ΕΛΑΤΕ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
31 Οκτ 2009
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΧΑΙΑΣ
Τα θέματα που θα συζητηθούν είναι :
Α) Ο πολιτικός κ οργανωτικός απολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ Αχαίας
Β) Η εκτίμηση για την νέα κατάσταση με την διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ
Γ) Προτάσεις και προβληματισμοί στον δρόμο για την Πανελλαδική πολιτικο-οργανωτική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ που θα γίνει στα τέλη Νοέμβρη.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΡΙΖΑ ΑΧΑΪΑΣ
28 Οκτ 2009
ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΟΥΜΠΑΡΟΙ ΜΕΝΟΥΝ, Προκήρυξη της Κ.Ο.Ε
Το ποτήρι ξεχείλισε! Η επιτυχημένη, κοινή, απεργία δημοσιογράφων και τεχνικών στις 21 Οκτωβρίου στις εφημερίδες «Αλλαγή», «Γεγονότα», «Ημέρα» και «Σημερινή» έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα ενότητας, φέρνοντας παράλληλα στην επιφάνεια τις απαράδεκτες εργασιακές σχέσεις που κυριαρχούν –και– σε μεγάλη μερίδα του τοπικού και περιφερειακού Τύπου.
Εργαζόμενοι απλήρωτοι επί μήνες, χωρίς ασφάλιση ή με μπλοκάκια, ασφαλιστικές εισφορές που καταλήγουν στην… τσέπη των εκδοτών, πληρωμή με… απόλυση όταν ζητούνται τα νόμιμα και τα δεδουλευμένα, ακόμη και εφημερίδες χωρίς δημοσιογράφους: αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, η οποία απαξιώνει τόσο τους ίδιους όσο και την ενημέρωση.
Οι μάσκες έπεσαν! Η εκβιαστική αναστολή έκδοσης της εφημερίδας «Ημέρα» από τον τοπικό μεγαλοεπιχειρηματία Θ. Καμπέρο, σαν «απάντηση» στις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζόμενων για σταμάτημα των παράνομων απολύσεων, εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, καταβολή των δεδουλευμένων τους και απόδοση των εισφορών στα Ταμεία αποτελεί μέγιστη πρόκληση απέναντι στο δημόσιο αίσθημα!
Επιχειρηματίες «ξένοι» στο χώρο του Τύπου, διαπλεκόμενοι με το δικομματισμό, παίζουν τα «παιχνίδια» τους «χτυπώντας» δουλειές, χρησιμοποιώντας ως μέσο πίεσης τα ΜΜΕ που ελέγχουν, «πουλώντας» εκδούλευση στους εκάστοτε πολιτικούς τους φίλους, και πετώντας στο δρόμο του εργαζόμενους με πρόσχημα την κήρυξη απεργίας και τη διεκδίκηση των αυτονόητων.
Στην Πάτρα της ανεργίας και των ανατιναγμένων εργασιακών σχέσεων, το μήνυμα που στέλνει ο κοινός αγώνας των εργαζόμενων στον Τύπο είναι ηχηρό και πρέπει να ακουστεί.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
- Οι εργαζόμενοι στον Τύπο δεν είναι «αναλώσιμα προϊόντα» στα επιχειρηματικά παιχνίδια κανενός.
- Να μην περάσει ο ωμός, δημόσιος εκβιασμός για αναστολή έκδοσης της «Ημέρας», που «δείχνει» την ανεργία σε περισσότερους από 50 εργαζόμενους.
- Να σταματήσει η κρατική συνενοχή και συγκάλυψη στον τρόπο λειτουργίας του τοπικού και περιφερειακού Τύπου. Καμία κρατική διαφήμιση από υπουργεία, οργανισμούς, δήμους, νομαρχίες σε ιδιοκτήτες ΜΜΕ που δεν εφαρμόζουν την εργατική νομοθεσία. Να δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία της κρατικής διαφήμισης.
- Ο ενωμένος αγώνας δημοσιογράφων και τεχνικών είναι δίκαιος και δείχνει τον δρόμο. Κοινός αγώνας όλων των εργαζομένων για το δικαίωμα στη δουλειά, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας.
23 Οκτ 2009
ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
Κυκλοφορεί το νέο τεύχος!
Το ΠΑΣΟΚ επιβάλλει νεοφιλελεύθερη «έκτακτη ανάγκη»
Κυβερνητικά Αποκαλυπτήρια
Λιμάνι Πειραιά: Ακύρωση τώρα της συμφωνίας με την COSCO
Πανελλαδική Σύσκεψη ΣΥΡΙΖΑ: Διάλογος με μέλη και συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ
Σε αυτό το τεύχος μιλούν: Φίλλιπος Φίλιος, Ηρώ Διώτη, Κώστας Παπουλής-Γέρος,
Τασία Χριστοδουλοπούλου, Γρηγόρης Ψαριανός, Μιχάλης Κριτσωτάκης,
Γιάννης Μπανιάς, Γιάννης Τσακμάκης, Δέσποινα Σπανού, Τάκης Γιαννόπουλος,
Θανάσης Λεβέντης, Μάνια Μπαρσέφσκι
Αθήνα, 1-4 Νοεμβρίου: Διεθνείς Αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις
15 χρόνια από τον θάνατο του Γ.Χοτζέα
ΤΟ ΘΕΜΑ: Απεργιακοί Αγώνες, η κοινωνική αντιπολίτευση είναι εδώ
Πολιτική
Αποκαλυπτήρια ΠΑΣΟΚ
Κρίση στη ΝΔ
Η κυβερνητική εναλλαγή, το κοινωνικό ζήτημα και η Αριστερά
ΓΑΠ: Σαν έτοιμος από καιρό για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών
Ενωτική Διακήρυξη της γαλλικής Αριστεράς
Εργαζόμενοι
Συνδικαλιστές της WIND και της VODAFONE μιλούν στην Αριστερά!
Πετυχημένη απεργία σε εφημερίδες της Πάτρας, παρά το όργιο εκβιασμών
Νεολαία
ΕΦΕΕ: Η ανασυγκρότηση που δεν πέτυχε και η συζήτηση που δεν έγινε
Κοινωνία
Μεγάλη νίκη στον Ελαιώνα – Εκδόθηκε η απόφαση του ΣτΕ
Ρεπορτάζ: Να απαλλαγούμε από την θηλιά των διοδίων
Διαβάστε επίσης….
· 1 δισ. πεινασμένοι στον πλανήτη: Ένα διαρκές έγκλημα, του Σωκράτη Ματζουράνη
· «Το φεστιβάλ της Δράμας δεν είναι υποβαθμισμένο», Συνέντευξη με την Ελευθερία Καβακά, υπεύθυνη του Φεστιβάλ Δράμας
Και πολλά άλλα…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ – ΔΙΑΔΩΣΤΕ…..
Το νέο ημερολόγιο των εκδόσεων Α/συνεχεια για το 2010

Στο φετινό μας ημερολόγιο παρουσιάζουμε δώδεκα λαϊκά παραμύθια, ένα για κάθε μήνα, επιλεγμένα από τον συλλέκτη, μελετητή και αφηγητή παραμυθιών Δημήτρη Προύσαλη.
Παραμύθια του κόσμου για τη ζωή και το θάνατο, την αγάπη και τον έρωτα, για τότε που τα δέντρα και τα νερά μιλούσαν κι οι άνθρωποι αφουγκράζονταν, για τα μεγάλα και τα μικρά της κάθε μέρας, για τα έξω, τα κοινωνικά μα και όσα μας πληγώνουν μέσα μας, για τα λόγια που δεν υποφέρονται και για όσα πρέπει ν’ ακουστούν.
Διαλέξαμε το θέμα αυτό γιατί το παραμύθι μας θέλει μαζί, συλλογικά σε μια παρέα που θα μοιραστεί το χρόνο της σε κοινό τόπο για ν’ ακούσει μια ιστορία που ταξιδεύει εκατοντάδες χρόνια για να έρθει ν’ ακουμπήσει στον ώμο μας. Κι αυτό μέσα σ’ έναν περίγυρο που η ατομικότητα είναι κυρίαρχη αξία. Τότε είναι που έρχεται το παραμύθι να μας υπενθυμίζει ότι υπάρχει η μαθητεία, η μύηση στη ζωή κι η προσπάθεια του ήρωα που επιβραβεύεται στην τρίτη του δοκιμασία. Με αυτές τις σκέψεις, σας παρουσιάζουμε το ημερολόγιό μας, συμπληρωμένο όπως πάντα με χρήσιμες καθημερινές πληροφορίες και βοηθήματα όπως πλήρες εορτολόγιο και ατζέντα.
192 σελίδες
Τιμή: 12 ευρώ
Οι εργαζόμενοι δε θα επιτρέψουν να κλείσει η ιστορική εφημερίδα ΗΜΕΡΑ
Το μήνυμα που εστάλη ήταν σαφές. Οι εργαζόμενοι στον Τύπο δεν πρόκειται να δεχθούν πρακτικές που παγιώνουν καταστάσεις αυθαιρεσίας και παρανομίας και θα συνεχίσουν τους αγώνες τους έως ότου επέλθει καθεστώς πλήρους νομιμότητας σε ό,τι αφορά στην κανονική καταβολή των αμοιβών, στην ασφαλιστική κάλυψη των συναδέλφων, στην απαρέγκλιτη τήρηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και στην διασφάλιση των θέσεων εργασίας.
Η ενότητα του κλάδου είναι η μεγάλη ισχύς του, κάτι που επιβεβαιώθηκε στην συνέλευση των εργαζομένων στις τέσσερις εφημερίδες, το μεσημέρι της Τετάρτης στα γραφεία της ΕΣΗΕΠΗΝ και φυσικά στην απεργία της ίδιας μέρας.
Οι εργαζόμενοι στον Τύπο διεκδικούν το αυτονόητο και το νόμιμο. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Διεκδικούν την αξιοπρεπή διαβίωση τους, την εργασιακή τους ασφάλεια και το δικαίωμα σε μια κανονική σύνταξη.
Σε ό,τι αφορά στην παράνομη και προσχηματική απόφαση του ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Ημέρα» κ. Θεόδωρου Καμπέρου να αναστείλει την έκδοση της εφημερίδας, με άλλοθι την απεργία των εργαζομένων, τα Διοικητικά Συμβούλια της Ένωσης Συντακτών και της Ένωσης Υπαλλήλων Τύπου και Γραφικών Τεχνών, διαμηνύουν στον κ. Καμπέρο ότι αν αναζητεί άλλοθι και προσχήματα ας ψάξει αλλού να τα βρει και όχι στην δίκαιη απεργία των εργαζομένων.
Η απόφαση αυτή εξωθεί στην ανεργία περίπου 50 εργαζόμενους, μόνο και μόνο για να ικανοποιηθεί το πείσμα της ιδιοκτησίας. Δεν είναι δυνατόν η κοινή γνώμη της πόλης να δεχθεί ότι η κήρυξη μιας 24ωρης απεργίας μπορεί να έχει ως φυσιολογικό αποτέλεσμα την αναστολή λειτουργίας ενός μέσου ενημέρωσης.
Καλούμε τον κ. Θεόδωρο Καμπέρο να ανακαλέσει την απόφαση του, καλούμε επίσης τους φορείς της πόλης να υποστηρίξουν το αίτημα επαναλειτουργίας της εφημερίδας, με τον ίδιο αριθμό εργαζομένων και στην βάση της τήρησης όλων των προβλεπομένων από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας όρων και προϋποθέσεων.
Πάτρα, 22 Οκτωβρίου 2009
ΑΥΤΗ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΝΟΙΞΕ ΔΡΟΜΟΥΣ!
Πάτρα, 22/10/2009
19 Οκτ 2009
Απεργία σε 4 εφημερίδες της Πάτρας 19 Οκτωβρίου 2009
Το ζοφερό εργασιακό περιβάλλον στο οποίο εργάζονται οι συνάδελφοι, η κατ’ εξακολούθηση καθυστέρηση της καταβολής μισθών, η τακτική του «έναντι» που πλέον τείνει να παγιωθεί, η «μαύρη» εργασία και οι απολύσεις, αποκαλύπτουν το ανάλγητο πρόσωπο της εργοδοσίας η οποία, σε πολλές περιπτώσεις, με απειλές λουκέτου των εφημερίδων επιχειρεί να εμπεδώσει συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα και να τρομοκρατήσει το προσωπικό.
Δημοσιογράφοι και τεχνικοί Τύπου συγκροτούν ενιαίο μέτωπο αντιμετώπισης αυτών των προβλημάτων και με την 24ωρη απεργία της Τετάρτης στέλνουν ένα πρώτο ηχηρό μήνυμα αντίδρασης.
Καλούμε τους συναδέλφους δημοσιογράφους και τεχνικούς Τύπου των τεσσάρων εφημερίδων μαζικά να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση της Τετάρτης. Οι εργαζόμενοι δεν είναι «αναλώσιμα προϊόντα», ούτε η καλή πίστη και η ανοχή τους μπορεί να μετατρέπεται σε μοχλό εκμετάλλευσης και ασυδοσίας εκ μέρους της εργοδοσίας.
Παράλληλα με την κινητοποίηση της Τετάρτης, η ΕΣΗΕΠΗΝ και η Ένωση Υπαλλήλων Τύπου και Γραφικών Τεχνών αναλαμβάνουν κοινή πρωτοβουλία για εκτεταμένους ελέγχους από την Επιθεώρηση Εργασίας στο σύνολο των μέσων ενημέρωσης της Πάτρας.
Τέλος, καλούνται δημοσιογράφοι και Τεχνικοί Τύπου των 4 εφημερίδων σε συγκέντρωση στα γραφεία της ΕΣΗΕΠΗΝ, την ημέρα της απεργίας , στη 1μμ. για περαιτέρω αποφάσεις.
Όχι στο εργασιακό μεσαίωνα στα τοπικά – περιφερειακά ΜΜΕ
19 Οκτώβρη 2009
Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ) συμπαραστέκεται στον αγώνα των εργαζομένων στα ΜΜΕ της Πάτρας και καλεί όλους τους εργαζόμενους της Αχαΐας, οι οποίοι έχουν ζήσει με τον πλέον άγριο τρόπο την ανεργία και την απόγνωση, να διεκδικήσουν αποφασιστικά ένα καλύτερο μέλλον.
Η προκλητικά εκδικητική απόλυση της δημοσιογράφου Κατερίνας Παγουλάτου από την εφημερίδα «Αλλαγή» της Πάτρας και του δημοσιογράφου Τάκη Μαρτάτου απο την εφημερίδα "Ημέρα", φέρνει στο προσκήνιο με τον πλέον αποκαλυπτικό τρόπο τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας που προωθούν οι ιδιοκτήτες και των τοπικών – περιφερειακών ΜΜΕ με πρόσχημα την κρίση, την ώρα που εισπράττουν ζεστό δημόσιο χρήμα από κρατικές διαφημίσεις, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Η 24ωρη προειδοποιητική απεργία που κηρύχτηκε για την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου στις εφημερίδες της Πάτρας «Αλλαγή», «Γεγονότα», «Ημέρα» και «Σημερινή», πρέπει να αποτελέσει την αρχή μαζικών αγώνων για να μπει φρένο στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, τα μπλοκάκια, η κακοπληρωμένη και πολλές φορές απλήρωτη εργασία, η μη εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων και η μεθοδευμένη ανατίναξη των εργασιακών δικαιωμάτων, τείνουν να γίνουν κανόνας και στα τοπικά – περιφερειακά ΜΜΕ, απαξιώνοντας συστηματικά τους εργαζόμενους και εν τέλει την ίδια την ενημέρωση.
Μόνο με ενωτικές και μαζικές κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, όπως, άλλωστε, και το σύνολο των εργαζομένων, μπορούν να ανατρέψουν το μέλλον που τους προετοιμάζουν κυβέρνηση, εργοδότες και ΕΕ.
KOΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
15 Οκτ 2009
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ, προκήρυξη της Κ.Ο.Ε

ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ ΤΩΡΑ
Η ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ COSCO
Ο μακροχρόνιος αγώνας για να μην περάσει το ξεπούλημα του λιμανιού του Πειραιά έχει μπει στην πιο κρίσιμη φάση του. Είναι γνωστό ότι η σύμβαση που υπέγραψε η κυβέρνηση Καραμανλή με την Cosco είναι γεμάτη παρανομίες προκειμένου να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση και να υπηρετηθεί η κινεζική εταιρία και όσοι παίρνουν μίζες από αυτήν. Ότι είναι μια αποικιοκρατική σύμβαση και προδιαγράφει ακόμα ένα σοβαρό χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα και τις θέσεις εργασίας. Η σύμβαση με την Cosco είναι με λίγα λόγια καταστροφική για τους εργαζόμενους, το λαό και τη χώρα και πρέπει να καταργηθεί άμεσα. Είναι αλήθεια ότι το δρόμο τον έστρωσε η μετατροπή του ΟΛΠ σε ανώνυμη εταιρία, η μετοχοποίηση και η κατάργηση του αποκλειστικά δημόσιου ελέγχου του λιμανιού. Εκείνο που σήμερα είναι το κρίσιμο και αποφασιστικό είναι να ενωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες δυνάμεις με βάση το στόχο και το αίτημα της άμεσης κατάργησης της αποικιοκρατικής σύμβασης.
Μπορεί η σύμβαση να καταργηθεί; Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αναφέρεται στις δυσκολίες που έχει αυτό. Καταρχήν όμως θα πρέπει να επιβεβαιωθεί αν ισχύουν ακόμα όσα έλεγαν προεκλογικά τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Αν ισχύουν αυτά που έλεγε η κα Σουρή ως εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα ναυτιλίας πριν έξι μήνες στο συνέδριο της ΟΜΥΛΕ ότι «η κυβέρνηση προχώρησε στη σύναψη μιας κυριολεκτικά αποικιοκρατικού χαρακτήρα σύμβασης» και ότι «αδιαφορώντας για το δημόσιο συμφέρον, προχώρησε σε μία σκανδαλώδη συμφωνία». Αν ισχύουν όσα έλεγε την ίδια περίοδο στη βουλή ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ ο κος Παπουτσής ότι η συμφωνία λειτουργεί κατά του δημόσιου συμφέροντος. Αν ισχύουν όσα έλεγε ο κος Καρύδης ως γραμματέας του Τομέα Εμπορικής Ναυτιλίας του κόμματος σε συνέντευξή του τρεις μέρες πριν τις εκλογές ότι «η σύμβαση παραχώρησης είναι βλαπτική και λεόντειος για το ελληνικό δημόσιο» και ότι «το ΠΑΣΟΚ θα εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες -και υπάρχουν πολλές- και σε νομικό και σε πολιτικό επίπεδο ώστε να υπάρξει ριζική και σε βάθος επαναδιαπραγμάτευση, που θα αγγίζει τον πυρήνα και τη φιλοσοφία του νόμου της παραχώρησης». Θα πρέπει ακόμα να επιβεβαιωθεί το νόημα των δηλώσεων του ίδιου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου όταν μετά τη συνάντηση με τον Κινέζο πρόεδρο τον περασμένο Νοέμβριο έλεγε: «Είχα την ευκαιρία να επαναλάβω την πάγια θέση του ΠΑΣΟΚ για τις στρατηγικές υποδομές και το πώς εμείς τις βλέπουμε για την πατρίδα μας».
Αν τα παραπάνω είχαν πραγματική ισχύ και δεν ειπώθηκαν για άλλούς λόγους, αν η σημερινή κυβέρνηση θέλει να υπερασπίσει το δημόσιο συμφέρον καταργώντας τη σύμβαση που καταψήφιζε και καταδίκαζε ως τώρα και απλά αντιμετωπίζει νομικές και τεχνικές δυσκολίες τότε προκύπτουν τα παρακάτω ερωτήματα:
1. Γιατί η νέα κυβέρνηση δεν εξέφρασε από την πρώτη στιγμή καμιά ουσιαστική πολιτική θέση για το θέμα; Λένε ότι δεν μπορούσαν να λύσουν το θέμα από την πρώτη μέρα. Γιατί όμως δεν επανέλαβαν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και ο νέος πρωθυπουργός την «πάγια θέση τους για τις στρατηγικές υποδομές» και άρα έστω την πολιτική βούληση να υπερασπιστούν το δημόσιο συμφέρον και να μην εφαρμοστεί η βλαπτική συμφωνία; Γιατί μιλάνε μόνο για τις «δυσκολίες της επαναδιαπραγμάτευσης».
2. Γιατί και νομικά δεν κινείται άμεσα η κυβέρνηση υπέρ της κατάργησης της σύμβασης αντί να προεξοφλεί τις όποιες δυσκολίες; Είναι δυνατόν να μην μπορεί η ίδια η κυβέρνηση της χώρας να κάνει τίποτα για να υπερασπίσει το λαό και τους εργαζόμενους από μια τέτοια επιζήμια σύμβαση; Γιατί από την πρώτη στιγμή παραιτείται από το δικαίωμα να κάνει αυτό που θα έπρεπε να είναι βασικό καθήκον της;
3. Γιατί επιμένει η κυβέρνηση να λυθεί η απεργία των λιμενεργατών και οποιαδήποτε συζήτηση να γίνει αφού θα έχει εγκατασταθεί η Cosco στο λιμάνι; Δεν σπρώχνει έτσι στη ντε φάκτο κατοχύρωση μιας επιζήμιας για το δημόσιο συμφέρον συμφωνίας;
4. Αν, όπως ισχυρίζονται οι κυβερνητικοί παράγοντες, οι όροι της συμφωνίας έχουν δέσει χειροπόδαρα την κυβέρνηση με ρήτρες και πρόστιμα που θα πρέπει να καταβληθούν σε περίπτωση μη εφαρμογής μιας διάτρητης σύμβασης τότε πως είναι δυνατόν να επιλέχτηκε και να συνεχίζει να είναι στην κρίσιμη θέση του υπουργού παρά τω πρωθυπουργώ ο κος Παμπούκης, το νομικό γραφείο του οποίου συμβούλευε την Cosco και δούλεψε για να επιβληθούν αυτοί οι βλαπτικοί για το δημόσιο συμφέρον όροι;
Τα ερωτήματα αυτά δεν μπορούν να μένουν αναπάντητα. Δεν είναι πρωτοφανές στα διεθνή χρονικά να κινηθεί μία κυβέρνηση ενάντια σε μια βλαπτική και διάτρητη συμφωνία, να επιδιώξει την κατάργησή της. Εκείνο που χρειάζεται είναι η πολιτική βούληση να δοθεί κόντρα με τα συμφέροντα, η πολιτική βούληση να ακολουθηθεί μια πορεία έξω από τα στενά όρια του νεοφιλελευθερισμού που θεωρεί βάρος τη δημόσια περιουσία και χρυσό κανόνα την ιδιωτικοποίηση.
Την βούληση αυτή όμως την έχουν οι εργαζόμενοι και μπορούν να επιβάλουν την ακύρωση της συμφωνίας. Η αποφασιστική στάση τους δείχνει ότι δεν είναι ο μόνος δρόμος η υποταγή και η θυσία των νεότερων και των μελλοντικών εργαζομένων έναντι κάποιας πρόσκαιρης «εξασφάλισης» ορισμένων. Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί μέχρι να πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων η αποικιοκρατική σύμβαση. Σε αυτό τον αγώνα οι απεργοί έχουν δυνατούς συμμάχους και πρέπει να τους βρουν όλους δίπλα τους: Τους εργαζόμενους στα λιμάνια όλης της χώρας. Τους εργαζομένους σε όλους τους κλάδους. Τους νέους που τους ετοιμάζουν για σύγχρονα σκλαβοπάζαρα. Τα μικρομεσαία στρώματα που δεν εκπροσωπούνται από τον κάθε Μίχαλο και κανένα συμφέρον δεν έχουν από το ξεπούλημα του λιμανιού. Το λαό του Πειραιά που έχει κάθε λόγο να παλέψει για δημόσιο λιμάνι. Όλο το λαό που έχει ανάγκη από νίκες περισσότερο από ποτέ. Την Αριστερά που ο ρόλος της είναι αποφασιστικά και ενωτικά να στέκεται δίπλα σε όλους τους εργαζόμενους. Άμεσα απαιτείται η επέκταση του αγώνα, ώστε να αγκαλιάσει όλους τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Η έκφραση με κάθε τρόπο της συμπαράστασης όλων είναι απαραίτητη. Για τη νίκη των εργαζόμενων και της απεργίας. Για ένα δημόσιο λιμάνι που θα λειτουργεί με ισχυρή τη θέση των εργαζόμενων και κοινωνικά κριτήρια.
6 Οκτ 2009
Πρώτες εκτιμήσεις για το εκλογικό αποτέλεσμα Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

1. Στην εκλογική αναμέτρηση της 4ης Οκτωβρίου καταγράφτηκε η κατάρρευση της κυβέρνησης Καραμανλή. Ο κόσμος ψήφισε εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής και στράφηκε σε άλλες λύσεις προσδοκώντας ανακούφιση. Ήταν πολύ περισσότερο μια ψήφος καταδίκης και πολύ λιγότερο μια θετική ψήφος στο ΠΑΣΟΚ. Μεγάλο τμήμα της κοινωνίας διάλεξε το μικρότερο κακό, το μη χείρον βέλτιστο, ή το καλύτερο από τα δύο χειρότερα κόμματα εξουσίας.
Παρά τη θριαμβευτική φαντασμαγορία που στήθηκε γύρω από τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, οι ψηφοφόροι που το επέλεξαν είναι ελάχιστα περισσότεροι από όσους το επέλεξαν το 2000 ή το 2004, σε τότε συνθήκες μεγάλης φθοράς ή ήττας του ΠΑΣΟΚ. Η συντριβή της ΝΔ είναι αυτή που διευρύνει την νίκη του ΠΑΣΟΚ. Η πρω-τοφανής αποτυχία της ΝΔ να συγκρατήσει το «μεσαίο χώρο» από τη μια, και η δραματική υποχώρηση της αριστεράς από την άλλη, είναι οι δύο καθοριστικοί παράγοντες της νίκης του Γ.Π. και όχι η ικανότητα του ΠΑΣΟΚ να συγκροτήσει ρεύμα προσδοκιών και αλλαγών.
2. Παρά τη μικρή μείωση του συνολικού ποσοστού του δικομματισμού, ο τελευταίος ούτε τέλειωσε, ούτε νικήθηκε, ούτε έστω μπλοκαρίστηκε. Η πολύ μικρή εκλογική του απονομιμοποίηση, βρίσκεται σε αντίθεση με την πλατιά καθημερινή, επαναλαμβανόμενη και διαρκή απονομιμοποίησή του στην κοινωνία, και ειδικά στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα (εργατική τάξη, αγρότες, μικροαστικά στρώματα, εργαζόμενοι). Είχαμε στην πραγματικότητα μια εναλλαγή, με αλλαγή κυβέρνησης, αλλά όχι αλλαγή πολιτικής. Η συντριβή της ΝΔ καλύπτει την αντοχή του δικομματισμού με την παράδοση της εξουσίας στο ΠΑΣΟΚ. Τα δύο όμοια κόμματα του νεοφιλελευθερισμού με τις όμοιες ή συμπληρωματικές πολιτικές, ολοκλήρωσαν μια ομαλή εναλλαγή, ακόμη κι αν ο ένας από τους δύο μπαίνει σε κρίση ηγεσίας. Το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του αισθάνεται ασφάλεια.
3. Το ΠΑΣΟΚ και ο Γ.Π. στηρίχτηκαν παντοιοτρόπως από όλες τις δυνάμεις του συστήματος, σε αντίθεση με τον Κ. Καραμανλή που αναλώθηκε και βρέθηκε εντελώς μόνος του. Ο Γ.Π. αναδείχτηκε σήμερα, αφού είχε υποδειχτεί πριν χρόνια από τον υπερατλαντικό παράγοντα. Δεν ήταν καθόλου διπλωματική η άμεση πρόσκληση του Ομπάμα στον Γ.Π. Το στρατόπεδο των «προθύμων» αυξάνεται όταν στην περιοχή πάνε να «λυθούν» προβλήματα όπως το Κυπριακό, το Μακεδονικό, τα ελληνοτουρκικά, αλλά κυρίως όταν βρισκόμαστε στην πορεία εξέλιξης της γεωπολιτικής αντιπαράθεσης ΗΠΑ – Ρωσίας με κεντρικό σημείο τον άξονα Ευρασία – Ιράν. Οι δρόμοι της ενέργειας είναι οι δρόμοι του πολέμου και της αντιπαράθεσης με πολλούς εμπλεκόμενους.
Το ΠΑΣΟΚ υποστηρίχτηκε – αλλά όχι με το ρεύμα, ούτε με την ανοχή ή την αντοχή του λαού – όπως επί Ανδρέα Παπανδρέου το 1981. Επιλέχτηκε από το λαό που έχει λιγοστές ελπίδες και προσδοκίες, αλλά μεγάλο θυμό προς τη ΝΔ. Θα βρεθεί και το ΠΑΣΟΚ άμεσα μπροστά στα μεγάλα προβλήματα της κρίσης, των γεωπολιτικών συγκρούσεων, της απονομιμοποίησης του δικομματισμού. Εκεί θα κριθεί και η σταθερότητα και ικανότητα του δικομματισμού στο σύνολό του.
4. Η Αριστερά αθροιζόμενη στο σύνολό της έπεσε. Σε καιρούς ευνοϊκούς, σε κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες όπου τα κενά του αστικού συστήματος, της πολιτικής και των συμμαχιών της αστικής τάξης ήταν όχι απλά φανερά, αλλά βοούσαν με την αδυναμία και τα αδιέξοδά τους. Η Αριστερά δεν κατάφερε να αναδειχτεί σε ανεξάρτητο και δυναμικό παράγοντα. Αλλού, (Γερμανία, Πορτογαλία) κατάφερε περισσότερα.
Το ΚΚΕ έχασε την ευκαιρία να μονοπωλήσει τον χώρο της αριστεράς αλλά και την ευκαιρία να αποδείξει ότι τα αντι-ενωτικά, νοικοκυραίικα, παραδοσιακά δογματικά χαρακτηριστικά του, είναι δυνατόν να εγκλωβίζουν διαρκώς μάζες, δίνοντάς του καλά ποσοστά.
5. Το ΛΑΟΣ κατόρθωσε να βρεθεί πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ, να είναι τέταρτο κόμμα και να διεκδικεί μεγάλο μερίδιο από την πίτα της ΝΔ. Είναι σίγουρα ανησυχητικό για τις λαϊκές γειτονιές της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Πειραιά, να αναπτύσσεται κοινωνικά και εκλογικά το ΛΑΟΣ αλλά και καθαρές φασιστικές οργανώσεις, πατώντας στο δεδομένο ότι ο κόσμος της εργασίας έχει μείνει τραγικά μόνος του.
6. Οι Οικολόγοι – Πράσινοι επιχείρησαν να ριζώσουν και να έχουν λόγο την επόμενη περίοδο. Η μη είσοδος στη Βουλή δεν αποκλείει να έχουν ρόλο καταλύτη σε αυριανές συγκολλήσεις ή κινήσεις που θα δίνουν δεύτερες ευκαιρίες στον δικομματισμό.
7. Η επόμενη μέρα για την κοινωνία και τη χώρα θα είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Οι συνέπειες της κρίσης θα είναι μεγαλύτερες και πιο ραγδαίες. Η κρίση του χρέους, αλλά και οι χρεοκοπίες τομέων της ελληνικής οικονομίας, θα οδηγήσουν σε πρωτοφανή διεύρυνση της ανεργίας, της φτώχειας, των λουκέτων, της ανασφάλειας και θα χτυπήσουν βαριά την όποια ευημερία έχει απομείνει σε μεσαία και μικροαστικά στρώματα.
8. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέγραψε ποσοστό που, αν σκεφτούμε τις εξελίξεις μετά τις ευρωεκλογές μπορεί να θεωρηθεί νίκη, αν συγκριθεί με τις εκλογές του 2007 μπορεί να θεωρηθεί μικρή πτώση – υποχώρηση, αν συγκριθεί με τις ευρωεκλογές μπορεί να θεωρηθεί σταθεροποίηση.
Για εμάς είναι ένα καλό αποτέλεσμα που δείχνει:
i) Την ανάγκη για ενωτική – ριζοσπαστική αριστερά.
ii) Την εμμονή και επιμονή του κόσμου της αριστεράς που βοήθησε και ψήφισε (αν και πολλοί με θυμό, τσαντίλα, δυσπιστία) τον ΣΥΡΙΖΑ.
iii) Τη δουλειά που έχει γίνει από το 2007 και γέμισε με ελπίδα και προσδοκία τον κόσμο, που έχει δημιουργήσει βάθος και ποιότητα και δεν τερματίζει εύκολα με ορισμένες ασχήμιες.
iv) Την κινηματική και κοινοβουλευτική αντιπολίτευση που λειτούργησε και για να ψαλιδιστεί – καταρρεύσει η ΝΔ, αλλά και για να πρωταγωνιστήσει επί δύο χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ταυτόχρονα δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε τα παρακάτω:
i) Η στρατηγική και η τακτική μας ήταν αμυντική, στόχευσε στην επιβίωση και όχι σε μια ανεξάρτητη γραμμή που να χτυπάει το παιχνίδι. Το «αλλάζουμε το τοπίο» του 2007, έγινε «3% και μία ψήφο» το 2009. Πρόκειται για πολιτική υποχώρηση και υποστολή φιλοδοξιών - στόχων.
ii) Ο πλουραλισμός και η συλλογικότητα (στην όποια φτωχή κλίμακα είχε κατακτηθεί μετά τις πανελλαδικές συσκέψεις) πήγε περίπατο. Είχαμε μια άκρως αρχηγική καμπάνια και το γνωστό «ΣΥΝ πάρτα όλα». Αυτό εκφράστηκε καταθλιπτικά και στα ΜΜΕ και στην κοινοβουλευτική ομάδα που εκλέχτηκε.
iii) Οι εκλογές στη Γερμανία και στην Πορτογαλία έδειξαν άλλα ποσοστά για την Αριστερά. Δυστυχώς στην Ελλάδα -που ήταν και παραμένει ευαίσθητος κρίκος- οι εκλογές ανέδειξαν ανεπάρκειες και αδυναμίες. Από την άποψη αυτή, χάθηκε μια ευκαιρία: Να δείξουμε ότι στην εποχή της κρίσης, στο χώρο της Ευρώπης χτίζεται -αναπτυσσόμενη διαρκώς- μια ενωτική, επικίνδυνη αριστερά.
iv) Η αριστερά στέκεται εκτεθειμένη και ανοχύρωτη στην αποπολιτικοποίηση, στην παντοκρατορία των μέσων, στην υποκατάσταση της πολιτικής από την επικοινωνία. Αντίβαρο θα ήταν οι πολιτικές αιχμές και στόχοι (πχ η αφαίρεση της αυτοδυναμίας του δικομματισμού), η πιο πολιτική συμπεριφορά της.
9. Σίγουρα ο κόσμος που ψήφισε και απαιτεί τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η κοινή μας βάση, η ελπίδα, η δύναμη, μα πάνω από όλα η δυνατότητα να αλλάξουν τα πράγματα στην αριστερά, στη χώρα και στην κοινωνία. Αυτός ο κόσμος χρειάζεται να ακούσει πολλά συγχαρητήρια, αλλά κυρίως πρέπει να αντιμετωπιστεί ισότιμα, πολιτικά, και όχι απλά συναισθηματικά, επικοινωνιακά ή οργανωτικίστικα.
Οι διαδικασίες της Πανελλαδικής Σύσκεψης πρέπει να επιλύσουν το πολιτικό και οργανωτικό ζήτημα του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει: (α) Να εκπονήσουμε και να αποφασίσουμε τον πολιτικό μας ρόλο και του στόχους στο νέο πολιτικό και κυβερνητικό πλαίσιο, να προσδιορίσουμε τη σχέση μας με την δοκιμαζόμενη κοινωνία και τον λαό της κρίσης, να προσανατολιστούμε στο γεωπολιτικό σκηνικό. (β) Να αποφασίσουμε για τους όρους και τους κανόνες λειτουργίας της κοινοβουλευτικής ομάδας και των συλλογικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ. Να προχωρήσουμε σε συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, στον ΣΥΡΙΖΑ με μέλη και με τρόπους απόφασης και δράσης. Να αποφασίσουμε για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε ενεργό – ενιαίο πολιτικό οργανισμό, με συνισταμένες δυνάμεις, με ρεύματα, με κομματικές συγκροτήσεις, που όμως θα δημιουργούν ένα πρόσωπο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορούμε άμεσα να αντλήσουμε γνώση και εμπειρία από το παράδειγμα του Μπλόκ της Αριστεράς στην Πορτογαλία.
10. Η ΚΟΕ αισθάνεται την ανάγκη να χαιρετίσει όλους ανεξαιρέτως τους συντρόφους, του συναγωνιστές, τους Συριζίτες και Συριζίτισσες που πάλεψαν και πέτυχαν –σε αντίξοες συνθήκες- αυτό το καλό εκλογικό αποτέλεσμα. Είναι στιγμή που πρέπει να σκεφτούμε πολύπλευρα, πολιτικά, όχι συναισθηματικά, πολύ αυτοκριτικά. Είναι στιγμή που πρέπει να υπηρετήσουμε ένα πολιτικό και οργανωτικό βήμα του ΣΥΡΙΖΑ για να έχουμε μια αριστερά ισχυρή στα κινήματα και στο λαό.
Οι δυνάμεις της ΚΟΕ ήταν παρούσες στην εκλογική μάχη. Τα μέλη και τα στελέχη της, παρόλο που έχουν πληγωθεί από τις ευρωεκλογές και όχι μόνο, δούλεψαν για το καλό του εγχειρήματος, άλλα με θυμό, άλλα με δυσκολίες, άλλα με όρεξη, για την αριστερά που θα είναι πάντα χρήσιμη για το λαό και τη νεολαία, για την αριστερά που θα ενώνει, θα αντιστέκεται και θα μεγαλώνει.
Είμαστε εδώ με όλους τους Συριζίτες και τις Συριζίτισσες, για να δώσουμε μια νέα ώθηση στο εγχείρημα, για να μην χάσουμε άλλες ευκαιρίες, για να αλλάξουν τα πράγματα στην αριστερά και στην κοινωνία.
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ