Του ΦΙΛΙΠ ΣΤΙΦΕΝΣ ( Financial Times)
(...) Η κατακρήμνιση του οικονομικού συστήματος αντικατοπτρίζει την αλλαγή της γεωπολιτικής ισορροπίας. Λειτουργεί συμβουλευτικά και προειδοποιητικά για το πώς η Δύση μπορεί να αντιμετωπίσει την αναδυόμενη παγκόσμια τάξη (...) Δύο πράγματα καθιστούν αυτήν την κρίση μοναδική. Το πρώτο είναι η απίστευτη αγριότητά της (...) Οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες δεν έχουν εμπειρία αντιμετώπισης απανωτών σοκ και πανταχόθεν πιέσεων όπως αυτές που έζησαν τον τελευταίο χρόνο. Το δεύτερο άπτεται του παράγοντα γεωγραφία. Για πρώτη φορά το επίκεντρο είναι στη Δύση. Μέχρι τώρα, Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Παρίσι έβλεπαν τις κρίσεις από μακριά να συμβαίνουν σε κάποιους άλλους -στη Λατινική Αμερική, στην Ασία, στη Ρωσία (...) Η Δύση τούς υπεδείκνυε από καθέδρας και με επώδυνες συνταγές τρόπους αντίδρασης (...)
Αυτή τη φορά η κρίση ξεκίνησε στη Γουόλ Στριτ και πυροδοτήθηκε από τη βύθιση των τιμών των ακινήτων στις ΗΠΑ. Τα αναδυόμενα κράτη είναι τα θύματα και όχι οι θύτες. Και ο λόγος γι' αυτή την ανατροπή των ρόλων είναι ότι παρακατανάλωσαν τα φάρμακα της Δύσης (...) Ποτέ άλλοτε δεν είχε τόσο ξεκάθαρα διαφανεί ότι οι ανοιχτές αγορές απαιτούν πολυμερή διακυβέρνηση. Το μεγαλύτερο μάθημα είναι ότι η Δύση δεν μπορεί πλέον να θεωρεί ότι η παγκόσμια τάξη θα επαναδιαμορφωθεί βάσει των δικών της κανόνων. Για πάνω από δύο αιώνες, ΗΠΑ και Ευρώπη ασκούσαν μια ανέξοδη οικονομική, πολιτική και πολιτιστική ηγεμονία. Η περίοδος αυτή φτάνει στο τέλος της.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/10/2008
