατά εκατοντάδες, Έλληνες αφήναν την πατρίδα για μια δουλειά στα εργοστάσια της Γερμανίας.
• Ναι, οι πολιτικοί υπηρέτες του κεφάλαιου είναι κλέφτες, ψεύτες και δούλοι μέχρι το μεδούλι. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και οι σύμμαχοι τους τα έφαγαν, τα κουκούλωσαν, αναρριχήθηκαν στην εξουσία με ψεύτικα
προγράμματα εξαπατώντας τον ελληνικό λαό και τελικά παρέδωσαν τη χώρα στην Τρόικα και το ΔΝΤ, καταργώντας κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας.

Το σύστημα τους καταρρέει...
Σήμερα, ζούμε στην εποχή του Μνημονίου. Η αλλαγή φρουράς, με το ΠΑΣΟΚ να αναλαμβάνει την διακυβέρνηση του τόπου, σηματοδότησε την εισβολή του ΔΝΤ και της Τρόικας στη χώρα και στην ουσία την εδραίωση ενός
νέου καθεστώτος. Ο λαός και η νεολαία βρίσκονται σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότιδύο χρόνια πριν.
Κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα, καταργούνται για να «εξυπηρετηθεί» η αποπληρωμή του χρέους και ο ιδρώτας των εργαζόμενων μετατρέπεται σε ζεστό χρήμα για να γεμίσουν οι τσέπες των διεθνών μαυραγοριτών και τοκογλύφων που έχουν εγκατασταθεί στη χώρα ώστε να επιτηρούν, ή καλύτερα να υπαγορεύουν, την πολιτική της κυβέρνησης. Αν ο Δεκέμβρης έφερε στην επιφάνεια τα αδιέξοδα, την καταπίεση, την απαισιοδοξία
για το μέλλον, σήμερα αυτά συνυπάρχουν πολλαπλάσια μαζί με μια πολύ σκληρή πραγματικότητα.
Η χρεοκοπία είναι στην ημερήσια διάταξη και από τα πλέον επίσημα χείλη.
Η Ελλάδα δεν είναι πλέον το μοναδικό μαύρο πρόβατο στην Ευρώπη. Το φταίξιμο για τους τριγμούς στην Ευρωζώνη, αποδίδονται τώρα και σε άλλους «απείθαρχους» λαούς. Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ισλανδία
παίρνουν σειρά για την είσοδο τους στο μηχανισμό στήριξης της Τρόικας και του ΔΝΤ. Η Ευρώπη των μεγάλων οραμάτων, του ευρώ, της ανάπτυξης δεν δείχνει να μπορεί να αντισταθεί στο κύμα της κρίσης. Τώρα που οξύνονται τα πράγματα, που δεν συγκινούν πλέον οι «ισόρροπες αναπτύξεις» και οι «ευρωπαϊκές συγκλίσεις», βγαίνει το μαστίγιο, φανερώνοντας τον πραγματικό ρόλο της Ε.Ε.

Ο Δεκέμβρης παραμένει ανολοκλήρωτος...
Ο Δεκέμβρης σαν γεγονός, έχει βρει τη θέση του στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Σήμερα, πολλοί προσπαθούν να του προσδώσουν τον χαρακτήρα μιας σύντομης παρένθεσης που έκλεισε. Γελιούνται όμως οικτρά όσοι θεωρούν ότι οι εξεγέρσεις του λαού και της νεολαίας κλείνονται σε χρονοντούλαπα της ιστορίας. Η ανολοκλήρωτη εξέγερση του Δεκέμβρη αναζητά, ακόμη πιο επίμονα σήμερα, τη
θέση της σε ένα ελπιδοφόρο σχέδιο διεξόδου από το σημερινό τέλμα, από το φαύλο κύκλο του χρέους και της μαύρης καθημερινότητας που βιώνει ο λαός.
Έχουμε ανάγκη από μια νέα εξέγερση. Οι εξεγέρσεις, οι επαναστάσεις, οι μαζικοί αγώνες των λαών είναι αυτοί που κινούν τον τροχό της ιστορίας. Έχουμε ανάγκη από μια συνολική ρήξη με την σημερινή πολιτική-κοινωνική-
πολιτιστική πραγματικότητα.
Για να ξεπεραστεί το σημερινό πολιτικό σύστημα, για να χαραχτεί μια διαφορετική
πορεία για τη χώρα και το λαό χρειάζεται να οικοδομήσουμε ένα μέτωπο όλων εκείνων των δυνάμεων του τόπου που σήμερα στριμώχνονται στο περιθώριο. Ο Δεκέμβρης, όρισε στρατόπεδα. Το δικό μας συνεχώς αυξάνεται με κόσμο που πίστευε πως κάπως μπορεί να τα βολέψει, με κοινωνικά στρώματα που ευημερούσαν αλλά τα νέα
μέτρα και οι περικοπές τα ωθούν σε συνθήκες επιβίωσης, με ανθρώπους που ιστορικά και ιδεολογικά ταυτίζονταν με το ΠΑΣΟΚ αλλά τώρα ανακαλύπτουν το πραγματικό πρόσωπο του κυβερνητικού «σοσιαλισμού».
Η κινητοποιήσεις της 5ης Μάη αλλά και οι πρόσφατες για την 37η επέτειο του Πολυτεχνείου, φανερώνουν τις διαθέσεις πολύ κόσμου να αγωνιστεί, να κατέβει στο δρόμο, να μην αφήσει την τύχη του στα χέρια των από πάνω.

Ποιός θα γράψει την ιστορία; Ή αυτοί ή εμείς...
Η περίοδος που ζούμε αποτελεί τομή για την παγκόσμια ιστορία του σύγχρονου κόσμου και των λαών. Ζούμε μέσα στη μαύρη τρύπα ενός χρεοκοπημένου συστήματος που αναζητά, χωρίς αποτελέσματα, λύσεις και τρόπους για να συνεχίσει να ταλαιπωρεί την ανθρωπότητα. Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι εδώ, βαθαίνει, παίρνει
άγριες μορφές και η έκβαση των πραγμάτων έχει δύο δρόμους.
Ή θα είμαστε η γενιά που θα βιώσει μια ιστορική
οπισθοχώρηση με πολέμους, εξαθλίωση, πείνα, φτώχεια για να καταφέρει να ορθοποδήσει ξανά ο καπιταλισμός ή θα είμαστε κομμάτι ενός μεγάλου κινήματος αλλαγής των πραγμάτων για να καταφέρει να επιβιώσει η ανθρωπότητα.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ξεπροβάλλει η ανάγκη ενός άλλου κόσμου.
Ο κομμουνισμός πλανιέται πάνω από ολόκληρο τον πλανήτη και αποτελεί φόβητρο για τους υπηρέτες του σημερινού σάπιου κόσμου αλλά και ελπίδα για το μέλλον των λαών. Όσο και αν προσπάθησαν οι κυρίαρχοι να συκοφαντήσουν το κομμουνιστικό κίνημα ξαναγράφοντας την ιστορία, η ίδια η ζωή έρχεται να τους διαψεύσει και να φανερώσει
πως υπάρχει άλλος δρόμος, εφικτός και αναγκαίος...

Υπάρχει διέξοδος στο αδιέξοδο! Στην οργάνωση, την ενότητα, τον αγώνα!

Ο Δεκέμβρης ως η πρώτη εξέγερση μέσα στη κρίση έσπειρε τον τρόμο στα ελληνικά και διεθνή επιτελεία,αποδεικνύοντας τη δύναμη των «από κάτω», έστω και σαν υπόσχεση για το μέλλον.
Η εκδοχή μιας νεολαίας όμως που αναζητά διεξόδους, πέρα από το να συγκρούεται με τα αδιέξοδά της, είναι αυτή μπορεί να μονιμοποιήσει τον τρόμο στο στρατόπεδό τους. Γιατί ακριβώς αυτή η αναγκαία αναζήτηση δρόμων και οι συντονισμένες,προσανατολισμένες εκρήξεις, μπορούν να δημιουργήσουν έναν καλύτερο κοινωνικό και πολιτικό συσχετισμό δύναμης για τους λαούς. Αν το δίκιο είναι πάντα με την εξέγερση, η δύναμη κρύβεται στην
οργάνωση, την ενότητα, την αλληλεγγύη. Χωρίς αυτά, η απαξίωση για το πολιτικό σύστημα δε θα δίνει τη θέση της στην αμφισβήτησή του, την κριτική και την ανάδειξη της ανάγκης ανατροπής του. Με αυτά, είμαστε πιο αποτελεσματικοί, πιο υπολογίσιμοι, πιο δυνατοί.
Σήμερα, η επίθεση στην ελληνική κοινωνία, η επίθεση στην
ελληνική νεολαία, και πρόσφατα η επίθεση στο πανεπιστήμιο δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Η νεολαία των μεγάλων αγώνων του άρθρου 16, η γενιά του Δεκέμβρη μπορεί να δώσει το έναυσμα για ένα μεγάλο, αποτελεσματικό, παλλαϊκό ξεσηκωμό.
Μπορεί να γίνει μπροστάρης σε ένα παρατεταμένο λαϊκό αγώνα, σε έναν
ανυποχώρητο και διαρκές αγώνα που θα διεκδικεί να φύγει η χούντα της
τρόικα, να φύγει το σάπιο πολιτικό κατεστημένο, να φύγει η δωσίλογη
κυβέρνηση Παπανδρέου.
Η αγανάκτηση και η οργή, να μετατραπεί σε ένα
μεγάλο κύμα αλλαγής. Μαζί με τις δυνάμεις που μάχονται για έναν άλλο
κόσμο, να προετοιμάσουμε και να προετοιμαστούμε για τα μεγάλα
κοινωνικά ξεσπάσματα που έρχονται. Να συγκροτηθούμε, να αντιληφθούμε
τη δύναμή μας, να οργανώσουμε και να οργανωθούμε μέσα στις σχολές,
τους φοιτητικούς συλλόγους, τους χώρους δουλειάς, την αριστερά για να
μην μείνει κανείς μόνος του, για να γίνουμε πραγματικά επικίνδυνοι.

2 Δεκ 2010

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ: Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ



H νεολαία της Κ.Ο.Ε, διοργανώνει αύριο Παρασκευή 3 Δεκέμβρη 2010, στις 7 το απόγευμα στο Μέγαρο Λόγου κ Τέχνης της Πάτρας, εκδήλωση με θέμα:' Ο Δεκέμβρης ήταν μόνο η αρχή. Μέτωπο ενάντια στην Χούντα Κυβέρνησης-Τρόικα",με ομιλητή το μέλος της νεολαίας της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας , Β.Χατζηνάκη.
Λίγες μέρες πριν την επέτειο απο τις 6 Δεκέμβρη του 2008, απο την δολοφονία του μαθητή Γρηγορόπουλου και την μεγάλη εξέγερση των νέων σε όλη την χώρα, παραμένει ερώτημα το δυναμικό εκείνης της ελπιδοφόρας ΄έκρηξης΄ πως θα ξαναμπεί στο προσκήνιο των αγώνων, στηρίζοντας τους αγώνες του λαού απέναντι στο καθεστώς του Μνημονίου,προωθόντας μια μεγάλη αλλαγή υπέρ των εργαζόμενων και των νέων της χώρας.
Καλούμε σε μια εκδήλωση που θα μιλήσει για την 6η Δεκέμβρη του 2008 και την 5η Μάη του 2010, σαν στιγμιότυπα απο το άμεσο μέλλον των λαικών αγώνων.

Κ.Ο.Ε Αχαίας

"Μιλώντας για το θέατρο" στο Avanti στην Πάτρα


Μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση πραγματοποιείται το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου στις 8.30 το βράδυ στο «Avanti» (Ερισσού 10 και Ηφαίστου), με την παρουσίαση του μονόπρακτου «Αυτός και το παντελόνι του» από το «Διάφανο Θέατρο» και τον Γιώργο Φραντζόλα, ενώ θα ακολουθήσει συζήτηση «Μιλώντας για το θέατρο».

Μια πρόταση σε θεατρικές ομάδες, θεατρικούς συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιούς και θεατρόφιλους

Όπως αναφέρουν οι υπεύθυνοι της πολιτιστικής λέσχης «Avanti»:

«Στο πλαίσιο της λειτουργίας της πολιτιστικής λέσχης “Avanti” θέλουμε να συμβάλλουμε στην δημιουργία μόνιμων πολιτιστικών γεγονότων-θεσμών που να έχουν τη δική τους ύπαρξη και αυτοτέλεια μέσα στο όλο πρόγραμμα της λέσχης.

Από αυτή την άποψη, νιώσαμε πως θα άξιζε αυτή την προσπάθεια να την ξεκινήσουμε με την ιδέα σύστασης μίας συνάντησης για το θέατρο σήμερα (ερασιτεχνικό, επαγγελματικό, θέατρο για την εκπαίδευση και άλλες πτυχές) που θα έχει σαν κύριους σκοπούς τα εξής:

1. Τη δημιουργία ενός χώρου συνάντησης, ενός Φόρουμ για το Θέατρο που θα απευθύνεται και θα υπάρχει από Θεατρικές ομάδες, συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιούς και κριτικούς του Θεάτρου, συνολικά από κάθε χώρο της θεατρικής δημιουργίας (κρατικής, ιδιωτικής, επαγγελματικής ή ερασιτεχνικής).

2. Σκοπός αυτής της συνάντησης να είναι η συνάντηση και η γονιμοποίηση δημιουργικών ιδεών για το θέατρο σήμερα στη χώρα μας. Από το διάλογο πάνω στις θεωρητικές προσεγγίσεις του Θεάτρου σήμερα έως το ζήτημα της προβολής της θεατρικής παιδείας ή ακόμα και τη δυνατότητα ανταπόκρισης της θεατρικής δημιουργίας σε μια περίοδο κρίσης , ανταπόκρισης στην παραγωγή έργων, στη διατήρηση σκηνών και ομάδων.

3. Την συγκρότηση ενός δικτύου συνεργασίας και μόνιμης συμπόρευσης όσων δημιουργών θα συναντώνται στο πλαίσιο αυτής της συνάντησης.

Η πρόταση αυτή είναι μία ιδέα και σίγουρα μπορεί να υπάρξουν ακόμα πιο βελτιωμένες ιδέες που θα μπορούσαν να κάνουν μια τέτοια πρόταση δυνατό να αποτελέσει σημείο ενδιαφέροντος για πάρα πολύ κόσμο του θεάτρου.
Από τη δική μας μεριά αυτό που θεωρούμε σημαντικό είναι να υπάρξει ένας θεσμός που να συγκινήσει νέους και παλιούς, να κάνει γνωστή την ποικιλία και τον πλούτο της θεατρικής δημιουργίας σε ακόμα περισσότερο κόσμο , να μπορέσει να γίνει ακόμα πιο έντονο το ρεύμα ενδιαφέροντος και ενασχόλησης των νέων με την Παιδεία του Θεατρικού λόγου και πράξης.

Ελπίζουμε η πρόταση μας να βρει ανταπόκριση και να κάνουμε ένα πρώτο βήμα φέτος. Περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τις απαντήσεις, τις παρατηρήσεις, τις δικές σας ιδέες και προτάσεις».

πηγή: ΤΗΕ ΒEST

Επισκεπτες