Στο ύψος τους επιτόκια και κερδοσκόποι, στον πάτο ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης από τορπίλη του ΔΝΤ - Οι θυσίες δεν έπιασαν τόπο, ετοιμαστείτε και για άλλες...
Αν δώσεις το ένα χέρι στις αγορές, θα σου ζητήσουν και το άλλο», είναι η παροιμιώδης, πλέον, φράση της υπουργού Οικονομίας, Λούκας Κατσέλη. Το ερώτημα είναι αν η ελληνική οικονομία διαθέτει έστω και ένα από τα πάνω ή κάτω άκρα της μετά τον τελευταίο «ακρωτηριασμό» της στην έκδοση των επταετών ομολόγων της περασμένης Δευτέρας.
Το επόμενο ερώτημα είναι τι έχει απομείνει από τη θριαμβολογία για τα αποτελέσματα της ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής και την κατευναστική επίδραση που υποτίθεται ότι θα είχαν στις αγορές. Η απάντηση είναι προφανής: Τίποτα! Η εξημέρωση του θηρίου απέτυχε παταγωδώς. Η δημοπρασία της Δευτέρας για δανεισμό ύψους 5 δισ. ευρώ αποτέλεσε εκκωφαντική αποτυχία για δύο λόγους: Πρώτον γιατί το επιτόκιο έπιασε το 6% (κατά τι υψηλότερο από την προηγούμενη έκδοση επταετών ομολόγων). Και δεύτερον, γιατί η ζήτηση ήταν ισχνή. Για τα 5 δισ. κρατικού χρέους που πούλησε η κυβέρνηση έγιναν προσφορές μόλις 7 δισ., από τις οποίες πραγματικές ήταν περίπου 5 δισ. Αν απ’ αυτά αφαιρεθούν τα 2 δισ. ευρώ που πήραν οι (προφανώς «μιλημένες») ελληνικές τράπεζες, η πραγματική προσφορά περιορίζεται μόλις στα 3 δισ. Κοινώς, ακόμη και οι κερδοσκόποι «έφτυσαν» την κυβέρνηση που περίμενε έστω και μικρή μείωση του επιτοκίου για να τεκμηριώσει το θρίαμβο των Βρυξελλών.
Την ίδια ακριβώς συμπεριφορά είχαν και τα spreads των ελληνικών ομολόγων που, έπειτα από μια ελαφρά μείωση τα πρώτα 24ωρα μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας στην περίπτωση «ανεπάρκειας δανεισμού», εκτοξεύτηκαν στις 338 μονάδες βάσης (μια και μάθαμε πια τι σημαίνουν κι αυτές). Πέρα από την εκκωφαντική διάψευση των κυβερνητικών προσδοκιών από τις αγορές, η θριαμβολογία για «ελληνική νίκη στις Βρυξέλλες» στραπατσαρίστηκε και από αναλύσεις τραπεζικών κύκλων, αλλά και δημόσιες τοποθετήσεις αξιωματούχων, ευρωπαίων και μη, που αποδομούν την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τον περίφημο μηχανισμό στήριξης. Κορωνίδα ήταν η δήλωση του διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος-Καν (και υποτιθέμενου «μεταρρυθμιστή» του κακόφημου διεθνούς οργανισμού), ότι «ενδεχόμενη εμπλοκή του ΔΝΤ σε δανεισμό της Ελλάδας θα γίνει με τους όρους που θα επιβάλει αυτό». Κι αυτό, σε πείσμα των διαβεβαιώσεων Τρισέ, Γιουνκέρ και άλλων εκπροσώπων της ευρωκρατίας, ότι τους όρους θα θέσουν οι Ευρωπαίοι.
Το περιστατικό αυτό, πέρα από το γεγονός ότι αποκαλύπτει πως ο «συμβιβασμός των Βρυξελλών» κάθε άλλο παρά εξάλειψε τις παραλυτικές αντιθέσεις στην Ε.Ε., επιβεβαιώνει πως το ΔΝΤ παραμένει στην εικόνα. Επίσης διαψεύδει εκκωφαντικά τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς ότι οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ θεωρούν «υπερεπαρκή τα μέτρα που έχει ήδη λάβει η κυβέρνηση» και επιβεβαιώνει ότι σε περίπτωση προσφυγής σε δανεισμό ο παγκόσμιος «απορρυθμιστής» των εθνικών οικονομικών θα συμπεριφερθεί ως ολετήρας δικαιωμάτων. Πώς αντιδρά η κυβέρνηση; Τοις κείνων ρήμασι πειθόμενη, προανήγγειλε καταιγίδα «διαρθρωτικών» (για την ακρίβεια εξαρθρωτικών) μεταρρυθμίσεων μέχρι τις 15 Μαΐου, οπότε αναμένονται οι κοινοτικοί επιτηρητές για έλεγχο της εφαρμογής του Προγράμματος Σταθερότητας. Συμπέρασμα, «οι θυσίες δεν πιάσαν τόπο» και έρχονται οι επόμενες: ιδιωτικοποιήσεις, ασφαλιστικό, απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων, Καλλικράτης κι ένα αιωρούμενο ερωτηματικό για την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας από το όριο απολύσεων και τις συλλογικές συμβάσεις. Η κυβέρνηση προσπαθεί να επιδείξει ψυχραιμία μετά την ψυχρολουσία του ακριβού δανεισμού, μεταθέτοντας τις ελπίδες για μείωση των επιτοκίων στις επόμενες εξόδους της στις αγορές. Τίποτε δε δείχνει ότι αυτό πρόκειται να συμβεί στα τέλη Απριλίου ή το Μάιο, οπότε αναμένεται να αναζητήσει περίπου 20 δισ. Ούτε οι «αδίστακτοι κερδοσκόποι», ούτε οι «εγκρατείς» θεσμικοί επενδυτές πρόκειται να αντισταθούν στον πειρασμό να κρατήσουν υψηλά τα επιτόκια και να αντλήσουν τα μέγιστα δυνατά κέρδη από το ελληνικό χρέος, όταν γνωρίζουν ότι η Ελλάδα θα ζητιανέψει συνολικά 66 δισ. ευρώ φέτος και άλλα 135 δισ. μέχρι το 2012.
Το «κάρφωσε» ευθαρσώς και από τηλεοράσεως ο επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ), Πέτρος Χριστοδούλου, ρίχνοντας τροχιοδεικτικά πυρά για τους κερδοσκόπους.
Οι οποίοι έχουν ακόμη περισσότερους λόγους να ανεβάσουν το κόστος του ελληνικού δανεισμού τον Απρίλιο και το Μάιο, περίοδο κατά την οποία βγαίνουν στις αγορές με ομόλογά τους πολλές χώρες της Ε.Ε. Συνολικά οι 27 της Ε.Ε. θα αναζητήσουν φέτος δάνεια ύψους 1,5 τρισ., ανάμεσά τους και τα «θηρία» της Ευρώπης, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Βρετανία. Κι όταν χορεύουν οι ελέφαντες είναι γνωστό τι παθαίνουν τα μυρμήγκια...
Γ.Κ.
