Χαιρετίζουμε τις εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτών σε όλη τη χώρα που πήραν μέρος στην πρώτη γενική απεργία του 2011. Ο όγκος των διαδηλώσεων σε πολλές πόλεις πανελλαδικά προσέγγιζε αυτόν της 5ης Μαΐου 2010 και ξεπερνούσε σχεδόν σε όλες τις πόλεις τη μαζικότητα των απεργιακών συγκεντρώσεων της 15ης Δεκέμβρη.
Η οργή, η αγανάκτηση και η επίγνωση πως δεν υπάρχει ατομική λύση μέσα στην κρίση, έσπρωξαν χιλιάδες ανθρώπους να πυκνώσουν τις διαδηλώσεις, να αψηφήσουν την φημολογία κομμάτων και ΜΜΕ για προβοκάτσιες και να δείξουν πως θέλουν και επιζητούν μια κλιμάκωση, μια άλλη πρακτική στάση στις μεγάλες απεργίες.
Στην Αθήνα, η κυβέρνηση νοιώθοντας την πίεση της λαϊκής οργής φοβήθηκε μια μαζική περικύκλωση της Βουλής και φρόντισε να διαλύσει την πορεία κτυπώντας σε πολλά σημεία και κυρίως απομονώνοντας την πλατεία Συντάγματος από όσους ήθελαν να φτάσουν σε αυτήν. Έκλεισε σταθμούς του μετρό, αφού τους έπνιξε στα χημικά, και επιδόθηκε σε τρομοκρατικές επιθέσεις αποτροπής της προσέλευσης και παραμονής στο Σύνταγμα.
Παρόλα αυτά, χιλιάδες διαδηλωτών παρέμειναν στο Σύνταγμα μέχρι το απόγευμα και αφήνουν μια παρακαταθήκη, δημιουργούν μια νέα συνήθεια. Τις επόμενες φορές θα είναι πιο προετοιμασμένοι, πιο αποτελεσματικοί. Η επιμονή χιλιάδων διαδηλωτών να παραμείνουν με κάθε τρόπο στο Σύνταγμα, τονίζει την αναγκαιότητα του μαζικού παρατεταμένου παλλαϊκού αγώνα.
Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι να πέσει η κυβέρνηση και να φύγει η τρόικα. Για μια οικονομική, πολιτική και κοινωνική διέξοδο της χώρας, πέρα από το «μονόδρομο» της χρεοκοπίας στον οποίο σπρώχνουν βίαια τη χώρα και το λαό οι «δανειστές» και η κυβέρνηση τους
