Η 28η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως η «Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία» όμως τα στοιχεία είναι αμείλικτα και ενδεικτικά ότι η εργασία συνεχίζει να συντρίβεται κάτω από τα δεσμά της εκμετάλλευσης σε παγκόσμιο επίπεδο:
• 2.000.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, κάθε χρόνο, σε όλο τον κόσμο.
• Σε 270.000.000 υπολογίζονται τα εργατικά ατυχήματα και 160.000.000 τα περιστατικά επαγγελματικών ασθενειών.
• 440.000 εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους από επικίνδυνες ουσίες (100.000 από άσβεστο).
• Ένας εργαζόμενος πεθαίνει κάθε 15 δευτερόλεπτα, 6.000 κάθε ημέρα.
• Το συνολικό κόστος των ατυχημάτων και ασθενειών ανέρχεται ετησίως στο 4% του ακαθάριστου παγκόσμιου προϊόντος.
• Στην Ευρωπαική Ένωση κάθε χρόνο πεθαίνουν 5.700 άνθρωποι σε εργατικά ατυχήματα
• Στην Ελλάδα 180 εργάτες κάθε χρόνο
Ποια ασφάλεια μπορεί να εγγυηθεί κανείς στον εργαζόμενο όταν δουλεύει ανασφάλιστος και μερικά απασχολούμενος σε μια απόλυτα νεοφιλελεύθερη οικονομία; Ποιος θα εγγυηθεί την σωματική και ψυχική ασφάλεια του άνεργου ή του απολυμένου λόγω της κρίσης, του εργαζόμενου που βλέπει να χάνει μισθούς και συντάξεις λόγω των διαταγών του ΔΝΤ και της Κυβέρνησης; Το χρεοκοπημένο σύστημα του καπιταλισμού υπάρχει από την εξαφάνιση της ζωής και της εργασίας και καμία «Παγκόσμια Ημέρα» δεν μπορεί να επουλώσει το μέγεθος της καταστροφής που προκαλεί στην ζωντανή εργασία. Ο αγώνας και το όραμα ενός άλλου κόσμου είναι ειδικά σήμερα ζωτική ανάγκη για την ανθρωπότητα
Γραφ.Τύπου Κ.Ο.Ε Αχαίας
