Οι χιλιάδες λαού που διαδήλωσαν χθές στην πόλη μας όπως σε όλη την χώρα, την οργή και την αγανάκτηση τους για τη Χούντα του Μνημονίου, έδωσαν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τον παρατεταμένο αγώνα ενάντια στην συμμορία Τρόικας και Κυβέρνησης. Μία πορεία που όταν η κεφαλή της έφτανε στην Πλατεία Όλγας το τέλος της ήταν ακόμα στην Πλατεία Γεωργίου, μία πορεία που έδωσε απαντήσεις σε πολλούς και ελπίζουμε να προκαλέσει ερωτήματα σε όσους νοιάζονται το λαικό κίνημα της περιοχής μας.
Ο όγκος και ο παλμός χιλιάδων εργαζόμενων και νέων, αποδεικνύουν ότι ένας νέος γύρος αγώνων και έντασης της λαικής πάλης μπορεί να ξεκινήσει, μπορεί να ξεδιπλωθεί μαζικά, μαχητικά για να διώξουμε απο τη χώρα τα αρπαχτικά του ΄ΔΝΤ και της Ε.Ε, για να χτυπηθεί μια και καλή το πολιτικό σύστημα της υποδούλωσης.
Το μήνυμα που δόθηκε χθες στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας ήταν ξεκάθαρο. Και χωρίς την ηγεσία του Δ.Σ , ηγεσία που δεν τόλμησε να κάνει ούτε μια κριτική στον Παναγόπουλο και στην ξεδιάντροπη στάση του, οι εργαζόμενοι, τα σωματεία, οι νέοι της πόλης διοργάνωσαν και περιφρούρησαν μόνοι τους μια τεράστια διαδήλωση. Οι αποδοκιμασίες στο πρόσωπο του Προέδρου του Ε.Κ.Π ήταν τέτοιες που δεν άφησαν να ακουστεί καμία ομιλία ΄΄θεάτρου και θεάματος΄΄. Ο κόσμος δεν σηκώνει πια τα ψεύτικα λόγια, τώρα οι πράξεις θα κερδίζουνε τις συνειδήσεις.
Η στιγμή που η μεγάλη πορεία έφτασε στην Πλ.Γεωργίου, όπου και ήταν συγκεντρωμένος ο εργαζόμενος κόσμος που κινητοποιήθηκε με το ΠΑΜΕ, θα μπορούσε να ήταν ιστορική. Ας αναλογιστούμε τη λαοθάλασσα που θα γέμιζε την Πάτρα, την δύναμη του απλού κόσμου ενωμένη πέρα και πάνω απο κάθε μηχανισμό. Τελικά πόσο ακόμα θα κάνουμε πως δεν βλέπουμε την πολλαπλασιαστική δύναμη που πάει χαμένη;
Όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς έχουμε ευθύνη να στηρίξουμε , να συντονίσουμε, να οργανώσουμε και να ενώσουμε το μεγάλο οργισμένο ποτάμι, για να αποδείξουμε ότι η ανάγκη της κοινωνίας να βρει μέσα απο την οργή της προοπτική, θα γίνει οργάνωση του λαού και μέτωπο πραγματικό στους κοινωνικούς και στους πολιτικούς αγώνες.
