Το βέτο έπρεπε να μπει ενάντια στο ΝΑΤΟ και την αμερικανική παρουσία στα Βαλκάνια. Η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ κατέληξε σε φιάσκο. Όχι επειδή η Ευρώπη υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία της από τον αμερικανικό επιθετισμό. Ούτε επειδή δεν βρέθηκε λύση στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Αλλά επειδή τα Βαλκάνια μετατρέπονται ακόμη μια φορά σε πεδίο οξύτατης σύγκρουσης και ανταγωνισμού ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Η κυβέρνηση Καραμανλή ψέλλισε το βέτο στην ονομασία, δεν έβαλε βέτο στον τρόπο επίλυσης της ονομασίας, δεν έβαλε βέτο στη διεύρυνση και υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων των ΗΠΑ. Και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ οδηγούν στη συγκρότηση κρατών - προτεκτοράτων, στην επαναχάραξη και αλλαγή συνόρων, στο σκόρπισμα εθνικιστικών, ρατσιστικών και αλυτρωτικών διεκδικήσεων με επικίνδυνες συνέπειες. Αυτό είναι το επικίνδυνο, αυτό είναι το μείζον και όχι η ονομασία.
Όσο ο αστικός κόσμος κραυγάζει για τα «εθνικά δίκαια», η ελληνική κυβέρνηση σιωπά και συναινεί στην προκλητική μονομερή αναγνώριση του Κοσόβου, στην απροκάλυπτη επέμβαση του ΝΑΤΟ, στη διεύρυνση της επιθετικότητας των Αμερικάνων, στην εγκατάσταση της αντιπυραυλικής ασπίδας, και είναι έτοιμη να δώσει πολύ μεγαλύτερα ανταλλάγματα για να κερδίσει ολιγόμηνη παράταση ζωής στο ζήτημα της ονομασίας.
Όσο δεν μπαίνει βέτο στον ιμπεριαλισμό, οι αλυτρωτικές επιδιώξεις μικρών και μεγάλων εθνικισμών, οι επαναχαράξεις συνόρων, οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί θα απειλούν την ειρήνη και θα φέρνουν πιο κοντά τον πόλεμο.
Η τεχνητή αψίδα θριάμβου που στήνουν τα εγχώρια κέντρα στον Κ.Καραμανλή έχει αποκλειστικό σκοπό, τη φυγή προς τα μπρος μιας κυβέρνησης που απονομιμοποιήθηκε ταχύτατα με τις προκλητικές αντιλαϊκές πολιτικές της. Το σχήμα της εθνικής συσπείρωσης γύρω από την κυβέρνηση δεν μπορεί να κρύψει τον διαρκή υπακοή στον αμερικανικό παράγοντα, ούτε το εφιαλτικό μέλλον που ετοιμάζεται για τον εργαζόμενο κόσμο. Καμιά εθνική ομοψυχία με μια κυβέρνηση που διατηρεί Νατοϊκές βάσεις θανάτου στην Ελλάδα, που στέλνει έλληνες στρατιώτες στο Αφγανιστάν. Καμιά εθνική ομοψυχία με μια κυβέρνηση που πετσοκόβει εργατικά, λαϊκά και νεολαιίστικα δικαιώματα.
