Mε μεγάλο ενθουσιασμό έγινε δεκτή η ομιλία της Ελένης Σωτηρίου στη 2η πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ.
Η πρώτη δημόσια ομιλία της Ελένης Σωτηρίου, μετά την ανακήρυξη της στη 2η θέση του Ευρωψηφοδέλτιου του ΣΥΡΙΖΑ, καλύφθηκε πολλές φορές από παρατεταμένα χειροκροτήματα στην κατάμεστη αίθουσα της Σύσκεψης.
Όλος ο ΣΥΡΙΖΑ, ο λαός του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα στελέχη όλων των πλευρών, αναγνώρισαν στην επιλογή της Ελένης Σωτηρίου, τη μαχόμενη συνδικαλίστρια της γενιάς των 600 ευρώ, τη γυναίκα συνδικαλίστρια από το χώρο της επισφαλούς εργασίας.
Ιδιαίτερα χειροκροτήθηκαν οι παρακάτω αναφορές της ομιλίας της:
Νομίζω ότι η βαθύτατη κρίση που είναι μπροστά μας επιβάλει σε μας την πιο αποφασιστική στάση και την εξαπόλυση μεγάλων κινημάτων. Θέλουμε όχι ένα ΣΥΡΙΖΑ των συζητήσεων και των χαοτικών συνελεύσεων αλλά έναν ΣΥΡΙΖΑ δράσης και πράξης ένα ΣΥΡΙΖΑ των κινημάτων, μοχλό αλλαγων, χρήσιμο στους κάτω και επικίνδυνο στους πάνω .
Να βρεθούμε παντού. Στα εργοστάσια που κλείνουν.Στα κάτεργα που κρύβουν τις εργαζόμενες στα ψυγεία
Μπροστά σε κάθε βιομήχανο που εκβιάζει για μοίρασμα της εργασίας, κατά το μισή δουλειά, μισός μισθός, μισή ζωή αλλά και μεγαλύτερα κέρδη για το κεφάλαιο
Στα call centers. Στα stage. Στις ουρές των ανέργων στον ΟΑΕΔ.
Στις ουρές των μεταναστών έξω από τα ΚΕΠ, όπου για να πάρουν ένα αυτονόητο χαρτί ευτελίζονται αλλά και ξεζουμίζονται οικονομικά. Κι έξω από την Πέτρου Ράλλη όπου δολοφονούνται, χωρίς κανείς να πληρώνει.
Στα super market της ακρίβειας
Στις τράπεζες της ληστείας και των πλειστηριασμών, που όσο βαθαίνει η κρίση τόσο αποτελούν εφιάλτη δεκάδων χιλιάδων νοικοκυριών
(…)
Κι εδώ θα ήθελα να σημειώσω κάτι. Καλές οι κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις. Πιστεύω ότι το έργο μας στο Ευρωκοινοβούλιο θα είναι σημαντικό. Πέρα από αυτό, έχουμε κι άλλα. όπλα. Και μας το έδειξε αυτό ο Χρήστος Κορτζίδης. Με την απεργία πείνας. Μας το έδειξαν οι βουλευτές μας, ο Τάσος ο Κουράκης και ο Θοδωρής ο Δρίτσας που μπήκαν στα καΐκια του Free Gaza και δεν σκέφθηκαν πως κινδυνεύει η ζωή τους από τα αδίστακτα, ναζιστικά πυρά του Ισραηλινού στρατού.
Γιατί το λέω αυτό; Γιατί χρειάζεται να γενικευθούν και να πολλαπλασιαστούν αυτά τα παραδείγματα. Γιατί σαν αριστερή και κομμουνίστρια, δεν μπορώ να δεχθώ για παράδειγμα ότι θα δολοφονούνται 8 άνθρωποι, 8 εργάτες στο Πέραμα και δεν θα γίνεται χαμός. Κι όσο κι αν η ευθύνη για το συγκεκριμένο γεγονός είναι στο ΠΑΜΕ, στο ΠΑΜΕ των μεγάλων λόγων αλλά και της εκτόνωσης της οργής του κόσμου, υπάρχει και για εμάς, θα έλεγα, μια πρόκληση. Πολύ δε περισσότερο όταν βγαίνει ένα επαίσχυντο πόρισμα που λέει η ευθύνη για τη δολοφονία βρίσκεται στους ίδιους τους εργαζόμενους. Ε, όχι. Φτάνει πια. Κι εγώ δηλώνω ότι δεν πρόκειται να σεβαστώ τον καθωσπρεπισμό και τις τυπικές διαδικασίες ενός συστήματος που δολοφονεί και μάλιστα διπλά.
(…)
Ας το πούμε λοιπόν άλλη μια φορά:
Ούτε βήμα πίσω. Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση σας. Ο νεοφιλελευθερισμός σας χρεοκόπησε, το σύστημα σας απέτυχε
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ.
Για μια Αριστερά που να υπηρετεί τους καταπιεσμένους, τους χωρίς φωνή, την εργατική τάξη, τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους του χεριού και του μυαλού, τη νεολαία, κάθε άνθρωπο που ζει από τον ιδρώτα του
Για μια Αριστερά, ενωτική, πολύχρωμη, κινηματική, προγραμματική, διεθνιστική, σύγχρονη, μαχητική.
