ΕΛΑΤΕ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

Γραφεία Πάτρας: Κορίνθου 245-249, τηλ-fax: 2610 275 795, email: koe.achaias@gmail.com

18 Μαΐ 2013

Αναγκαίοι οι πραγματικοί αγώνες και ο μαζικός ξεσηκωμός!

Διδάγματα από έναν αγώνα που εξαγγέλθηκε προτού προετοιμαστεί, ποινικοποιήθηκε προτού αποφασιστεί και αναστάλθηκε προτού οργανωθεί.


Με την προληπτική επιστράτευση των εκπαιδευτικών, η τρικομματική κυβέρνηση επιδίωξε να στείλει το πολιτικό μήνυμα ότι έχουμε περάσει σε μια νέου τύπου δικτατορία και όλοι οφείλουν να υποταχθούν ή να αφανιστούν. Οι εκπαιδευτικοί αποτέλεσαν τον κλάδο-πειραματόζωο στη συνεχιζόμενη απόπειρα να συντριβεί κάθε ίχνος συνδικαλιστικής ελευθερίας και να ενταφιαστεί το όπλο της απεργίας. Σε μια Ελλάδα των μνημονίων και του ξεπουλήματος της χώρας και των κατοίκων της στα σκλαβοπάζαρα δεν έχουν θέση ούτε οι απεργίες, ούτε η διεκδίκηση του δίκιου, ούτε ο συνδικαλισμός.

Οι πολλές χιλιάδες των εκπαιδευτικών, παρά την προληπτική επιστράτευση και την κυβερνητική τρομοκρατία, βρεθήκαμε με αγωνιστική διάθεση στις κινητοποιήσεις της Δευτέρας ανά την Ελλάδα και στις Γενικές Συνελεύσεις της Τρίτης. Για να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας να αποφασίζουμε συλλογικά και δημοκρατικά ενάντια σε μια κυβέρνηση που δρα ανοιχτά σε βάρος του λαού και της χώρας, που βρίσκεται πλέον εκτός ορίων συνταγματικής νομιμότητας. Οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί με τη συμμετοχή τους στις Γενικές Συνελεύσεις και την έκφραση της αγωνιστικής τους στάσης έδωσαν ένα ηχηρό χτύπημα στην κυβέρνηση που νόμισε ότι θα κάμψει με την επιστράτευση το αγωνιστικό τους φρόνημα. Έδειξαν προς όλες τις πλευρές ότι υπάρχουν αγωνιστικές διαθέσεις στον κλάδο που όμως έπρεπε αλλιώς να οργανωθούν και να αξιοποιηθούν.

13 Μαΐ 2013

Γιατί η απαίτηση για Δημοκρατία χρωματίζει τους λαϊκούς αγώνες

Η συντριβή του πολιτικού συστήματος που καταστρέφει τη χώρα, αναγκαίος όρος για οποιαδήποτε θετική αλλαγή


του Τάσου Βαρούνη


Η συζήτηση για το πολιτικό σύστημα και τη Δημοκρατία είναι αναγκαία και επείγουσα, μα δυστυχώς σε αναντίστοιχα χαμηλή ιεράρχηση στους χώρους της Αριστεράς. Σε αντίθεση, δηλαδή, με τα οικονομικά ζητήματα (νόμισμα, χρέος κ.λπ.), το θέμα του πολιτικού συστήματος αλλά και πιο συνολικά της Δημοκρατίας, συχνά υποτιμάται. Παρ’ όλο που το λεγόμενο τέλος της Μεταπολίτευσης -και των κοινωνικών συμβολαίων της- μάς εισάγει σε μια περίοδο συνεχούς πολιτικής αναμόρφωσης, με αναζήτηση νέων ισορροπιών, με νέες σχέσεις όσον αφορά τα κόμματα, το κράτος, την ίδια την πολιτική. 

Ο αντίπαλος προχωρά σε «κάψιμο» πολιτικών προσώπων, με άρωμα δήθεν κάθαρσης και η ατζέντα, ακόμα και συνταγματικών αλλαγών, είναι ανοιχτή. Το πολιτικό σύστημα που διαχειρίστηκε τη χώρα, την οδηγεί τώρα στην καταστροφή και η συντριβή του είναι αναγκαίος όρος για οποιαδήποτε θετική αλλαγή. Αν, λοιπόν, αγωνιζόμαστε για τη μετάβαση σε μια άλλη Ελλάδα που δεν θα εξαντλείται σε μια κυβερνητική εναλλαγή -όσο σημαντική κι αν είναι αυτή- οφείλουμε να διδαχτούμε και να ακολουθήσουμε το πραγματικό, λαϊκό κίνημα που εδώ και τρία χρόνια φωνάζει χωρίς καμιά συστολή: «Κλέφτες», «Ουστ», «Στο Γουδί». 

Επισκεπτες