Η ΚΟΕ για τις επερχόμενες εκλογές

Οι εκλογές άργησαν κι ας πέρασαν μόνο δυόμισι χρόνια από τις εκλογές του 2009. Η προσφυγή στη λαϊκή ψήφο ήταν το ελάχιστο όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που αναδείχτηκε τον Οκτώβρη του 2009 εφάρμοζε μια πολιτική στον αντίποδα αυτών που έλεγε προεκλογικά, με την αστεία πρόφαση ότι τάχα δεν γνώριζε την οικονομική κατάσταση. Ήταν το ελάχιστο όταν εκείνη η κυβέρνηση έφερε στη χώρα το ΔΝΤ και τελικά παρέδωσε την εξουσία στην Τρόικα χωρίς ποτέ να ρωτηθεί ο λαός. Όταν πριν λίγους μήνες παρέδωσε πραξικοπηματικά σε μια κυβέρνηση που υπέδειξε η Μέρκελ, κυβέρνηση που ποτέ κανείς δεν ψήφισε. Ήταν το ελάχιστο όταν τα κόμματα της κυβέρνησης Παπαδήμου υπέγραφαν πριν λίγες εβδομάδες μια δανειακή σύμβαση που δένει χειροπόδαρα το λαό και τη χώρα για δεκαετίες χωρίς πάλι να ρωτηθεί ο λαός και ενώ διαφωνεί με αυτήν ακόμη και η στενή κομματική βάση που στήριξε τα κόμματα αυτά στις εκλογές του 2009.

Ο λαός έστω και τυπικά έπρεπε να έχει ερωτηθεί καιρό τώρα, και όχι σε μια και σε δυο περιπτώσεις μόνο. Αλλά το καθεστώς της νέας κατοχής, χούντας και κοινωνικής εξόντωσης που έχει επιβληθεί δεν καταλαβαίνει από τέτοιες «ευαισθησίες» και λεπτομέρειες. Έχουν φτάσει στο σημείο οι εκπρόσωποι του νέου γερμανοκρατούμενου Ράιχ της Ευρωπαϊκής Ένωσης να απαιτούν εγγυήσεις ότι αυτοί που θα βγουν από τις επόμενες εκλογές θα εφαρμόσουν την κατάπτυστη νεοαποικιακή δανειακή σύμβαση. Και δεν θα είχαν κανένα «ηθικό» δίλημμα όσοι κινούν τα νήματα της κυβέρνησης Παπαδήμου να εξαντλήσουν ακόμη και την τετραετία του ΠΑΣΟΚ... Αν πάνε σε εκλογές τώρα είναι από τα δικά τους αδιέξοδα και τις αντιθέσεις του μνημονιακού συνασπισμού κι όχι γιατί τους έπιασε ο πόνος να ρωτηθεί ο λαός.

Ωστόσο, δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για το πώς και με τι στόχο πάνε τελικά σε εκλογές. Θα πάνε σε εκλογές προσπαθώντας με κάθε τρόπο να περιορίσουν το εκλογικό μέγεθος των πολιτικών δυνάμεων που κινούνται εκτός και ενάντια στο μνημονιακό καθεστώς. Θα πάνε θέτοντας στο λαό τρομοκρατικά ψευδοδιλλήματα και νέα φόβητρα. Θα πάνε πυροβολώντας όλοι μαζί εν χορώ την Αριστερά που …μάλλον αυτή φταίει για τη σημερινή κατάσταση. Θα πάνε τρομοκρατώντας το λαό και σφίγγοντας κι άλλο τα λουριά της σιδερόφρακτης «δημοκρατίας». Θα πάνε με μοναδικό στόχο να εξασφαλίσουν ότι η νέα Βουλή θα ελέγχεται πάλι απόλυτα από αυτούς, έστω με μια Αριστερά που ίσως έχει πρόσκαιρα ενισχυθεί εκλογικά, προκειμένου να φέρουν και να επιβάλλουν ακόμη χειρότερες πολιτικές.

Η ΚΟΕ από νωρίς έχει επισημάνει, και αυτό καθοδηγεί τη δράση της, πως η ανατροπή του σημερινού καθεστώτος, η διέξοδος για το λαό και τη χώρα από το σημερινό εφιάλτη, θα είναι έργο του ίδιου του λαού, θα έρθει από τον ξεσηκωμό του λαού. Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες πως μπορεί να υπάρξει μεταπολίτευση του λαού και απαλλαγή από το σημερινό καθεστώς μέσα από τις γνωστές κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Ακόμη και μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση λίγα θα μπορούσε να κάνει χωρίς την ενεργό στήριξη και συμμετοχή του μαζικού λαϊκού κινήματος.

Παρ’ όλα αυτά, το πεδίο των εκλογών στις παρούσες συνθήκες είναι ένα πεδίο που ένα μεγάλο μέρος της εκρηκτικής λαϊκής δυσαρέσκειας θα αναζητήσει θετική έκφραση. Όχι μόνο αυτό, μα σαν αποτέλεσμα της πλήρους απονομιμοποίησης του υπόλογου πολιτικού συστήματος και των εκφραστών του, οι εκλογές μπορούσαν ίσα-ίσα να αποτελέσουν αρένα όπου θα στριμωχνόταν πραγματικά ο μνημονιακός πολιτικός κόσμος. Μπορούσαν να δώσουν τη δυνατότητα έκφρασης της λαϊκής οργής στην κατεύθυνση συνολικής ανατροπής του πολιτικού σκηνικού υπέρ των δυνάμεων που κινήθηκαν εκτός και ενάντια στην τροϊκανή πολιτική τα προηγούμενα δύο χρόνια. Υπήρχε η δυνατότητα και ανάγκη τα εκατομμύρια του κόσμου που κινητοποιήθηκαν αυτά τα χρόνια, που γέμισαν τις πλατείες το περασμένο καλοκαίρι, που πλημμύρισαν την Αθήνα και τις περισσότερες πόλεις όπως στις μεγάλες 24ωρες και 48ωρες απεργίες και στις διαδηλώσεις της 12ης Φλεβάρη, που μετέτρεψαν σε διαδηλώσεις αντίστασης τις παρελάσεις, να εκφραστούν ενιαία στις επικείμενες εκλογές μέσα από ένα πλατύ μετωπικό ψηφοδέλτιο; Υπήρχε η δυνατότητα για μια ενιαία εκλογική - άρα και πολύ ισχυρότερη και αποτελεσματική - έκφραση όλου αυτού του δυναμικού, αντί για την εκλογική διασπορά, την εξατομίκευση, την απογοήτευση από την αναποτελεσματικότητα, το χάρισμα σε εκλογικούς συνδυασμούς - αναχώματα; Η δυνατότητα αυτή υπήρχε και αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς! Η δυνατότητα αυτή ακυρώνεται από τον τρόπο που κινήθηκε το μεγαλύτερο μέρος της Αριστεράς μέχρι σήμερα.

Η ΚΟΕ όλο αυτό το διάστημα κινήθηκε στη λογική ότι είναι αναγκαίο ένα παλλαϊκό, ενωτικό, πλατύ κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο. Το στόχο και τη λογική αυτή μπροστά στις εκλογές θα υπηρετούσε καλύτερα ένα πλατύ, ενιαίο μετωπικό ψηφοδέλτιο όλης της Αριστεράς και όλων των δυνάμεων που υπερασπίζονται τη δημοκρατία, την ανεξαρτησία, τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία. Θα τον υπηρετούσε ένα μετωπικό ψηφοδέλτιο που θα αναδείκνυε όσο είναι δυνατό αγωνιστές, συνδικαλιστές, άνεργους, απλούς ανθρώπους που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή στις πλατείες, στις λαϊκές συνελεύσεις, στις επιτροπές για το χαράτσι, στα διόδια, στην Κερατέα κλπ, που θα αναδείκνυε στις γραμμές του τον ριζοσπαστισμό που εκδηλώθηκε τα τελευταία δύο χρόνια στην ελληνική κοινωνία. Μια τέτοια πλατιά, εκλογική συμμαχία χρωματισμένη με το λαϊκό ριζοσπαστισμό θα έδειχνε από μόνη της έμπρακτα στο λαό ότι τα διάφορα κόμματα που θα συμμετείχαν βάζουν πάνω από τις ιδιαίτερες μικροπολιτικές τους βλέψεις την άμεση, αδήριτη ανάγκη μιας άλλης πορείας του τόπου, και αυτό θα αποκαθιστούσε σε μεγάλο βαθμό τη χαμένη αξιοπιστία τους. Αν αληθινά αναλάμβαναν την ευθύνη για μιαν άλλη πορεία του τόπου με ότι ρήξεις, συγκρούσεις και χτυπήματα θα σήμαινε αυτό από την πλευρά του συστήματος, είναι βέβαιο πως ο λαός θα στρεφόταν μαζικά προς τα εκεί.

Αλλά ο λαός δυσπιστεί και σε μεγάλο βαθμό πιστεύει, και σε μεγάλο βαθμό δεν λαθεύει, πως η υπαρκτή Αριστερά αποφεύγει και αυτή να αναλάβει αυτή την ευθύνη. Επιμένει να κινείται με κύρια έγνοια μια κάποια αύξηση των εκλογικών της ποσοστών χωρίς να της περνά από το μυαλό της να διεκδικήσει σήμερα αυτό που μας ανήκει και που για πρώτη φορά είναι αληθινά εφικτό. Η μη αξιοποίηση της διαθεσιμότητας του Μίκη Θεοδωράκη που δηλώθηκε το προηγούμενο διάστημα για τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση δυνάμεων, σχετίζεται με αυτή την επίμονη άρνηση της υπαρκτής Αριστεράς να ξεκόψει από την μικροπολιτική και το σεχταρισμό. Οι ευθύνες βέβαια δεν κατανέμονται εξίσου σε όλους. Ακόμη και ο τρόπος που φαίνεται ότι κινείται η Αριστερά στο επίπεδο του αντιπολιτευτικού λόγου σημαίνει ότι δεν κάνει μια άλλη επιλογή έξω από τα καθιερωμένα. Ενώ στις σημερινές έκτακτες συνθήκες δίπλα στην αμφισβήτηση και απόρριψη του συνόλου του σημερινού πολιτικού συστήματος και του καθεστώτος της τρόικας απαιτείται πολιτικός λόγος άμεσου εναλλακτικού προγράμματος, πολιτικός λόγος που διεκδικεί εδώ και τώρα εναλλακτική διακυβέρνηση ακύρωσης των μνημονίων, ανακούφισης του λαού και διεξόδου για τη χώρα, η Αριστερά επιμένει να πολιτεύεται με έναν αντιπολιτευτικό λόγο κόμματος διαμαρτυρίας που θέλει να παραμείνει αντιπολίτευση. Ούτε σε αυτό πείθει ότι έχει άμεση, ρεαλιστική πρόταση. Και έτσι μπορεί καλύτερα και κάνει τη δουλειά της η μνημονιακή προπαγάνδα για έλλειψη πρότασης από την Αριστερά.

Η ΚΟΕ θα επιμείνει στο όποιο διάστημα απομένει μέχρι τις εκλογές στην ίδια, ενωτική, πλατιά κατεύθυνση και αναζήτηση δυνατοτήτων για ένα πλατύ μετωπικό ψηφοδέλτιο, κάνοντας για αυτό ότι περνά από το χέρι της. Εάν αυτό δεν γίνει κατορθωτό ως τις επικείμενες εκλογές θα επιλέξει την στάση εκείνη που θα υπηρετεί καλύτερα το γενικό στόχο για ένα παλλαϊκό μέτωπο, που θα δίνει περισσότερες δυνατότητες να φτάσουν στο λαό οι ιδέες και η πολιτική πρόταση της ΚΟΕ για την πολιτική, οικονομική και κοινωνική διέξοδο της χώρας. Θα επιλέξει τη στάση εκείνη που βρίσκεται πιο κοντά στην ανάγκη της πλατιάς, μετωπικής έκφρασης του λαϊκού ριζοσπαστισμού που συνεχίζει να εκδηλώνεται και να πρωτοστατεί με διάφορες ευκαιρίες, πιο κοντά στην ανάγκη της ενότητας της Αριστεράς με το μαχόμενο λαϊκό κίνημα.

Όχι νέα σκλαβιά!

Με πρωτοφανή αστυνομοκρατία, προληπτικές συλλήψεις και χημικά επιχείρησαν αλλά δεν κατάφεραν να πνίξουν τη φωνή για Ανεξαρτησία και Δημοκρατία που ακούστηκε και πάλι δυνατά σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο και δεκάδες ακόμα πόλεις. Και σήμερα ο ξεσηκωμός του 1821 τιμήθηκε με την καταδίκη και το στιγματισμό όσων στηρίζουν τη σύγχρονη σκλαβιά.

Ο λαός δεν θέλει να ζήσει σαν δούλος της τρόικας όχι για 400 χρόνια αλλά ούτε για 400 ώρες ακόμα. Για αυτό, μπορεί ο αγώνας να είναι δύσκολος, οι μορφές που θα πάρει και οι στιγμές που θα εκδηλωθεί απρόβλεπτες, αλλά τελικά το ειδικό καθεστώς που έχει εγκατασταθεί στη χώρα θα ανατραπεί.

Η φωνή για Ανεξαρτησία δεν πνίγεται

Σε κατοχικό σκηνικό η σημερινή παρωδία μαθητικής παρέλασης στο κέντρο της Αθήνας. Η απίστευτη αστυνομοκρατία δείχνει το φόβο τους. Οι μαθητές και ο λαός τους γύρισαν την πλάτη. Ο πρωθυπουργός της τρόικας βεβήλωσε την επέτειο της Επανάστασης, δηλώνοντας ότι βαδίζει στο δρόμο των αγωνιστών του 1821! Τρίζουν τα κόκαλα όσων ξεσηκώθηκαν και πολέμησαν την «ιερά συμμαχία» και το ραγιαδισμό, με τη δήλωση του εκλεκτού της νέας «ιεράς συμμαχίας» των ΔΝΤ και ΕΕ και κήρυκα του νεοραγιαδισμού.

Δεκάδες προσαγωγές πολιτών μόνο και μόνο γιατί βρέθηκαν στο κέντρο της Αθήνας. Άλλοι απειλήθηκαν με σύλληψη, για να τραβηχτούν τελικά μέσα από τα χέρια των ΜΑΤ, επειδή σήκωσαν μια ελληνική σημαία που έγραφε «Δεν πωλείται». Φαίνεται ότι στην Ελλάδα του Παπαδήμου, του Βενιζέλου και του Σαμαρά, είναι έγκλημα να αντιστέκεσαι στο ξεπούλημα της χώρας.

Ότι και να κάνουν δεν μπορούν να καταπνίξουν τη λαϊκή οργή. Ας το πάρουν επιτέλους απόφαση: Η φωνή για Ανεξαρτησία και Δημοκρατία θα ακούγεται όπου συγκεντρώνεται κόσμος. Μόνο φυλακισμένοι πίσω από κάγκελα και διμοιρίες θα νιώθουν ήσυχοι οι θλιβεροί εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος της τρόικας. Στις παρελάσεις της 25^ης Μαρτίου στις γειτονιές της Αθήνας και σε όλες τις πόλεις, ο ξεσηκωμός του 1821 για την Ανεξαρτησία θα τιμηθεί και πάλι με τον τρόπο που σήμερα πρέπει: Με την καταδίκη και το στιγματισμό όσων στηρίζουν τη σύγχρονη σκλαβιά.

Ολοκληρώθηκε το 3ο συνέδριο της ΚΟΕ

Ολοκληρώθηκαν το βράδυ της Κυριακής οι εργασίες του 3ου Συνεδρίου της ΚΟΕ. Το Συνέδριο άρχισε το απόγευμα της Παρασκευής, 16 Μαρτίου, με χαιρετισμούς δεκάδων κομμάτων, οργανώσεων και αγωνιστών από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο.

Το τριήμερο Συνέδριο επιβεβαίωσε τον πλούτο που ανέδειξε η προσυνεδριακή διαδικασία. Μίλησαν περισσότεροι από 130 σύνεδροι σε μια διαδικασία, η οποία απέδειξε ότι η πρόσφατη κρίση στην ΚΟΕ ξεπερνιέται με τον πλέον πολιτικό τρόπο, εξοπλίζοντας τα μέλη της οργάνωσης με συμπεράσματα, γνώση και περισσότερο πείσμα σε μια όλο και πιο απαιτητική περίοδο. Το 3^ο Συνέδριο δεν ήταν μόνο το πιο μαζικό και δημοκρατικό της οργάνωσης αλλά κυρίως μια αναγεννητική για την ΚΟΕ διαδικασία που μόνο τυπική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Με μεγάλη πλειοψηφία υπερψηφίστηκαν ο απολογισμός, οι θέσεις και οι κατευθύνσεις της ΚΟΕ. Ψηφίστηκαν ακόμα μια σειρά ειδικές αποφάσεις, οι οποίες -μεταξύ άλλων- αφορούν τη γραμμή της ΚΟΕ για ένα παλλαϊκό μέτωπο ανατροπής του πολιτικού συστήματος, την πολιτική συμμαχιών, την εκλογική τακτική και τα άμεσα καθήκοντα που θέτει στην ΚΟΕ η ανάγκη του λαϊκού ξεσηκωμού, ενώ εξελέγη και το νέο Καθοδηγητικό Όργανο της οργάνωσης.

Το στοίχημα που είχε τεθεί για ένα «συνέδριο των μελών» κερδήθηκε. Το 3ο Συνέδριο αποτελεί μια ουσιαστική πολιτική παρακαταθήκη για την ΚΟΕ, η οποία καλείται να ανταποκριθεί στο όλο και πιο ασφυκτικό πλαίσιο που διαμορφώνεται, υπηρετώντας το λαό και συμβάλλοντας στις αντιστάσεις και στο μαζικό λαϊκό κίνημα για την ανατροπή του ειδικού καθεστώτος και την πολιτική, οικονομική, κοινωνική διέξοδο της χώρας. Με το χτίσιμο μιας ΚΟΕ περισσότερο μαζικής, συγκροτημένης και πολιτικοποιημένης, μιας συλλογικότητας αγωνιζόμενων ανθρώπων με κατεύθυνση και στόχο τον κομμουνισμό, ο οποίος δεν επαναπαύεται στα «καθιερωμένα» και τα «γνωστά», αλλά αναμετριέται καθημερινά με την πραγματικότητα.

Ο λαός δεν αναγνωρίζει τη ληστεία ούτε της Δανειακής Σύμβασης, ούτε του PSI

Το PSI, του οποίου η πρώτη φάση ολοκληρώθηκε, αποτελεί ένα βαρύ έγκλημα σε βάρος της χώρας και του ελληνικού λαού. Πρωτεργάτες η Τρόικα και το ντόπιο Μνημονιακό Μέτωπο. Είναι υπόλογοι απέναντι στον ελληνικό λαό όλοι τους: Η πρωταγωνιστική ομάδα Παπαδήμου, Βενιζέλου, Παπανδρέου, Σαμαρά, όσοι τους στήριξαν (Καρατζαφέρης, Μπακογιάννη κλπ), ο Πρόεδρος της υποτέλειας Κ. Παπούλιας, ο μεγαλοαστισμός με τα ΜΜΕ του, καθώς και ο εσμός των βουλευτών που νομιμοποιούν με το «ΝΑΙ» τους τα τροϊκανά σχέδια.

Όλοι αυτοί σήμερα προσπαθούν να κάνουν τη νύχτα μέρα, μιλώντας για μείωση του χρέους κατά 100 δις. Είναι κοινοί ψεύτες:

• Γιατί ακόμη και μετά το «κούρεμα», η χρεομηχανή συνεχίζει να δουλεύει εξίσου στο φουλ. Για τόκους θα πληρωθούν φέτος περίπου 13 δισ. ευρώ και ακόμη περισσότερα τις επόμενες χρονιές, δηλαδή πολύ περισσότερα απ’ όσα πληρώνονταν μέχρι και το 2010.
• Γιατί ακόμη και από αυτήν την μείωση των 100 δισ., αμέσως τα 50 δισ. θα δοθούν στις τράπεζες, μεγαλώνοντας ξανά το δημόσιο χρέος και διευρύνοντας το σκάνδαλο της δωρεάν προικοδότησης των τραπεζιτών από το δημόσιο ταμείο.
• Γιατί ακόμη και αυτή η μείωση των 50 δισ. έρχεται μετά από μια «εκτόξευση» κατά 210 δισ. μέσα σε 10 μόλις χρόνια – από 140 το 2001 σε 360 στο τέλος του 2011. Και ακόμη και μετά το «κούρεμα», το χρέος θα μείνει σε δυσθεώρητα ύψη κοντά στα 320 δισ. ευρώ, περίπου δηλαδή όσο ήταν το 2010.

Συμπερασματικά, το Μνημονιακό Μέτωπο, που σήμερα πανηγυρίζει, δούλεψε προς όφελος όχι της χώρας και του ελληνικού λαού αλλά των τοκογλύφων δανειστών. Και εγκλημάτησε:

• Γιατί πλέον με το PSI το χρέος διέπεται από το Αγγλικό Δίκαιο, το δίκαιο των δανειστών.
• Γιατί με το PSI ο ελληνικός λαός χάνει το δικαίωμα του να διαγράψει ένα μεγάλο μέρος του χρέους, δικαίωμα το οποίο απορρέει από το ελληνικό δίκαιο που καθόριζε μέχρι σήμερα το χρέος. Ένα δικαίωμα απολύτως εύλογο, καθώς το χρέος βρίσκεται στα χέρια αυτών των ίδιων που ευθύνονται για αυτό.
• Γιατί με το PSI ο ελληνικός λαός χάνει το δικαίωμα του να σταματήσει τη χρεομηχανή, να πει «Ούτε ένα ευρώ στους τοκογλύφους δανειστές» και να διεκδικήσει πίσω τα κλεμμένα.
• Γιατί με το PSI ανατινάζονται τα ασφαλιστικά ταμεία. Είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που οδήγησαν τα αποθεματικά στη ληστεία του χρηματιστηρίου και των δομημένων ομολόγων και σήμερα ολοκληρώνουν το έγκλημα. Καταληστεύονται οι συντάξεις και ο ιδρώτας μια ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.
• Γιατί, σε τελική ανάλυση, το PSI έχει σαν απόλυτη προϋπόθεση την επαίσχυντη και προδοτική Δανειακή Σύμβαση που ψήφισε η Βουλή στις 12 Φλεβάρη, με την οποία ο λαός οδηγείται στον Καιάδα και ο δημόσιος πλούτος ξεπουλιέται αντί πινακίου φακής.

Το Μνημονιακό Μέτωπο λέει ψέματα όταν ισχυρίζεται ότι έχουμε ανάγκη τον ξένο δανεισμό για να επιβιώσουμε. Ακόμη κι εκεί που έφτασαν τη χώρα με τα Μνημόνια, αν υπάρξει ανατροπή πολιτικών συσχετισμών και αλλαγή πορείας, τότε μπορούμε να δώσουμε στη χώρα διέξοδο, έστω και δύσκολα. Στηριγμένοι στις δικές μας δυνάμεις. Υπάρχουν τα χρήματα για μισθούς, συντάξεις, κοινωνικό κράτος, ακόμη και για να δρομολογηθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση, αν κοπούν τα χρήματα για τους τόκους και τα δάνεια, για τις μίζες, τις αποικιοκρατικές συμβάσεις, τα δώρα στους τραπεζίτες, τους υπέρογκους και άχρηστους εξοπλισμούς, αν σταματήσει η φορολογική ασυλία του μεγάλου κεφαλαίου.

Αποτελεί επίσης πρόκληση πρώτου μεγέθους ότι παράλληλα με το PSI, ανακοινώνεται ο «εξωδικαστικός συμβιβασμός του ελληνικού Δημοσίου με τη SIEMENS», που αθωώνει πλήρως τη γερμανική πολυεθνική και την απαλλάσσει από την επιστροφή της ζημιάς (τουλάχιστον 2 δισ. σύμφωνα με την εξεταστική επιτροπή της Βουλής) που προκάλεσε στο ελληνικό Δημόσιο.

Η απάντηση του ελληνικού λαού δόθηκε περίτρανα στις μεγάλες διαδηλώσεις της 12ης Φλεβάρη σε όλη την Ελλάδα. Ο λαός δεν αναγνωρίζει ούτε τη Δανειακή Σύμβαση ούτε το PSI. Είναι παράνομα. Καμία τύχη δεν πρόκειται να έχει η μεθοδευμένη παραπλάνηση που επιχειρεί σήμερα το μπλοκ Παπαδήμου, Βενιζέλου, Σαμαρά. Ο λαός δεν θα τους γυρίσει απλώς την πλάτη. Θα τους κυνηγήσει όπου τους βρει! Όπως έκανε προχθές στη Ρόδο, πριν λίγες μέρες στα Γιάννενα, όπως σε όλη την Ελλάδα στις παρελάσεις της 28ης Οκτώβρη. Και έρχεται η 25η Μάρτη.

Το ειδικό καθεστώς της Τρόικας και των Μνημονίων, της χούντας, της κατοχής και της κοινωνικής εξόντωσης δεν θα περάσει. Θα συντριβεί στη χώρα που επέλεξαν τα πλανηταρχικά και υπερεθνικά κέντρα για πειραματόζωο. Θα συντριβεί μέσα από την πάλη και τον ξεσηκωμό του ελληνικού λαού. Με τη διεθνή αλληλεγγύη, το «We are all Greeks». Και, ας το ξέρουν, ο ελληνικός λαός θα ανακτήσει και θα εφαρμόσει όλα τα δικαιώματα του. Και ανάμεσα σε αυτά περιλαμβάνονται:

• Η πλήρης κατάργηση όλων των ληστρικών Μνημονιακών συμβάσεων και ρυθμίσεων.
• Η διεκδίκηση όλων των ποσών που πληρώθηκαν και πληρώνονται στη χρεομηχανή και σε όλες τις αποικιοκρατικές συμβάσεις.
• Η επιστροφή υπό δημόσιο έλεγχο των τραπεζών αλλά και όλων των υποδομών και δημόσιων οργανισμών που σήμερα εκποιούνται στο διεθνές μονοπωλιακό και ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο.
• Η τιμωρίας όλων ανεξαίρετα όσων ευθύνονται για τα εγκλήματα σε βάρος της χώρας και του λαού: Πολιτικών, διαπλεκόμενων επιχειρηματιών, πολυεθνικών.

Με όλες μας τις δυνάμεις στον αγώνα για πραγματική Δημοκρατία, Ανεξαρτησία, Ελευθερία, παραγωγική Ανασυγκρότηση

Για το 3ο συνέδριο της ΚΟΕ

Σε μια περίοδο που το ειδικό καθεστώς το οποίο έχει επιβληθεί στη χώρα από την τρόικα και τους ντόπιους συνεργάτες της προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε ίχνος Δημοκρατίας και Ανεξαρτησίας και απειλεί την επιβίωση και την αξιοπρέπεια, αλλά και σε μια περίοδο που το πολιτικό σύστημα είναι σε βαθιά κρίση και ο λαός αναζητά λύσεις έξω από αυτό κάνοντας βήματα δικής του οργάνωσης και αγώνα, διεξάγεται το 3^ο συνέδριο της ΚΟΕ.

Βασικός στόχος του 3^ου συνεδρίου είναι να ανταποκριθεί η οργάνωση σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες συμβάλλοντας στην ανατροπή του καθεστώτος και στο γκρέμισμα του άθλιου πολιτικού συστήματος, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την πολιτική, οικονομική, κοινωνική διέξοδο της χώρας.

Τα θέματα που εξετάζει το 3^ο συνέδριο είναι: α) ο απολογισμός της ΚΟΕ από το προηγούμενο συνέδριο, τον Ιούνιο του 2007, μέχρι σήμερα, β) οι θέσεις της οργάνωσης για την πολιτική κατάσταση και τις εξελίξεις στην Ελλάδα και διεθνώς, και γ) οι κατευθύνσεις της ΚΟΕ για την επόμενο περίοδο.

Η προσυνεδριακή συζήτηση διεξάγεται ήδη τις τελευταίες εβδομάδες στο εσωτερικό της οργάνωσης. Προσχέδια για τις πολιτικές θέσεις που συζητιούνται εν όψει του συνεδρίου έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της ΚΟΕ.

Οι εργασίες του 3^ου συνεδρίου της ΚΟΕ θα πραγματοποιηθούν στις 16, 17 και 18 Μαρτίου στην Αθήνα.